Ísafold - 15.05.1926, Qupperneq 3

ISAPOLD
m ur soQjjnni.
Hálmstráið.
Því var vísað til stjórnar- I Þe«aL Eh; ,hafS‘ *•» "
innar með rökstuddri daK- rs >“ h,rtm*“' ““ h““
*krá, með 16 atkv. gegn 11. *k,ll5> '» "“*™“
_____• lamaður um stund a eftir. IteyHdi
hann að vísu að hafa alt á horn-
um sjer, og þeyta frá sjer ónotum
Almenna, undrun vakti það um
5'ðustii helgi, þegar sú fregn . . . •
i , ° , verri en nokkru smm aður; en
Darst ut af Alþmgi, að neðri deild ... . . „ , ,
, r ’ fukyrðm voru eigi framhorm með
“efði samþykt til 3. umræðu frv.-
flburð þann, sem Tr. 1J. bar fram
> þingbyrjuii, um stýfing íslenskr-:
9>' krónu. Menn hugsuðu sem svo,
hvort íslendingar ættu að verða
^yrsta, og sennilega eina þjóðin,!
vr sat hlutlans í ófriðnum mikla,
sem ætlar nú að hlaupa frá sínum
^járhagslegu skuldbindingum, og |
það af þeirri einni ástæðu,
þeir kunnu ekki að fara með
íjármál sín á undanförnum árum,
tieðan los komst á peninga- og
yiðskiftamál þjóðanna.
íslenska ríkið er ðklti eina hlut-
lausa ríkið, sem hefir fengið að
tenna á lággenginu og því böli,
$em því er samfara. Mörg ríki
hafa orðið að þola þessa sömu
taun. En ef íslenska ríkið hefði
hú tekið það ráð, að st.ýfa gjald-
eyri sinn að nauðsynjalausu, þá
tefði það þar með skapað sjer
fcá sjerstöðu meðal annara þjóða,
sein orsakaði það, að í framtíðinni
h'rfti það ekki að hafa áhyggjur
af neinu því, er aðrar þjóðir hafa
*alið sína helgustu skyldu að gera.
íslendingar hefðu sem sje með
þessu ráðlagi sínu skipað sjer í
þann sess, að þeir hefðu ekki
íengur verið taldir sjerstök þjóð
hieðal þjóðánna.
En sem betur fór, þá fór þetta
á annan veg.
Stýfingarfrumvarpið var til 3.
tanr. 10. þ. m.
Þegar í upphafi umræðunnar
ílutti Pjetur Ottesen svohljóðandi
■^öksudda dagskrá í málinu:
„I trausti þess, að lands-
stjörnin, bankar og gengisnefnd
kosti kapps um að afstýra því,
að röskun verði á gengi ís-
lensku krónunnar til næsta
þings, tekur deildin fyrir næsta
mál á dagskrá.“
þeim fítonskrafti mannskemda-
fýsnar, sem hans var venja.
Aftur á móti reyndi hann að
hræra menn til meðanmknnar m/ð
sjer, aumum manni, er þingmenn
liefðu stimplað, sem ónafngreinda
veru, fyrir norðan og neðan hið
Isjðaða mannfjelag. f öngum sín-
haam ajfMtam sjer hið eftirminni- hvort hún vildi leyfa málshöfðun
legMta kj*ftehögg.
ilmleihl
A hendur þingmanni.
Pvrir skömmu var skýrt ,frá því
lijer í hlaðinu, að Tryggvi Þórhalls-
son hefði notað þinghelgina til
þess að bera fram staðlausar dylgj-
ur og aðdróttanir, mjög meiðandi
á eimi pólitískan andstæðing einn,
Jón Þorláksson fjármálaráðherra.
Yar Tr. Þ. niefi dylgjur um það,
að J. Þorl. hefði, meðan hann var
aðjiam hiet skinnið þess getið, og iantisverfefræííingur, selt ríkissjóði
hefir endurtekið það, að Isafold byggingarefni handa byggingum
liti svo á, að dagskrá sú, sem Ed.
•samþ. nokkru fyrir þingslit væri
eins dæmi.
ríkissjóðs, og gaf jafnframt í skyn,
a8 landsverkfræðingurinn hefði þar
meir gætt sinna eigin hagsmuna.
út af ummælum Tr. Þ. eins og
skrifararnir hefðu gengið frá þeim.
Þingsaga íslendinga ætlar at)
verða talsvert frieg af endemum
eftir þingveru þeirra Ttmaforkólf-
annd, Jónasar frá Hriflu og Tr. Þ.
Skamt er síðan efri deild kvaö upp
þungan áfellisdóm á hendur J. J.
Hvernig lýst þjóðinni á þ.essa
„foringja“, sem Framsóknarflokk- a
urinn hefir valiö til þess að bera
fram máLstáð íslenskra bænda? Fer
það ekki að verða til lítils sóma
fyrir íslenska bændastjett, aö slík-
ir menn hafi borið fram merki
hennart
Skipstraitd.
í>ilskípið „Hákon“ strandar
í Grindavík.
Þann 10. þessa mán. var fiski-
skipið ,.Hákon“ hjeðan úr Rvík
leið heim af veiðum sunnan
fyrir land. Um nóttina gerði, eins
og kunnugt er, grenjandi norðán-
byl, mestn stórhríðina, sem hjpr
hefir komið sunnanlands um
Sáttafundur á Alþingi.
Tr. Þ. afturkallar hin meið-
andi ummæli í garð fjár-
málaráðherra.
En mjög ernú 3. landskjörinn ^ }leklur en ríkmjóCs. Ýmsar fleiri
ruglaður í ríminu, er liann telur, dyj^jnj. leyfði Tr. Þ. sjer aB bera
sjer það til málsbóta, að dagskrfi _ frainj m a. nni verslun firmans
sú, sem deildin samþvkti, væriíj j^j & xortmann
og samband
harðorðari en gerist í þingsögu, þo6S finna viö fjármálaráeh. og
jafnt hvítra manna, sem hinna efniskanp ríkÍ88Í6«3 nú sí8o. J.
blökku. Þorl. varð fjármálaráCherra.
Hver eru tildrög samþyktarinn- Áður hefir verið frá því sagt
ar ? Hvað keniur til að þingmenn hjer í blaðinu, að Tr. Þ. reyndi
Efri deildar Alþingis, og það slík-! ekki moð einu orði a<S rölnrtyðja
ir hæglætis- og stillingarmenn, þessar dylgjur «inar, enda voru
eins og Jón Magnússon, forsætis- þajr ástæBulausar með öllu.
ráðherra, Jóhannes hæjarfógeti, Meðan J. Þori. var landsverkfræð-
Halldór Steinsson, þeir Vestmanna ingur hafði hann enga verslttn og
ieyingamir Gunnar Olafsson, Jó- seldí ekki ríkinu -byggingarefni
Jiann Jósefsson o. fl., samþykkja ^ fyrir einn einasta eyri. Og sam-
dagskrá eins og þá, sem samþykt kvæmt embættisstöBu sinni nú, sið-
var um daginn, er gaf 3. land- ;m ]iann varð fjármálaráðh., hefir ,
kjörnum og alþjóð það fyllilega í ^ hann engin afskifti af verklegum
skyn, að eigi væri orðum eyðandi j framkvasmdum ríkissjóðs, heldur
við jafn ómerkan rjjann eins og heyra þær undir atvinnumálaráð-
Jónas Jónsson. iherra, þar með að sjá nm inn-
Áður en gengið var til dag-
skrár í Xd. 10. þ. m., var nokk-
uð rætt um beiðni þá, er f jármála-
ráðherra hafði sent forseta, þess
‘efnis, að hann leitaði leyfis deild-
arinnar fjTÍr því, að mega höfða
mál gegn Tr. p. fyrir meiðandi
ummæli þau, sem getið er um á
öðrum stað hjer í blaðinu. Flestir
þingm., sem til máls tóku, voru
mótfallnir því yfir höfuð, að leyfa
slíka málshöfðun. En Tr. Þ. ósk
aði þess sjálfur, að málshöfðunin
yrði leyfð, ekki aðeins iit af um-
mælum þeim, er fjármálaráðherra
fann sig móðgaðan af, heldur og
öðrum, sem hann hefði látið falla
í garð fjrh. á þingi í vetur. Fjár-
málaráðherra kvaðst hins vegar
ekki hirða um þáð, þótt stórum
orðum, skammaryrðum eða þess-
liáttar, væri til hans beint innan
Menn komust af.
Tilefnið þekkja allir, finna >að ]canp á byggingarefni o. s. frv. ega utan. en >egar að hon-!^_"
og skilja — nema 3. landkjonnn, Trúnaðarmönnum ríkisstjórnarmn-1 yæri dróttað giæpsamlegn at- naðSt Ut
morg ar.
Á sunnudagsmorguninn um kl.
kendi „Hákon“ grunns. Var
svartabylur, og vissu skipverjar
ekki fyr en þeir voru strandaðír
skamt frá Hrauni', insta bæ í
Grindavík, r jett fyrir austán
Þórkötlustaðanes. Steytti skipið 4
,skeri og kom strax sjór í það.
Engin tiltök fanst skipverjtrta
að komast í land, því brim var
mikið, en sást þó óglögt fyrir
'hríðarbylnum. Lögðu þeir því í
í&ipsbátinn, 21 að tölu, og reyn4u
að komast vestur með landi. •—
Tókst þeim það. Og eftir nfii
klukkustunda ferð í stórhríð o&
hrimí, lentu þek* upp á líf
dauða í bás einnm hjá litla vit-
anum á Reykjanesi, og komust
heilu og höldnu í land.
Þaðan fóru þeir gangandi heim
að Reykjanesi til vitavarðar. Var
þar vel tekið á móti þeim. En
þeir voru allmjög þjakaðir, blaut-
ir og kaldir, því sumir höfðu ver-
ið verjulausir. Á mánudagsnótt-
ina voru þeir hjá vitaverði, en
fóru daginn eftir til Grindavíkur
til þess að líta á skipið.
Skipið var mölbrotið þegar á
fyrsta degí, og hefir því ekki
sjálfur.
ferli, gæti hann ekki setið þegj-
andi hjá, án þess að leita rjettai
síns.
Tilmæli komu fram nm það, að
-T. Þ. fjelli frá málshöfðunarkröfu
sinni, ef Tr. Þ. lýsti því yfir í
ar, vegamálastjóra, landsímastjóra
Með sífeldri rógmælgi sinm, 0. s. frv., er falið að kaupa hygg-
strákslegum dylgjum, óslökkvandi ingarefni og annað, sem ríkið þarf
mannskemdafýsn og aliið þeirri, fil sinna framkvæmda, á þeim stðð-
sem hann hefir lagt við það, að nm> sem þeir fái efnið best og ó-
ofbjóða þolinmæði þingmanna og dýrast. Með því að bera fram dvlgj-
rækja það hlutverk sitt, að gera ur nm það. að firmað J. Þ. & Norð-
þinginu smáu, hefir hann — loks-|mann njóti þarna sjerstakra hlunn- kann ^'eföf^kki * viljaV drótte
,ins, getað misboðið þolmmæði sam- inda, þá er um leið verið að drótta neinu óheiðarlegu að ráðherranum
P. Ott. gTeiddi við 2. umr. þmgismanna sinna og aunmð sjer þv; triinaðarmönnum stjórnar-
Ttkv. móti dagslkrá meirihluta Þa lítilsvirðingu hjá þeim, að þeir innar, að þeir misbrúki stöður sín-
íjhn. og einnig móti frv. Hann
■gat ekki felt sig við dagskrá f jhn.
„Hákon“ var bygður 1878 í
Englandi, og var keyptur hingað
til lands 20 árum síðar. Hann er
74 „smálestir brúttó. Eigandi hans
var nú Geir Sigurðsson, skipstjóri
sökum þess, að þar var gert ráð
%rir f járhagsáhættu rikissjóðs
við það að halda genginu stöð-
hgu. Hjer ska.1 ekki nánar út í
Þetta atriði farið að svo stöddu,
.stimpla hann, sem útlaga úr sið- ar. Öfundsverður er Tr. Þ. ekki af •
V p • i • I . i eerði pvi næst þessa yiirlysingu,
uðu mannfjelagi. því, að bera slikar aðdróttanir á m-* i * '
' „ , , „ .... U ’ • og var malið þar með ur sogunni.
En þa fyrst var þmgmonnum núverandi trúnaðarmcnn ríkis-' , . , . . . • ,
¥... 0 . ,, ¥.' . For hest a þvi, og er þess jatn-
orboðio, er 3. Jandskjorinii SBtlaoi stjomarinnar.
heyranda hljóði i þingheimi, að °S fleiri. Hann mun hafa verið
vátrygður sæmilega.
Með „Hábon“ er nú farið síð-
með dylgjum sínum og asta þilskipið af gamla tæginu,
lofaði Jón Þorl. því. Og Tr. Þ.,scm var eítir orðið híer * Reyk3a“
vik.
sjer þá dul að koma fram sem
siðameistari deildarinnar og lirefj-
J. Þorl. var ekki inni í þingdeild-
inni þegar Tr. Þ. flutti sína ræðu
"einungis hent á, að menn geta ýog Alþingi böfðaði mál á liendur
8 í ð u r v.ænst þess, að gengið Sigurði Þórðarsyni.
baldist stöðugt, ef ríkið vill e k k-
r t í sölurnar leggja til þess að
®Ú*3gt sje að varna sveiflum. Af
lúinkimum verður ekki milkils a8
vænta, meðan seðlaútgáfan er i
Þeirri óreiðu, sem, hún nú er í.
ast þess, að einstakir þingmenn; og heyrði þess vegna ekki ummæl-
in eins og þau voru töluð af flutn-
ivigsma.nni. ITann bað því skrifstofn .
framt að vænta, að þingmenn
skoði ekki hinn friðhelga stað Al-
þingis sem neinn griðastað, þar
sem þeir megi láta alt fjiika, líkt
sumir telja sáttanefndarfund-
. ., , „¥. T, ina. Djörf framkoma og karl-
Mannmum, sem lyst hafð! Jonas(Stjóra Alþingis að sjá rnn. að þing- mannleg sæmir stað eins og M.
ærulausan lygara og rogbera, og skrifararnir hreinskrifuðu ræðuna þingi; en ódrengiieg framkoma og
Jonas staðið raðþrota og eigi scm fyrst og sjer yrði hún síðan rufWaleg sómir sjer þar iUa.
‘t-reyst sjer að bera liond fynr afhent, auðvitað eftir að Tr. Þ. Engan furðar á því> þó Tr. p
hofuð sjer Jhefði iesi« ræðuna >'fir ’-^taki aftur ummæli
Þa var þolmmæðm protm; þvi 1 rjett‘ ‘.
i sín í garð ann-
ara. Hans er venjan að rjúka upp
með bæxlagangi og stórvrðum. —
Hvað sem annars má segja um j litlar eru þær sakir og lítt. sam- Þegar svo handrit. skrifaranna
afgreiðslu þingsins á þessu máli tbærilegar sem S. p. liefir borið á kom úr höndnm Tr. Þ., vom þær En þegar hann mætir alvoru kikn.
orðnar tvær ræðurnar. Önnur var ar hauQ allur við og biður menn
sú, er þingskrifaramir sknfvÆu ^ lengstra orða j ollum bæn.
eftir flutningsmanni Tr. Þ. ag ^ ekki mark á þVl>
ræðuna skrifaði Tr. Þ. sjálfur og , , „• ,
- sem hann hati sagt.
ætlaðist til að hún yrði prentuð í
Þú, munu sjálfsagt flestir fagmi (aðra menn, samauborið við sök
Því, að stýfingarfrumvarpið er úr þá, sem liann hefir borið á Jónas.
Sogunni. Þeir urðu nú ekki fleirij Jónas einn gaf tilefni lil
011 11, sem greiddu atkv. nioti (hvemig með hann var farið.Hann
ciagskránni (9 Framsóknarm., B. hefir sjálfur í Tímanuin viðurkent
^v- og M.T.), en 16 með, (allir|að enginn þingmaður, sem sögur
'haldsmenn, Jak. M., Kl. J. og J. fara af, hvorki meðal hvítra
Hald.), manna eða hinna blökku, lia.fi á-
Henn höfðu misjafnar forsend- unnið sjer aðra eins svívirðu.
ur fypir atkvæði sínu, eins og ger- , Þegar hann grípur hálmstráið
3st og gengur; en aðalatriðið er,
rað stýfingin er úr sögunni.
það, að hvergi þekkist önnur eins
þingsamþykt, gætir hann eklci að
því, að þingmaður eins og hann
er jafti sjaldgæfur, gætir Þess
»kki, að mtSfi húlinstrámu gefvu'
Þingtíðindmmm. Strikaði hann þar
yfir hálfar og heilar síður af þvi
sem skrifararnir skrifuðu eftir
lionum. Kjarkurinn var nú ekki
meiri en það, aS hann þorði ekbi
að standa við orð sín, sem hann
fiutti yfir þingheimi.
Innflutíar vömr.
Fjármálaráðuneytið tilkynni#:
Jnnfluttar vörur í aprílmámiði
all» kr. 5,260,169,00.
Þar af til Reykjavíkor krónur
Jón Þorláksson fór svo fram á 1 >,524,012.00.
|
það við forseta neðri deildar Al-j
þingis, að hann spyrði deildina '
FJÁRSKAÐAR.
í Árnessýslu vantar enn
f jölda f jár eftir bylinn
síðastliðinn sunnudag.
Fjeð er að finnast dautt og
Jifandi í fönnum og skurðum
(Símtal við Ölfusá 12. þ. m.)
Það var við því að búast, því
miður, að frógnir ættu eftir a'S
berast hingað um fjárskaða af
völdum hríðarveðursins, sem svo
snögglega skall á, aðfaranótt,
sunnudags s.l. Og því miður lítur
út fyrir, að fjárskaðarnir hafi
orðið all tilfinnanlegir sumstaðar,
einkurn í Árnessýslu neðanverðri.
ísafold átti tal við Ölfusá.
nýlega, til þess að spvrjast fyrir
um fjárskaðana. Yantar enn fjölda
fjár í Flóa, Ölfusi og Grímsnesi.
Fjeð hafði hrakið í skurði og gil,
og hefir verið að finnast þar ým-
ist dautt, hálfdautt eða lifandi.
Enn er ekki unt að segja neitt
i