Tíminn - 13.01.1980, Blaðsíða 13

12
Sunnudagurinn 13. janúar 1980
Sunnudagurinn 13. janúar 1980
13
/
„ Okkur er œtlað að halda
uppi dýravernd um allt
land án fjármagns ”
segir Jórunn Sörensen, formaður Sambands
dýraverndunarfélaga íslands, en nú stendur fgrir
dgrum ráðstefna trúnaðarmanna sambandsins
Q Jórunn Sörensen fyrir utan heimili sitt i Garöabæ.
Fl — Vegna fyrirhugaörar ráðstefnu trúnaöarmanna
Sambandsdýraverndunarfélaga islands26. janúar nk
heimsótti Tíminn formann sambandsins, Jórunni
Sörensen og fékk hana til þess að rabba svolítið um
dýraverndunarstarfið og fyrirhugaða ráðstefnu. Jór-
unn býr í Sunnuf löt í Garðabæ og á borði hjá henni má
sjá m.a: eintök af Dýraverndaranum, myndarlegu
blaði sambandsins, sem á þessu ári hefur sinn 66. ár-
gang. Gauti Hannesson er ritstjóri blaðsins, en Jórunn
og Paula Sörensen eru i ritnefnd. Við spurðum Jór-
unni fyrst, hvenær hún hefði fengið þennan mikla
áhuga á dýravernd.
„Trúnaðarmennirnir,
augu okkar og eyru"
Ætli ég sé bara ekki fædd
svona , sagöi Jórunn. For-
eldrar minir, amma min og afi,
— allt eru þetta, eöa voru dýra-
vinir, — svo þaö er ekki viö
„góöu” aö búast.
En þú starfar ekki einungis
viö þetta?
Nei, ég reyni nú aö vinna fyrir
mér eins og annað fólk, — ég
kenni viö Gagnfræöaskólann i
Keflavik.
Hvenær hefur þú tima fyrir
þetta mikla áhugamái þitt?
A hlaupum, — eins og fjöldi
annarra, sem taka aö sér ein-
hver svona málefni.
— Og þar sem Jórunn viröist
ófus aö ræöa sinar persónulegu
hliðar nánar, snúum við okkur
aö félagsskapnum sjálfum....
Eru mörg félög innan sam-
bandsins?
Nei, alveg sorglega fá, — þess
vegna var þessu trúnaðar-
mannakerfi komiö á. Þeir eru
okkar stoð og stytta, augu okkar
og eyru um landið allt. — Fyrir-
myndina höfðum viö frá Dan-
mörku, en danska dýra-
verndunarsambandiö rekur all-
viöamikið trúnaöarmannakerfi.
Ég fór þangaö til þess að kynna
mér það auk ýmislegs annars i
dýráverndunarmálum þeirra.
Er heim kom, var þetta svo rætt
innan stjórnarinnur og sam-
rýmt islenskum aöstæðum. Þaö
var siðan haustiö 1976 að hafist
var handa. öllum oddvitum
landsins var ritaö og þeir beðnir
aö tilnefna trúnaöarmann i sin-
um hreppi fyrir dýraverndunar-
sambandið. Nú eru trúnaöar-
meqn okkar rúmlega 130.
„Tengiliður milli S.D.I.
og almennings"
Er ekki margvislega hjálp aö
fá af trúnaðarmönnunum?
Jú. Hún er bæöi mikil og
margvisleg, raunar ómetan-
lega. Ég fullyröi það hiklaust,
aö ég vildi ekki missa þá og tel
algjörlega óvinnandi aö halda
uppi dýraverndunarstarfi um
allt land án þeirra, viö þær aö-
stæður, sem okkur er ætlaö aö
starfa. En ég er lika sannfærð
um, að þessi samhjálp er gagn-
kvæm. Þvi aö það er oft, aö
trúnaöarmennirnir leita til
okkar. Þeir eru eins konar
tengiliður milli S.D.I. og al-
mennings i landinu. Oftast er
það þannig, að þegar við fáum
ábendingar um slæma meöferö
á dýrum einhvers staðar aö af
landinu, þá höfum við samband
við viökomandi trúnaöarmann
ýmist bréflega eöa i sima, allt
eftir eðli málsins. Trúnaöar-
maðurinn tekur siöan i mörgum
tilfellum að sér aö vinna aö mál-
inu, eöa gefur okkur nánari
upplýsingar, þannig aö stjórnin
á auöveldara meö aögeröir.
Dýraverndarinn „Eina
timaritið á islandi helgað
dýravernd"
Aögeröir stjórnarinnar felast
i þvi aö fá yfirvöld til aö gera
þaö, sem þeim ber aö gera,
þegar dýraverndunarlögin eru
brotin og aö reyna aö núa hugan
fari fólks almennt frá þessu
mikla tómlæti, sem þaö' sýnir i
dýraverndunarmálum. Gagn-
vart yfirvöldum þýöir þetta
simtöl, viðtöl, bréfaskriftir og
jafnvel kærur. En þaö sem snýr
að almenningi er mest það, að
við rekum simaþjónustu. Fólk
getur hringt til okkar og fengið
upplýsingar. Svo hringjum viö i
fólk, skrifum þvi eða förum á
staði.til að ræða við þaö. Og siö-
ast en ekki sist vöndum viö til
efnis i „Dýraverndarann”.
„Dýraverndarinn” er þvi
miður ekki mjög útbreitt blað,
en hefur þó komið út óslitiö i 65
ár og er eina timaritiö á Is-
landi, helgað dýravernd. I þvi
birtum við frásagnir, greinar og
ýmsan fróöleik um dýr og reyn-
um að laga blaðið bæöi að
þörfum barna og fullorðinna.
Fjárhagserfiöleikar há blaðinu
mjög og eru bæði orsök og af-
leiðing þess, aö það er ekki út-
breiddara. En stjórnin er mjög
áhugasöm um að halda blaöinu
gangandi og þakklát öllum, sem
senda okkur efni eöa ábend-
ingar um efni. Og ekki má ég
gleyma að geta þess, aö margir
trúnaðarmannanna hafa sýnt
„Dýraverndaranum” mikinn
áhuga og aukið útbreiðslu hans.
Skammtaðar 200 þús.
krónur á síðustu fjárlög-
um"
Jórunn trúði okkur fyrir þvi,
að skilningsleysi stjórnvalda
gagnvart dýraverndunarstarf-
inu væri algert og heföi sam-
bandið til þessa ekki haft úr
neinu að spila af opinberri
hálfu. „Okkur er ætlað aö halda
uppi dýraverndunarstarfi um
allt land fyrir enga peninga.
Mig minnir, að það séu eitthvað
um 200 þúsund krónur, sem
okkur voru siöast skammtaöar
á fjárlögum. Og i sambandi við
skilningsleysiö vil ég taka fram,
að þaö er mjög útslitandi aö
reyna aö benda á aö þaö sé
okkur ekki sæmandi, Islending-
um i velmegunarþjóðfélagi, aö
reka búskap nú eins og við gerö-
um fyrir 1100 árum. Viöa er bú-
peningur enn settur á guö og
gaddinn i orðsins fylistu merk-
ingu og þykir ekki tiltökumál.
Tökum sem dæmi baksiöu-
frétt i Morgunblaöinu 5. janúar
sl. Þar er sagt frá þvi, að land-
helgisgæslan hafi verið beöin
um að flytja hrút fyrir „bónda”
nokkurn til ánna hans. Ær
þessar gangi nefnilega sjálfala i
firði, sem illmögulegt sé aö
komast til nema á sjó.
1 fréttinni er talaö um „stór-
tjón”, sem fjáreigandi þessi
hafi orðiö fyrir I fyrra, þegar
fengitiminn leið hjá án þess aö
ærnar hafi oröiö lembdar. Ég
spyr: Hvernig er hægt aö veröa
fyrir stórtjóni, þegar engu er
kostaö til? Ég gæti nefnt ótal
dæmi, þar sem menn ætla
skepnum aö lifa af veturinn, án
þess aö hafa fæði eöa skjól. Þaö
hlýtur aö vera til hærra mark-
miö en aö skepnan bara
tóri..
Og er svona mikið um þetta?
Of mikið. Auðvitað er það
mikill minnihluti skepnueig-
anda, sem fara ekki nægilega
vel meö þær, en eðli málsins skv
heyrum við i dýraverndunar-
sambandinu mest um það sem
miður fer.
„ Flóamarkaöurinn
bjargar miklu"
Viö eigum alveg eftir aö
minnast á fjáröflunina?
Þar til fyrir ári siöan var allt
starf unniö i sjálfboðavinnu og
maður reyndi aö gleyma öllum
kostnaðinum, sem maöur bar.
En fyrir hálfu ööru ári hófum
við rekstur flóamarkaðar hér i
Reykjavik, nánar tiltekið að
Laufásvegi 1. Allt, sem þar er til
sölu er okkur gefiö og við af-
greiöslu vinna nokkrar konur úr
dýraverndunarfélögum i
Reykjavik og nágrenni, i sjálf-
boöavinnu. Hagnaðurinn af
flóamarkaönum gerir okkur
kleift að greiöa starfsmanni hálf
£ „Ætli ég sé ekki fædd dýravinur”
dags laun. Þ.e.a.s. staris-
maðurinn vinnur allan daginn,
en fær greidda fjóra tima. Þetta
er geysileg framför, en allt
annað starf er enn unnið i sjálf-
boðavinnu, sem hlýtur að leiða
til þess að ekki er nærri allt
gert, sem þyrfti að gera, þvi að
það ertakmarkað, hverju hægt
er að anna i fritimum....
En við öflum einnig fjár með
merkjasölu einu sinni á ári á
Degi dýranna og við seljum lika
minningarkort.
Hvernig er samvinnan viö
utanaökomandi félög eöa stofn-
anir?
Hún er góð. Sérstaklega vil ég
nefna Búnaöarfélagiö og Land-
vernd. Við höfum samvinnu við
Búnaðarfélagið, af þvi aö okkar
mál eru oft mjög samtvinnuö
forðagæslunni og Landvernd
vegna þess að einn tilgangur
S.D.l. er almenn náttúruvernd.
„Vona að ég sjái sem
f lesta"
En þá er það Jórunn, til-
gangur og dagskrá trúnaöar-
mannaráöstefnunnar?
Tilgangurinn er, að trúnaðar-
mennirnir kynnist okkur og viö
þeim. Aö þeir kynnist innbyröis
og málefnin verði rædd sam-
eiginlega. Fram aö þessu höfum
við einungis haft samband viö
þá bréflega eða i sima, sent
dreifibréf og þ.h., en alla tiö
hefur komið fram mikill áhugi
að hittast og ræða málin.
Ráðstefnutiminn er valinn með
tilliti til þess, að flestir trún-
aðarmannanna eru bændur,
sem eiga illa heimangengt
stóran hluta ársins.
A dagskrá verður erindi um
dýraverndunarlögin og forða-
gæslulögin. Erindi um vetrar-
beit og afkomu búfjár og erindi
á vegum Landverndar auk
ýmislegs annars. Aö sjálfsögöu
verða svo frjálsar umræöur.
Dr. Kristján Eldjárn forseti ís-
lands mun ávarpa ráðstefnu-
gesti.
Er von á mörgum gestum?
Þó nokkrir og ég vil nota tæki-
færiö hér og biðja þá trúnaðar-
menn, sem hafa hug á að koma
á ráðstefnuna að láta ekki drag-
ast lengur að tilkynna þátttöku.
Ég hlakka til og vona, að ég sjái
sem flesta.
tk ..Okkur voru skammtaöar 200 búsund krónur....”