Fréttablaðið - 17.02.2008, Blaðsíða 14

Fréttablaðið - 17.02.2008, Blaðsíða 14
 17. febrúar 2008 SUNNUDAGUR Á RÖKSTÓLUM H ver er fyrsta minning ykkar um hvort annað? Lokið augunum og nefnið fjóra hluti sem einkenna hvort annað. Egill: Ég man fyrst eftir henni á Kaffibarnum. Í grænni kápu fyrir um tíu árum. Áttirðu ekki græna kápu? Oddný: Jú, ég átti sko lengi vel græna kápu. Ég á svolítið erfitt með þetta. Hvenær byrjaðirðu með þáttinn? Eru tíu ár síðan? Egill: Já. Oddný: Þá man ég náttúrlega fyrst eftir honum úr sjónvarpinu. En það var eitthvert sumarið, líklega árið 2000, þar sem við vorum í sama „vinagengi“. Þá hittumst við reglulega og drukkum saman kaffi. Egill: Já, það voru mjög ánægjuleg kynni. Þetta var sumarið sem Oddný og vinkonur hennar voru að skrifa bókina Dís. En fjögur atriði sem einkenna Oddnýju segirðu. Það er þá fyrir það fyrsta að Oddný kann að tala aftur á bak. Oddný: Já, ég er slyng í því. Egill: Svo segi ég bara fjölhæf, greind og dugleg kona. Oddný: Ég myndi segja að Egill væri fyndinn, hlýr og skapandi karl. Krullur koma líka mjög sterkt upp í hugann. Hann hefur alltaf verið eins og gróinn við Laugaveg- inn. Egill: Ég er einmitt svo hégómlegur að ég hef velt því fyrir mér hvort ég gæti kannski endað á því að verða gerður að heiðursborgara fyrir að vera nógu mikið í bænum. Það var í það minnsta karl sem bjó fyrir ofan Prikið hér í gamla daga sem var svo gerður að heiðursborgara Reykja- víkur af þeirri sök einni. Oddný: Þú gætir allavega prófað að gefa kost á þér. Sigur Rós mætti segja veðurfrétt- irnar Nefnið einnig þrjá hluti um hvort annað sem þið vitið ekki hvort eru sannir eður ei, en gætuð engu að síður trúað að væru það? Oddný: Mig grunar að Egill sé frá- bær pabbi. Og ég held hann sé ekki alveg búinn að bræða með sér hvað hann ætli að verða þegar hann er orðinn stór. Hann á eftir að vinna sína stærstu sigra og það verður eitthvað tengt bókmenntum og hans eigin sköpun. Svo held ég að hann sé týpa sem hefur ekki sofið mikið í tjaldi. Egill: Það er auðvitað erfitt fyrir mig að leggja dóm á þetta en ég held ég sé ágætur pabbi. Ég var að kveðja son minn, sem ég keyrði á leikskólann, rétt áðan, og við kvöddumst af mikilli ástúð. Og það er satt – ég er ekki mikið gefinn fyrir hrakninga. Þótt ég hafi reynd- ar teorískan áhuga á til dæmis heimskautaferðum og lesi mikið um þær. Oddný: En uppi í sófa og undir teppi. Egill: Ég held að Oddný sé ekkert rosalega góður kokkur. Oddný: Haaa… uu… ég… hvað…! Egill: En það er ekkert neikvætt. Ég geri enga kröfu til kvenna um að þær séu góðir kokkar. Ég hugsa að Oddný geti líka verið ströng við börnin sín því hún er skynsöm en jafnframt réttsýn. Ég er ekki alveg viss um að pólitíkin sé hennar end- anlegi áfangastaður en ef hún er það getur hún farið alla leið. Veðurfréttamenn eru nýju hasar- hetjurnar okkar enda veturinn einn sá versti – í það minnsta í sögu Ice- landair. Ef þið fengjuð það verkefni að ráða þrjár þjóðþekktar mann- eskjur til að segja okkur veður- fréttirnar, hverja mynduð þið ráða? Egill: Ég myndi ráða Vinstri- græna. Ég myndi láta Steingrím, Jón Bjarnason og einhvern einn enn vera í þessu. Mér dettur það allavega fyrst í hug, veðrið er búið að vera svo vont og þetta er allt eitthvað frekar neikvætt. Oddný: Ég myndi ráða meðlimi Sigur Rósar. Þar fara menn með notalega nærveru í sjónvarpi. Náttúrubörn og svona. Egill: Já, þeir eru svolítið mosa- legir. Oddný: Svo dettur mér í hug Vala Matt. Mjög jákvæð kona og það er kannski akkúrat það sem við þurf- um í þessari veðráttu. Egill: Svo væri hægt að hafa Jón Bjarnason í myndrænum veður- fréttum. Ég er svo hrifinn af svona einföldum veðurfréttum þar sem veðurfréttamaðurinn kemur fram í baðfötum eða snjógalla eftir því hvernig viðrar. Hefðum gott af kreppu Úr veðrinu í þjóðfélagsástandið sem að minnsta kosti erlendir lánardrottnar og fjölmiðlar eru farnir að kalla kreppu. Er þetta kreppa eða hystería? Hvaða þrjú sparnaðarráð mynduð þið gefa vísitölufjölskyldunni sem ætlar að komast í gegnum hann krappan? Og hver er eftirlætis kreppumáltíð- in ykkar? Oddný: ,,Kreppan“ er nauðsynleg niðursveifla, til að ná jafnvægi. Allir sem þekkja inn á bílvélar vita að það er ekki gott að keyra bílinn áfram í fimmta gír mjög lengi. Og ég hef alltaf átt dálítið erfitt með að dásama góðæri þegar við getum ekki einu sinni mannað stöður og störf sem okkur þykja þau mikil- vægustu. Egill: Ég er reyndar alveg sam- mála þér í því að ég held að Íslend- ingum verði ekkert meint af smá kreppu. Ég er alinn upp á þeim tíma þegar það var alltaf meira og minna einhver kreppa og það var bara alveg ágætt. Manni leið bara alveg ljómandi vel. Fólk er auðvit- að búið að spenna bogann hátt og þótt það kubbist eitthvað af hluta- bréfamarkaðnum er það kannski bara allt í lagi. En svo mættu menn líka þá fara að taka til núna – losa okkur við krónuna og taka upp skynsamari efnahagsstjórnun – það er hætta á því að menn stökkvi út í það að byggja nýtt álver í stað- inn. Oddný: Já, það þarf að styrkja innviðina. Hina íslensku innrás. En ég hlakka til að heyra sparnaðar- ráðin þín Egill … Egill: Já, ég er nefnilega hryllileg eyðslukló þannig að ég get ekki gefið nein ráð með góðri sam- visku. Jú, ég gæti kannski sparað með því að borða aðeins minna en ég kann eiginlega bara að eyða peningum. Eða jú ókei – hér er eitt ráð – ekki taka bílalán. Oddný: Hvað eigið þið marga bíla? Egill: Við eigum bara einn gamlan Benz. Oddný: Já, það er nú sparnaðar- ráð – að eiga einn bíl. Það eru margir sem gætu misst annan bíl- inn og þar er til mikils að vinna. Versla ódýrt og eitt ágætis ráð líka er að segja upp Mogganum. Á mínu heimili sparaði það bæði pening og stórbætti andrúmsloft- ið. Og það er ómetanlegt! Eins og segir í auglýsingunni. Egill: Heyriði, jú, ég sparaði! Ég sleppti því að vera með enska boltann. Og það kostar alveg hryllilega mikið. Þetta er lúmskt hvað maður sparar. En ég eyði allt of miklum peningi í að sofa á 5 stjörnu hótelum á ferðalögum. Það er hreinlega veikleiki hjá mér. Oddný: Þetta er heldur ekki svo einfalt því þú sparar alveg örugg- lega annars staðar ómeðvitað til að geta leyft þér 5 stjörnu hótelin. Allt spurning um forgangsröðun. Egill: Já, þú segir nokkuð. Ég er hreinlega að öðlast nýja innsýn í sjálfan mig. Ég kaupi mér til dæmis ekki dýr laxveiðileyfi. Oddný: Þarna sérðu – það er nokk- urs konar sparnaður. Egill: Rétt er það. En eftirlætis- kreppumáltíðin. Þegar maður fer að hugsa um kreppumat kemur eitthvað þjóðlegt upp í hugann en slíkur matur er orðinn svo dýr í dag. Það sem var kreppumatur hér áður dugir ekki sem kreppu- matur lengur. Ætli ég segi því ekki linsubaunir og naglasúpa. Oddný: Og ég kýs grjónagraut. Ég Hvar var Kjartan Egil Helgason langar svolítið til að vera gerður að heiðursborgara Reykjavíkur og telur að Oddný Sturludóttir sé lélegur kokkur. Oddný heldur að Egill sé ekki gefinn fyrir útilegur og myndi gefa honum hitapoka í Valentínusargjöf. Júlía Margrét Alexandersdóttir fór yfir Valhallarflótta og kreppu- máltíðir með rökstólapari vikunnar. Oddný og Egill eiga bæði syni sem heita Kári. Á milli drengjanna er eitt ár. Egill og Hallgrímur Helgason, unnusti Oddnýjar, eru gamlir vinir enda fæddir sama ár. Egill heldur að hann hefði gott af því að prófa að vera stjórnmálamaður í einn dag. Oddný væri einnig til í að prófa að stjórna Silfri Egils í einn dag og helga þá þáttinn menntamálum. Oddný og Egill eiga bæði foreldra sem starfað hafa sem kennarar. ➜ VISSIR ÞÚ AÐ... Egill: Ég gef ekkert á Valentín- usardaginn. Ég veit ekki einu sinni hvenær hann er! Verð ég? Ég myndi þá bara kannski gefa Valdísi Gunnarsdótt- ur eitthvað. Hún er svona Valentínusar- kona. Oddný: Já, hún eiginlega skóp Valentín- usardaginn í íslensku sam- félagi.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.