Tíminn - 15.01.1980, Blaðsíða 3

Þriðjudagur 15. janúar 1980
3
knara tekur 3 daga
hófst í gær
Sævar Ciesielski
Kristján Viðar
Erla Bolladóttir
rikissaksóknari rakti þessa
framburði i málflutningi sinum
i gær.
Tvö atriði i málinu eru hin
ákærðu nokkuð sammála um.
(Með þeim fyrirvara, að Krist-
ján og Sævarhafa dregið fram-
burð sinn tilbaka) en þau eruað
Guðmundur hafi látist af átök-
um að Hamarsbraut 11 og að lik
hans hafi verið flutt út i Hafnar-
fjarðarhraunið nálægt Alverinu
i Straumsvik.
Hins vegar greinir hin ákærðu
mjög á með hvaða hætti lát
Guðmundar bar að i átökunum
og hverjir báru hann út i hraun-
ið.
1 framburði Erlu kom að
fram, að hún kom heim til sin af
dansleik umrædda nótt. Hún bjó
með Sævari Ciesielski i kjall-
araibúðaðHamarsbraut 11, þar
sem dauða Guðmundar bar að.
Er hún kom að húsinu var það
læst og þurfti hún að skriða inn
um glugga. Hún lagðist strax til
svefns en vaknaði stuttu seinna
við umgang i ibúðinni. Kveðst
hún hafa farið fram og þar var
Sævar við þriðja mann að bogra
með eitthvað þungt i laki.
,,Þú segir ekkert”
Hún kveðst hafa gripið and-
ann á lofti og varö þá Sævar var
viðhana. Hann kom að henni og
sagði henni að hún skyldi aldrei
segja neitt. Saurlykt lagöi af
lakinu. Hún kveðst ekki hafa
orðið vör við að hinir ákærðu
færu burt i bifreið. Hins vegar
segist hún hafa fundiö lakið i
sorptunnu hússins daginn eftir
og lagði af þvi sömu lyktina og
hún fann kvöldið áður. Erla
sagði einnig, að þeir tveir er
vorumeð Sævari hafi verið þeir
Kristján Viðar og Tryggvi Rún-
ar.
Óheyrileg frestun
Sævar var fyrst yfirheyrður
22. des. 75 en frekari yfirheyrsl-
um yfir honum var frestað til 4.
jan. 1976, að ósk réttargæslu-
manns hans. Taldi Þórður
Björnsson það vera óheyrilega
frestun. Hefði átt að yfirheyra
Sævar aftur á Þorláksmessu
1975. Framburður Sævars tók
miklum breytingum er leið á
rannsóknina. Fyrstkvaöst hann
hvergi hafa komið nærri átök-
unum en siðar þá sagðist hann
hafa sparkað i Guömund er
Kröfur ákæruvaldsins
Kröfur ákæruvaldsins i Guð- Guðjóns Skarphéðinssonar
mundar- og Geirfinnsmálunum verði gild. 3. Albert og Erla sak-
eru i fimm liðum: 1. Hinn felld á sömu ákæru og refsing
áfrýjaði dómur yfir þeim þyngd. 4. Staðfest ákvæði um
Sævari og Kristjáni verði stað- greiðslur fébóta og upptöku á
festur. 2. Refsing Tryggva og
hassi. 5. Akærðu dæmd til að
greiða allan kostnað.i héraði,
allan áfrýjunarkostnað, laun
saksóknara og laun málfærslu-
manna.
Fá sönnunargögn
Eins og áður hefur verið Viðars og reyndist það vera af segði kannski ekki mikið en
greint frá þá er likið af Guð- A-flokki. Það getur verið úr væri frekar til áfellingar heldur
mundi ekki fundið og sýnileg Guðmundi en hann var með en hitt.
sönnunargögn eru fá. Auk þess annaðhvort A eða AB-blóðflokk. Einnig fannst blóð-
ber að geta þess að tæp tvö ár blettur i forstofu Hamars-
liðu frá atburðum til rann- Blóðið getur hinsvegar ekki brautar svo og i klæöningu bils
sóknar málsins. Þýsk rann- verið úr Kristjáni. Þessa lét þess er Albert var á en i
sóknarstofa rannsakaði blóð er Þórður Björnsson getið i ræðu hvorugu tilvikinu var hægt að
fannst á frakka Kristjáns sinni. Hann benti á að þetta segja til um blóðflokk.
hann lá hálfmeðvitundarlaus á
gólfinu að Hamarsbraut en
hann dró þann framburð til
baka. Hann kvað átökin hafa
brotist út vegna deilna um
áfengiskaup og að þeim hefði
lyktað með dauða Guðmundar.
Seinna þá kvað Sævar sig
verasaklausan af öllu saman og
kenndi játningar sinar harðræði
lögreglunnar i yfirheyrslum.
Stakk Guðmund?
Framburður Kristjáns Viðars
er á aðra lund. Hann kvaðst i
byrjun enga hugmynd hafa um
málið en breytti siðan fram-
burði sinum. Hann sagði við
yfirheyrslur, að i átökum þeim,
er áttu sér stað að Hamars-
braut, þá hafi Guðmundur náð á
honum hálstaki og hafi hann i
örvæntingu sinni stungið aftur
fyrir sig með hníf eða byssu-
sting i Guðmund. Hann breytti
þessum framburði seinna og i
aðalframburði sinum eða heild-
arframburði, þá segir hann,
m.a. að hann hafi barið að dyr-
um hjá Sævari umrædda nótt en
i fylgd með honum hafi verið
þeir Tryggvi Rúnar og Guð-
mundur. Þeir Tryggvi Rúnar
hafi hitt Guðmund þá um nótt-
ina eftir dansleikinn. Þeir
Albert Klahn og Gunnar Jóns-
son (ekki áður veriö minnst)
hafi komið siðar. Guðmundi
voru boðnar töflur sem hann
þáði ekki. Þá var stungiö upp á
að Guðmundur tæki þátt i á-
fengiskaupum. Hann neitaði
þvi. Sagðist Kristján þá hafa
orðið var við átök og i þeim sló
Tryggvi Guðmund niður og hélt
honum meðan Sævar sparkaði i
hann. Gunnar ogAlbertyfirgáfu
þá staðinn en hinir þrir urðu
varir viö að Guðmundur var lát-
inn. Þeir tóku ákvörðun um að
fela lik Guðmundar. Erla kom
aði' þessu og ræddi Kristján, að
sögn, við hana. Siðar pökkuðu
þeir liki Guðmundar i lak og
fluttn það i bil föður Alberts er
hann kom aftur. Kristján dró
siðan framburð sinn til baka.
Sævar kallaði á
hjálp
1 framburði Tryggva Rúnars
kom það fram, að Kristján og
Guðmundur hafi lent i átökum
að Hamarsbraut og að Sævar
hafi flækst i þau og beðiö um
hjálp. Tryggvi kvaðst hafa
blandað sér i átökin en Guð-
mundur á að hafa faliið i gólfiö.
Er hann reyndi að risa á fætur
þá segir Tryggvi, að Sævar hafi
sparkað i höfuð honum. Siðar
kvað Sævar hann látinn en að
sögn Tryggva þá brá þeim mjög
við þau tiðindi. Siðar breytti
Tryggvi framburði sinum og
sagðist hafa slegið Guðmund
niður.
Siðar sagði Tryggvi, að allt
væri rétt eftir sér haft en þaö
væri rangt. Er hann var beðinn
um skýringar sagði hann, að við
yfirheyrslur dag eftir dag þar
sem borin var á hann hlutdeild i
verknaðinum sá hann ekki fram
á annað en að játa.
Frá upphafi málflutnings I Hæstarétti. Þóröur Björnsson rlkissaksóknar snýr baki I myndina. Timaamynd G.E.
Vitni i máli
gegn sjálfum sér
Albert Klahn lenti i þeirri sér-
stöðu aö liklega var hann vitni i
máli gegn sjálfum sér. Það er,
er hann var vitni i mars ’77 þá
sat hann i gæsluvarðhaldi vegna
Guðm undarm álsins.
I aðalframburði hans kemur
fram, að hann tók þá Tryggva
og Kristján og Guðmund upp i
bil þann er hann var á, en þeir
höfðu þá um stund reynt að fá.
farhjá öðrum . Með i bilnum var
Gunnar Jónsson. (Meðan á þvi
stóð mun Tryggvi hafa falið sig
þvi liklegra var að tveir fengju
far en þrir. Þetta skýrir það, að
vinkonurnar sáu aðeins Guö-
mund og Kristján). A leiðinni að
Hamarsbraut ræddu þeir um á-
framhaldandi drykkju.
Albert kvað átökin hafa byrj-
að er reynt var að stela veski
Guðmundar. Hann kvaðst ekki
hafa séð Sævar sparka i Guð-
mund i átökunum, en hann sá
ekki lifsmark á Guðmundi eftir
átökin.
Albert vargefið I skyn aö eitt-
hvað óþægilegt kæmi fyrir hann
ef hann kjaftaöi frá.
Átökin fengu mikið á Gunnar
og vildi hann hverfa á brott eftir
þau sem og varð úr.
Albert kom svo siðar og fluttu
þeir likiö út i hraun.
Sóttur til Spánar
Gunnar Jónsson er hálfgerð
huldupersóna i málinu en fyrst
minnist Albert á hann i yfir-
heyrslum i lok mars. Hann var
þá staddur á Spáni en féllst á aö
koma heim og var yfirheyrður
3., 4. og 5. mai. Hann minntist
fyrst mjög óljóst á atburði.
Hann kveðst þá muna, að
Albert hefði ekki verið hrifinn af
þvi að taka þá þrjá Tryggva,
Kristján og Guömund upp i bil-
inn en það varð þó úr. Hann seg-
ir að siðan hafi verið ekið i hús
nálægt lögreglustöðinni i Hafn-
arfirði en það getur átt við
Hamarsbraut. Hann kveöst
hafa heyrt Guðmund hrópa
„veskið mitt....” áður en átök
hófust. Hann kveðst hafa yfir-
gefið staðinn áður en vitneskja
um að Guðmundur hafi verið
látinn, hafi legið fyrir.
Ekki hefur verið minnst á, i
þessari upptalningu, ferð hinna
ákæröuá Kópavogshælið þá um
nóttina, en Sævar þekkti stúlku
er vann þar. Hún kveöst muna
eftir þvi að hann heföi veriö að
grobba af þvi að hafa myrt
mann ogsagt að auðvelt væri aö
koma liki undan hér á landi. En
hún kveðst ekki muna sérstak-
lega eftir kvöldinu 26. jan.
Enginn ibúanna i grenndinni
eða á miðhæö og risi Hamars-
brautar ll varð var við neitt ó-
venjulegt.