Ísafold - 24.03.1926, Blaðsíða 2

Ísafold - 24.03.1926, Blaðsíða 2
2 ÍSAFOLD á þenna (lag, hefir verið unnið en svo leið fram til hádegis að Alþýðusamband íslands, slitalaust í Hafnarfirði, þvert of- ekkert bólaði á þeirn. En að aflíð- an í samþyktir forklófanna. 23. þ. m. VERKFALL við uppskipun allra skipa hjer í höfninni. í gærmorgun kl. 6, er menn komu niður á hafnarbakka, til þess að halda áfram við uppskip- un á kolaskipi Sig. Kunólfssonar var það tilkynt þar, að Alþýðu- samband Islands fyrirskipaði verk fall við alla uppskipun hjer við höfnina. í gær voru hjer 2 skip, er vildu fá afgreiðslu, en fengu ekki. — í dag kemur Lyra. Mhl. er ekki kunnugt um, hvort Jón Baldvins- son alþm. hefir tilkynt skipaaf- greiðslunum hjer, að engin áætl- unarskip fengju hjer afgreiðslu. En sú mun vera meining hans að halda því til streitu — þvert of- an í vilja verkamanna sjálfra, —- Óánægja verkamanna gegn of- beldj og frekju hinna bolsasinn- uðu forkólfa, fer dagvaxandi. Það eru ekki foringjarnir, sem tapa atvinnunni við verkföllin — ekki einn einasti; Jón bakar brauð og fær þingkaup. Hjeðinn er í tóbakinu. Haraldur í kaup- fjelaginu. Björn í bifreið Lands- verslunar og Felix á að vera suð- ur í kirkjugarði — og allir vita nm Ólaf. Reykjavík, 22. mars 1926. Hr. afgreiðslumaður Nic. Bjarnason, Reykjavík. Jafnframt því að láta yður vita, að stjóm Alþýðusambands andi hádegi var margt manna saman komið í Vei kamannaskýh'nu hjerna á Hafnarbakkanum. Áður var biiið að safna nokkr- við Reykjavíkurhöfn, gagnvart um nöfnum á lista; voru það öllum flutningaskipum, viljum menn þeir, sem lofað liöfðu lið- við vekja athygli yðar á því, að sinni. Er Mbl. eigi kunnugt um, verkfall þetta nær einnig til skipa hve loforðin voru orðin mörg um Bergenska gufuskipafjelagsin i. En þó þarna væri vinnukraftur nægur til þess að skipa upp úr skipinu, og það væru verkamenn sem þarna komu til vinnunnar, þá varð ekkert úr uppskipuninni, því skjótt dreif að þeim allmikið SAMGÖNGUR BREIÐAFJARÐAR. Tiltækilegastar umbætur. Islands hefir íýrirskipað verkfall | lið, undir forustu Magnúsar V. Fyrirspurnum svarað. J óhannessonar, og fengu þeir verkamenn með allskonar' hótun- / hádegi. En ýmsir merkir menn voru við þá liðsöfnun; m. a. tjáði j greinagóður maður Mbl., að hann1 hefði sjeð til Hjeðins þar. í Verkamannaskýlinu voru um Virðingarfylst. Jón Baldvinsson. Pjetur Guðmundsson. Eftirtektarverð um til þess að hætta vinnu. En nú var pósturinn. Flytja átti hann í land. Þá kom enn til skjalanna Magnús V., og 'kvaðst alls ekki geta leyft það, að póst- urinn yrði fluttur í Iand. Ef af- greiðslan vddi taka póstinn, yrði eru þau orð hún að spyrja Jón Baldvinsson 300 manns. j hins „virðulega“ valdboðs: „hefir leyfis til þess. Þar hjeldu þeir ræður, Ilar-' fyrirskipað verkfall við Reyltja-! Magnús V. reikaði burtu, og aldur, Hjeðinn og Ólafur. Reyndi víkurhöfn". Nú gætu menn litið þá var pósturinn fluttur í land og Haraldur að fá menn til fylgis við svo á, að enda þótt Jón vertíðar- á sinn stað, að Jóni Baldvinssyni sig með því að láta það í veðri kongur hafi „fyrirskipað verk- forspurðum, eftir því sem Mbl. vaka, að nú væri ekki lengur fall“, þá hafi hann ekki ennþá deilt um kaup verkakvenna, held- þau ráð yfir athöfnum manna á ur lægi nú við borð, að lækká landi hjer, að honum væri fjTlli- Dagsbrúnarkaupið. Heldur vildi hann mælast til þess, að til Hafnarfjarðar færu gætnir menn, en engir ofstopar. Sennilega hefir hann fundið til þess, hve óviðfeldið það er, að örfa unglinga til þesg að berja „fyrverandi, tilvonandi“ kjósend- ur sína. Hjeðinn talaði fjálglega um samtök og samúð verkalýðsins. — Lítið bar á því á fundinum, að verkalýðurinn hefði samúð með Hjeðni. Mest kvað að Ólafi Friðriks- lega heimilt að banna öllum mönn um að taka þar handta'k. veit best. En sje Jóni „vertíðar- kong“ gert rangt til, og hann hafi í raun og veru leyft að flytja. póstpokana í land, þá lerðrjettir liann væntanlega mishermið. 24. þ. m. Ólafur Friðriksson kemur í veg fyrir að kol komist í „Suðurland“. — Fresta verður póstferðinni í dag. — Þeir geta því, án þess það syni á fundinum. Fórust honum í morgun kl. S1/^ átti Suðurland honum vo/u, að stöðva bílinn og að fai'a til Borgarness, eins og fleygja kolunum af honum. Gekk kunnugt er. Vegna hafnarverk-j hann vasklega fram sjálfur, rudd- fallsins hafði eigi verið til þess, ist að bílnum og tók á móti pok- hugsað að það tæki neinar vörnr | um, sem að honum vo/u rjettir, í þetta sinn — aðeins póst og og sá um, að kolunum y/-ði spark- snerti þeirra pyngju, látið verka-1 m. a. þannig orð: að hver sá farþega. menn ganga hjer óánægða og at- vinnulausa dögum saman. ' 21. þ. m. Hinn algerði ósigur verkamannaforingjanna. í gær komu tveir Reykjavíkur- togarar til afgreiðslu til Hafnar- fjarðar, annar í gærmorgun, hinn um hádegi. En fyrir tilmæli sátta- semjara var eigi byrjað að vinna að uppskipun úr togara þeim, sem fyr kom, fyr en eftir hádegi. Sú fregn flaug hjer um bæinn í gærmorgun, að Bolsabroddarnir hjer í Rvík ætluðu með lið manns til Hafnarf jarðar,tilþess að stöðva með ofbeldi uppskipunina, verkamaður sem ynni í leyfisleysi | Til þess að komast upp eftir þurfti það fjögur tonn af kolum. verkamannaforingjanna, hann yrði fyrst og' fremst ba/inn og fengi síðan ald/ei vinnu hjer í bænum framar. Að loknum umræðum voru þeir beðnir að rjetta upp hendina, er fara vildu til Hafnarfjarðar. Nál. 20 hendur voru rjettar upp. Sennilega mun foringjunnm Kl. áy2 í gær gengu menn í það, að koma kolum þ'essum út, í skip- ið. Lá það við vestur hafnarbakk- ann. Keyrslumenn óku kolunum, en skipverjar tóku við þeim. Fór alt friðsamlega fram með- an fluttir voru þrír bílfarmar hafa þótt liðið fáment, þó fram í skipið. En er bíllinn átti að sem kyrfilegast út um ,>upp- fyllinguna‘ ‘. f skjótri svipan voru öll kolin komin af bílnum, og þeim dreift um allstórt svæði. Handalögmál varð nokkurt og ryskingar utan um bílinn, en öku- mennirnir urðu fullkomlega ofur- liði bornir. Um meiðsl hefir Mbl. ekki frjett úr ryskingum þessum. Mbl. spurðist fyrir um það hjá póstmálaskrifstofunni, livort nokk vafalaust hafi þeim þótt það „góð., nokkra faðma éftir ófarna fram í j uð yrði gert þaðan til þess að ment“ — en þeir Ijetu af öllu skipið í fjórða sinn, þustu alÞ koma póstinum áleiðis, en fjekk jferðalagi í það sinn. | margir menn að honum, nál. 20— í Hafnarfirði gekk uppskipunin 30 manns, með Ólaf Friðúksson greiðlega og hindrunarlaust — í broddi fylkingar, og skipaði enda eru hafnfirskir verkamenn J hann unglingum þeim, sem með einhuga í því, að virða valdboð, samþyktir og hótanir Bolsabrodd- anna að vettugi. 24. þ. m. það svar, að svo myndi ekki vera. Hlutverk póststjórnarinnar væri það eitt, að hafa póstinn til á til- settum tíma. Greinar þær um ofbeldi, óspekt-1 glöggar frásagnir af helstu við- Yfir takmörkin. ir og hrakfarir. bolsa-leiðtoganna eru teknar upp úr Morgunblaðinu. ’Fylgir dagsetning hverri grein, svo sjeð verði hvenær hver einn viðburður slkeði, sem lýst er. —- Með þessu móti fá lensendur ísaf. burðum. Á hinn bóginn vantar nokkuð á gott yfirlit, en Isafold mun flytja það, þegar sjeð verð- ur betur en nú, hverju fram- vindur. Verkamannaleiðtogarnir gerast uppivöðshisamir. Reykvíkingar eiga því að venj- ast, um vertíðina, að blöðin flytji þeim fregnir um fiskafla þann, sem hingað berst á land, og feng þann, sem almenningi fellur í skaut um þenna bjargræðistíma Reykvíkinga. Nú er öldin önnur — því nú eru líka aðrir menn sem skipa fyrir verkum en verið hefir. Jón „ve/-tíðarkongur“ er hann nú kallaður, 2. þm. Reyk- víkinga, sem er „æðsta ráð og kancelli“ í hinu svo nefnda „Al- þýðu“-sambandi íslands, er gefur út blað fyrir erlent fje, til þess að blekkja verkamenn. Sennilega er nafnið „vertíðarkongur' ‘ sett í samband við hundadaga- Jörund, sem ríkti 'hjer um stund, sællar minningar, og hafði erlent fje að bakhjalli, eins og Jón. Eru allar líkur til þess, að „ver- tíð“ sú, sem í höncl fer, verði mörgum fátækum barnamanni hjer í Reykjavík eftirininnileg. og er vel til fundið, að kenna „höfðingjann" Jón við „vertíð- ina“, því hann og ráðsmenn hans munu setja á hana sjerstakan BVÍp. „Spyrjið þið Jón Baldvinsson". 1 gærmorgun kom Lyra hingað og átti að byrja uppskipun úr lienni kl. 6 um morguninn. All- margir menn voru komnir niður á hafnarbakkann, til þess að vinna að uppskipuninni — enda þótt afgreiðslumanni skipsins hefði borist svo hljóðandi brjef kvöldið áður. Jónas höfðinginn landskjörni | hefir haft upp í sjer í vetur þá j tiigguna þrásinnis: að jeg sje óvinveittur kaupfjelögum í orði og verki, en noti mjer þó þau til að selja kvæði mín. Um þetta lief ir ráðsmaðurinn á Leiti orðbragð, sem er þrælborið fremur en aðals- j ættar, og talar hann enn sem fyrr- I um úr skúmaskoti grímumanns- ins og greymendkunnar. Um þetta er það að segja, að jeg hefi verið kaupfjelagsmaður mannsaldurs tímalengd, samfleytt, og aldrei talað, ritað nje unnið á móti fjelagsskapnum. Hins vegar hefi jeg ekkert hli^tast til um það, h v a r kvæði mín eru seld, eða hverjir selja þau. títgef- andi er einn um það. Kunnugt er af frásögn Lögrjettu, að Þ. G. kom ár sinni þannig fyrir borð, á ð u r en kvæði mín fóru í prent- smiðjuna, að kaupfjelögin höfðu til útsölu forlagsbækur hans. Má nærri geta, að jeg átti engan þátt í þeirri ráðstöfun. Þetta alt veit Jónas grímumað- ur. Fyrir ] essa meðferð á sann- leikanum og aðra slíka mun hann fá að roðna á dómsdegi — ef hann kennir sín ekki fyrri, stór- iðjuhöldurinn sá arna. En ef til vill verður hann þá orðinn svo blóðlaus af verksmiðju rekstrinum, að hann getur ekki tekið litaskiftum. G. Fr. Það hefi'r árum saman verið vandkvæði á, að fá þær strand- ferðir um norðurhluta Breiða- fjarðar er viðunanlegar sjeu, eð- ur styrk til þeirra. Norðurbúar fjarðarins liafa þagað og tekið með þökkum því, sem að þeim hefir verið rjett, hversu lítið sem það hefir verið, en þó þeim sje og hafi lengi verið . ljóst ,að við slíkt er ekki unandi. Jeg hefi verið leiðsögumaður um norðurhluta Breiðafjarðar um mörg ár, og því hefi jeg nú feng- ið tilmæli um, að gefa þinginu s'kýrslu, eða álit mitt um, hvort ekki meigi fara á skipum líku og ,,Esju“ á Hagabót, Brjánslæk, Fjörð, Kollaf jörð og porskaf jörð,, án þess að hætta sje á. Þessar óskir hafa stuðst við það, að værí svár mitt játandi, þá að skora á þingið og fá þannig skip tvær ferðir á þessar hafnir, aðra í sum- arkauptíð, en hina til kjötflutn- inga á haustin, ef ekki fengist fleiri. Svar mitt verður svo. Það er hættnlaust að fara með skip líkt og ,,Esju“ á allar þessar hafnir, nema Þorskafjörð, þar er trygg- 8ra að hafa hásjávað yfir rif eitt er á leiðinni verður, og væri nokkurn veginn mögulegt að gefa áreiðanlega dýpismælingu á öllu þessu svæði ef þurfa þykir. En að biðja um svo stórt skip, tel jeg hið mesta óráð, því það mundi verða mjög mikið tjón fyrir út- gerð skipsins, og meira en almenn' ing varir. Þess utan hefði strandferðaskip fasta áætlun, og mætti til að halda henni sem best, en Haga- bót er svo varið, að hana má telja fyrir opnu hafi. Þar er lík áfsfaoa og á Búðum — og getur þvi verið ómögulegt að taka kjöt að haustlagi dögum saman, og því hætta á að kjötið brenni þar inui yfír veturinn, og sjá allir heil- vita menn, hvaða tjón það væri þeim er ættu. Nei, þetta má ekki biðja um, það væri heimska. En hjeraðs- menn eiga að biðja um fast.an stydk fyrir vjelbát er væri 12—15 smálestir brutto; þá væri öllu best borigð, og ef lijeraðið æt.ti hann, þá mætti hafa ferð- irnar sem allra hagkvæmastar, enda er nú svo kornið, að rætt hefir verið um þetta á fundum og lilutafjársöfnun í aðsigi. . Það eru margir samviskusamir menn á þingi, er þekkja þörf þeirra hreppa er hjev um ræðir, og munu urnia þeim jafnaðar á við aðra landshluta, og vilja sjá þeim betur borgið en verið hefir. Með þessu er svarað öllum þeim er leitað hafa álits míns um vand- ræði með samgöngur á norðan- verðum .Breiðafirði. Hergilsey 20. febr. 1926. Snæbjörn Kristjánsson. Bja/ni Jónsson f/á Vogi hefir legið rúmfastur undanfarið, og var fluttur suður á Yífilsstaðahæli nú um hélgina, en man nú vera bressari.j

x

Ísafold

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ísafold
https://timarit.is/publication/315

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.