Ísafold - 19.04.1926, Blaðsíða 4

4
ÍSAFOLD
f
ÞAÐ tilkynnist hjermeð vinumoo' vandamönnum, að kona mín,
og móðir, Margrjet öuðmundsdóttir, andaðist að heimili sínu,
Bjarnastöðum í Grímsnesi, sunnudaginn 4. þessa mánaðar.
Jarðarförin fer fram þriðjudaginn 20. apríl 1926.
Bjarnastöðum 6. apríl 1926.
Eyjólfur Símonarson, E. M. Eyjólfsson.
Nvkomiö:
Karlmannaföt, unglingaföt og drengjaföt,
með nýtísku sniði.
Fermingarföt: Matrosföt og jakkaföt, allar stærðir.
Hálstau, stórt úrval, einnig fyrir fermingardrengi.
Sportbuxur, margar tegundir, skinnfóðraðar, —
verðið að mun lægra en áður.
Reiðjakkar, áreiðanlega vatnsheldir, verð kr.
26,00. 29.00. 36.00. v
Sportsokkar, legglindar og legghlífar.
Tjöld, ýmsar stærðir.
Svefnpokar, baktöskur, ferðaprímusar.
Mikil verðlækkun á öllum vörum!
L. H. Míiller,
Austurstræti 17. — Reykjavík.
er haldbesta ryð- og rakavc jandi efnið, sem þekk/'st. — Til
nótkunar á húsþök og' múrveg'g/, ut-
anhúss og innan. Enn fremur á mið-
stöðvarofna, vatnsrör, járnskip, járn-
brýr, víta, og yfir höfuð alt, sem
getur ryðgað og hætt er við raka.
WATOELIN er grátt duft, sem
blandast á sama hátt og venjulegt
farfaduft, einnig má nota það saman við hvaða farfalit sem
er, án þess að það missi gildi sitt.
Not/ð WATOELIN því það mun reynast yður betur en
J nokkuð þess háttar áður þekt efni, en er þó að mun ódýrara.
j Fyrirliggjandi birgðir af þessu ágæta efni hefir
"N.
Hjörtur Hansson,
j Austurstræti 17. Reykjavík.
Utrýmið rottunum!
R a t i n jeta rottur og mýs af mikilli græðgi
og fá af því smitandi sjúkdóm, sem verður
þeim að bana.
Ratinin drepur rottur a 1—2 dög-
um, ’en smitar ekki á sama hátt og bakt-
eríuefnið Ratin.
Bæjarstjórnir og hreppsnefndir ættu að senda
pantanir sínar ti! Ratín-Kontoret Köben-
havn K. Nánari upplýsingar læt jeg í tje, ef
óskaö er.
Ágúst Jósefssoá
heilbrigðisfulltrúi. Reykjavík
Nýjar vörur. Nýtt verð, og altaf lang ódýrast lijá Hannesi.
Jeg hefi fengið miklar birgðir af rúgmjöli, hveiti og öðrum korn-
vörum, einnig sykur og kaffi. — Verðið stórlækkað. — Taurullur
og tauvindur, ágætis tegund, ávalt fyrirliggjandi. — Graetz olíu
gasvjelarnar frægu á 13,50. Allskonar varahlutar í þær. Leirvörur
og eldhúsáliöld afar fjölbreytt og ódýrt úrval. Skóflur og önnur
verkfæri. Saunrar allskonar afar ódýr. — Það er óþarfi að spyrja
um verðið, það er altaf lægst hjá mjer. — Sendið strax pantanirna
og þið fáið strax góðar vÖrur með lægsta verði.
Hannes Jónsson,
Laugaveg 28. — Reykjavík.
Box 491. Sími 875. Símnefni: Hannes.
Árna G. Eylands verkfæraráðn-
nauts Bf. Isl., og báðu hann að
rannsaka, hvaða vjel myndi fáan-
leg handhægust, til þess að grafa
skurði í mýrum þessum. Hefir
hann aflað sjer upplýsinga frá
verksmiðjum víðsvegar um heim,
og er rannsókn hans eigi lokið
enn.
En eftir því sem málið horfir
nú við, er álitlegast að ráðast í
'kaup á graftrarvjel einni, sem
(kostar um 30 þris. kr. Er hfui á
pramma, sem flýtur eftir skurð-
inum er hún sjálf grefur, en slík
gerð er ein möguleg þarna. Er
vjelin rekin með 12 hesta mótor
og á að grafa 20 ten. metr. á
klst. Þrjá menn þarf til að stjórna
henni.
Vjelin er með smáskóflum, sem
festar eru á rennandi keðju (pat-
ernoster-verk).
Víða um land gæti það komiö
að notum, ef hentug vjel fengist
til þess að grafa fram kviksyndis-
mýrar. Er þess að vænta, að hægt
verði að fá þessa eða aðra hent-
nga gröfu til landins.
Síst af öllu gat mjer komið til
hugar, er jeg reit grein mína í
Morgunblaðið 25. f. m. »Enn um
hrossakynbætur®, að hrossakyn-
bótaráðunauturinn færi að abbast
upp á mig fyrir það, en sú hefir
raun á orðið; því hann sendir
mjer kveðju sína í alllöngu máli,
í Tímanum 6. þ. m.
Sannleikurinn er sá að við
erum í fiestum atriðum sammála
um hvað gera beri til viðreisuar
hrossakynbótunum. — Það sem
aðallega akilur okkur er það, að
hann vill rölta hægt að því starfl,
en jeg þótt gamall sje, vill flýta
mjer að því. Jeg vil stofna hrossa-
kynbótabú strax, en hann vill
doka við þangað til eftir 1930
Sje beðið það lengi með það, er
jeg hræddur um að jeg lifl jekki
að sjá árangurinn.
Þegar jeg ritaði tjeða grein,
hafði jeg þaullesið og fór mikið
eftir ritgerð, sem stendur I Bún’-
aðarritinu frá árinu 1924 eftir
hr. hrossakynbótaráðanaut Theo-
dór Arnbjörnsson. — Ritgerðin
heitir «Tiilögur um hrossarækt*.
Sannleikurinn er sem sje sá,
að reynsla mín á kynbótastarf-
semi hins opinbera og staðhæf-
ingar hr. Th. A. í umræddri grein,
fara að miklu leyti saman og
kveður ráðanauturinn síst vægar
að orði, þegar ritgerð hans er
le8in niður í kjölinn.
Og til þess að menn geti nú
betur fylgst með skrifum okkar
beggja ætla jeg að gefa kynbóta-
ráðunautnum 9jálfum orðið og
koma með nokkur orðrjett dæmi
úr þessari ritgerð hans
Hann byrjar á því að segja að
hrossakynbætur hafi þá ataðið í
fjórðung aldar. Um aldamótin
hafi framsýnum mönnum verið
ljóst, að ræktun landsins yrði að
byggjast á vinnuþoli hestsins, og
því » væri nauðsyn að koma hrossa-
ræktinni í betra horf, svo hrossin
yrðu hæfari til jarðyrkjunnar og
annarar erfiðisvinnu. . . . Urðu
þá ýmsir framtakssamir menn til
að hefjast handa i fjelagi við aðra,
að halda fullorðna valda stóð-
hesta til undaneldis og um leið
var bannað með lögum og sýslu-
samþyktum, að láta óvalda fola
ganga ógelta. Enn staHa mörg
þessara fjelaga, en flest við mikla
erfiðleika og of lítinn árangur*.
Þarna kemst þá ráðunauturinn
að sörau niðurstöðu og jeg, að
lítill sje árangurinn af kynbóta-
starfseminni eins og hún er rek-
in nú.
A öðrum stað í sömu ritgerð
segir hann: »Onnur ástæðan til
ólagsins er, að margir gelda ekki
fola sína í tæka tíð, svo margar
'j bryssur fá við þeim, þá 2—3 vetra
'gömlum. Er hirðumönnum með
:þe8su gert ómögulegt að halda
frá þeim hryssum sinura er þeir
vilja. Verður þetta mikið óhagræði,
auk þess glundroða, sem það veld-
ur í ræktinniogviðhaldárM#UnM.« •)
A þessu sjest glögglega, að ráða-
nauturinn vill útrýma ruslinu
þótt hann í Tímagreininni segi,
að hann sje mjer ekki sammála
um, að útrýma Ijelegu hryssunurt^.
Einn helsta agnúann á því fyr-
irkomulagi, sem verið hefir á
hrossakynbótum okkar, telur hann
þann »að fjelöginhafihaftóbundn-
ar hendur að skifta um hesta.
Af þessu hefir hlotist sú lausung,
að engin festa hefir komist i hrossa-
œttirnar ífjelögunurn,f>vínœstum mci
segja að sinn hesturinn hafi nérið
með hvoru byggingarlagi.A) Og enn
þá bætir hann við >það er nauðsyn
að roekta hrossin betur en gert er
nú.A)
Svona farast þeim lærða hrossa-
kynbótaráðunaut orð árið 1924,
en i Tímagreininni 6. mars 1926
kveður við annan tón hjá honum í
þar stendur þessi klausa:
»Einnig þori jeg að fullyrða,
bæði fyrirsögu8ögnmerkra raanna
og samanburð við sveitirnar- í
kring, að miklar umbætur hafa
orðið í sumum fjelögunum.*
Jæja; miklar hafa framfarirn-
ar orðið á þessum tveim árum!
í rítgerð sinni frá 1924 segir
hann: »Mín hugsun í hrossa-
ræktinni er, að fá hestana rjett
vaxna, þjettbygða, harðgerða og
þolna, en um fram alt annað lið-
lega og viljuga *
Þessum og lieiri kostum vil jeg
líka keppa að, og hvgg að það
náist fyrst með góðu kynbótabúi
og betra uppeldi á hrossunum.
I áminstri Tímagrein segir ráðu-
nauturinn: »að það sje ómaklegt
vanþakklæti af mjer til þeirra,
sem brutu ísinn, bæði þeim er
bundust fjelagsskap til að vinna
að kynbótum og Sigurði ráðunaut
er stjórnaði þeim af búnaðarfjel.
hálfu frá þvi það var stofnað og
fram til ársloka 1920.«
Eg hefi hvergi í grein minni
hallmælt Sig. sál. ráðun. nje nein-
um einstökum, sem við kynbóta-
starfserai hefir verið riðinn, enda
er vist engum einum hægt, að
kenna um mistökin í því efni,
því það fer víst um það, eins og
annað, sem margir stjórna, að aitt
sýnist hverjum,
Síðastliðið sumar átti jeg tal
við Sig. sál. Ýáðun. um val á kyn-
bótafolum o. fl. þar að lútandi,
1) Auðkent af mjer D. D.
og kannaðiðt hann þá við, að oft
hefði verið lagt of mikið kapp á
8ta>rð og þyngd kynbótafolannay
en minna hugsað um fegurð og'
fjör.
Bæði jpg og Th. A. erum einnig
þeirrar skoðunar, að áherslu beri
að leggja á, að undaneldis folar
sje í alla staði vel limaðir ogf
fjörugir. — Þarna erum við þó-
röltandi á Bömu götunni.
Það sem ráðunauturinn segir
um bókina »Hestar» í grein sinni
hiiði jeg ekki um að svara.
Hvergi hefi jeg sagt í grein
minni, að Th. A. brýndi ekki
fyrir bændum að fara vel með
hrossin, euda veit jeg fyrir víst
að hann gerir það.
Jeg geri ráð fyrir að jeg kunni
að hafu gleymt að svara einhverjn
af aðfinslura ráðunautsins, en þa&
skiftir mínstu máli, við verðum*
jafngóðir vinir eftir sem áður.
12. mars 1926.
Dan. Daníelsson.
i'
l M
i