Fréttablaðið - 01.02.2008, Blaðsíða 34

8 • FÖSTUDAGUR 1. FEBRÚAR 2008
H
anna Stína tekur á móti
mér í nýjum húsakynnum
AVH arkitekta þar sem hún
starfar. Stofan er nýflutt í
stærra húsnæði þar sem allt var
tekið í gegn og innréttað í þeirra
anda. Ljós úr smiðju Toms Dixon
hanga í loftinu, röndótt veggfóð-
ur prýðir veggina og fundarborð-
ið er sprautulakkað karrígult með
háglans áferð. Þegar hún er spurð
út í útlitið á vinnustaðnum segist
hún vera hæstánægð, þetta geri
lífið ennþá líflegra og hún er ekki
frá því að hún afkasti meiru. Ekki
veitir af því hún hefur varla undan,
svo mörg eru verkefnin. Síðustu
árin hefur hún einna mest verið
í því að hanna íslensk lúxusheim-
ili en inn á milli hefur hún teiknað
verslanir og vinnustaði. Hún á til
dæmis heiðurinn að skrifstofum
Novator í Lundúnum, skrifstofum
Avion Group í Englandi og tækja-
versluninni Sense í Hliðarsmára.
Það var af einskærri ævintýra-
þrá sem Hanna Stína lenti í innan-
hússarkitektanámi á Ítalíu. Vin-
kona hennar var á leið þangað og
á tveimur dögum ákvað hún að
freista gæfunnar og fara með.
Hún byrjaði í Flórens en færði sig
svo yfir til Mílanó þar sem hún hóf
nám í skólanum Istituto superiore
di architettura e design. Að fara í
arkitektanám var þó alls ekki úr
lausu lofti gripið því hún hafði frá
barnsaldri haft brennandi áhuga
á innanstokksmunum. Þegar hún
var fjórtán ára heimtaði hún
svarthvítan, köflóttan gólfdúk á
herbergið sitt og linnti ekki látum
fyrr en móðir hennar lét undan.
„Sem barn hafði ég miklar skoð-
anir á öllu sem móðir mín kom
með inn á heimilið og við mamma
vorum ekki alltaf sammála. Ég
hef alltaf verið mikið fyrir glamúr
og mér fannst mamma ekki vera
alveg inni á þeirri línu. En auðvitað
mótaðist ég af æskuheimilinu og
því sem var í gangi þá. Amma mín
átti til dæmis Hansahillur og tekk-
húsgögn og í dag finnst mér það
flott og innanstokksmunir hinn-
ar ömmu minnar voru í rókókó-
stílnum, en sá stíll finnst mér allt-
af töluvert heillandi,“ segir hún og
brosir að endurminningunni.
Ekki hægt að læra að vera
hugmyndaríkur
Á Ítalíu blómstraði hún í skólanum
og hefur orð á því að það toppi eng-
inn þá þjóð þegar kemur að hönn-
un. Það er þó alls ekki einn stíll
sem ræður ríkjum á Ítalíu held-
ur mætast þar tveir ólíkir heim-
ar, annars vegar nútímahönnun
þar sem mikið er lagt upp úr lýs-
ingu og einföldum línum og hins
vegar gamli stílinn þar sem út-
skorin húsgögn og hin aldagamla
ríka listhneigð ræður ríkjum. Hún
segist sækja í bæði elementin og
hún er sérlega flink í því að blanda
skrítnum hlutum saman án þess
að það verði klúðurslegt. „Mér
finnst mjög mikilvægt að vera
samkvæm sjálfri mér í stað þess
að reyna að gera eitthvað sem ég
held að aðrir fíli. Það kemur alltaf
einkennilega út á endanum því þá
er hugsjónin horfin.“
Hanna Stína lauk námi árið
2002 og síðasta mánuðinn var hún
í starfsnámi á arkitektastofu hjá
Franco Raggi sem teiknaði meðal
annars höfuðstöðvar Gianfranco
Ferré. „Hann er skondinn, sirka
108 cm á hæð en með egó á stærð
við fjölbýlishús, eins og svo marg-
ir Ítalir. Hann teiknaði allt í hönd-
unum og ég var að vinna í tólf tíma
á dag,“ segir Hanna Stína og segist
hafa verið pískað út en hún starf-
aði hjá honum nokkrum mánuðum
lengur en áætlað var.
Þegar heim var komið fór hún
í samstarf við annan hönnuð. „Ég
vann með Rúnu Kristinsdóttur
sem er einn mesti snillingur sem
ég hef kynnst. Hún hefur ótrú-
legt hugmyndaflug og ákaflega
flink í sínu starfi. Þótt hún sé ekki
sprenglærð hefur hún miklu meiri
dýpt en margir aðrir sem eru lang-
skólagengnir hönnuðir. Það sýnir
manni enn og aftur að námið er
stökkpallur og opnar manni dyr
inn í atvinnulífið en þetta er ekki
eins og að læra að vera lækn-
ir. Maður lærir ekki að vera hug-
myndaríkur.“
London kallar
Hanna Stína og Rúna unnu saman
í eitt og hálft ár en þá fékk hún
það verkefni að hanna skrifstofur
Novator í London en það er fjár-
festingarfélag Björgólfs Thors
Björgólfssonar. Hönnu Stínu
fannst forsvarsmenn Novators
djarfir að ráða svona ungan hönn-
uð í jafn veigamikið verkefni og
viðurkennir að hún hafi stundum
sopið hveljur á meðan á verkefn-
inu stóð. „Ég henti mér algerlega
út í djúpu laugina og í raun var
ég mjög hissa á því að þeir skyldu
velja mig þar sem þeir hefðu getað
fengið hvaða heimsþekkta hönn-
uð sem er. Mér fannst þetta lýsa
þeirra hugsunarhætti vel enda
þora þeir að taka áhættu.“ Þegar
hún er spurð að því hvað hafi verið
erfiðast við Novator-verkefnið
nefnir hún eigið óöryggi. „Í fyrstu
var ég svolítið feimin við að koma
mínum hugmyndum á framfæri en
sjálfstraustið jókst þegar líða tók á
verkefnið og auðvitað er það allt-
af að aukast. Það er aldrei hægt
að hafa of mikla trú á sjálfum sér
og það er aldrei hægt að segja að
neitt verkefni sé fullkomið í huga
mínum þó að það sé að sjálfsögðu
vonandi svoleiðis fyrir þeim sem
ég er að teikna fyrir, mér finnst
ég alltaf geta bætt mig og eflt með
hverju verkefni sem klárast.“
Þegar verkefni Novator lauk fór
hún að vinna sjálfstætt. Það leið þó
ekki á löngu þar til hún var komin í
samstarf. „Fljótlega fór ég að vinna
töluvert með AVH arkitektum og við
hönnuðum skrifstofur Avion Group
í Manston í Englandi. Í framhald-
inu fór ég að taka mikið af einka-
heimilum. Í dag eru einkaheimil-
in stærstu verkefnin mín,“ segir
Hanna Stína sem hefur aldrei aug-
lýst sig að ráði. Þegar hún er spurð
út í kúnnahópinn vill hún ekki segja
mikið en blaðamaður hefur heim-
ildir fyrir því að hún hafi hann-
að heimili fyrir marga þekkta og
vel stæða Íslendinga. „Það er allur
gangur á því. Þótt ég sé að vinna
fyrir fólk sem á peninga þá hugsa
ég alltaf um praktísku hliðarnar og
gæti þess að keyra kostnað ekki úr
hófi fram. Ég hugsa alltaf um fjár-
hagslegu hliðina. Oft byrja ég með
dýrari útfærslur og svo dreg ég úr
ef fólk vill það. Ég hef aldrei verið
Verkin eru bestu meðmælin
Það er glamúrfílingur í kringum innanhússarkitektinn, Hönnu Stínu Ólafsdóttur, en síðan hún útskrifaðist hefur
hún haft það markmið að hönnuninni séu engin takmörk sett. Þetta hefur gert það að verkum að hún er orðin
einn af eftirsóttustu innanhússarkitektum landins. Marta María Jónasdóttir fór í heimsókn til hennar.
Draumaframtíðarverkefni: Heilt
hotel concept, allt frá branding og
þess háttar til innanhússhönnunar
(herbergi, veitingastaður, spa
o.s.frv.) til hönnunar á borðdúkum
og borðbúnaði.
Fyrirmyndir í hönnun og arkitekt-
úr: India Mahdavi, Antonio Citter-
io, Tom Dixon, Patrizia Urquoila,
Piero Lissoni, Marc Newson, Sant-
iago Calatrava, Zaha Rashid, Kelly
Hoppen, Mies Van Der Rohe, Vern-
er Panton.
Heimili mitt er ... „a work in prog-
ress“, samansafn af fortíð og nútíð,
hlýlegt og persónulegt, griðastaður
fyrir mig og dóttur mína.
Vinnan mín er... mitt áhugamál og
ástríða, mín útrás fyrir sköpunar-
gleði og orku
Mesti lúxusinn... að eyða tíma með
dóttur minni og geta hlakkað til að
fara í vinnuna alla morgna.
Dekrið: Þriggja daga spa-meðferð
í Sviss.
Slökunin: Frí, hvar sem er á jarð-
kringlunni án gsm og tölvupósts.
Drykkurinn: Soya latte með vanillu
Uppáhaldsmaturinn: Ítalskur,
oriental fusion, og sushi.
Uppáhaldsverslunin: Það slær ekk-
ert við upplifuninni að ganga um
fallega húsgagnabúð og að koma
við hluti með sál, ég er hrifin af Ni-
cole Farhi í London, þar er allt í
bland, antíkhlutir, retro-hlutir og svo
nýir, og svo er alltaf gaman að fara
í Zara Home, frábærir hlutir á frá-
bæru verði, kannski er ég hrifnust
af búðum erlendis sem ég kemst
sjaldan í, lætur mig meta þær meira
– of langur listi!
Hvað getur umbreytt heimili: Fal-
legar gólfmottur og púðar, lampa-
lýsing, fersk afskorin blóm og ilm-
kerti.
Ofmetið í hönnun: Stór nöfn.
Vanmetið í hönnun: Fólkið á bakvið
stóru nöfnin.
Áramótaheitið: Að nýta alla fyrri
reynslu mínar til góðs, hvort sem
um er að ræða jákvæðar eða nei-
kvæðar og brosa.
1