Ísafold - 14.02.1921, Blaðsíða 4

ISAFOLD
Ábyrgðargjald 40 aurar. Búist er fundu þeir annað lag af plönkum; þeir
við að burðargjald fyrir böggla frá
Islandl verði óbreytt til ársloka.
Þá verður og sú breyting á eftir
1. apríl, að núgildandi 5, 10, 20, 25
og 40 aura frímerki verða gerð ógild
eD í þeirra stað verða gefin út ný
frímerki af þessum tegundum, með
öðrum litTim en verið hafa hingað
til. Verða þá 10 aura frímerkin nýju
græn, 25 aura rauð og 40 aura blá.
Er þetta gert samkvæmt ákvæðum
alþjóða póstsamningsins.
Frá 1. þ. m. hækkar burðargjald
fyrir bréfasendingar frá Danmörku
til íslands, þannig, að infalt bréf
kostar 30 aura, spjaldbréf 15 og á
byrgðargjald 30 aura.
(Eftir Verslunart.).
Nálægt botni Mahone fjarðarins
Nova Scotia, liggur eyja ein, sem Eikar
eyja heitir. Inn í hana ligur vík ein,
og er þar svo aðdjúpt, að stórskipum
má leggja þar nálega upp að landi.
Árið 1795 voru þrír ungir menn á
ferð í litlum barkarbát og komu að
eyju þessari. peir settu bát sinn upp
á þurt, og fóru að litast um á eynni,
og höfðu þeir ekki farið langt, er þeir
komu í rjóður eitt, þar sem trén höfðu
öll verið höggvin í burtu og nýgræð-
ingur var farinn að vaxa þar.
í miðju rjóðrinu stóð eikartré eitt
mikið, var í börk trésins víða höggvin
mörk, og voru þau auðsjáanlega gömul,
og ein grein hafði verið söguð af neð-
aiiega á trénu, og sáu þeir að þar mundi
„talía“ hafa verið bundin við, og eitt-
hvað þungt halað upp eða niður.
Við rætur trésins sáu þeir að dæld
var í jörðina, eins og þar hefði verið
tekin gröf og moldinni svo mokað ofan
í án þess að þjappa henni saman, og
svo hefði h'ún sigið af áhrifum regns
og lofts. — Gröf þessi var tólf fet að
þvermáli.
Veður var gott og óvanalega lágt
í sjóinn, svo að þeir fóru að litast um
víðar, og fundu þá stein einn mikinn
í víkinni, sem í var feldur sterkur jám-
hringur, og komust þeir þá að þeirri
niðurstöðu, að þetta mundi hafa verið
aðsetur sjóræningja fyr á tímum.
peir þóttust sjá, að þama væri stað-
urinn, sem sjóræningjamir hefðu bund-
ið skip sitt, og hefðu þeir svo fært
gull sitt og gersemar í land, og þar
mundi það grafið vera, og að þeir
þyrftu nú ekkert annað að gera en að
finna fjársjóðinn, til þess að verða
ríkir menn.
peir fóra því til lands og bjuggu sig
út með verkf æri og vistir, og lögðu svo
af stað aftur til eyjarinnar, en áður
en þeir fóm, sögðu þeir Indíánum frá
grun sínum, en fengu enga úrlausn hjá
þeim aðra en þá, að gömul kona sem
heyrði á tal þeirra mælti: Varið ykkur!
Varið ykkurl En þeir létu það ekki
aftra sér, og tóku til að grafa.
Moldin var laus fyrir í gröfinni eða
gryfjunni, en bakkar utnnar vom ham-
ir, og bára þess merki að þar hefðu
aðrir en þeir unniö með verkfærum.
pegar þeir komu tíu fet niður, fundu
þeir lag af eikarplönkum, og hýmaði
heldur en ekki yfir þeim, því að þeir
þóttust vis8ir um að niú mundu þeir
eitthvað finna, ef þeir gætu náð plönk-
uniim upp á undan aðfallinu.
Svo tókBt þeim að ná upp plönkun-
um, en þar var ekkert að finna nema
meiri mold.
peir héldu áfram að grafa, og þegar
þeir vora komnir tuttugu fet niður,
tóku það upp og héldu enn áfram að
grafa, komust niður þrjátíu fet og lentu
enn á plankalagi.
peir sem frá þessum fjársjóði höfðu
gengið, höfðu sannarlega gert sér far
um að hann kæmist ekki fyrirhafnar-
laust í hendur ókunnugra.
Mennirnir höfðu hvorki verkfæri né
fé til þess að halda leit þessari áfram
lengur; þeir leituðu því til Indíána
um aðstoð, en þeir þvertóku fyrir að
veita nokkra hjálp og sögðu: „Ef við
hjálpum ykkur, kemur sjórinn og veltir
sér yfir okkur alla“. pannig endaði
þessi tilraun.
Sex árum síðar var félag myndað.
Vélar voru fluttar til eyjarinnar, og
verkamenn fengnir. Svo var tekið til
að grafa. Níutíu fet niður komu þeir
niður á stein, eða hellu, sem eitthvað
var letrað á. Og var sá steinn notaður
fyrir hlóðarstein af bónda einum, sem
þar bjó skamt frá, um tíma.
Síðar var hann sendur til Halifax,
til þess að letrið yrði lesið, en menn
urðu ekki ásáttir um, hvað á honum
stæði, en flestum sem reyndu kom sam-
an um að á honum stæði: „Tíu fet
neðar en eg ligg, eru tvær miljónir
sterlingspunda faldar“. Aftur var tek-
ið til óspiltra mála með að grafa, og
þegar þeir voru komnir níutíu og fimm
fet niður komu þeir enn niður á planka-
lag, en áður en þeir náðu því upp, kom
sjórinn og fylti gryfjuna nærri upp á
barma.
pá var tekið til að dæla vatninu
burtu úr gryfjunni, en sjórinn streymdi
inn einhversstaðar frá eins ört og þeir
gátu dælt hann út.
peir hættu því við þessa gryfju og
byrjuðu á annari rétt hjá. En það fór
alt á sömu leið, svo þeir urðu að hætta
sökum vatnsmagns.
Árið 1849 var aftur reynt að komast
eftir hvað þama væri falið, en það fór
á sömu leið, að gryf jan fyltist með sjó,
en ekki fyr en hægt var að bora með
jámnafri niður, og kom hann niður
á lausan málm, að líkindum peninga
á hundrað faðma dýpi.
Pað málmlag var tuttugu og tveir
jumlungar að þykt. pegar niður úr
jví kom, varð aftur plankalag fyrir
nafrinum, og enn annað sem var fast
undir því fyrra, eins og annað væri
lok en hitt botn á þykkum eikarkist-
um, og kom þá nafarinn aftur niður í
tuttugu og tveggja þumlunga lag af
peningum eða lausum málmi. — peg-
ar niður úr þessu síðara málmlagi kom
varð aftur fyrir nafrinum eikarplanka-
lag, og svo ekkert nema leir úr því. En
ekki gátu þeir náð neinu af þessum f jár-
sjóðum upp nema þremur hlekkjúm,
sem litu út fyrir að vera úr úrfesti.
Eftir eitt ár var tilraun gerð enn
á ný, en það fór á sömu laið, að menn-
imir urðu að hætta sökum þess að sjór-
inn féll svo ótt inn í gryfjuna, að þeir
réðu ekki við neitt.
Síðasta tilraunin til þess að grafa
eftir fjársjóði þessum var gerð árið
1911.
í þetta sinn var umsjón verksins í
höndum velþekts og maigreynds verk-
fræðings, og hafði hann alt það fé á
bak við sig sem hann þurfti.
En það hafði engiii önnur áhrif en
þau, að sannfæra alla, sem við þetta
vora riðnir um það, að f jársjóður einn
mikill væri falinn þama í jörðu, og
að öllum líkindum mundi hann verða
þar, unz sjórinn þomaði, eða andi sjo-
ræningjanna opinberaði einhverjum vel
unnara hvemig hægt væri að ná til
hans.
pýtt úr: Family Herold and Week-
ly star.
(Lögberg).
Stmf e-v
Frá fréttaritara Isafoldar.
Khöfn 9. febr.
Bandamenn og pjóðverjar.
Frá Berlín er símað, að banda
menn muni varla halda kröfunni um j
afvopnun Austur-Prússlands til i
streitu, því að þá gætu Pólverjar,
sem ávalt eru vígbúnir, komist með
ber sinn alla leið til Berlínar á ein-
um degi.
Alríkisstjórnin þýzka hefir tekið
boði bandamanna um að senda full-
trúa á ráðstefnuna í London 1. marz
Stjónin í Bayern aftekur með öllu
Ábýlisjörð mín
Votmúli í Sanövíkurhreppi
ásamt jöröinni Votmúla-Austurkot fæst til kaups og ábúöar í
jnæstu faröögum. Upplvsingar jörðunum viövíkjanöi gefur hr. Júlíus
Árnason (Verzlun ]óns Þórðarsonar) Revkjavík.
Semja ber viö eiganöa jaröanna
Þórð Þorvarðarson.
H. C. Ficher
Rosagade 86
Köbenhayn
Danske og Fremede Treeorter I Planker, Tykkelaer og
að ganga að afvopnunar- og skaða- Tiner, Skipstre, saarel krumt som ret.
bótakröfum bandamanna.
Þjóðleg hræring með stefnu bolsh- j ^
víkinga, er vöknuð í Bayern og fer _ t
nss™-tapwill Islands 1 DannMu
Stjórnarskiftin grísku. befir skrifstofu i Cort Adelersgade 9 í Kaupmannahðfn. Skrifstofan
Kallogeroupoulos fyrrum fjármála gcfur félagsmönnum og öðrum íslenzkum kaupmðnnum fústega ókeypis
ráðherra Grikkja hefir myndað nýtt upplýsingar nm almenn verzlunar- iðnaðar- og sameöneumil oe annaö
griskt ráðuneyti. j.r aí lýmr.
Hkuldir Rússa.
Titsherin, utanríkisráðh. Rússa
krefst þess, að ákvæði verði sett um
það í verzlnnarsamninga Ríissa og
Breta, að ríkisskuldir Rússa frá
fyrri tímum skuli falla niður.
Kv k
'tmal
250 kr. vinningurinn hefir nú verið
sóttur í Landstjömuna nýlega. Heitir
sá Júlíus Guðmundsson, er vinninginn
fekk og ft heima i Mjóstræti 6, og er
hann á togaranum Austra. Vinningur-
inn var nr. 30228.
íslenzk listasýning. í vor hefir List-
vinafélagið fyrirhugað að gangast fyrir
listasýningu hér og verður það önnur
almenn listasýning er hér hefir farið
fram. pessari sýningu er ætlað að ná
yfir hvers konar dráttlist, skrautlist,
líkansmíði og byggingarlist. — Er þess
vænst af hálfu Listvinafélagsins, að
íslenzkir listamenn styðji sýningu þessa K
með því að senda bestu verk sín á hana.
Geta menn lesið alt viðvíkjandi þessari
fyrirhuguðu sýningu í auglýsingu hér
í blaðinu í dag.
Botnia fer ekki frá Kaupmannahöfn
fyr en 18. þ. m. og þá því að eins, að
nægur flutningur fæst.
Frá Ítalíu. Dönskum blaðamanni, sem
býr hér í bænum hefir borist bréf frá
ættfólki sínu sem búsett er í Firenze á
Ítalíu, og er þess getið £ bréfinu, að
hjá fjölskyldunni búi þá 3 fslendingar,
Ríkarður Jónsson, Davíð Stefánsson og
Ingólfur Gíslason og líði þeim ágætlega.
Andvari er nýlega kominn út, og
flytur að þessu sinni ritgerð um Skúla
Thoroddsen (eldra) með mynd, eftir
Sigurð Lýðsson, grein um þjóðmála-
fundi íslendinga í Khöfn árin 1843—
1846, eftir dr. Pál E. Ólason, íslands-
vinafélagið þýzka, eftir dr. Alexander
Jóhannesson. Enska þingið, eftir Hall-
grím Hallgrímsson sagnfræðing, Um
aukning sjóða, eftir Eirík Briem. Frá
Eiríki Magnússyni og Jóni Sigurðs-
syni, með athugasemdum eftir Sigurð
Guðmundsson.
pingmennirnir. peir eru að byrja að
koma til bæjarins. — Komu þeir
Stefán Stefánsson frá Fagraskógi og
Pétur pórðarson með Skildi frá Borg-
amesi. Kom Stefán landveg að norðan
með pósti.
Skarlatsótt hefr gengið og gengur enn
á Blönduósi og víðar í Húnavatnssýsln. j
Mun pórarinn. jónsson á Hjaltabakka
„IXION“ Cabin Biscdts (skipsbrauð) er búið til af mörg-
um mismunandi tegundum sérstaklega hentugt fyrir fslendinga.
í Englandi er „IXION“brauð aðalfæöan um borð í fiski-
skipum.
Fæst í öllum helztu verzlunum.
Aðgætið að nafnið „IXION“ sé á hverri köku.
Vörumerkið „IXION“ á kexi er trygging fyrir hollri og
góðri fæðu,
„IXIOVa Lunch og „IXION" Snowflake Biscuits
sætt er óviðjafnanlegt með kaffi og te.
ekki geta komið þess vegna fyr en
nckkru eftir þingbyrjun.
Taugaveiki gengur nú í Skagafjarð-
arsýslu. Hafa nokkrir bæir sýkst.
Jón Sigurðsson alþm. á Reynistað,
var lagður á stað hingað suður til þing-
setu. En var þá kallaður heim vegna
andláts föður hans. og mun hann ekki
koma fyr en eftir þingbyrjun,
í Skagafjarðar og Húnavatnssýslum
er nú sagður óvenju lítill snjór nm þetta
leyti árs. En í Eyjafirði er aftur á móti
kominn mikill snjór.
Botnvörpungarnir. Nýlega hafa selt
afla sinn í Grimsby Kári fyrir 1270
pund, Austri fyrir 1050 og Ari fyrir
rúm 1400 pund.
Samverjinn tók ttil starfa á laugar-
daginn kemnr kl. 11 árd. og verður í
þetta sinn í kaffihúsinu „Skjaldbreið ’
Hann heitir á alla sína velunnara að
muna eftir sér. Stjóm Samverjans er sú
sama og verið hefir.
Jón Foss (Ólafsson frá Hjarðar-
holti) hefir verið settur til þess að
gegna héraðslæknisembættinu í Borgar-
fjarðarhéraði. Hefir hann verið lækn-
iv í Reykhólahéraði undanfarið.
Hitt og þetta.
P. Korniloff
bróðir hershöfðingjans fræga hefir ver-
ið skotinn í Tashkent. Sömuleiðis er
sagt að bróðir Kerensky hafi verið ráð-
inn af dögum. En kon aKorniloffs hafi
verið sett í varðhald.
Slys í Lundúnum.
Árið 1919 biðu 688 manns bana á
götum Lundúnaborgar, en 19,027 meidd-
ust meira og minna. 138 manns biðn.
bana undir almennum bifreiðum en 136
mönnum urðu stærri bifreiðar (omni-
busar) að bana.
Næsti fundur
alþjóða póstþjónasambandsins.
Alþjóða póstþjónasambandið heldur
næsta þing sitt í Stokkhólmi 1924.
Rússar til Mexico.
Stjórnin í Mexíkó hefir nýlega veitt
10.000 rússneskum memonitum búsetu-
leyfi í landinu.