Fréttablaðið - 25.11.2007, Blaðsíða 92

M ér líður oft eins og
svindlara. Eins
og villimanni
sem braut eina af
grunnreglum samfélagsins. Svona
eins og týpunni sem fór í frí og
harðneitaði að koma heim. Ef allir
gerðu þetta myndu stoðir samfé-
lagsins hrynja.
Fólk hreinlega flytur ekki í sum-
arbústaðinn sinn. – Eða hvað?
Sem Íslendingi finnst mér eitt-
hvað einstaklega óeðlilegt við að
hafa sól alla daga. Hvað þá að hún
komi upp á sama tíma, og að ég
þurfi aldrei að skafa bílinn.
Það er eitthvað óendanlega skrít-
ið við slabblausa tilveru – sérstak-
lega í nóvember.
Í hugum flestra eru Bahamaeyj-
ar samnefnari fyrir paradís.
Fólk sér fyrir sér sumar og sól,
hvítar sandbreiðurnar á ströndinni
og marglita kokkteila. Og það hefur
100% rétt fyrir sér!
Hér ná strendurnar eins langt og
augað eygir og sandurinn er hvít-
ur, sjórinn túrkísblár og pálma trén
svigna undna þunga kókoshnetanna.
Hingað flykkjast ferðamenn í
leit að hinni karabísku paradís og
ansi margir Íslendingar leggja leið
sína hingað – enda lítið mál að skjót-
ast hingað frá Orlando. Hér eru frá-
bærir golfvellir, endalausar veiði-
lendur, spilavíti og fjölskrúðugt
mannlíf.
Hér er fólk líka í afslappaðra
lagi og hugtakið STRAX þekkist
ekki. Fyrir vikið getur allt skrifræði
tekið óratíma og oft tekur það
margar vikur að fá grundvallar-
þjónustu á borð við símalínu heim
til þín.
Hér eru kirkjur jafn algengar og
sjoppur heima á Íslandi, umferð-
armenningin stórkostleg og menn
aka eins og snaróðir og klessa oftar
en ekki á tré og annað tilfallandi í
vegakantinum.
Sjálf er ég búin að aðlagast nokk-
uð vel. Ég er til dæmis farin að
keyra eins og glæpamaður, enda
á handónýtum torfærujeppa sem
fellibylurinn Francis, sem reið
hér yfir fyrir þremur árum, náði
að setja mark sitt á. Hann beið
þess aldrei bætur og hluti af því
sem jafnaði sig aldrei er miðstöð-
in, ljósabúnaðurinn og öryggisbelt-
in, að ógleymdum rúðuþurrkunum,
þá sjaldan sem maður þarf á þeim
að halda.
Viðey er fín – en þegar kemur að
því að velja sér áfangastað í fríinu
er valið einfalt.
Það er fyrst þegar maður ætlar
að búa í paradís að vandræðin byrja
… en það er samt vel þess virði. Allt
er betra en að þurfa að skafa bílinn.
16 FERÐALÖG
EYJALÍF
Póstkort frá Þóru Sigurðardóttur
1. EKKI PAKKA OF MIKLU Mundu
að þú gengur aldrei nema í þriðj-
ungi af fötunum sem þú setur í
ferðatöskuna. Best er að reyna að
troða öllu í litla tösku og geyma
í handfarangri. Yfirvigt getur líka
reynst dýrkeypt.
2. TÉKKAÐU INN Á NETINU EÐA
SÍMLEIÐIS Þá sleppur þú við
verstu biðraðirnar. Flest flugfélög
bjóða upp á þennan möguleika og
svo „fast drop“ þjónustuborð fyrir
farangurinn.
3. VERTU KLÁR AÐ BÓKA. Best
er að bóka flugferðir með góðum
fyrirvara til að fá ódýrustu fargjöld-
in. Hvað varðar hótel og villur hins
vegar er sniðugt að taka sénsinn
og bíða fram á síðustu stundu.
4. EKKI SPARA OF MIKIÐ Það er
ekkert verra en að hírast í hræðileg-
um þröngum sætum aftast í vélinni
ef þú ert í tólf tíma flugi til Tókýó
eða álíka. Þrátt fyrir að þú hafir
ekki efni á fyrsta klassa er stundum
hægt að fá „upgrade“ og borga til
dæmis fimmtán þúsund krónum
meira fyrir einn ferðalegginn og ná
sér í ágætis svefn.
5. LOSNAÐU VIÐ BIÐRAÐIR Ekki
vita allir að þú getur keypt miða á
stór söfn á netinu. Raðir til dæmis í
Louvre eða Uffizi-safnið eru sögu-
lega langar og ef þú bókar miðann
áður en þú ferð geturðu skotist
framhjá biðröðinni með bros á vör.
6. VERTU VEL TRYGGÐUR OG
NOTAÐU KREDITKORT Ef þú ferð-
ast mikið borgar sig oft að kaupa
árlega ferðatryggingu fyrir þig eða
fjölskylduna. Kreditkort auðvelda
ferðalagið mikið og bjóða upp á
hagstæðasta gengið. Passaðu þig
bara á kreditkortafölsunum.
FERÐAGÚRÚINN
NOKKUR HEILRÆÐI TIL AÐ HAFA Í HUGA