Ísafold - 25.10.1916, Side 1

Kt nmr út tri3var
i viku. Veiðárc.
5 kr., erlendis 7a/2
kr. eða 2 dollarjboj g-
iat fyrir miðjan júlí
erlendis fyrirfram.
4 Lausasala 5 a. eint.
XLIII. árg.
Reykjavik, miðvikudaginn 25. október 1916.
Ritstjóri: Dlafur Hjörnsson.
Talsími nr. 455.
Lafoldarprentsmiðj.i
Uppsögn (skrifl.
bundin við áramót,
er óglld nema kom-
in só til útgefanda
fyrir 1. oktbr. og
sé kaupandi skuld-
iaus vlð blaðið.
80. tölublað
k Jlsýftitél.bókasRír TcxripIarKS. 8 kl 7- 9
Borgttratjóraskrifstofan opin virka óaca 11 £
jöeojarfóg^ adkrifstofan opin v. d. 10— k og • *»
diHDjar^rjaldkerinn Laaí&sv. 5 kl. lír— P oe
Islantísbanki opinn 10—4.
fe, K.U.M. Lestrar-op; skrifstofa 8árd,—1C J'-ð
Alm. fundir fid. og sd. 8*/* siöd. #
Landakotskirkja. Gubsþj. 9 og 6 á hpL^ix
Líftndakotsspitali f. sjukravitj. 11—1.
Landsbankinn 10—8. Bankastj. 10—12.
./Landsbókasafn 12—8 og 5—8. Útlán 1—&
X*andsbúnaóarfélagsskri/stofan oj in írá 2—Sf
Lftnd#íóhiröir 10—2 og 6—6.
•iíAndsskialasafnib hvern virkan dag kl. 12— S
Landsstniinn opinn daglangt (9—9) virka tít ga
helga daga 10—12 og 4—7.
jJjistasafnió opió hvem clag kl 12- 2
íváttúrugripasafnib opih P/a—2lju A suniívd.
róst.húsió opið virka d. 9—7, sunnud. 9—1.
ífiamábyrgb l.«lands kl. 1- 5.
'ötjórnarráósskrifstofurnar opnar 10—4 dagl.
Talsimi Reykjavikur Pósth.8 opinn 8—12.
Vifilstaöahælió. Heimsóknartimi 12—1
^jóömenjaRafnió opib hvern dag 12—2
Hér fara á eftir kosningafréttir
Jjær, sem enn hafa borist hingað.
Fyrsta fréttin var um kosning-
ura á Seyðisfirði Þar er kosinn
Jóhanncs sýslurn. Jóhannes
son með 119 atkv. Karl Finnhoqa-
son skólastjóii hlaut 107 atkv.
Þá komu Vestmanneyj ir með fuer
íréttir, að Karl sýslum. Eiiiar.«-
soil væri þar kosinn með 288 atkv.,
en Sveinn Jónsson hlaut 39 atkv.
Á Akureyri var kosinn Magnús
kaupm. Kristjánsso t með 215
atkv., Erlinqur Friðjónsson hlaut 155
og Siqurðnr Einarsson dýtalæknir
113. Sigt er, að um 70 gamlir Sjálf-
stæðismenn hafi greitc M. Kr. at-
kvæði.
Á ísafirði er kosinn Magnús
Torfason bæjarfógeti með 272
atkv., en Siqurjón Jónsson fram-
kvæmdastjóri hlaut 208.
í Reykjavik voru kosnir Jöruml-
Ur Brynjólfsson kennari með
796 atkv. og Jón Magnússon
hæjaríógeti með 724 atkv.
Þorv. Þorvarðsson hlaut 700 atkv.
Knud Zimsen — 694 —
Sveinn Björnsson — 321 —
Magnús Blöndahl — 285 —
Alls greiddu 1981 kjósendur atkv.
33 seðlar voru ógildir og 109 vafa-
seðlar.
Jörundur og Þorvarður fengu sam-
an 648 atkvæði.
Jón Magnússon og K. Zimsen
fengu saman 547 atkv.
Sveinn Björnsson og Magnús
Blöndahl fengu saman 239 atkv.
En annars féllu atkvæði á fram-
bjóðendur á þessa leið:
ú :0 ►”3 s 0 -0 > U O A ES3 Ö * Sv. Bj.l s Ssi
Jörundur Brynj. 32 648 37 60 19
Jón Magnússon 32 24 547 107 14
Þorvarðnr Þorv. 648 24 22 22 l
Knud Zimsen 37 547 22 93 12
Sveinn Björnss. 60 107 22 93 239
Magnús Blöndahl 19 14 1 12 239
í Mýrasýslu er kosinn Pét-
ur I»órðarson frá Hjörsey með
21S atkv.
Jóhann Eyjólfsson hlaut 152 atkv.
í Dalasýslu hlaut kosningu
Bjarni Jónsson frá Vogi með
160 atkvæðum. Benedikt Magn-
ússon felck 108 atkv. —
í Vestur-ísafjarðarsýslu
var kosinn Matthías Ólafs-
son með 171 atkv. Sr. Böðvar
Bjarnason fekk 90 atkv. og Hall-
dór Stefánsson læknir 87 atkv.
í Arnessýslu voru kosnir
þeir Sig1. Sigurðsson ráðu-
nautur með 541 atkv. og Ein-
ar Arnórsson ráðherra með
442 atkv. Jón Þorláksson lands-
verkfræðingur fekk 426 atkv.
GJestur Einarsson á Hæli lekk
406 atkv. og Árni bóndi í Alviðru
181 atkv.
í Rangárvaliasýslu eru kosn-
ir þeir sr. Eggert Pálsson með
475 atkv. og Einar Jónsson
með 433 atkv. — Skúli Skúlasoti 1
Odda hlaut 238 atkv.
En hefir eigi frézt úr fleiri kjör-
dæmum.
Isafold hefir áður bent á, að við
þessar kosningar yhi minna á hin-
um gömlu flokkaskiftingum, sem að
voru áliti, hljóta að úreldast, áður
en varir en á hinu að velja nýtustu
mennina á pin%. Enginn mun líta svo
á af þeím fréttum, sem þegar eru
fengnar, að vel hafi tekist alls staðar
i þvi efni. Síður en svn. Og þó
mun — eftir öllum atvikum að
dæma — að þurfa að taka enn meira
á þolinmæðinni i þessu tilliti.
Vér skulum ekki að svo stöddu
fara verulega út i þá sálma. Ert eigi
getum vér þó dulist þess að minn-
ast á eitt varnaðardæmi fyrir kosn-
ingar í framtiðinni. Það er Reykja-
vik.
Reykvikingar hafa skift um Jyrsta
þingmann sinn. í stað Sveins Björrs-
sonar er nú kominn Jörundur Brynj-
óljsson kennari. Hvort Reykviking-
ar yfirleitt eru stoltir af þeirri breyt-
ing, skal ósagt látið, En liklegt virð-
ist oss það eigi.
Haft er f rir satt, að naumast
inuni meira en svona */4 hluti þeirra,
er Jörund kusu, hafa heyrt hann eða
séð. Þetta et ef til vill um leið af-
sökun fyrir því, að hann fekk þetta
mörg atkvæði. En á hinn bóginn
er það lítt til sæmdar reykvískum
kjósendum, að láta senda sig á kjör-
fund og skipa sér að kjósa manti
eða menn, er þeir hvoiki þekkja af
sjón né heyrr. Það er eitthvað
fremur ósjáljstaðisleqt í því.
Ýmsir munu svo mæla, að et
kjós' ndur hefðu fengið að ráða í
heild sinni, þá hefðl höfuðstaðurinn
Iosnað við þá vansæmd, að eiga Jör-
und þenna sem fyrsta þingmann
sinn — og kenna óheill þá ófull
komnu fyrirkomulagi kosninganna,
er gerði það að verkum, að einir 4/o
kjósenda nutú atkvæðisréttar sín. Þó
mun sú afsökun eigi einhlit. Það
voru altof margir kjósendur, er létu
reka sig blinda á bás til að kjósa
mann, sem þeir engin deíli þektu
á, aðeins af því, að æsingafullir of-
stopar hrópuðu með Jalskri rödd al-
pýðunnar og hvöttu hrekklausa al-
þýðu til að kjósa þann manninn,
sem sizt bar.
Kinnroðalaust lítur höfuðstaðurinn
ekki framan í þjóðina, er hann á að
kannast við fyrsta þingmanninn sinn.
Og að því skapi munu eftirtekjurn-
ar verða fyrir það gönuhlaup.
Eins og alt var í pottinn búið, var
að vísu við ofurefli að etja fyrir
þann þingmanninn, sem nú hefir
orðið að víkja fyrir Jörundi, þar sem
annarsvegar var gamall, marg-»organí-
seraður* flokkur (Heimastjórnarmenn)
og hinsvegar hinn nýi svonefndi
»alþýðuflokkur«, er fyrir munn for-
sprakkanna sló um sig með miklum
og mörgum innantómum loforðum,
og var studdur og styrktur af pen-
ingavaldi »rauða mannsins«, sem
spunnið hafði að auki þann rógburð-
ar og haturs köngulóarvef utan um
Sv. Bj., sem, guði sé lof, er fátíður
í stjórnmálalífi voru.
Að hann (Sv. Bj.) skyldí pó hljóta
svo mikið fylgi, sem raun er á orð-
in, sýnir, að ofsóknaráfergja »rauða
mannsins« er eigi einvöld lengur, og
að rógburðurinn út af brezku samn-
ingunum hefir eigi náð því marki,
sem honum var ætlað: að firra Sv.
Bj. alveg fylgi og áliti.
Það seyði sýpur eigi að siður
Reykjavik af þessnm kosningum, að
afvegaleiddir kjósendur hafa tratiað
fram — fyrir hennar hönd — manni í
fyrsta þingmannssæti hennar, sem
gerómögulegt er að bera nægilegt
traust til eða gera sér nokkurar von-
ir um.
t
Vigfús Sigfússon
gestgjafi á Akureyri andaðis 2. þ. m.
Hann var fæddur 24. septbr. 1873,
o> varð þannig rúmta 73 ára. For-
eldrar hans vou Sigfús bóndi í
Sunnudal i Vopnafirði og kona hans
Dagbjört Arngrímsdóttir. Systir Sig-
fúsar var Þórey, kona Eymundar
Jónssonar bónda i Bugum, og var
þeirra sonur Sigfús Eymundsson
bóksali. Vigfús ólst upp i Vopna-
firðinum, og mun hafa fengið betri
mentnn, en alment tiðkaðist á þeim
árum, því hann var vel að sé um
alla hluti, titaði góða rithönd, kunni
vel dönsku, og talsvert í frönsku,
en þekkingu i þeirri tungu mun
hann þó mest hafa aflað sér á full
orðinsárunum, því hann skifti mikið
við franskar fiskiskútur. 24. júlí
1867 gekk hann að eiga Margrétu
Halldóru Agústsdóttur, homopata á
Ljótsstöðum, en misti hana eftir
2 ára sambúð 8. septbr. 1869.
Þann 30. júlí 1873 kvænttst hann á
ný Herdísi Maríu Þorvaldsdóttur
frá Stóra Eyrarlandi í Eyjafirði.
Var hún þá ekkja eftir C. G. Grön-
vold, verzlunarstjóra á Vopnafirði.
Settist Vigfús þá að á Vopnafirði,
og rak þar útgerð með miklum
dugnaði, hafði sömuleiðis æði mikið
bú, og fénaðist þar vel. Kona hans
var honum að öllu samhent, því hún
var afbrags kona, útsjónarsöm og
ráðdeildarsöm. Stóð þvi hagur þeirra
þar með miklum blóma. Öll þau
Hlutafél. ,Völundur‘
íslands fullkomnasta trésmíðaverksmiöja og timbnrverzlun
Reykjavík
hefir venjulega fyrirliggjandi miklar birgðir af sænsku tiœbri, strikuðum
intiihurðum af algengum stærðum og ýmislegum listum.
Smíðar fljótt og vel hurðir og glugga og annað, er að húsabyggingum lýtur.
t
Hér með tiikynnist að okkar hjartkæri faðir og tengdafaðir, Sigurður Frið-
riksson steinsmiður, andaðist á heimili sínu, Laugavegi 28, í gær eftir mið-
degi. Jarðarförin verður ákveðin siðar.
Reykjavfk 25. október 1916.
Börn og tengdabörn hins látna.
TJmeríshar
bómullarlítmr
koma með g.s. Goðafossi.
Verða seldar afar ódýrt.
Sigurjón Péíursson,
Tíafnarstræti 16, Hvih.
Símar 137 543. Símnefni „Net«.
U tgerðarmenn.
Sigurjón selur beztar og sterkastar amerískar
snyrpinætnr. — Sendið pantanir í síma.
Aliar npplýsingar gefnar í
Netaverzlun Sigurjóns Péturssonar,
Símar 137 og 543. Hafnarstræti 16. Simnefni »Net«.
ár hafði hann á hendi mestu trún-
aðarstöður þeirra Vopnfirðinga, var
hreppstjóri, oddviti o. s. frv. Árið
1898 keypti hann »hótellið« á Ak-
ureyri, sem stofnað hafði L. H.
Jensen, danskur maður, og rekið
með miklum dugnaði í fjölda mörg
ár. Var húsið venjulega kallað
»Baukur«; nafnið dregið af því, að
Jensen hafði upphaflega verið beyk-
ir. Eftir látjensens 1893 fór rekstri
þess heldur hnignandi, svo það var
í fremur litlu áliti þegar Vigfús tók
við því; en hann rétti það fljótlega
við og rak það jafnan með mikl-
um^dugnaði og skörungsskap, þang-
að til siðastliðið vor. Kona hans
var að visu farin að bila að heilsu,
er þau hjón fluttu til Akureyrar, en
samt mun hún eiga sinn góða þátt
í að gera »hótellið« vinsælt og að-
laðandi. Var um tíma einmæli hér
á landi, að það væri lang-fullkomn-
asta gistihúsið innanlands. Auk góðs
og skörulegs beina var það aðallega
hið glaðlega og vingjarnlega viðmót
húsbóndans, sem aflaði því vinsælda,
aiiirmmjLLu 11 txtjitj
Klæðaverzlun
H. Andersen & Sön.
Aðalstr. 16.
Stofnsett 1888.
Sími 32.
þar eru fötin sanmnð flest
þar ern fataefnin bezt.
mrrnmiimun
mii.
þvi hann var sikátur, sífjörugur,
meinfyndinn og hafði ýms einkenni-
leg og skringileg orðatiltæki á hrað-
bergi; komu þau oft skrítilega fyrir,
en voru venjulega græzkulaus. Vig-
fús sál. var ákveðinn flokksmaður f
pólitík, og ekki myrkur í máli um
skoðanir sinar á landsmálum; þó
hann því siður en eigi dyldi skoð-
anir slnar á þessu fyrir gestum sin-
um, er voru andstæðingar hans i
pólitik, þá átti hann þó fáa eða
enga óvini, en hitt er mér kunnugt
um, að hann átti fjölda vina um
alt land, jafnt meðal pólitískra and-
stæðinga sem meðhaldsmanna.