Fréttablaðið - 27.10.2007, Síða 20

D
una –
Guðný
Halldórs-
dóttir -
ólst upp á
mörkum þriggja
heima: hún var stelpa
úr Dalnum, gusaðist í
kringum hross og
gróðurhús í þeirri
sérkennilegu byggð
sem Mosfellssveitin
var, hún naut
fágaðrar evrópskrar
menntunar í föður-
garði og var eftir
unglingsár lifandi
kraftur meðal ungs
fólks í Reykjavík –
mussuárunum sem
hún hefur oft gert
grín að og tekur fyrir
á sinn hátt í Veðra-
mótum, kvikmynd
sinni sem hlaut ellefu
tilnefningar til
Edduverðlaunanna
núna í vikunni.
Guðný hefur alla
tíð verið hrókur alls
fagnaðar. Henni
finnst gott að fá sér í
tána, eins og hún
segir. Hún er
trygglynd kona að
eðlisfari, bæði á
fjölskyldu sína,
stóran vinahóp og
samstarfsmenn sem
hafa sumir fylgt
henni í gegnum þykkt
og þunnt á barnings-
sömum starfsferli
hennar sem kvik-
myndagerðarmanns.
Eins og títt er um þá
sem njóta sín í
mannfagnaði er
Guðný með afbrigð-
um fyndin og
skemmtileg þegar sá
gállinn er á henni.
Skopskyn hennar
byggir ekki aðeins á
fjölskrúðugu og
skörpu máli, heldur
einstakri sýn á
kátlegheit í hvers-
dagslegu amstri
okkar, tepruskap og
ósmekklegheitum
eins og oft má sjá í
myndum hennar. Þótt
háð hennar sé oft
hvasst og meitlað er
það undir niðri kynt
af ást á manneskj-
unni, lífssýn sem er
húmanísk í eðli sínu
og sækir hún þar
bæði til föður síns og
móður. Oft getur hún
verið ófyrirleitin og
fer fram úr sér bæði
í dómum og fyrir-
gangi en hefur þann
kost að geta beðið sér
friðar og kann að
biðjast afsökunar
fari hún of langt.
Guðný er
atorkukona til
verka og fylgir þar
verklagi og
verkhugsun sem
ættuð er úr
íslensku bænda-
samfélagi. Hún vill
að unnið sé hratt
og verkin kláruð
og vílar ekki fyrir
sér að láta menn
heyra ef henni mis-
líkar. Hreinskilni
hennar og skörp
sýn á breytni sem
henni mislíkar
kemur henni oft í
bobba. Fólk
fyrirgefur henni
þó auðveldlega
sökum þess hve
mál hennar er
lifandi og gleðilegt
þeim sem til heyra
bæði í raddblæ-
num og orðavali.
Guðný varð til á
unga aldri sem
kvikmyndagerðar-
maður. Vinnulag
við kvikmyndir
hentar í raun
geðslagi hennar
prýðilega. Hún var
skóluð í vinnu-
brögðum þýska
kvikmyndaiðnaðar-
ins og breska
skólanum og var
því þess umkomin
að geta lagt sitt til
margra verka í
þröngum stakki
íslenskrar kvik-
myndagerðar. Hún
hefur unnið sem
sendill, skrifta,
aðstoðarleikstjóri,
framleiðandi og
handritshöfundur.
Guðný segir
íslenskan kvik-
myndaiðnað standa
svo að höfundi sem
henni sé einungis
fært að gera langa
leikna mynd á
þriggja ára fresti.
Þess á milli verði
að þreyja þorrann
og góuna. Ferill
hennar í kvik-
myndagerð
spannar nú 35 ár
og haldi áfram sem
horfir verður hún
allra kerlinga elst í
íslenskri kvik-
myndagerð þegar
yfir lýkur og þá
búin að hlaupa af
sér sveitir karl-
manna.
Hrókur alls fagnaðar
3