Alþýðublaðið - 08.09.1922, Blaðsíða 1

Alþýðublaðið - 08.09.1922, Blaðsíða 1
Alþýðublaðið Qeflð flt aí Alþýðuflokknam ÍSSS Fóstudagina 8. sept. 206 tölnbkd ♦ K i r k 111 h 1 j ó m 1 © i lt a r. Vegna marg ítrekaðra áskorana endurtaka þeir Fáll ísólfsson og Eggert Stefánsson hljómleika sfna f Dómkirkjunni langardaginn 9. þ. m. Mnkknn 9. — Aðgöngumiðar seldir í bókaverzlunum. VijíUstatakiEliÍ. Það er nú komið svo langt þar syðra á Vifiisstöðum að ein hjúkr nnarkonan, sem sjúklingum er mjög vel við og rækir starf sitt vel hefir sagt upp stöðu sinni. Húu getur ekki unnið með ung- frú Varaacke, eða uadir stjórn hennar. — Það getur enginn sá er góður er. — Ostjórnin er svo mikil að hjúkrunarkonurnar geta ekkí fengið nauðsynleg tæki tii þeis að bjúkra sjúklingum; ekki nothæf bindi um sár þeirra; ekki nauðsynleg meðöl; ekki nema með Iangri og mikilli fyrirhöfn og varla nema mtð þvf að fá skamm* ir og óisot hjá Varancke um leið. Ég sst hér að endingu nokkur dæmi tekin af handahófi, þvf nóg er til af slfku, 'psð geta þeir full- vissað sig um er upplýsinga vilja leita. Það bar við í vor að tveir rúm- fastir sjúkiingar fengu legusár. Þeir kvöituðu við ungfrú Unu Sigtryggs dóttur og báðu hana um „kransa" -avokaliaða er notaðar eru til að iini þjáningar sjúklinga er fá slík sár. Ungfrú Uaa fór atrax til yfir- hjúkrunarkonunnar, sagði henni frá ástæðum og bað hana um „kransa". Ungfrú Varancke tók því danflega og engar urðu fram- kvæmdir hjá henni i útvegun „kransanna", sem henni bar þó skilda tii Nú leið tíminn. Una ámálgaði þetta öðru hvoru en alt sat við það sama. Nú eru legusár alt annað en þægiieg og þegar sjúkiingar þesi ir sáu að ekkert ætlaði að verða úr framk?æmdum hjá uugfrú Var- ancke, biðu þeir um að kaupa fyrir sig „kransa* í bænum og viidu iáta til þess peninga úr eig in vasa. Ea um sama ieyti komst iæknirinn að þessu og lét hana útvega „kranssna*. Komið hefir fyiir að Varancke hefir kljgað hjúkruuarkonur, fytir Iækni hæiisins, pg skammað þær, fyrir að fara um nætur inn tii dauðveikra sjúklinga eftir beiðni þeirra sjálfra. Annan ágúit sfðastl., fékk einn sjúkiingur á faæiinu blóð 1 hráka Hann var látinn hátta, en ekki gekk meira blóð upp úr honum. Það var skiida ungfrú Varancke að tilkynna iækninum þetta, en hún gleymdift') því og morgua- inn eftir var sjúkiingurinn iátinn kiæðast. En, — Iitlu sfðar var hann rek- inn af hælinu. Áotaéður vita menn ekki aðrar en þær að téður sjúk- iingur var grunaður um að hafa skrifað grein f „Timann" nm hæl ið; sem þó mun vera misskiln ingur. Annar sjúkiingur var grun- aður una það sama, og hefði hann sjáifaagt fenglð.fararleyfi", ef hann lægi ekki rúmfastur. Sjúklingur sá er rekinn var, var mjög veikur er hann fór a( hæl inu. Sagt er að biaðasendingar þær er hælið fær og sem innihalda greinar um það; rýrni talsvert áð ur en þær komaat i hendur sjúk- linganna. Nýlega gaf ungfrú Varancke mjög veikri konu svefnlif, með valdi og án vilja hennar. Var það af kunnugum talin þarfieysa ein. Hér kemur að sfðustu eitt dæmi, sem menn eru beðnir að taka efíir. Einn dag í sumar kom ungfrú yfirhjúkrunarkonan inn i baina- hæiið. Eítt barnið, sera var mjög veikt og listarlftið, hafði skilað mat sfn- um þvi nær ósnertum. Yfirhjúkr- unarkonan sá það og spurði hvert barnið væri. Þegar hún hafði feng- ið að vita það, tók hún diskinn með matnum, fór inn kil barna- ins og neyddi það tii að borða af diskinum. Barnið gerði þsð grátandi og allan daginn var það sórgbitið og hálfgrátandi, sem ekki var að furða. Menn geta getið sér til hver áhrif svona meðfetð hafi á veik geðja barn, sem er þjakað af langvinnum og erfiðum sjúkdóml. Það getur verið að nauðsynlegt sé að fá börnin til að borða en það er ekki nauðsynlegt að gera það með iliu og svona athæfi á engan rétt á sér. Og að barnið hafi verið veikt og að framkomið sannar það, að það andáðitt fáum dögum eftir þennan atburð. Það er ekki mannúðlegt verk að græta börn yfirleitt, og sýst þau sem þannig eru á sig komin. S/o læt ég staðar numið að sinni. Sé það, sem ég hefi sagt, ekki sannieikur, skora ég á ung- frú Varancke, eða þá, sem vilja verja hana, að aanna hið gagn- stæða. Velkunnugur. Nætnrlæknir i nótt (8. sept.) Gunnlaugur Emarsson, IagóIU- stræti 9 Sfmi 693

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.