Ísafold - 27.12.1926, Blaðsíða 2

2
í S A F 0 L D
arið 1925. Hefir hann haft mik-
inn áhuga fyrir málinu síðan.
Hann kyntist Þjóðverjunum tveim
er hingað komu í sumar, til þess
að rannsaka veðurfar og því urn
líkt, með tilliti til loftferða. —
Hann átti einnig tal við Síegert
um málið-
Dr. Alexander Jóhannesson.
Síðan Siegert fór lijeðan hafa
þeir dr. Alexander og hann skifst
á brjefum um málið. Hefir ísaf.
nýlega haft tal af dr. Alexander,
og spurt ha-nn, hvaða fyrirætian'
ir nú væru á döfinni.
— Síðan Siegert var hjer í sum-
ar, höfum við leitað aðstoðar hjá
— HVERNIG HUGSIÐ ÞJER
FLUGPÓSTFERÐUM HAGAÐ .
HJER Á LANDI?
Um verulegar flugpóstferðir
getur eigi verið að ræða fyr en
hjer verða fleiri en eiu vjel. En
þá mundi rjettast, að reyna að
koma 'ferðunum í það horf, að
koma vikulegum flugpóstferðum
á, um land alt, með svo sern
einum viðkomustað í sýslu. 1
FYRSTU TILRAUNIR.
— Hver á að standa fyrir fyrstu
flugferðunum, fyrstu tilraununum |
til fastra flugferða?
— Jeg geri mjer von um, segir
dr. Alexander, að flugfjelagið
þýska Luft'Hansa verði tilleiðan-:
legt ’ til þess að starfrækja flug-!
ferðir hjer að sumri, upp á eigiu
ábyrgð, ef til þess fengist einhver,
styrkur. Ef tilraun sú hepnaðist:
vel, þá væri kominn tími til þess, '■
að stofna hjer flugfjelag — ann" j
að hvort al-íslenskt, ellegar með,
þýsku og íslensku fje. Væri þáj
! fyrst fyrir liendi, að koma innair j
lands pósfflugi í fast kerfi, og gottj
skipulag. Siegert fullyrðir, að þess
sje eigi langt að bíða, að flug-
ferðir komist á milli íslands og
meginlandsins.
Vatnsflóð og skriðuhlaup
grandar tveim bæjum undir Eyjafjöllum.
Mönnum og skepnum varð með naumindum bjargað.
Tjónið gífurlegt.
„ÓðinnS1
Við rannsókn kom það í ljós,
að smíðagaili var á skipinu,
og verður hann lagfærður á
kostnað skipasmíðastöðv-
arinnar.
Skipið verður lengt um 13 fct
og 20 smálesta kjölfesta
sett í það.
Samtal við
Ólaf T. Sveinsson, vjelfr.
STEINAR UNDIR EYJAFJOLLUM.
Þar voru áður 8 býli, en nú er þar aðeins þríbýli. En einn bæj-
inn flutti Magnús Tómasson fyrir nokkrum árum nokkuð austar, svo
að aðeins 2 bæir vorn á gamla bæjarstæðinu, eins og myndin sýnir
og lijet annar Vesturbær, en liinnUppibær. Fvrir framan Yesturbæ
jsjest kirkjugarðurinn.
AÐ SUMRI. i Steinum undir Eyjafjöllum
Hafið þjer von um það, að var tvíbýli, Vesturbær og Uppibær.
Það hefir verið mikið talað og
nökkuð skrifað, um nýja varðskip-
ið „Oðinn“, síðan hann kom úr eft-
■ irlitsför sinni fyrir Norðurlandi.
Þessu umtali hefir haldið áfram eft,-
ir að varðskipið var sent til Kaup-
mannahafnar til eftirlits, svo sem
til var ætlast upphaflega.
j Ekki ber því að leyna, að í um-
itali fólks um skipið út af sjófærni
þess og þeim ályktunum, er dregn-
jar liafa verið út af umtalinu, hefir
nokkuð á vantað, að þekkingin k
' málefninu væri eins mikil og æski-
| legt hefði verið, og eins liitt, að
jviljinn til þess að dæma rjett væri
atvinnumálaráðuneytinu þýska, og takast megi að koma þessari B.juggu þar
hjá flugf jelaginu mikla „Luft', fyrstu flugvjel á stað hjer að
Hansa“ í Berbn. Bæði fjelagið og sumri.
í áðuneytið liafa lofað því, að láta | — Jeg trúi ekki öðru, segir Al'
okkur alskonar aðstoð í tje. | exander, en áhugi manna, bæði
Áform okkar er að koma hjer almennings, þings og stjórnar sje
á flugferðum fyrir | svo vakandi í þessu máli, að þetta
1 megi takast. Þess ber að gæta, að
FARÞEGA, PÓST OG ANNAN hjer er um enga loftkastala að
FLUTNING ríoða. Flugferðir aukast hröðum
milli helstu staða á landinu, á skrefnm uin öll liind, og það jafn
þeim leiðum þar sem þörfin er vel þar, sem allar samgöngur eru
onest- " jí ágtætu lagi fyrir. Hjer fara 160
Við ætlum að byrja í smáum þús. kr. til póstflutninga á árj,
stfl, aðeins með iMikið mætti fljúga lijer um land-
ið með póst fvrir 100 þúsnnd kr. vatmð 1 lœkinn og þa fl>tuP hann
ári. Reynt verður frá byrjun, oft annað með sJer’ eins °K verks"
að flugferðimar geti nmlíierkin syna- ”
bændurnir Björn Jón-
asson (neðri bænum) *og Olafur
Símonarson (efri bænnm). Bæirn-
imir stóðu í dálítilli hvos undir
brattri fjallshlíð. Umhverfis bæ-
ina var alþakið grjóturð, sem bor-
ist hefir niður með smálækjar-
sprænu er rennur niður fjallshlíð-
ina. Lækur þessi er þó ekki meiri
en það,'að í þurkatíð á sumrin er
Iiann þur, og er þá erfitt að ná í
vatn.
En öðruví-i er ]>etta í leysingum
á vetrum og vorin. Þá vantar ekki
EINA VJEL. SEM TÆKI 500 a
KG. FLUTNING, I að sjá um, ,
eða svo. Slík vjel mun kosta mn’borið sig sem hest fjárhagslega. a aranott sunnuc agsins - >•
50.000 krónur. J En hjer kemur margt til greina.
Jeg hefi hugsaða mjer, að þessi Sjúkraflutningar, strandgæsla o. ÓGURLEGT HLAUt’.
eina flugvjel — eða fluga, yrci ni. fl. Verið er að byggja clýra jyp nál. 3 aðfaranótt sunuudags
Þannig varð það
notuð sem hjer .segir:
i spítala um alt land. Með góðum vaknaði á Steinum við það
Til mjólknrflutninga austan úr flugferðum freri betur á því, að að vatnsf]óí5 mikið skall á bæinn.
sýslum. Færi hún eina til tvær koma sjúklingum af öllu landin i Fylgdi fjóðinvi kolmórauð moldar-
ferðir á morgnana. Síðan yrðu á Landsspítalann.
farnar ferðir til helstu staða, t. d.
Vestmannaeyja, ísafjarðar, Aknr-
eyrar, ellegar til Þingvalla á þeim
tímum, sem fólk sækir þangað.
Á SJÓ OG LANDI.
Fyrsta vjelin, sem hingað kem*
ur, á að vera þannig gerð, að hún
geti ýmist verið með hjóltim eða
flotholtum, eftir því hvort flogið
er yfir sjó eða land.
í langferðum verður vjelin
sennilega að ha.fa flotholt, og fara.1
með ströndum. Milli Vestmanna-
eyja og Reykjavíkur vrði farið
yfir Revkjanesskaga — yfir Kleif
arvatn. Og milli Akureyrar og
Reykjavíkur yrði sennilega farið
vestur fyrir Snæfellsiies, en midi
Gilsfjarðar og Bitrufjarðar, yrði
’flogið, því landspildan inilli fjarð
anna er svo mjó, að hægt er að,[
fara yfir hana þó eigi sje hægt a' j
„setjast“ nema á vatn; því bili
vjelin á leið milli f.jarðanita, er
hægt að renna sjer af flugi niður
á annan hvorn fjörðinn.
T
lnkob Oimnlögsson.
leðja og stórgrýtls urð. Flóð þetta
skall yfir með ógurlegum liraða,
og varð fólki með naumindum
bjargað úr bæjunum. Bæirnir báð-
| ir og f jöldi útihúsa er stóðu í þyrp
jingu heima, fóru undir flóðið.
Kona Ólafs bónda var sjúklingur
(rúmföst) ; varð henni bjargað á
, þann hátt, að farið var tneð hana
jupp á bæjarbúrst og þar var beðið
tueð hana nál. 2 tíma, meðan mesta
flóðið var að fjara. Má nærri geta
Itvernig líðanin hefir verið, að vera
þarua í niðamyrkri og úrhellisrign-
ingu með veika konu, og geta á
hverri stnndu búist við að flóðið
sópaði öllu burt.
Þegar húið var að bjarga fólkinu
úr bæjunum, var farið að bjarga
skepnum er voru í húsum heima við.
baúua. En það var erfitt verk,
eiits og nærri má geta. Þegar kom-
ist varð inn í f.jós Ólaf.s var vatns-
flóðið orðið svo míkið inni, að það
stóð krtnum í hnútu. Þó tókst að
bjarga krtnum. Erfiðara, gekk að
bjarga hestum Björns bónda. O-
j Aðfaranótt hins 26. þ. m. Ijest
Flnghraði• þeirrar vjelar, sem að heimili sínn Amagerbrogade 18. gerningnr var að komast inn í.hest-
bugsað er til að fá hingað fyrst, Kaupm-höfn hinu góðkunni stór- hrtsið, og var þá það ráð tekið að
er um 150 km. á klukkustund- kaupmaður Jakob Gnnnlögsson.
rífa þakið. Þegar því var lokið var
vatnsflóðið orðið svo inikið í hest-
húsinu að hestarnir voru á sundi.
Þeir voru dregnir upp og bjargað.
TJÓNIÐ GÍFURLEGT.
| Tjónið af völdum flóðsins hefir
orðið gífurlegt. Engn varð bjargað
irtr bæjunum. Eru þeir nrt undir
iurð. Sama er að ségja um öll úti-
,hús er stóðu heima. Voru það 2
fjós, 5 hestliús og 3 heyhlöður. I
einni hlöðunui voru nál. 300 liest-
lar af töðu og er hún gereyðilögð,
í annari voru nál. 250 hestar af
Iieyi og er lielmingur þess evði-
lagt; þriðja hlaðan hafði 150 hesta
| af heyi og er þb ónýtt. Sex hey
.voru heima. við bæina og hefir nál.
; \/- Jduti þeirra sópast burt og
I Vi hluti evðilagst. Allir kálgarðar,
jsem voru miklir og góðir, liafa ger-
eyðilagst; einnig gamall kirkju-
garður er var heima við.
! Auk þessarar eýðileggingar á hús
i:m og munum heima, hefir skrið-
hlaupið farið yfir trtn og engjar
j og valdið stórkostlegu tjóni. Er
;það minst 200 hesta slægja af túni
sem skriðan hefir cyðilagt og ann-
að eins af ágætu engi. Illjóp skrið-
an alla leið fram í Iloltsós, er þar
er fyrir framan.
Síðustu daga lnafa 30 manns
verið að grafa í rrtstunum, þar
sem bæirnir stóðu, og höfðu þeir
náð einhverju af raunum; en alt
var það meira og minna eyðilagt.
Annars er ekki enn sjeð fyrir
endann á því feiknatjóni er floð
þetta hefir ollað. Mest allur hey-
forðinn befir eyðilagst. Ilvað verð-
ur um skepnurnar? Eklri er við
þvl að brtast, að aðrir bændur sjeu
svo hirgir af heyjum, að þeir geti
tekið skepnurnar og fóðrað í allau
vetur. Ilvað þá? Hjer virðist þurfa
skjótrar og góðrar hjálpar við.
Talsverðar skemdir urðu annar-
staðar undir Eyjafjöllnm í jiessu
rigningakgsti. T Illíð hlupu niður
iniklar skriður og stór.skemdu trtn
og engi. Mikið flóð kom I ána aust-
an Þorvaldseyri og skemdi það
garða o. fl.
ætíð til staðar. Vitanlega er það
vilji allra, að þetta óskabarn lands-
. manna, „Óðinn“, sem stríða á við
úfinn :egi og löghrjóta, sje búinn
íþeim bestu kostum til sjósókna, sein
j unt er; enda var þetta áskilið af
olckar manna hálfn við samnings-
gjörðina.
Nú er nokkur tími liðinn síðan
„Óðinn“ kom til Hafnar, til rann-
sóknar og eftirlits þar. Fór því tíð-
indamaður blaðsins á fund hr. Ólafs
T. Sveinssonar vjelfræðings, sem er
umboðsmaður stjórnariunar í þessu
máli, og spurði hann, livernig mál-
inu væri komið. Ólafur tók mála-
leitun vorri vel.
Sendiherra íslands í Kaupmanna-
höfn var falið málið til meðferðar,
segir Ó. Sv. Við komu varðskipsins
tii Hafnar, sneri skipherrann á
,,Óðni“ sjer því ]>ega,r til þans.
Sendiherrann hafði fengið aðstoð
flotamálastjórans, og var hr. E.
Adolph forstjóra skipaeftirlits flota-
málaráðuneytisins, falið að rann-
saka byggingarlag „Óðins“. Er E.
Adolph talinn hæfastur allra inn-
an flotans í þeirri grein.
| Við rannsókn þessa kom í ljós, aS
þyngdarpunktur vjela og ka'tla var
rangt gefinn upp til skipabygging-
1 arteiknistofunnar. Varð þyngdar-
Ipunktur skipsins ]>ess vegna ekki á
þeim stað. er átti að vera, og er
]>að orsök þess, að skipið reyndist
ekki gott sjóskip.
Skipasmíðastöðin kannaðist strax
við, að lijer væri um galla að ræða
'frá sinni hendi, er hún væri fús til
að bæta úr, svo að skipið yrði gott
sjóskip. En til liess kvað hr. Adolph
; að na>gilpgt væri að láta í skipið
,20 smál. af kjölfestu, setja skilju
í háhylkið og lækka reykháfinn.
Sendiherrann kvnti sjer síðan at-
huganir hr. Adolphs. Fjekk hann
sjer til aðstoðar skipþerrann á
„Óðni“, Emil Nielsen framkvaémd-
arstjóra og skipanmsjónarmann
Brorsen. Kom þeim saman um, að
þá er athugasemdum hr. Adolpbs
væri fullnægt, nuindi skipið verða
gott sjóskip, en ákvæðum samn-
ingsins va*ri ekki fullnægt ]>ar með.
Töldu þeir að leng.ja þyrfti skipið
um 4 fet til þess að auka burðar-