Fréttablaðið - 12.01.2008, Blaðsíða 42

● hús&heimili
af vefnum
„Þetta borð er mér mjög dýr-
mætt,“ segir Ingibjörg og sýnir
þungt og mikið borð sem er alsett
steinum af ýmsum tegundum.
„Pabbi gaf mér borðið árið 1979
og það hefur fylgt mér síðan. Ég
er búin að flytja nokkrum sinn-
um búferlaflutningum og hef
alltaf látið hetjurnar í fjölskyld-
unni bera borðið – þeim sterkustu
sem ég treysti best. Alltaf stend
ég þó við hliðina á þeim og segi
stöðugt: „Varlega, varlega. Passið
ykkur, passið ykkur. Það má ekk-
ert koma fyrir þetta borð.“ Faðir
minn er nefnilega látinn og þeir
eru ekki gripnir upp sem gætu
lagða borðið ef eitthvað kæmi
fyrir það. Auðvitað sýnist það
sterklegt og börnin mín og barna-
börnin hafa hoppað á því en ef
högg kæmi á einn fótinn er stór
hætta á skemmdum sem erfitt
yðri að gera við.“
Ingibjörg segir föður sinn hafa
gert nokkuð mörg steinborð en
ekkert með eins löppum og henn-
ar. „Það er mjög mikil vinna í
þessum borðfótum. Þeir eru úr
fjörusteinum sem hann sagaði
niður eins og brauð og setti
steypu á milli. Síðan liggur járn-
rör í gegn.“ útskýrir hún.
Eðlilegt er að borðið hafi mikið
gildi fyrir Ingibjörgu. Það er ekki
einungis gert af föður hennar
heldur geymir það beinlínis
handarför hans. Að því kveðst
hún hafa komist í einum flutn-
ingunum. „Einu sinni var borðinu
hvolft varlega. Þá sá ég för eftir
hnúa og fingur föður míns þar.
Hann hefur verið að þrýsta steyp-
unni að steinunum með berum
höndum og skilið eftir sig för.
Auðvitað þykir mér enn vænna
um borðið fyrir vikið,“ lýsir hún.
Litirnir í íslensku steinunum
njóta sín vel í borðinu og áferðin er
eðlileg. „Pabbi var ánægður með
þetta borð. Honum fannst gaman
að sitja við það með viskílögg í
glasi og rifja upp ferðir frá því
hann var að velja í það efnið. Hann
fór víða og leitaði fanga í sín verk
en Hornafjörðurinn var í sér-
stöku uppáhaldi.“ segir Ingibjörg
og bætir við. „Borðið sýnir líka
vel hversu stórkostleg mynstur
leynast í fjörusteinunum.“ - gun
Íslenskt grjót í öndvegi
● Ingibjörg Marteinsdóttir söngkona á forláta steinborð eftir föður sinn Martein Davíðsson
listmúrara. Það er meðal hennar dýrmætustu gripa enda geymir það líka fingraför hans.
Borðlappirnar eru búnar til úr
fjörugrjóti sem skorið er í sneiðar
og steypt á milli en járnteinar
ganga í gegnum allt saman.
„Ég er búin að flytja nokkrum sinnum búferlaflutningum og hef alltaf látið hetjurnar
í fjölskyldunni bera borðið,“ segir Ingibjörg brosandi. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON
Í þessum heimi þar sem allt er einnota er gott til þess að vita
að sumir huga að endurvinnslu. Vefverslunin www.reestore.com
sérhæfir sig í að bjóða
upp á hluti sem hafa
fengið nýtt
líf. Gaml-
ir hlutir
sem annars
hefðu lent á
haugunum eru
endurhannaðir
sem húsgögn.
Eigendurnir hafa
í huga bæði nátt-
úruvernd en einnig
er þeim hugleikið
að búa til fallega
hönnun á heimili.
Endurunnin hönnun
Annie-stóllinn er
búinn til úr gamalli
innkaupakörfu.
Sniðug endurnýting.
Max-baðkarssófinn minnir um margt á klassískan stól úr myndinni Breakfast
at Tiffany‘s. Þessi er til í mörgum litum.
Kveðja
til viðskiptavina veitangahússins Indókína
Vegna fyrirhugaðs niðurrifs hússins að Laugavegi 19 í Reykjavík hættir veitingahús okkar, Indókína, rekstri nú um áramótin.
Við þökkum öllum viðskiptavinum okkar kærlega fyrir viðskiptin á liðnum árum og óskum þeim farsældar um ókomin ár.
Vonandi á Indókína eftir að rísa aftur í nýju húsnæði þótt síðar verði.
Margrét De Huynh og fjölskylda.
12. JANÚAR 2008 LAUGARDAGUR10