Fréttablaðið - 05.10.2007, Blaðsíða 66

– ódýrari valkostur
Okkur
vantar
hlaupara!
Pósthúsið leitar að kraftmiklu fólki
til starfa sem hlauparar. Í boði eru
góð laun fyrir duglegt fólk,
hressandi útivera og sveigjanlegur
vinnutími.
Hlauparar eru þeir aðilar sem taka
að sér íhlaupavinnu hjá Pósthúsinu
og vinna við dreifingu Fréttablaðsins
ásamt fylgiritum. Vinnan fer fram í
breytilegum hverfum á
höfuðborgasvæðinu milli kl. 2 og 9.
Hlauparar þurfa að vera orðnir 18
ára og hafa bíl til umráða.
Allar nánari upplýsingar veitir
dreifingardeild Pósthússins í síma
585 8330. Einnig er hægt að sækja
um á www.posthusid.is.
Pósthúsið ehf | Suðurhrauni 1 | 210 Garðabæ | Sími: 585 8300 | posthusid.is
Pósthúsið er ungt og öflugt
dreifingarfyrirtæki á sviði
blaða- og vörudreifingar.
Hjá Pósthúsinu starfa um
sjöhundruð manns að
uppbyggingu á fjölbreyttum
og skemmtilegum vettvangi.
H
im
in
n
o
g
h
af
/
S
ÍA Í vikunni kom ég
aftur úr miklu
ferðalagi um Íran,
landi sem George
Bush Bandaríkja-
forseti hefur lýst
sem einu af öxul-
veldum hins illa.
Áður en ég fór af
stað höfðu margir
reynt að telja mér
hughvarf, enda hlyti landið að
vera stórhættulegt og í raun er
ekki skrýtið að fólk haldi það eins
og umfjöllun fjölmiðla hefur
verið. Einu fréttirnar sem við
lesum frá Íran eru af kjarnorku-
áætlun stjórnvalda, kúgun þegn-
anna og stöðugri stríðsógn af
hendi Bandaríkjamanna. Auk
þess á landið jú að vera fullt af
hryðjuverkamönnum.
Við mér blöstu hins vegar allt
aðrir hlutir. Íran er fallegt land
og móttökurnar sem ég og ferða-
félagar mínir fengum voru hlýj-
ar. Hvar sem við komum var
okkur tekið sem höfðingjum,
hvort sem það var á hótelum, í
herstöðvum eða á heimilum
fólks.
Það er nefnilega þannig að fjöl-
miðlar heimsins hafa unun af að
færa okkur fréttir af því sem
miður fer meðan góðir hlutir
falla fljótt og auðveldlega í
gleymsku. Ef 1.000 bílar keyra
áfallalaust eftir vegi fréttir eng-
inn af því en um leið og einn bíll
lendir út af er það á allra vörum.
Þannig er þetta líka í Mið-Aust-
urlöndum. Þar blómstrar mann-
lífið þrátt fyrir að aðstæður séu
oft á tíðum erfiðar.
Í Íran hitti ég meðal annars
grunnskólakennara sem hafði
ákveðnar skoðanir á stjórnmál-
um landsins og ungan mann sem
stóð í rekstri á eigin fyrirtæki.
Hryðjuverkamennina sá ég hins
vegar hvergi.
Ég er ekki að halda því fram að
ekki sé að marka það sem frétt-
irnar segja okkur, en það er hins
vegar bara hálfur sannleikurinn.
Það var því þroskandi og mikill
skóli að sjá lífið þarna með eigin
augum. Hlutirnir eru nefnilega
alls ekki alltaf eins og þeir virð-
ast úr fjarska.