Ísafold - 08.12.1926, Blaðsíða 2

ÍSAFOLD
«tla jeg að svara síðustu grein sjálfur síðan, hálft í hvoru, vera mann fjelagsins. Vill Tryggvi gera fara frá fjelaginu. Honum hefir
hans, lið fyrir lið- Þó hann vaði Sigurði hliðhollur. sjer það ómak að fá þá búnaðar- tekist að koma Sigurði Sigurðs-
aftur fram með aðra eins fúk- Hefir nokkur íslendingur aug- þingsfulltrúa, sem enn eru á lííi, syni í burtu frá fjelaginu, a. m. k.
yrðaóra eins og kjallaragreinina lýst rækilegar en Tryggvi Þór- til þess að bera það með sjer, að um stundarsakir. Honum mistókst
síðustu, er óvíst hvort jeg svara; hallsson lúaleg svik sín og flá- jeg hafi komið þannig fram á að telja mönnum trú um, að hann
því tœki jeg hann enn á ný til ræði? því þingi? Nefni hann einhvern, sem er hvatamaður að brottrekstri
hirtingar, myndi það minna mig --------■ núlifandi mann, sem jeg hafi átt Sigurðar, væri í raun og veru
of mjög á hegningarverða með- Alveg er það óskiljanlegt, að tal við, um kosningu Sigurðanna. stuðningsmaður hans. — Honum
ferð á skepnum. Tryggva skuli detta í hug að af- Geti hann þaði ekki, sannar hann mistókst að hylja Marðaraðferð
----*— ■ saka framkomu sína í málinu um enn með þögninni, þetta marg- sína. — Þarna beið „hinn sigur-
Dauf er sálarsjón Tr. Þ. er hann Hvítárvallahúsið. Afsakanir hans endurtekna: að hann grípur ó- sæli“ einskonar ósigur.
talar af mærð um það, og hygst farp,st honum svo óhönduglega sannindi, til að fegra málstað sinn, Spá margir því að þessi litli
geta hallmælt nokkrum manni sem mest má vera. Tekst honum þó hann viti, að innan skamms ósigur hans, kunni að verða fyi-
sfyrir, að taka ritstjórn, fram vf- eigj að hreyfa við málinu, án þess verði þau eigi til annars, en auka irboði stærri ósigra síðar.
ir annað starf. Ætti klerkurinn að löðrunga sjálfan sig. við ósómann á hinu mórauða manu Og hvað um ósigur í okkar við-
«ð muna „fífil sinn fegri“. Aur- Eins og jeg gat um um daginn, 0rði hans- skiftum, Tryggvi sæll? Hvernig
kast og skammavaðall er nú at- kofa hann sölunni á, með því að : --------- var með róginn um dönsku kaup-
vinna hans og yndi. Ijúga því npp, að Sigurði búnað-! Nákwemlega er því eins varið mennina. „Bessastaðavaldið“ o. fl.
Handfljótur var hann hjer um armálastj. fjarverandi, að Sig. með ummæli hans um samning 0. fl. Átti ekki hið „sannkristi-
árið, að klæða sig úr prestshemp- hefði athugað málið, og komist að jarðræktarlaganna. Af þeim um lega bændablað“ að gera ísafold
unni og taka að sjer þenna starfa, þeirri niðurstöðu, að verð það, sem mælum fær hann óvirðing eina. ræka iir sveitum landsins?
þegar fje var í boði — hæstu rit-1 boðið var, væri sanngjamt. Er Hann segir Hallgrím Kristins- Hvernig fór? Hvert er víðlesn-
stjóralaun á íslandi. Sigurður kom heim komst það son hafa samið lögin með Sig- ara nú í sveitunum ísafold eða
Merkilegt er að hann skuli gera upp um Tryggva,að hann hefði urði búnaðarmálastj. Lægi nú all- Tíminn? Jeg spyr. Veit Tryggvi
sjer leik að því, að miimast á rit- farið með ósannindi. Sigurði var beint við fyrir Tryggva að fá Sig- Þórhallsson það? Er honum kunn-
stjóralaun. Veit hann þó vel með kunnugt um sannvirði hússins. — urg til þess að skera úr því máii. Ugt um þann dóm, sem íslenskir
hvílikum harmkvælum laun hans Hann vildi ekki með nokkru móti J>ó Tryggvi sje maður sögufróður, blaðalesendur hafa kveðið upp um
•eru reitt saman. Þó hann hefði samþykkja söluna. Hann krefst er víst um það, að hjer veit Sig- viðskifti okkar. Tryggvi státar af
nokkur prestskapar- og prjedik- þess að það sje bókað í fundabók urður betur en Tryggvi. því, að hann sje ókvíðinn fyrir
anaár að baki, er hann settist í fjelagsins, að hann hafi ekkert Hvaða ástæða væri til þess fyr- dómum. Hann er misjöfnu vair
ritstjórastólinn, hefir honum eigi lagt til þeirra mála — enda eigi ir Sigurð að leyna því, ef Hall- ur í þeim efnum. Veit hann hve
tekist að gera aurblað sitt vin- til þess kvaddur. Tryggvi hafði grímur heitinn Kristinsson hefði árásir hans eru orðnar árangurs-
sælt. Blaði hans er dreift um land. borið hið gagnstæða fram nokkr- samið jarðræktarlögin með hon- lausar, blað hans máttlaust; veit
ið, borið inn á heimili bænda. Og um dögum áður, að þetta væri hm? Hvaða ástæðu hefði jeg til hann það, hve gersamlega flokkur
andvirðið skrifað í reikninginn hjá alt gert með ráði Sigurðar. Hin þeSs ag halda því leyndu? Hvern- hans er heillum hoífinn?
kaupfjelaginu. Tíu króna skatt,- tilfærða bókun, sem Tryggvi skýr- ; dauðanum getur Tr. Þ. gert Þegar jeg heyri nefndan sigur í
ui;inn á ullarhárið bóndans, renn- jr frá, í grein sinni, er því til þess sjer von nmj ag hann geti talið sambandi við Tryggva Þórhalls-
ur í vasa ritstjórans í Laufasi. gerð, að sannað yrði skjallega, að nolckrum manni trú um, að hann son> minnir það mig á, hvernig
Þann ákatt verða kaupfjelagsmenn Tryggvi hefði farið með lýgi á ejnn viti best um þetta efni — framhleypni, fúlmenska, fljótfærni
að greiða, þó Tíminn sje ólesinn fUndi fjelagsins meðan Sigurður hann, sem hvergi kom nálægt — og flónska getur gersigrað ágætt
uppi í sperrukverkinni. 1 var í burtu. I „enda ekki til þess kvaddur“ ; uppeldi.
Mikil er framhleypni Tryggva, Nú veifar Tryggvi þessum um- en(ja mundi það hafa verið til y. gtef.
Þórhallssonar, er hann gefur til- mælum úr fundarbókinni, en gæt- lítils, þar sem hann hefir eigi enn
efni til að á þetta sje minst. f von jr þess ekki, að í þeim felst sönn- j ^ag öðlast skilning á aðalatrið'
um fje fyrir róg og níð, klæddi Un þess, sem jeg áður hefi skýrt um laganna.
hann sig í snatri úr prestskrúó- fr4. Sigurður búnaðarmálastjóri Um það verður ekki deilt, að
anum, að undanskildum aurugu lætur fundarbókina bera vitni um vjg þrír> sem sömdum lagafrum-
rosabullunum, þeim bregður hann það, að formaður fjelagsins hafi varpjð, Magnús Guðmundsson,
fyrir sig enn.
farið með vísvitandi lýgi á stjórn- Sigurður Sigurðsson og jeg, vit-
arfundi. !Um best ipn það verk.
1 fyrri gteinum mínum hefi jeg Eins og nærri má geta, sveið^ Til að koma í veg fyrir allan
lýst Marðariðju Tryggva í áburð-, Tryggva þetta. — Hann var líka misskilning í þessu efni, skal það
artnálinu. Hann átti upptökin að fljótur til að láta Sigurð fá að tekig fram, að þeir Hallgr. Krist'
öilu uppþotinu. Það var hann, sem
að því vann með mestu frekju,
að koma Sigurði burtu, sem fyrst.
Upp á síðkastið hafa þeir fje-
lagar Tryggvi og Jónas reynt að
breiða yfir þetta frumhlaup Tr.
Síðan þeir hafa komist að rauu
um, að bændastjett landsins er
einhuga með Sigurði, og fordæm-
ír með öllu framferði Búnaðar-
fjelagsstjórnarinnar, reyna þeir
Ofsóknir
formanns Búnaðarfjelags ís-
lands á hendur Ræktun-
ars]oði.
kenna á hefndum. ! insson og Guðjón Guðlaugsson j BARÁTTA HINNA BESTU
í grein sinni vill Tryggvi reyna' voru j stj(jrn Bf. ísl. er þetta gerð MANNA.
að breiða yfir það, að hann var ;st, Áður en frumvarpið var smt Um langt skeið höfðu margir
hjer að vinna fyrir flokk sinn. I stjórnarráðinu, mun það liafa ver- af okkar bestu mönnum mikið um
Er það gagnslítið fyrir hann að' jð nætt á einum stjómarfundi. það hugsað, á hvern hátt best yrði
fegra málstað sinn í þeim efnum.| Minnisstætt er mjer í þessu hrundið í framkvæmd einu lang
Of margir, bæði í Borgarfirði og sambandi hið fullkomna áhuga-j stærsta velferðarmáli þjóðarinnar:
annarstaðar vita hið sanna. óvið-!jeysj Tíma-ráðherranna í þessu ræktun landsW. Margt hefir ver-
feldið má það vera fyrir fyrver.
sálusorgara Borgfirðinga, að aug-
lýsa það, hvað ofan í annað, að
máli.
Með miklu þrasi tókst á nokkr-
um vi'kum að fá þá til að lesa frv.
að skjóta skömmihni á aðra. En hann fari með vísvitandi ósann- Xcrini jeg eigi að orðlengja um
hjer er ekkert undanfæri. Upp- inúi
tdkin eru hjá Tryggva. — Játsr --------
hann það svo skýlaust í grem
sinni, að eigi verður um vilst. Oáreittur mun Tr. Þ. geta not-
, , ið einkarjettar meðal íslenskra
Td þess að koma 1Sur 1 ur blaðamanna, ótilkvaddur að blanda
Irá íjelagÍM þ„rft. aS koma Mas„ inn j skamm.,
þá viðureign; m. a- vegna þess,
að nú eru þeir menn, sem þá voru
í stjórn, farnir og á förum íir
stjórnmálalífinu.
Þá er gaman að Tryggva, er
hann ætlar að þakka tengdapabba
jarðræktarlögin, samkv. brjefi dag
settu einhverntíma árið 1922. —
úsi Þorlákssyni 1 stjórnina. Þetta gkvftldur sitt. Þarf eigi að hafa fyr
vissi Tryggvi. g uu se^ir a““jir því, að eiga við hann orðastað, j ólíklegt menn trúi, að í brjefi því
a ann a í a0 ra , þegar hann bregður sjer inn á hafi verig sá vísdómskraftur, sem
það svið.
þinginu 1919 er skrifuð í skjóli
efni, kosning Magnúsar hafi ver
ið samkv. sínum ráðum.
Gaman að sjá Tryggva afsaka j
sig í þessu máli hjer á eftir. Þeg-; þesS) að þar koma dánir menn við
ar Sigurður var rekinn frá fje-jsogu. Hann minnist á Sigurð heit-
laginu, bókuðu allir stjórnarnefnd inn Sigurðsson ráðunaut. Hann
armennirnir sína klausuna hver, j segir Sigurð verið hafa mjer
sem ástæður fyrir brottrekstrin- mjog óvinveittan- Jafnframt lýg-
um. Klausa Tryggva var loðnust. jur hann þvi ag jeg hafi sókst mjög
Þá þegar vildi hann smokra sjer eftir þvi; ag Sigurður yrði hús-
bljesi lífi í lagagerð um jarðrækt.
Skáldsaga hans frá búnaðar- Þeir eru nokkuði sámvaldir Tryggvi
undan ábyrgðinni
Samkvæmt játningu Tryggva
bóndi minn. Menn með annari
eins æfingu og Tr. Þ. hefir, ættu að
um hlutdeild í kosning Magnús-jgeta logið með meiri líkindum en
ar, eru hin loðnu ummæli Tryggva þetta-
hið svívirðilegasta fals. Hann færj Tryggvi segir mig hafa beðið
Magnús í stjórnina til þess »8 búnaðarþingsfulltrúa 1919 að kjósa
og tengdapabbinn í hinu fuii"
komna þekkingarleysi á þeim efn-
um.
Sigri hrósandi klykkir Tryggvi
út í grein sinni, og gefur sjálfum
sjer nafn hins „sigursæla“. Ojæja,
— „öllu má nú nafn gefa.“
í hverju er sigurinn fólginn?
ið reynt til þess að ýta undir mál-
ið. Yerðlaun hafa verið veitt handa
þeim, er fram úr sköruðu við
ræktunina, og margskonar styrkir
veittir fyrir ýms verk, er miðuðu
að aukinni ræktun landsins. —
Stærsta sporið á þessu sviði var
stigið með jarðræktarlögunum frá
1923.
Alt þetta starf, og ótal margt
fleira, hefir borið mikinn og bless-
unarríkan ávöxt-
En þrátt fyrir þetta rnikla og
góða starf, sáu áhugamenn á sviði
landbúnaðar, að enn vantaði mik-
ið til þess, að mál þetta væri end-
anlega leyst. Til þess verulega að
flýta fj^rir ræktun landsins þyrfti
sjerstaka lánsstofnun fyrir land-
búnaðinn, lánsstofnun er aðallega
styrkti ræktun og bygging lands-
ins- Var það svo keppikefli allra,
er skildu hvílík þjóðarnauðsvn
ræktun landsins er, að fá slíka
lánsstofnun landbúnaðinum tíl
Honum tókst að rægja mig burt handa.
frá Búnaðarfjelaginu, og gera.
Það var fyrst á Alþingi 1925,
sjer þá ánægju, að velta sjer síð- að verulega birti yfir þessu máli.
an, í nokkur missiri, í óbóta-]Fyrir frumkvæði íhaldsflokksins
skömmum til mín, útaf því að fjekk landbúnaðurinn þá sjerstaka
k<^na Sigurði í burtu, en þykist Sigurð heitinn ráðunaut fyrir for- jeg skyldi gerast svo ósvífinn að lánsstofnun, Ræktunargjóð ísland.S.
BJARTAR FRAMTfÐARVONIR.
Ræktunarsjóður íslands, hinu
nýi, liefir nú starfað í rúmt ár.
— Margar bjartar framtíðarvonir
voru við hann bundnar frá upp-
hafi. Var það alment álit manna,
að með honum væri stígið stærsta
skrefið íslenskum landbúnaði til
viðreisnar og efliugar.
Ræktunarsjóði var þegar trygt
fje er naan nál. 3 milj. kr. Þá upp-
hæð mátti hann sexfalda í vaxta-
brjefum. Til þess að gera vaxta-
brjefin sem öruggust, voru þau
trygð með fullri ábyrgð ríkissjóðs.
Með Ræktunarsjóði íslands var
sú langþráða sjerlánastofnun fyr-
ir landbúnaðinn fengin. Og í upp-
hafi var stofnunin gerð svo sterk
og öflug, að ekki er sjáanlegt ann-
að, en að hiin fullnægi þörfum
landbúnaðarins í nánustu fram-
tíð.
SALA VAXTABRJEFANNA.
Lánskjörin í Ræktunarsjóði voru
gerð eins góð og frekast var unt,
eftir þeim ástæðnm er fyrir hendi
voru. Að vísu eru vextir enn nokk
uð háir, Sem stafar af háum banka
vöxtum alment; en óðara og banka
vextir lækka, lækka einnig vext-
ir í Ræktunarsjóði.
Ræktunarsjóður verður aðallega
að byggja á sölu bankavaxta-
brjefanna. Hvort. lánskjör sjóðs-
ins verði hagkvæm í framtíðinní
eða óhagkvæm, fer að miklit leyti
eftir þyí, hvernig tekst með sölu
vaxtabrjefanna. Takist sala brjef-
anna illa, þau seljist ekki nema
með stórum afföllum, er það aug-
Ijóst mál, að lánskjörin verða
lakari, og því ver sem brjefin selj-
ast, því verri verða lánskjörin.
Er því mikið í húfi fyrir land-
búnaðinn, að sala vaxtabrjefa
Ræktimarsjóðsins takist vel.
Framtíð Ræktunarsjóðs byggist
á sölu vaxtabrjefanna. Þetta var
Alþingi vel ljóst, og þess vegna
trygði það brjefin eins vel og
frekast var unt- Ríkisábyrgð var
sett að baki brjefanna, til þess
að þau yrðu sem öruggust.
Sala vaxtabrjefa Ræktunarsjóðs
hefir til þessa gengið mjög vel.
Brjefin hafa selst affallalaust með
öllu. Þessi góða byrjun hefir stór-
kostlega þýðing fyrir framtíð
Ræktunarsjóðsins. — Brjef lians
komast í álit meðal manna, þau
verða smámsaman eftirsóknar-
verð; en það er fyrsta skilyrðið
til þess að sala þeirra gangi greið-
lega.
OFSÓKNIR TR. Þ.
Til eru þeir menn, sem ekkert
sjá gott í Ræktunarsjóði Islands
landbúnaðinum til handa. Meðal
þeirra er núverandi formaður Bún-
aðarfjelags fslands, Tryggvi Þór-
hallsson ritstjóri.
Tr. Þ. ætlar ekki að gera enda-
sleppar ofsóknir sínar á hendur
Ræktunarsjóði. Frá ]>ví fyrsta, að
sjóðurinn var stofnaður, hefir Tr.
Þ. reynt. að rægja hann í eyrum
bænda. Hann hefir skrifað hverja
greinina á fætur annari, þar sem
hann hefir reynt að ófrægja þessa
einu, sjerstöku lánsstofnun land-
búnaðarins. Blað þáð, er samvinnu-
fjelög- bænda styrkja, hefir verið
látið flytja óhróðurgreinarnar- En
þegar sjeð var, að skrif þessi
fengu engu áorkað, tekur Tr. Þ-
sjer ferð á hendur um sveitir lands
ins, og heldur þar áfram ofsókn-
inni á hendur Ræktunarsjóði. Til
þeirrar ferðar naut hann styrks
frá sjálfu Búnaðarfjelagi Islands.