Ísafold - 27.09.1916, Blaðsíða 4

á
ISAFOLD
Lærlingur,
reglusamur og lipur drengur, getur íengið að læra gullsmíði nú þegar
hjá Jóni Sigmundssyni, gullsmið, Laugavegi 8, Reykjavík.
Borgarstjóra-
skrifstofan
flllar vörur
fyrir kvenfólk, karlmenn og börn, og til notkunar innanhúss og utan,
er og verður langbezt að kaupa hji
Ji. S. Jianson, Laugavegi 29, Reijkjavík.
Enginn skyldi því kaupa þær vörur annarstaðar, án þess að skoða
birgðirnar hjá Hanson fyrst.
Virðingarfylst.
Talsími 159. Ji\ S. Jiansoti.
verður opin frá 1. október að telja
frá kl. 10—12 og 1—3 hvern virk-
an dag.
Skrifstofa
bæjargjaldkera
Iðnskólinn
er opin frá
10-12 og 1—5
verður settur mánudaginn 2. október kl. 7 síðdegis.
á hverjum virkum degi.
Þdir, sem óska inntöku í skólann gefi sig fram við undirritaðan í
kennarastofu skólans eftir 26. þ. m. kl. 7—8 síðdegis.
Skólagjaldið er 15 kr. og greiðist fyrirfVam.
Það skal tekið fram að samkvæmt iðnaðarnámslögunum eru allir
þeir meistarar, sem námssveina hafa, skyldir að láta þá ganga í skólann.
Fyrir hönd skólanefndar.
Bæjarfógeta-skrifstofan
verður opin frá 1. október að telja
kl. 10—12 og 1 — 5 hvern virkan
dag.
Þór. B. Þorláksson.
The Briiish Dominions General Insitrance Co.
Ltd. London,
tekur að sér eldsvoðaábyrgð á húsum, innbúum og vörum. Iðgjöld
hvergi lsegri. Umboðsmaður fyrir ísland.
Schannong8
Monument Atelier
Ö. Farimagsgade 42.
Köbenhavn Ö.
Verðskrá með myndum ókeypis
Krone Lager öl
Garðar Gislason.
JTlólorbátur,
32 feta langur, bygður úr eik, með 12 nesta vél, er til sölu.
Veiðarfæri fylgja ef óskað er. Alt í ágætu standi.
Upplýsingar gefur
Helgi Björnsson, skósmiður, Austurstræd 5, Reykjavík,
eða Herm. Þorsteinsson, Seyðisfirði.
Steinolíu
er langbezt að kaupa
í Verzl. V O N,
Laugavegi 55.
Lesiö petta.
Eftir að íslensku skipin koma að
vestan í haust, þá hefi eg birgðir af
hinum ágætu amerísku heimilisvél-
um, á liltölulega lágu verði, svo sem:
Sautnavélar (hand ogfótvélar). Prjóna-
vélar, — Þvottavélar, — Þvottavindur,
— Garöplóqa, — Patentstrokka, —
Mölunarkvarnjr (fyrir hand- og véla-
afl) margar stærðir, fyrir allskonar
korn, bein, fiskúrgang o. fl.
Auk þessa sýnishorn af margs-
konar amerískum vörum (ætum og
óætum) sem vert er að kynnast.
Þeir sem vilja kynnast þessu nán-
ar, sendi mér línu.
Stefán B. Jónsson
Reykjavík, (Hólf 315 — Sími 521)
Brúknð innlend
Frímerki
kaupir hæsta verði
Sig. Pálmason, Hvammstanga.
mælir með sínu ágæta og alþekta
Kraélini til fjárböðunar,
sera viðurkent er af Stjórnarráði íslands.
Samvizkubit.
Eftir
August Strindberg.
Það var hálfum mánuði eftir orustuna
við Sedan, eða í miðjúm september 1870.
Ritarinn i jarðfræðisskrifstofunni piússnesku,
þessa stundina flokksfyrirliði i varaliðinu,
herra von Bleichroden, sat snöggklæddur
við skrifborðið inni i Café du Cerle, sem
var snotrasta veitingahúsið í smáborginni
Marlottes. Einkenniskjólnum með stinna
hálskragann hafði hann fleygt á stólbak og
þar hékk hann nú, linur og samanfallinn
eins og lík; tómu ermarnar litu út eins og
þær hefðu gripið um stólfæturna í krampa-
æði til þess að höfuðið yrði ekki fyrir
meiðslum í fallinu. Um mittið sást far
eftir sverðshengið og vinstra lafið höfðu
2 Samvizkubit.
slíðrin núið svo, að það gljáði. Bakið var
lykugt eins og þjóðvegur; — herra fyrir-
liðinn = jarðfræðingurinn gat lika á kvöld-
in athugað tertiera jarðlagið á hálfslitnum
buxnaskálmunum, og þegar boðliðinn kom
inn i herbergið með óhreina skóna, sá hann
strax á sporunum á gólfinu, hvort hann
hafði gengið á eocen- eða pliocen-jarðmynd-
unum.
Hann var áreiðanlega meiri jarðfræðingur
en hermaður, en nú var hann skrifari.
Hann hafði þokað gleraugunum upp á enn-
ið og sat nú aðgerðalaus með pennann í
hendinni og horfði út um gluggann. Þar
var aldingarðurinn í fegursta haustskrúðan-
um, með eplatré og perutré lútandi nið-
ur að jörðinni undir þunga ávaxtanna in-
dælu. Lograuðir tómatar klifuðu á stöfum
við hliðina á baðmullarhvítum blómkálshaus-
um, sóleyjar á stærð við undirskálar sneru
gulum krónunum móti vestri, þar setn
sólin var að síga; heilir smáskógar af da-
líum, sem voru hvítar eins og nýstrokið
lín, purpurarauðar eins og storknað blóð,
Samvizkubit. 3
saurrauðar eins og nýslátrað kjöt, laxrauð-
ar, brennisteinsgular, linlitaðar, tindrandi,
flekkóttar, sungu óendanlegan litasamsöng.
Og svo sandlagði gangstígurinn, varðaður
af tveim risavöxnum lauftrjám með daufum
sýrenulit, sýnvillandi isbláma og hálmgulu,
og víkkuðu þau útsýnið alt til vínakranna
brúngrænna, sem voru eins og Títill týrus-
stafaskógur, með rauða berjaskúfana að
mestu falda undir laufunum. Og sð baki
þessu: hálmur kornakursins gránaður, ósleg-
inn, þar sem þrúdn frjóhylkin beygðu
sig sorgbitin niður að grundinni, með alla
anga og blöð útrétta; við hverja sveiflu
vindblæsins eudurguldu þau jörðinni lán
sitt og voru þrungin af safa eins og brjóst
á móður, sem fær ekki að gefa barni sínu
að sjúga. Og yzt úti við sjóndeildarhring-
inn var Fontainebleuskógurinn með hinar
dökku krónur eikitrjánna og laufhvelfing-
ar bækisins; þar sem hann bar við himin,
var að sjá eins og fínlega og óregiulega
kliptan laufaskurð á gömiu líni, er kvöld-
. sólin dró gullstaíi gegnum með láréttum
4 Samvizkubit.
geislum sínum. Bíflugurnar héldust enn
þá við á nokkrum hunangshnöppum úti í
trjágarðinum; rauðbrystingurinn kvakaði
dræmt uppi í eplatré einu; en við og við
lagði sterka ilmmekki frá lauftrjánum, líkt
því er gengi maður um fjölfarna götu og
dyrnar á ilmgætisverzlun væru opnaðar fyr-
ir framan hann. Flokksfyrirliðinn sat að-
gerðalaus með blekvopnið í hendinni og
virtist vera hrifinn af þessari dýrðlegu sjón.
Hvílíkt unaðsland! hugsaði hann og hugs-
anir hans liðu burt til sandhafsins í heim-
kynni hans, þar sem að eins var að sjá
auvirðileg furuté á stangli, sem teygðu krækl-
ótta armana móti skýjunum, eins og biðj-
andi um líkn að verða ekki sandinum að
bráð.
En þessi skrautlega mynd með glugga-
kistnna að umgerð skygðist við og við, svo
reglubundið, sem það væri hengill í klukku
er því olli. Það var hermaðurinn, sem var
á verði við húsið; hinn fagurgljáandi byssu-
stingur hans skar málverkið upp til miðs;
hann rölti fram og aftur eins og varðmanua