Alþýðublaðið - 08.09.1922, Blaðsíða 1
Alþýðublaðið
Qeflð flt aí Alþýðuflokknam
ÍSSS
Fóstudagina 8. sept.
206 tölnbkd
♦
K i r k 111 h 1 j ó m 1 © i lt a r.
Vegna marg ítrekaðra áskorana endurtaka þeir
Fáll ísólfsson og Eggert Stefánsson
hljómleika sfna f Dómkirkjunni langardaginn 9. þ. m.
Mnkknn 9. — Aðgöngumiðar seldir í bókaverzlunum.
VijíUstatakiEliÍ.
Það er nú komið svo langt þar
syðra á Vifiisstöðum að ein hjúkr
nnarkonan, sem sjúklingum er
mjög vel við og rækir starf sitt
vel hefir sagt upp stöðu sinni.
Húu getur ekki unnið með ung-
frú Varaacke, eða uadir stjórn
hennar. — Það getur enginn sá
er góður er. — Ostjórnin er svo
mikil að hjúkrunarkonurnar geta
ekkí fengið nauðsynleg tæki tii
þeis að bjúkra sjúklingum; ekki
nothæf bindi um sár þeirra; ekki
nauðsynleg meðöl; ekki nema
með Iangri og mikilli fyrirhöfn og
varla nema mtð þvf að fá skamm*
ir og óisot hjá Varancke um leið.
Ég sst hér að endingu nokkur
dæmi tekin af handahófi, þvf nóg
er til af slfku, 'psð geta þeir full-
vissað sig um er upplýsinga vilja
leita.
Það bar við í vor að tveir rúm-
fastir sjúkiingar fengu legusár. Þeir
kvöituðu við ungfrú Unu Sigtryggs
dóttur og báðu hana um „kransa"
-avokaliaða er notaðar eru til að
iini þjáningar sjúklinga er fá slík
sár. Ungfrú Uaa fór atrax til yfir-
hjúkrunarkonunnar, sagði henni
frá ástæðum og bað hana um
„kransa". Ungfrú Varancke tók
því danflega og engar urðu fram-
kvæmdir hjá henni i útvegun
„kransanna", sem henni bar þó
skilda tii
Nú leið tíminn. Una ámálgaði
þetta öðru hvoru en alt sat við
það sama.
Nú eru legusár alt annað en
þægiieg og þegar sjúkiingar þesi
ir sáu að ekkert ætlaði að verða
úr framk?æmdum hjá uugfrú Var-
ancke, biðu þeir um að kaupa
fyrir sig „kransa* í bænum og
viidu iáta til þess peninga úr eig
in vasa. Ea um sama ieyti komst
iæknirinn að þessu og lét hana
útvega „kranssna*.
Komið hefir fyiir að Varancke
hefir kljgað hjúkruuarkonur, fytir
Iækni hæiisins, pg skammað þær,
fyrir að fara um nætur inn tii
dauðveikra sjúklinga eftir beiðni
þeirra sjálfra.
Annan ágúit sfðastl., fékk einn
sjúkiingur á faæiinu blóð 1 hráka
Hann var látinn hátta, en ekki
gekk meira blóð upp úr honum.
Það var skiida ungfrú Varancke
að tilkynna iækninum þetta, en
hún gleymdift') því og morgua-
inn eftir var sjúkiingurinn iátinn
kiæðast.
En, — Iitlu sfðar var hann rek-
inn af hælinu. Áotaéður vita menn
ekki aðrar en þær að téður sjúk-
iingur var grunaður um að hafa
skrifað grein f „Timann" nm hæl
ið; sem þó mun vera misskiln
ingur. Annar sjúkiingur var grun-
aður una það sama, og hefði hann
sjáifaagt fenglð.fararleyfi", ef hann
lægi ekki rúmfastur.
Sjúklingur sá er rekinn var, var
mjög veikur er hann fór a( hæl
inu.
Sagt er að biaðasendingar þær
er hælið fær og sem innihalda
greinar um það; rýrni talsvert áð
ur en þær komaat i hendur sjúk-
linganna.
Nýlega gaf ungfrú Varancke
mjög veikri konu svefnlif, með
valdi og án vilja hennar. Var það
af kunnugum talin þarfieysa ein.
Hér kemur að sfðustu eitt dæmi,
sem menn eru beðnir að taka
efíir.
Einn dag í sumar kom ungfrú
yfirhjúkrunarkonan inn i baina-
hæiið.
Eítt barnið, sera var mjög veikt
og listarlftið, hafði skilað mat sfn-
um þvi nær ósnertum. Yfirhjúkr-
unarkonan sá það og spurði hvert
barnið væri. Þegar hún hafði feng-
ið að vita það, tók hún diskinn
með matnum, fór inn kil barna-
ins og neyddi það tii að borða
af diskinum. Barnið gerði þsð
grátandi og allan daginn var það
sórgbitið og hálfgrátandi, sem ekki
var að furða.
Menn geta getið sér til hver
áhrif svona meðfetð hafi á veik
geðja barn, sem er þjakað af
langvinnum og erfiðum sjúkdóml.
Það getur verið að nauðsynlegt
sé að fá börnin til að borða en
það er ekki nauðsynlegt að gera
það með iliu og svona athæfi á
engan rétt á sér.
Og að barnið hafi verið veikt
og að framkomið sannar það, að
það andáðitt fáum dögum eftir
þennan atburð.
Það er ekki mannúðlegt verk
að græta börn yfirleitt, og sýst
þau sem þannig eru á sig komin.
S/o læt ég staðar numið að
sinni. Sé það, sem ég hefi sagt,
ekki sannieikur, skora ég á ung-
frú Varancke, eða þá, sem vilja
verja hana, að aanna hið gagn-
stæða.
Velkunnugur.
Nætnrlæknir i nótt (8. sept.)
Gunnlaugur Emarsson, IagóIU-
stræti 9 Sfmi 693