Alþýðublaðið - 07.09.1922, Page 1

Alþýðublaðið
Oefið fit al Alþýðnflokknnm
19**
Fimtudaginn 7 sept.
205 tölnblað
Þriðjudagsgrein
Morgunblaðsins.
Morgunblaðið flytur siðastliðinn
þriðjudag grein, sem það nefnir
„Einokun eða samkepni".
Bytjar greinin á þvf, að tala
um það „flónskuverk", að koma
á steinolíueinkasölu, eða með öðr
tim oiðum á, hve flónslegt það
hafí verið, að rffa steinolíuna úr
höndum ,Hfns fsi steinolíufélags*,
sem græðir á henni minst 200
þú). kr. á ári, og leggja hana
undir landssjóðinn I
Hér þarf ekki að spyrja að því,
hvort Morgunblaðið sé að vinna
fyrir þjóðarheiil, eða að vinna fytir
þá útgerðarmenn, sem olfu þurfa
að kaupa, þvf allir sicilja, að blað
ið er hér að vinna fyrir hagsmuni
Steinolfufélagsins En menn munu
spyrja: Hvaða rök býður Morgun*
biaðið bátaútgerðarmönnum og
öðrum aimenningi, sem olfu kaup-
Ir, fyrir þvf, að það hafi yerið
.„flónskuverk", að landið tæki
cinkasölu f
Athugum rökin. Þau eru þá
íyrst það, að nú sé að œyndast
svo mikil .alheimisamkepni" um
steinolfuna.
Ætiar blaðið að telja mönnum
trú um, að Steinolfufélagið gæti
*ekki eins í ró og næði okrað hér
í tdandi, þó samkepni sé á ,al
'heimsmarkaðinum* ? Það er fyrst
tftir það, að landið er búið að
taka að sér ateinolfuverzlunina, að
við getum farið að njóta samkepn
innar á .alheimsmarkaðinum", þvf
verðið, sem Landsverzlun kaupir
á, fer eftir þ;í. Ea þvf ódýrara
sem Landsverzlun kaupir, þvf
isegra verði getur hún selt kaup
endutn hér o'íunsi, og gerir það,
en Steinolfufélagið ekki.
Morguublað'ð finnur að þvf að
L’ndsvefzluuia skuli hafa gert
samniag til þriggja ára. Ég verð
Hka að fiuna að þessu, en ekki
A sama hrtt og Morgunhlaðið.
Ég verð að finna að því. að það
skyldi ekki vera gerður samning-
ur tii lengra tfmabiis en þriggja
ára, þvf hver maður getur séð,
að samkepni sú, sem nú á sér
stað milli olfustórveldanna stend
ur ekki mjög mörg ár. Reynslan
muu sýna, að þau renna annað
hvort saman i eitt, þó þau kann
ske haldi áfram að nafninu til,
hvort fyrir sig, tða þá að þau
skifta heiminum upp á milli sin,
og verzla hvert í sfnum löndum.
Sennilega verður hið afðarnefnda
niðurstaðan, hvoit sem það verð
ur eftir beinlfnis samkomulagi, eða
eftlr þeigjandi samkomulagi olfu
félaganna. En þegar þetta er orð
ið, er íiiand aftur á valdi ein
hvers heims olíufélags, eins og
þsð fram að þessu hefir verið á
vaidi Standard O.I Co sem stend
ur á bak við hið svonefnda .(s-
lenzka" Steinolíufélag. Langrétt-
ast hefði þvf verið að skuldbinda
eitthvert félag til langs tfma og
láta það setja tryggingn fyrir full-
nægjun samninganna.
Mestur hluti af hinni umræddu
Morgunblaðsgrein er þýdd grein
úr Politiken, sem auðsjáanlega er
skrifuð þar f þágu D. D P. A.
eins og bæði þeisi, og aðrar olfu
greinar Morganblaðiins eru tkrif
aðar f þágu H. í. S. Að vitna f
þá grein er því sama sem að
Morgunblaðið vitni f sjálft sig; eða
herra Eskildsen. En nú er ekki
svo, að það sé neitt fyrir Morg
unbiaðið að græða á þessari grein
danska blaðsins, þvf þar var ekk-
ert sagt, nema að ateino'.fufé'ögin
hafí sett upp stóra geymira f Dan
mörku og að varla geti hjá þvf
farið að D. D. P. A. verði ofanál
Ég veit það vel að marglr af
Iiðsmönnum Morgunblaðsins fylgja
þvf dyggilega, hverju, sem eig
endur þess og stuðningsmenn
finna uppá, og hefi ég oft undr
ast það, hvernig kaupaaennirnir
hafa fy!gt dyggllega, þegar blað
ið var að t*la fyrír hagsmuna
stefau einst k a hei dsata, móti
hagimunum þeirra En ég efast
um að þeir fylgi blaðinu beint
nú, þegar það er að tala máll
SteinoKufélagsins Og ég er visa
um að mótorbátaútgerðarmennirn-
ir skilja, að blaðið er hér að taka
málttað versta óvinar þeirra, en
ekki almennings né þeirra, eins
og það þó lætur. Einir.
Stafrófsspjöld.
Börn eru starffús. Vinnulöngun
þeirra er oft kölluð óþekt eða
óeyrð. FuIIorðna fóikinu ber að
sjá börnunum fyrir veikefnum. En
það vanrækir skyldu sfna. Kemur
það til af hugsunarleyii og fávisi.
Ovfða sést sandur við húiin, sem
ætlaður sé börnum Það er und-
antekning, hvernig hann Gestur
frá Gnípu fer að. Hann letur sér
ekki nægja, að gefa honum Gauki
sínum bjólbörur og s’ ófiu Nei,
hann lætur snáðann taaía sand-
hrúgu, kubba, steina og fleira.
Gaukur vinnur allan daginn. En
það er ekki ætið hægt að vinna
úti. lanistöðudagar koma. Og
Gaukur vill hafa eitthvað fyiir
stafni inni. Geatur vissi þetta.
Kaupir hann nú stafrófsspjalð
handa syni sinum Spjaldið var
klipt niður f smá-feihyrninga. Nú
átti Gaukur marga stafí, bókstafi,
tölustafi og lestrarmeiki Þessa
fethyrndu miða hafði hann i kasia
einum. Lætði nú G.ukur smám
saman að þekkja stafina og merkin.
Þá fór hann að setja stafica saman.
Var honum Ktið eilt leiðbeint við
það; o og g varð og, a og ð
varð aó, s — e og m varð sem.
Og loks gat hacn sett saman úr
stöfonum: Gaukur Gtsítson, 5 ára.
Varð þá gleði hans mlkil Honum
fer stöðugt fram < að setja samam
fleiri og stærii o ð Það Ifður fiá
leitt á löngu,‘áður en hinn verð-
ur iæs — Slafrófsspjöldin fást í
ölium bókavetzlunum, að Kkindum
Þau kosta 50 aura Það settu fleirt
að EOta spjöldia en feðgar þessir.
h. y.