Alþýðublaðið - 30.08.1922, Síða 3

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
E.s „GuiIfoss“
fer héðan á summdsg 3* s©pí©mb©JP sauakvætnt áætlue, til
Leith ög Kaupmaanfttt&fasr. Kecnur við á Austfjörðam.
Fafseðlav sækist á föstudag.
H. f. Eimskip afólag1 íslands.
In?, isversu isikið Larsdsverzluain
afeyi-ái greiðs baejarsjóði i skatt,
En hitt hefir ekki þótt nema ssoe-
gjarnt, Laadsverzk'aia borgaði
bænum wkatí samkvæmt ssmniagi
milii bæjarstjórnar og kssdsstjóra
arinnar,
Þetta liefði ritstjóri Vísia auð
vitað geta-S gengið inn á hefði
h«n«3 ekki verið bandiaa við k?up
mafinídiðiA Jafn~ rækiíega og raun
ber vitni usn Hsnn sotaði þetta
að eiffis sem átyliu ti! þess, að
ráðast á Línásverzlunina Þstð er
ekki nema náttúrlegt, þótt Visir
sé stð reyaa að klóra yfir þetta,
en það her engan áraagur. Al-
menningur séf hversu markmið
biaðsins e? göíugtl!
t þessari uasræddu grein er
verið að réyna að brdða yfir þsð
ósamræmi blsðsins, er það hefir
sagt í öðru örðinu, sð Landsverzi
unin væri ómagi á kadssjóði, en
i hiau orðisu, að hún væri gróða-
fyrhtæki Ea það tekst sem von
var ti! iíia hjá bíaðÍHu, áð leið-
rétta sifka tvíraselgi.
Þssd síðásta grein Vísi3 er svo
sláandi dæml uws hlnna ilia og
óvítarléga swálstað bláðdas, að
það er ekki nessa eðiilegt, gð
biaðið óski þess, sð útrætt sé am
máiið, svo ekki konsi jafs gseini
lega frsm röksemdaþrot þess.
Hörður.
Stórriddarar.
LögbirtingabSaðið f24 ág. segir
frá þvf að ránfuglsorðaa eða Fálka
orðaa öðru safai fctafi yerið hengd
á nokkra mæta Dni, er hings.ð
komu til þess ? ð sketnta sér í
Bumáf, evo og á læknir og hjúkr
unarkoEu &o!dsveikrasp{ta!an3.
Skiist það, að það «r í sambassdi
við 25 ára afmæli Odd?dlowas
að krossar þessir faafa verið faeagd
ir epp.
Ea hvers vegna haía þeir Hail-
dór Dardelssoa faæsíatéttardómari
og' GuðíBuadur Bjömsön k-ndiækn-
ír verið gerðir að stórriddurumf
Hvsð hafa þessir menæ ti! uenið,
ef á að skoðá þeíta virðiisgamerki?
Ura Guðœusd er kusnugt að
hann er að ýrasu merfcur msðar,
ea hvers vegna á h&au að verðít
stórriddari einmitt núf
í susnuca lösduai er siðar að 1
láta getlð, þegar virðiagarmerkj
uni er úíuiutað, fyrir hvað þau
faafa verið úthíutuð. Væri þessi
sjílfsægði ssiður komtnn a hér,
muadi- þess báfá warfð getið uer
Hilidór, um ieið og sagt var Irá
að- tfann væri orðlira stóíriddiri,
f.ð þstð væri iyút réttíáta dóma
ssm hgnn hefði dæmt, þv! anasð
getur það ekki veriðl
Assnars er merkilegt sð ötean
sksili ekki sjá hve hlægiiegir eru
þessir titiar eias og .stórridda.-a*
titill, sern ekkert liggur á bak við
nems húatbúkið
Ea nei, þeitn þykir þetta gam-
an, þó ótrúlsgt sél Þeiia þykir
garaari að vera »stórridáari a?
Fáikaorðunai* þó þeir viti, sð
þetta er auaaasta og argasta húm
búkíð, sera þjóðinni hefir verið
hoðíð upp á.
En hvernig væ-i að kalla orð
utaa .Skarfaoíðuna* f Ég held þfeð
væri ekki .sem verst, og gera bt
svo alia að stómddurum!
Reykvíkingur.
Gasstoðln hefir nú ti! söla
óvenjugott koks; er það bæði
hitaraeira og drýgra ea áður,
Verðið hefir verið sstt niður, avo
að það er tiltöiulega ódýrara ea
kol B.
Menja kom í fyrradag frá Eng-
lsÆdí. Farþegi með skipinu var
Axel Jónrson frá Mörk, eftirlits-
raaður við höfnina; kom úr sum
arfríl. 18 + 10,
Es, fsland fer héðan á íöstu
dag.
; Mðrasveit Reykjavíknr »pi!-
ar á Auiturvelii f kvö'd ki 8, ef
veðar leyfi^.
Es. Gnllfoss fer héðan áleiðis
tii K'aupmannahafaar- á sumtradsg-
iaa 3 septembsr.
Ánstri kom inn af fiskivetðuai
í œorgun. Hsfði um 50 sraálettir
f salt fyrir austan. í nótt 200
körfur zí fafiski hér f flðanum.
Gylfl var á Sfiyiiifitði í gær
með 50 tsKiálestir.
EJ&lpsrstðð HjúkrunarféÍngsiBs
Cik® ,er ppÍR sessi bér s§giir:
Mánudaga. . . . kU sx—-ia í. fe.
Mðjpdaga . . , — * 5 — 6 s, h,
SSiðvlkudaga . . — 3 —- 4 e. fe,
fÖ3ía#-g& . $ — 6 <?, fe,
L-ssgáráags. 3—4®*.iþ.
^ættnm at þérau
Berurn ekki hrsssisishjúp, hættura
brátt að';þéra.
Vof á milii Riinna djúp taun þá
staðfast, vera.
Ailr?. satnlif æíti þekt, efiss og
brxðra vsra,'
helst því virðist hfægiiegt að hyer
gkuii annan þéra.
Hvort er ekki heiraska’ og tá!„
hvert aanað að þéra.
Einn iíks-ma, eJsia sái, altaf imrg-
fait gem.
Eldri siður ætti aú upp hér tek-
iass vera,
að vér segjum sífelt »þú“, en sé-
um ekki &ð þéra.
VII.