Fréttablaðið - 05.01.2008, Blaðsíða 22

22 5. janúar 2008 LAUGARDAGUR
LAUGARDAGUR, 29. DESEMBER.
Áramótaheit
Ég er því miður kominn í hátíð-
arskvap. Vigtin í baðherberginu
er farin að sýna tölur sem annars
sjást aldrei nema þegar sterkir
stjórnmálaflokkar kjósa sér sterka
leiðtoga.
Sennilega er ég haldinn öfugri
átröskun því að ég hef alltaf jafn-
góða matarlyst hvort sem ég er
nýbúinn að borða eða ekki.
Nú er danskur sálfræðingur
búinn að reikna út að það borgi sig
ekki að vinna áramótaheit; maður
verði bara stressaður af því að
reyna að standa við þau og fái
vonda samvisku ef maður svíkur
loforðið. Ég hef ekki beinlínis
svikið áramótaloforð sem ég hef
gefið sjálfum mér gegnum tíðina
heldur hef ég gleymt að skrifa
þau niður og smám saman hafa
þau orðið gleymskunni að bráð.
Það er samt alveg rétt hjá mann-
inum að það er óðs manns æði að
ætla að skipta um lífsstíl rétt
eftir hátíðarnar, ekki síst
á þessum kalda og dimma
árstíma.
Mikið vildi ég að það
væri jafnfyrirhafnarlít-
ið að losna við kaloríur
og peninga. Þá mundi ég
kaupa mér biksvarta
Zetor-dráttarvél með
ámoksturstækjum fyrir umfram-
kaloríurnar, láta sjóða á hana
vængi og nota fyrir einkaþotu,
fljúga austur í Bolholt og komast í
hátíðarskap.
SUNNUDAGUR, 30. DESEMBER.
Vaxandi fjölmiðlagreind
Það er gaman að sjá að smám
saman fara jafnvel blaðamenn að
koma auga á skóginn fyrir trjám.
Til marks um vaxandi fjölmiðla-
greind mátti lesa eftirfarandi á
dv.is í dag:
„Framsóknarflokkurinn þótti
lengi vel vera sá flokkur sem verst
gekk fram í spillingarmálum...
Sjálfstæðisflokkurinn hefur ekki
legið undir ámæli hvað þetta varð-
ar fyrr en í seinni tíð. Áhugamál
þess flokks hafa verið þau að
skipa sendiherra úr sínum röðum
og koma að dómurum í Hæstarétti
og undirrétti. Ólafur Börkur Þor-
valdsson, frændi Davíðs Oddsson-
ar, fyrrverandi formanns, var
skipaður hæstaréttardómari þótt
hann væri neðarlega í mati miðað
við aðra umsækjendur. Síðar var
Jón Steinar Gunnlaugsson, vinur
og spilafélagi Davíðs, skipaður í
Hæstarétt og gengið framhjá fólki
sem metið hafði verið hæfara af
lögskipaðri nefnd hæstaréttar-
dómara...
Það er skýrt dæmi um spillingu
að flokkurinn sniðgengur fag-
nefndir til að koma sínum mönn-
um að fremur en þeim sem hæfast-
ir teljast. Nú mun reyna á
samstarfsflokkinn, Samfylkingu,
að koma böndum á þetta ástand og
lágmarka þannig þessa tegund
spillingar í íslensku samfélagi.
Það er verðugt áramótaheit fyrir
stjórnarflokkana að láta af frænd-
hyglinni og vinna eftir lýðræðis-
legum reglum.“
MÁNUDAGUR, 31. DESEMBER.
GAMLÁRSDAGUR.
„Sú heppna“?
Í dag er gamlársdagur og margir
sem sjá ekki púðrið í því að skjóta
upp flugeldum nota áramótin til
að gera úttekt á stöðu sinni í líf-
inu.
Uppáhaldsbloggarinn minn,
bjorn.is, kvartar sáran undan þeim
ofsóknum sem hann hefur saklaus
orðið að þola:
„Undarlegast hefur mér þótt að
fylgjast með þeim, sem virðast
ekki geta unnt mér neins og leggja
á mig fæð opinberlega, án þess að
ég hafi hið minnsta gert á þeirra
hlut. Ef einhver ætti jafnöfluga
lækningu við þeim leiða kvilla
þessara manna og við lungnameini
mínu, yrði það mér gleðiefni á
nýju ári.“
Ef það væri ekki augljóst að
þessi blíðlyndi friðsemdarmaður í
dómsmálaráðuneytinu hefur sjald-
an eða aldrei verið met-
inn að verðleikum
vegna stöðugra
ofsókna óvild-
armanna liti
þessi blogg-
færsla út eins og
rótsterk blanda af
væni-
sýki og sjálfsvorkunn.
Með morgunkaffinu las ég svo
þetta á visir.is án þess að svelgjast
á:
„Hollywoodleik-
stjórinn Quentin
Tarantino sem
staddur er hér á
landi skellti sér
á Tapas barinn
í gærkvöldi.
Snæddi hann
þar kvöldverð
með ungri
íslenskri
snót.
Leikstjórinn var hinn hressasti
en ekki er vitað hver var sú heppna
er. Stúlkan sem er á aldrinum 25-
30 ára virtist skemmta sér vel með
Tarantino sem er mikill Íslands-
vinur. Fór vel á með þeim en þau
fóru í svokallað óvissuferð á staðn-
um. Þar fengu þau marga litla
smárétti og hafði Tarantino á orði
að þetta væri einn besti matur
sem hann hefði smakkað. Parið
drakk síðan kokteila það sem eftir
lifði kvölds. Þeir sem hafa ein-
hverjar upplýsingar um hver sú
heppna er, eru beðnir um að hafa
samband við Vísi með því að senda
tölvupóst á netfangið ritstjorn@
visir.is.“
Það er margvíslegum aðferðum
beitt til að lokka ferðamenn til
landsins. Ég skil vel að mörgum
finnst það þjóðþrifaverk
að plokka fé af ferða-
mönnum en mér er
nýnæmi að því að
blaðamenn telji það
sérstaka heppni
fyrir íslenskar
konur að komast í
tæri við ófríða kyn-
lífstúrista frá
Ameríku og borða
með þeim „litla
smárétti“ í
„óvissuferð“ á
Tapasbarnum.
Sjálfur er ég þeirrar
skoðunar að ferða-
mannaiðnaður sé
versta mengunarplága sem ein
þjóð getur kallað yfir sig. Nema
ferðamennirnir ferðist fótgang-
andi eða ríðandi - á hestbaki.
ÞRIÐJUDAGUR, 1. JANÚAR 2008.
NÝÁRSDAGUR.
Risarjúpa og pólitískt
kattarnef
Í dag eldaði ég síðustu hátíðamál-
tíðina þessi jólin, risarjúpu sem
sumir kalla kalkún, og þar með er
ég farinn í svelti og ætla að
rannsaka hversu lengi
ég geti lifað á munn-
vatni einu saman.
Forsetann dauðlang-
ar að sitja eitt kjör-
tímabil í viðbót. Þótt
hann hefði ekki gert
handtak allan emb-
ættistíma sinn,
annað en að vísa
fjölmiðlafrumvarp-
inu til þjóðarinnar
þætti mér hann hafa
staðið sig umfram
væntingar. Það breytir
ekki því að mér finnst
að hvorki ráðherrar né
forsetar eigi að sitja
lengur en tvö kjörtímabil í
embætti. Þjóðarinnar
vegna og þeirra sjálfra. Og
ef einhver áhugi væri á
alvörulýðræði í landinu
væru þingkosningar á tveggja
ára fresti – að minnsta kosti.
Í dag var annars meira
talað um áramótaskaupið
en áramótaávörp forseta
og forsætisráðherra.
Sumir héldu að aðal-
brandarinn í áramóta-
skaupinu hefði verið
setningin:
„Ég lít ekki svo á að
mitt meginhlutverk sem
forystumaður í stjórn-
málum sé að koma öðrum
stjórnmálaforingjum
fyrir pólitískt kattar-
nef.“
Þetta var vitanlega
ísköld og svalandi kveðja
frá forsætisráðherranum
til Moggans og fótgöngu-
liðs Bláu handarinnar, og
auðvitað er miklu mann-
úðlegra að binda endi á stjórn-
málaferil andstæðinga sinna með
því að kæfa þá í eigin hégómleika
og læsa þá inni í utanríkisráðu-
neytinu.
Forsætisráðherrann var reynd-
ar ekki einn um að toppa áramóta-
skaupið með góðum húmor; dóms-
málaráðherrann var líka í
banastuði og skrifaði eftirfarandi
sér til hugarhægðar um áramóta-
ávarp forsetans:
„Íslenski fáninn sómir sér vel í
sal Alþingis við hægri öxl þess,
sem situr á forsetastóli þingsins
og ræðumanns í salnum. Þarna er
farið að reglum um stað fánans.
Skjaldarmerkið er við hægri öxl
forsætisráðherra, þegar hann flyt-
ur áramótaávarp sitt. Þegar for-
seti Íslands flytur þjóðinni nýárs-
ávarp sitt úr sal Bessastaða, er
íslenski fáninn hins vegar við
vinstri öxl forsetans. Þetta er stíl-
brot.“
Svona snilld er ekki öllum
gefin!
En brandara ársins átti sá snill-
ingur sem sendi starfsmönnum
fjármálaeftirlitsins rauðvín í jóla-
gjöf. Látum vera þótt einhverjir
sem kunna lítið fyrir sér í manna-
siðum reyni að kaupa sig í mjúk-
inn hjá ráðherrum – en rauðvíns-
flaska handa fjármálaeftirlitinu
er eins og sígarettukarton handa
tóbaksvarnanefnd.
FIMMTUDAGUR, 3. JANÚAR.
Kaleikur á Kili
Jólin eru að mestu um garð gengin
en ævintýrin taka samt engan
enda. Nú er loksins búið að fá úr
því skorið hvað varð um Kaleikinn
helga sem síðast sást við uppvask-
ið eftir Síðustu kvöldmáltíðina.
Ítalskur fræðimaður hefur
reiknað það út að Snorri heitinn
Sturluson og nokkrir musteris-
riddarar hafi falið
þennan góða grip
á afviknum stað
á Kjalvegi árið
1217, það er
1184 árum
eftir uppvask-
ið.
Það er reyndar
dáldið ótrúlegt að
Snorri hafi verið
frægur allt suður til Jór-
sala fyrir að vita um góða
felustaði – ekki tókst honum svo
vel að fela sig fyrir Gizuri
tengdasyni sínum þegar
mest á reið.
KÆRA DAGBÓK
Þráinn Bertelsson skrifar
Hátíðarskap og hátíðarskvap
Í Dagbók Þráins Bertelssonar er fjallað um óvarleg áramótaheit, biksvarta Zetor-dráttarvél með vængi, mengunarplágu, kyn-
lífstúrista, risarjúpu, pólitískt kattarnef og mannúðlega aðferð til að losna við andstæðinga.