Ísafold - 22.11.1926, Page 1

Rit*ijórar.
Jén Kjartansson.
7altýr Stefánsson.
Sími 500.
ISAFOLD
Argangnrinn
kostar 5 kTÓnur.
Gjalddagi 1. júlí.
Afgreiðsla og
innheimta
í Austurstræti 8.
Sími 500
DAGBLAÐ:MORGUNBLAÐIÐ
51. Arg. 60. tbl.
Mánudaginn 22. nöw. 1926.
ísafoldarprentsmiðja h.f.
Bónorðsbrjef til bænda
frá
IVIidstjórn Framsóknarflokksins.
Pólitísk væskilmenni.
Það imm v«ra leitun á öðruiu,
eins pólitískum væskilmemtum, j
eins og þeim, er að TIMANIJM
standa. Vesalmehska þeirra liefir
aldrei sannast eins átakanlega,
eins og við landskjörið síðasta. —
Þeir gera opinbert bandalag við
óróaflokk jafnaðarmauna og kom-
múnista í kaupstöðunum, sem í
rauniimi vaj- ekkert tiltökumái,
þar sem vitanlegt var. að þeir
hafa í mörg ár haft leynilegt
bandalag við þessa menn. En óð-
ara og Tímamenn liöfðu sagt frá
þessu bandalagi, verða þeir hrædd-
ir við sína eigin fóstbræður, .jafn-
aðarmenn og kommSúnista. — Þá
fyrst irnuna þeir eftir bændunum
í Framsóknarflokknum, muiia það,
að bændum er ebkert gefið um|
óróaflokkanu í kaupstöðunum,. —;
Tímamenn veæða þá ekki lengi að
snúa við blaðinu og afneita öllu,'
sem þeir böfðu gert. Þeir skrifa,’!
ferðast utn sveitirnar og prjedika,
og alstaðar leggja þeir aðalábersl-
una á það fyrir bændtuu, að ekk-
ert bandalag báfi átt sjer |táð,
það sje bara af einskærri ást til
Framsóknarmanna og hatri við
íhaldsmenn, að óróamennirnir í
kaupstöðunumi ákváðu að kjósa
með Framsókn(!!)
En í kaupstöðunum balda Tíma-
menn áfram smjaðrinu og dekr-
inu, eins og ekkert bafi ískorist-
Þeir láta loka sig inni á fundum
með eldrauðu'm kommunistum,, og
fá þar óspart tilbeiðslu þeirra og
aðdáun.
Þessi vesalmenska Tímamanna,
að þora ekki að játa sínar eigin
gerðir, er ekki ný. — Húti hefir
fylgt þeiui frá ]>ví 'fyrsta, að þeir
fóru að hafa afskifti af opinber-
um málum. Allir þekkja fortíð
•Tónasar frá ITriflu, þegar baim
og Ólafur Friðriksson stóðu sam-
an hlið við hlið og sáðu fyrstu
frækornum byltingastefnunnar í
íslenskan jarðveg. Þegar fyrsti á-
vöxturinn kom í ljós, skildu vin-
iruir. á yfirborðinu, Olafur bjalt
áfram að sá í kaupstöðunum, en
Jónas fór út í sveitirnar og gróð-
ursetti frækornin þar.
Alla tíð siðan þetta gerðist, lief-
ir Jónas liaft nána samvinnu með
byltingamönnunum í kaupstöðun-
um. Beint og óbeint hefir bami
unnið mjeð þeim, lagt á raðin, og
verið önnur hönd byltingamann-
anna í öllum v-andamálum, sem
borið hafa að.
En þetta máttu bændur með
engu móti vita, eða minsta kosti
ekki strax. Enn voru jafnaðar-
nienn ekki orðnir nægilega sterb-
ir til þess að óhætt væri að láta
bændur sigla sinn eigin sjó. Best
að halda bændum í góðri trú sem
lengst, ala upp nolckra ábuga-
sania bændasyni í anda jafnaðar-
stefnuimar og dreifa þeim um
sveitirnar, og sjá svo bvernig
færi. Þannig hefir verið unnið
fram á þenna dag.
S-vo kom landskjörið síðasta. —
Þá hafa Tímamenn í einfeldni
sinni baldið, að stefna jafnaðar-
manna ætti orðið svo marga fylg
ismenn í sveifumim. að óhætt va»ri
að uþpljostra sambandinu, sem til
þessa var baldið leyndu. — Þeir
ákveða að ganga td kosninganna
í opinberu bandalagi við jafnað-
armenn.
En jafnskjótt og óánægja bænda,
út af þessu bandalagi, kom í ljós,
sneru Tímamenn við blaðinu- —
Þeir smevgðu sjer inn undir hjúp
bræsninnar og ómenskunnar, af-
neituðu bandalaginu og gerðu nú
alt til þess að missa ekki tök-
in á bændunum. Þeir ferðuðust um
sveitirnar, prjedikuðu bændapóli-
tík og gáfu ískyggilegar lýsingar
af liinuin ómentaða lýÖ, er byggi
í kaupstöðunum (samiherjnnum i ■.
Þeir skrifuðu brjef og sendu um
allar sveitir. Höfuin vjer náð í af-
rit af einu slíku bónorðsbrjefi,
og vegna þess að það sýnir atak-
anlega pólitíska vesalmensku
þeirra er sent. hafa, verður það
birt hjer í beilu lagi. Er það
svolil jóðandi:
Reykjavík, 25. sept, 1926.
Háttvirti . berra!
Framsóknarflokkurinn ber nú
fram landlista með tveim gáf-
uðum og vel mentum samvinnu-
mönnuhii, Jóni í Ystafelli og
Jóni frá Gufudal. Mjög margir
af andstæðingum núverandi
stjórnar kjósa þennan lista,
þótt þcir sjeu ekki Framisókn-
armenn, af því þeir telja hættu-
legt að íhaldið fái aukinn þing-
mannastyrk eins og framkoma
þess hefir verið-
Listi Framsókiiarmanna hefir
því mikíar sigurvonir, ef sótt
er vel í sveitunum. Það eru því
tilmæli okkar við yður, að þjer
gerið alt, sem í vöar valdi
stendur til að ýta nndir kjós-
endur að sækja kjörfund og
kjósa Jónana (A-Iistann)- Sum-
staðar á landinu bafa ahuga-
saniir saniberjar aukið kosn-
ingasókn í sveitum með þvi
að lána besta á kjörfund, taka
menn lengr-a að til gistingar í
kjörferð o. s. frv. Andstæðing-
arnir ráða vfir miklu fje, og
aðstöðu til a® auka kjörsókn.
Þeir eru minni hluti í landinu,
en liafa gert, sig að meiriblutu
nieð barðfylgi við kosningar.
Ekkert nema mikill áhúgi og
nokkur fórnfýsi karl-a og
Selma Laoer öf
ur önnur ummæli Tr. Þ. í þessu
máli, að alt, sem viðkemur rækt-
unarmalnm ei- lokuð bók fyrir
bonum.
Hann getur þess, að notkun til-
búins aburðar fari árlega mjög
vaxandi í Danmörku á síðar i ár-
um. Getur hann þess í því sam-
bandi, að lítið sje þar af órækt-
uðu landi, og sje þörf tilbúins
ábtirðar því minni, en hjer. Hann
getur þess um leið, að kornyrkja
í Danmörku sje ,,hverfandi
lítiT ‘!!! og gefur það í skyn, að
bann hafi fengið þann fróðleik.
úr nýútköminni ágætri bóþ. Hann
spyr hvort það muni vera af
beimsku, að danskir bændur auki
notkun tilbúins áburðar þessi
áriu
Því er auðsvarað, Tryggvi sælL
Einmitt á síðari árum auka Dan-
ir notkun tilbúins ábur'ðar, þegar
birðing húsdýraáburðar er komin
í gott lag. Þegar ekkert fer til
spillis af þeim áburði, sem dönsku
bændurnir fá án útgjalda upp í
bendurnar, þá fyrst þykir þeim
Yerk fárra rithöfunda hafa verið kvikmynduð eins mikið og! t-ími til kominn að leggja f je út í
bækur Selmu Lagerlöf. Er tekin hver af sögum hennaf á fætur . 8tórum stíl, til áburðarkaupa. —
annari og sett á kvikmynd. Vekja þær í þeim búningi engu minni ^>e’1 °'lL búmenn góðir, og vita
,. .... , „ , v sem er, og fara eftir því, að
016 j „'hollur er heimafengmn baggrf’
mymlatökunni og bera þær því meiri og minni blæ bugkvæmni Þe|r hafa heldur aldrei verið SV(>
bennar og tilbreytni.
Sebna Lagerlöf er nú 78 ára gömul, en vinnur þó mikið enS,
og er lítinn bilbug á benni að fiima í því, sem hún skrifar.
Mynd sú, sem bjer er af henni, er tekin úti fyrir heimili bennar.
Márbacka í Vermalandi, þar sem hún er fædd.
kvenna i sveitum landsins get-
ur vegið þar á móti.
Virðingarfylst,
Miðstjóm Framsóknarflokksins.
Hvenær hefir sjest, aumlegra og
FIMBULFAMB
TÍMARITSTJÓRANS
um áburð o. fl.
ógæfusatoir, að þekkingarsnauðum
pólitískum afglöpum, bafi verið
breykt í formannssess búnaðarfje-
laga smna.
Eftir ummælum Tr. Þ. á þörfin
fyrir t-ilbúin áburð að minka,
þegar alt land bændanna er rækt-
að, enginn óræktaður úthagi fylg-
ir jörðunum og engar óræktaðar
slægjuj, nytjaðar. — Hver einasti
bóndi sjer þó það, að einmitt með
iitengjabeyskap og beit, með því
að geta framfleytt skepnum á
Tryggvi Þórhallsson liefir tekið I
vesælla kosningabrjef en þetta ? upp þann sið, að skriía svo til; óræktnðu landi, gefst þeim mögu
Vesalmenskan skín út úr liverri- vikulega, grein um tilbúinn áburð. leiki til að 'liafa ríflegau áburð
setningu. | Er jeg honum þakklátur fyrir
Broslegt er að sjá, þegar Tíma-.þau skrif, meðal annars vegna
menn tala um samherjana í kaup- þess, að með hverri grein færir
stöðunum „liina mörgu andstæð- bann nýjar sönnur á það, sem
á liið ræktaða land (ef nægur er
eldiviður, annar en tað).
En lijer sem fyr, kemur það til
greina, að fimbulfamb Tr. Þ. um
inga stjórnarinnar“, sem ætla aiV jeg hefi bent á, að 'bann hafi eigi bindbúnaðarmál, kemur að tiltölu-
kjósa lista Framsóknar, þótt þeir snefil af viti á þeim málum. lítilli sök, því fáviska hans
sjeu ekki Framsóknarmenn, „afj í þetta sinn, skal jcg að eins er svo mikil, að skín liún í augu
því þeir telja liættulegt að íhala-jbenda Tr. Þ. á það, að skoðanir bvers skvnbærs lesenda.
ið fái atikinn þingmaimastyrk hans koma eigi vel beima við ------
eins og framkoma þess liefir ver-j skoðanir liins setta búnaðarmála- Það kann að dragast nokkra
ið“H Ekki er einu orði mmst á|stjóra í þessu efni. í „handbók“., daga, að jeg gefi mjer tíma til
bandalagið, sem búið var að opin-jsem BúnaSarfjelag Islands gaf útjað svara neðanmálsgrein Tr. Þ.
bera. S'ennilega er það Hriflu-jeigi alls fyrir löngu, kemst Met. jí næst síðasta tbl. Tímlans. AðaJ-
Jónas, sem befir skrifað setning-i Stefánsson að þeirri niðurstöðu, einkenni greinarinnar er það, að
una um bestlánin og gisting- að vegna slæmrar áburðarbirðing- Tryggvi gerir enga tilraun til að
arnar. ITann befir búist við, að ar missi íslenskir bændur úr hönd- svara aðalatriðum í grein minni
menningarástandið væri orðið svo .um sjer, árlega, verðmæti er svar. á dögunum, og í hvert sinni, sem
bágborið í sveitunum (sbr. sög- jar miljón króna umfram það sem hf.nn segir satt orð í greui sinui,
uua nr Hvolhreppi), að enginu nauðsynlegt er. þá styður hann, óafvitandi þó,
fengist lengur til þess að lána Eftir marg endurteknnm orð-jminn málstað. Greinin öll er hið
best, og úthýsing ferðamanna væri
nú orðið í bávegum höfð hjá ís-
lenskum bændnm!
um Tr. Þ., metur Jiann þessar ^ eigulegasta gagn til sanninda-
atliuganir M. St. að engu, en full- ( merkis um venjuleg vinnubrögð
yrðir, að það sjeu „hyggindi, sem, Tímaklíkunnar.
Þetta bónorðsbrjef miðstjórnar í hag koma“, að balda áfram að
Framsóknarflokksms er vesal-
asta kosningainnleggið sem sjest
láta 'húsdýraáburðinn fara forgörð-
um, og kaupa tilbúinn áburð í
befir. Ættu menn að geyma staðinn.
brjefið til minningar um þá menn,
sém auma.stir hafa verið í ís-
lensku stjórnmálalífi.
Samanburður Tr. Þ. á notkun
tilbúins ábnrðar hjer og í Dan-
mörku, er einkar skemtilega vit-
laus. Sannar hann betur en nokk-
Að Tr. Þ. treysti sjer ekki til að
svara grein mmni, kemur engum
kunnugum á óvart. Við Sigurður
Sigurðsson athuguðum gaumgæfi-
lega. áður en grein mín var prent-
uð. að þar skeikaði bvergi orði
frá því, sem sannast er og rjett-
ast í þessu máli-