Fréttablaðið - 12.04.2007, Blaðsíða 12

Íslenska fiskveiðistjórn-
unarkerfið kemur í veg fyrir of-
veiði helstu nytjastofna sjávar,
að því er fram kemur í nýjasta
hefti hins virta tímarits National
Geographic. Í ítarlegri úttekt
tímaritsins um ástand fiskistofna í
heiminum eru fiskimið Íslands til-
tekin sem undantekning frá bágri
stöðu helstu fiskimiða heims þar
sem fiskgengd sé aðeins brot af
því sem áður var.
„Heimshöfin eru aðeins skugg-
inn af því sem áður var. Með
fáum undantekningum, til dæmis
vel heppnuðum fiskveiðistjórn-
unum í Alaska, á Íslandi og Nýja-
Sjálandi, er fiskgengd aðeins brot
af því sem var fyrir um öld síðan“,
segir í grein National Geographic
þar sem álits er leitað hjá fjölda
sérfræðinga auk manna sem
koma að veiðum og rannsóknum
á margvíslegum sviðum. Ástæð-
an fyrir góðu ástandi íslenskra
fiskistofna er sögð vera tak-
mörkun á fjölda þeirra skipa sem
leyft er að veiða á hverjum tíma.
Meginástæða ofveiði sé of mörg
skip, sem stundi veiðar á ofveidd-
um fiskistofnum.
Framtíðarsýnin sem dregin er
upp í greininni er dökk og þar er
kallað eftir hugarfarsbreytingu í
heiminum. Þar segir að lausnin á
ofveiði felist ekki í lagasetningu
heldur því að heimsbyggðin taki
að líta á dýrastofna sjávar sömu
augum og landdýr sem eru í hættu
vegna veiða.
Veiðar Íslands til fyrirmyndar
Alls voru tuttugu
og þrír ökumenn teknir fyrir
ölvun við akstur á höfuðborgar-
svæðinu yfir páskahátíðina. Þar
af voru fimmtán teknir í Reykja-
vík.
Um var að ræða tuttugu karl-
menn og þrjár konur og voru níu
af körlunum á aldrinum sautján
til nítján ára. Þá voru tveir öku-
menn handteknir fyrir að aka
undir áhrifum lyfja, 22 ára
gömul kona og 24 ára gamall
karlmaður. Konan hafði keyrt á
ljósastaur áður en hún var tekin
og stórskemmt bifreið sína. Hún
slapp með smávægileg meiðsl.
Tuttugu og þrír
teknir ölvaðir
550 5000
AUGLÝSINGASÍMI
„Það er mitt mat að
Hæstiréttur hafi gengið of langt
með dómi sínum í þessu máli
[olíumálinu],“ sagði Eiríkur Tóm-
asson, prófessor í lögfræði við
Háskóla Íslands, á hádegisfundi
lagadeildar Háskóla Íslands í Lög-
bergi í gær. Þar fluttu Eiríkur og
Róbert Ragnar Spanó erindi um
dóm Hæstaréttar í máli ákæru-
valdsins í málinu gegn forstjórum
olíufélaganna á árunum 1993 til og
með meirihluta árs 2001; Kristni
Björnssyni, Geir Magnússyni og
Einari Benediktssyni. Á umræddu
tímabili höfðu forstjórarnir með
sér óumdeilt samráð um verðlagn-
ingu á ýmsum vörum, auk þess að
leggja á ráðin um stórfellda mark-
aðsskiptingu.
Eiríkur ræddi um dóminn út frá
því hvort niðurstaða Hæstaréttar
væri í samræmi við meginregluna
um réttláta málsmeðferð í skiln-
ingi Mannréttindasáttmála Evr-
ópu. Hæstiréttur komst að því að
málsmeðferðin hefði ekki verið
réttlát og var málinu meðal ann-
ars vísað frá á þeirri forsendu.
Róbert Ragnar einblíndi hins
vegar á hvaða ályktanir mætti
draga af dómnum, um kröfur til
skýrleika refsiheimilda.
Dómur Hæstaréttar bygg-
ist meðal annars á því að Krist-
inn, Geir og Einar hafi ekki notið
réttinda sakborninga lögum sam-
kvæmt, er þeir létu starfsmenn
samkeppnisyfirvalda fá upplýsing-
ar sem rannsókn lögreglu byggði
síðan á að stórum hluta. Þetta taldi
Hæstiréttur fara gegn ákvæðum
Mannréttindasáttmálans.
Eiríkur taldi það ekki ljóst og
vildi meina að skynsamlegast
hefði verið að senda málið aftur í
hérað til efnislegrar meðferðar.
„Ábyrgðin liggur öðru fremur
hjá 63 einstaklingum við Austur-
völl,“ sagði Róbert Ragnar í máli
sínu og vitnaði til þess að löggjaf-
inn, það er Alþingi, hefði ekki
staðið nógu vel að því að skapa
lagaramma sem byggjandi væri
á í málum sem þessum. Róbert
Ragnar færði rök fyrir því, líkt
hann hefur áður gert í grein, að
ekki væri skýr heimild fyrir því
í lögum að sækja einstaklinga til
saka fyrir brot á samkeppnislög-
um.
Helgi Magnús Gunnarsson,
saksóknari efnahagsbrota hjá
embætti ríkislögreglustjóra,
sagði það óneitanlega vonbrigði
hversu torskilinn dómurinn væri.
„Það er auðvitað fáránlegt að við
séum hér samankomin til þess
að reyna skilja forsendurnar
fyrir meirihluta dómsins en það
segir kannski eitthvað um dóm-
inn.“ Hann spurði Eirík Tómas-
son meðal annars út í gagnrýni
hans á framsetningu ákærunnar,
en Eiríkur taldi að ákæruvaldið
hefði átt að átta sig á því að Hæsti-
réttur gerði strangar formkröfur.
„Með tilkomu nýrra manna, á ár-
unum 1994 til 1995, hefur orðið
mikil breyting á þessu,“ sagði
Eiríkur. Hann vildi ekki nafn-
greina dómarana sem skipaðir
voru á þessum tíma, en þeir voru
Gunnlaugur Claessen og Markús
Sigurbjörnsson.
Hæstiréttur
gekk of langt
í olíumálinu
Eiríkur Tómasson, prófessor í lögfræði, segir Hæstarétt
hafa gengið of langt með dómi sínum í olíumálinu.
Fáránlegt að við þurfum að ræða þessi mál hér til þess
að skilja dóminn, segir Helgi Magnús Gunnarsson.