Alþýðublaðið - 11.09.1922, Blaðsíða 1

Alþýðublaðið - 11.09.1922, Blaðsíða 1
Alþýðublaðið Oeflð flt aí Alþýðaflokkavai 192* Mánudagios 11. scpt. Æfintýrið. (Mbl. og steinolían). Morgunblaðið liggur ekki á liði sínu þessa dagana að vekja at- iíygli aimennings, á voða þeim iiiaum mikla, sem vélbátaútgerð- inni sé búinn af steinolíusötu Lands- verzlunarinnar, og þvl óbetanlega tjóni sem þjóðin verður fyrir ef hún missir af hinni mildu föður ísöad Steinolíufélagsins, sem af einskærri umhyggjusemi og stakri dsérpiægni hefir gætt hagsmuna áslcnzkrar alþýðu árum sraman. Það er þjóðinni mikið happ, að eiga á slíkum tlœum — þegar ofurvald eigingirninnar villir mönn um sýn svo hraparlega —sjálfstæð, óhíð, hreinskilln og réttsýn blöð, sem þora að láta slíkt tii sfn taka, og rísa hiklaust og röggsamlega gegn ófögnuðinum. — Aldrei hefir það komið jaforækllega f Ijós sem nú f þessu steinolfumáii, hvflika gersemi við eigum þar sem Morg- unblaðið er, og héðan af ætti það að verða metið að verðleikum. Af þvf ég er einn af þeim sem þykist kunna að meta göfugan tiigang blaðsias f máii þessu, þyk ■ir mér tétt áð bæta úr gieymsku þess, sýna fram á það, hve af skapiegur þessi voði, sem blaðið talar um er orðinn nú þegar — hvað þá sfðar ef haldið er áfram ■i sömu stefcu. Er það bagaleg vangá af Morgunbi. að gleyma mð minnast á slfka höfuðröksemd, *em hinn gifurlega mismun sem uú er á olíuverðinu, bjá Lands- verzlun og H. í S. Menn geta af skrifurum Morgunblaðsins að vfsu rent grun f að þessi mis munur sé æði miklll, er þvf að sjálfsögðu nauðsynlegt að skýra frá þvf hver hann er f rrun og veru. H í S seldi nýlega mótorsteln- olíu .Óðinn*1 1 tunnu ca. 148 kg. nettó fyrir kr. 72,00 Lzndsverzlunfn seidi á s?ma tíma móto steinolíu .Mjölnir*' 1 tunnu i82kg nettó kr. 72,80 eða 148 kg fyrir kr. 59,20. Mismuuurinn á einni venjulegri tunnu er þvf kr. 12,80. — Það munar um minna og sennilega veiður munurinn enn meiri sfðar. — Landsveizluninni er svo vel trúandi tii þess Hér er því ekki um neitt smáræði að tefia, og þcð sist ófyrirsynju að Mbi befir tekið alvariega f taumana, — vasl ings aiþýðan. Eu utn hina löggsamiegu, óeig ingjörnu og drengilegu framkomu Morgunblaðsins f þessu máli. Þyk- ir noér við eiga að minnast orða skáldsins: ÍGott er þegar slíkæfin- týri gerast með þjóð vorric. Á. frá baejarstjðraar|nnði —- (íii) Landsverzlunin hafði sótt um leyfi til hafnarnefndar til þess að fá lóð hafnarinnar milli Kalkofns vegs og Iagólfsstrætls fyrir olfu- geimalu og hafði hafnarnefnd vfs að þvf tii hafnaritjóra og bruna- máknefndar til frekari athugunar, Nokkrar umræður urðu um þetta mái í bæjárstjórninni, og töldu margir að Htil hætta mundi vera að geima olfuna þarna ef vel væri um hana búið. Þó voru það aðr- ir, sem ekki álitu það rétt að veita þetta leyfi. Fiumvarp til reglugerðsr um fisksölu, sem frestað var á sfðasta fundi kom til fyrstu umræðu. Var allmikið rætt um frumvarp ið fram og til baka, en engar breytingartillögur komu fram, fétu bæjarfulltrúar sér nægja að iofa þeim sfðar. Var máiinu svo vfsað til annarar umræðu. Þá kom borgarstjóri með til lögu um að taka í dagskrá svar ríkisstjóniaíinnar við samþykt þeirri er bæjaistjórn gerði á siðasta fundi útaf vfnveitingaleyfinu og var húa samþykt. Svar stjóinarinnar var á þá ieið 208 tölnblað I 1 að hún saei sér ekki fæit verða við áskorunum bæjarstjórcatinnar Eftir að borgarstjóri hafði skýit frá svari stjórnarinnar f þessu máii lagði hann fram tiilögu, og var fyrri hiuti hennar aðailega haimatölur yfir þvf að ríkisstjórn in skifdi ekki geta o ðið við áskor- un bæjarstjórnarinnar um að láta kjósendur Reykjavfkur ráða þvf sjáffa hvort hér yrSi nokkur vín söiustaður. En siðaii hlcti tiiiög unnar var f þá átt að bæjaistjórn- in vænti þess að bæði Hótel ís- land og Rósenberg fengju vín- veitingaleyfi ef ekki yiði bjá þvf komist að veita einhveijum vfnsöln- leyfi. Lýsti borgarstjóri og nokkr- ir bæjarfnlltrúar þvf með miklum fjálgleik hversu ranglátt það væri, ef annað matsöluhúsið fengi vín- veitingaleýfi, en hitt ekki. Ólafur Friðriksson mótmælti þvf að bæjarstjórn færi að gera tillögur um vínveitingaitaði hér í borginni. Sýndi hann fram á það, að bæjarstjórnin gæti það ekki samkvæmt fyrri stefnu sinni í mál- inn. Einnig sagði hann það við- urkent að þess flsiri sem vfnveit- ingastaðirnir værn, þeis meira væri drukkið, og þvf ættu bann- menn ekki að fara að koma með tillögur og fjölgun vfnvcitingastaða. Langar og harðar umræður urðu um málið, því nokkrir bæjarfuii- trúar vóru svo óskammfeiinir að halda fram fjölgun vfnsölustað- anna, en eifitt áttu þeir með að færa rök að því. Var málinu loks frestað tii næsta fundar. Eftir þetta átti að fara að ræða um útsvarskærur og veitingu bað varðaratöðvarinnar fyrir luktum dyrum, en þeim máium var llka frestað, enda var klokkan þá orð- in nær 2 um nóttina. Á fundin um voru ié mál afgreidd og 3 frestað. E. E.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.