Fréttablaðið - 25.03.2008, Blaðsíða 12

12 25. mars 2008 ÞRIÐJUDAGUR
Hjónin Sigvaldi Bjarnason og
Íris Sigrid Guðmundsdóttir eru
dagforeldrar á Selfossi. Ekki er
algengt að
karlmenn velji
sér slíkt starf
en 20. febrúar
síðastliðinn
fékk Sigvaldi
leyfi frá
sveitar félag-
inu Árborg til
að annast fjög-
ur börn.
„Við vorum
búin að vera að melda þetta með
okkur í heilt ár,“ segir Sigvaldi
en Íris hefur starfað sem dag-
foreldri í rúm sex ár. „Mér datt
þetta í hug þar sem ég get ekki
stundað hvaða vinnu sem er en
hef mjög gaman af börnum og
hef alið nokkur upp sjálfur.“
Þau Íris og Sigvaldi eiga sam-
tals níu uppkomin börn en að
auki eru þau stuðnings foreldrar.
„Við höfum verið heppin með
börn og foreldrarnir eru ánægð-
ir með hvað börnin eru fljót að
ná áttum hérna hjá okkur.“
Sigvaldi hefur stundað ýmsa
vinnu, var meðal annars lengi
vel til sjós og í byggingavinnu.
Nýja starfið leggst mjög vel í
hann og það gefur honum
mikið.
Börnin eru frá um átta mán-
aða aldri upp í tveggja og hálfs
árs en saman gæta þau Íris níu
barna. „Það eru gerðar ýmsar
kröfur þegar maður er með
þetta mörg börn. Við erum með
stórt lokað leiksvæði í bak-
garðinum.“ Að auki hafa þau
innréttað bílskúrinn. „Þar er
skiptiaðstaða, vaskar og þess
háttar.“
„Ég get alveg hiklaust hvatt
fleiri karlmenn til að stunda
þessa vinnu,“ segir Sigvaldi.
- ovd
nær og fjær
„ORÐRÉTT“
MIKIÐ FJÖR Sigvaldi segir mjög
gefandi að vinna með börnunum og
mælir með því. MYND/GUÐLAUG
Sigvaldi Bjarnason er dagforeldri og hvetur aðra karlmenn til að gera slíkt:
Hefur gaman af börnunum
SIGVALDI
BJARNASON
„Sú var tíðin að refaskyttur
komu næst prestinum að
virðingu í hverju sveitar-
félagi,“ segir Snorri
Jóhannesson, formaður
Bjarmalands − félags
atvinnuveiðimanna á ref
og mink. „Ég er svo sem
ekkert að mælast til að sá
háttur verði tekinn upp
aftur en hitt tel ég mikil-
vægt að fólk taki okkur ekki
sem einhverjum skúrkum.“
Fréttir af mönnum sem fara um að
næturlagi, jafnvel nálægt byggð,
með ljóskastara og skjóti tófur,
hafa ratað í fjölmiðla. Þá hefur það
komið fyrir að hestur lægi eftir
með byssukúluna við gagnaugað.
Snorri segir að þessi ólöglegu
vinnubrögð séu órafjarri þeim sem
tíðkist meðal atvinnuveiðimanna.
„Þetta er starf sem ekki er hægt
að sinna aðeins um helgar eða
þegar skotgleðin grípur menn,“
segir hann. „Það liggur mikil vinna
á bak við þetta, hér áður lágu menn
jafnvel í fimm sólarhringa yfir
greni enda var ekki frá horfið fyrr
en verkið var unnið. Það er nefni-
lega svo að ef ekki tekst að ná yrð-
lingunum strax verður að hvíla
grenið svo að þegar þannig ber
undir hverf ég að öðrum störfum
og kem svo aftur sólarhring síðar.
Þá er hungrið farið að segja til sín
hjá þeim og þá er hægt að leita
lags. Hins vegar yfirgef ég aldrei
greni fyrr en ég næ fullorðnu dýr-
unum.“
Refurinn er býsna þefnæmur og
því þarf að huga vel að því hvernig
vindátt stendur svo að hann þefi
skyttuna ekki uppi en það horfir
öðruvísi við með minkinn. „Hann
er vitlausari en allt sem vitlaust er
svo það þarf minni tækni við
hann,“ segir Snorri.
Um 200 manns eru meðlimir í
Bjarmalandi og telur Snorri að um
áttatíu prósent þeirra séu skyttur
með samning frá sínu sveitar-
félagi. Félagið heitir eftir sam-
nefndum bæ í Öxarfirði en þar bjó
Theódór Gunnlaugsson refaskytta
með meiru. Hann ritaði meðal ann-
ars sögu Guðmundar Einarssonar
frá Brekku sem var með afbrigð-
um drjúgur við refaveiðar en sagt
er að hann hafi legið á grenjum í
2.469 nætur og veitt 2.464 dýr auk
verðlítilla yrðlinga. Veitti honum
ekki af skildingnum sem hann fékk
fyrir það því karlinn var einnig
drjúgur við barneignir en hann
átti 21 barn með tveimur konum
og komust sextán börn upp.
En það hefur fleira breyst en
staða refaskyttna því breytt hegð-
un mannanna veitir rebba ný tæki-
færi sem hann nýtir sér af sinni
alþekktu kænsku. „Áður fyrr voru
refir meira uppi á heiðum og fjöll-
um enda var mikið um mannaferð-
ir á láglendisjörðum og menn voru
ekki lengi að koma auga á grenin
ef þau voru þar,“ segir Snorri. „Nú
þeysast menn upp til fjalla í frí-
tímum en halda sig á tiltölulega
afmörkuðum stöðum á láglendis-
jörðunum og það gefur refnum
meira ráðrúm þar enda er svo
komið að minna sést af honum á
fjöllum. Honum er hins vegar
orðið óhætt að gera fleiri greni á
láglendinu og jafnvel á sumar-
bústaðajörðum.“
Formaðurinn fordæmir þá iðju
manna að taka sér skotfæri í hönd
og eltast við ref eða mink að nætur-
lagi og jafnvel nálægt byggðum.
„Þeir gera okkur refaskyttum
grikk með þessu og það er rétt að
halda því til haga að það er langur
vegur frá okkar vinnubrögðum að
hátterni þessara manna.“
jse@frettabladid.is
Refskák við refi
■ Við Íslendingar stærum okkur
oft af norðurljósunum sem
prýða vetrarnætur hér á landi.
Þau verða til af samverkun
einda úr sólvindi og efri lögum
andrúmslofts jarðarinnar.
Vissulega erum við ekki ein
um að getað litið þessa dýrð því
þau sjást ekki bara á norðurhveli
jarðar heldur einnig á suður-
hvelinu. Því ber þó að halda til
haga að þar eru þau ekki kölluð
norðurljós heldur suðurljós,
nema hvað. heimild:natturan.is
SUÐURLJÓSIN:
NORÐURLJÓSIN Á
SUÐURHVELI
„Það eina sem ég er að gera þessa dagana er að
vinna af mér bossann í partístandi,“ segir Ólafur
Geir Jónsson, fyrrverandi Herra Ísland og núverandi
eigandi umboðsskrifstofunnar agent.is og herrafata-
búðar í Reykjanesbæ.
Fyrirtækið Agent segir Ólafur, eða Óli Geir eins
og hann er jafnan kallaður, sérhæfa sig í alls kyns
partíhaldi. Það standi að kynningum á hinum ýmsu
viðburðum en sé í senn umboðskrifstofa
á netinu. „Það er nýbúið að vera partí á
Nasa sem við sáum um og svo erum
við með tvö partí um páskana, annað
í Keflavík og hitt í Vestmannaeyjum.
Þannig að það er alveg nóg um að
vera úti um allt land og alls kyns
fyrirtæki, félagasamtök og fleiri vilja fá
einhvern til að skipuleggja skemmti-
leg þemapartí eins og við sjáum
um,“ segir Óli. Hann segir að enn
sem komið er rúmist vinnuaðstaða hans í tengslum
við Agent í einu herbergi í heimabæ hans á Reykja-
nesi en fyrirtækið fagnaði nýlega eins árs afmæli
sínu. „Það er fínt að vakna bara og vera kominn
inn á skrifstofu. En stefnan er tekin á að eftir eitt til
tvö ár verði maður kominn með flotta skrifstofu í
Reykjavík.“
Í byrjun þessa árs dæmdi Héraðsdómur Reykja-
víkur Óla Geir 500 þúsund krónur í miskabætur
vegna ólögmætrar sviptingar titilsins Herra Ísland
2005. Hann er ánægður með þann árangur og
telur að réttlætinu hafi verið fullnægt. „Þau héldu
greinilega að það væri bara hægt að svipta mann
titli og maður myndi þegja. En ég læt ekki valta
yfir mig. Annars held ég að mest sé að frétta af
fatabúðinni minni,“ segir Óli og útskýrir að í
henni telji hann hægt að finna flottustu
herrafötin á Reykjanesskaga og þótt
víðar væri leitað.
HVAÐ ER AÐ FRÉTTA? ÓLAFUR GEIR JÓNSSON, FYRRUM HERRA ÍSLAND
Vinn af mér bossann í partístandi
SNORRI JÓHANNESSON REFASKYTTA
Staða refaskyttunnar hefur breyst með
árunum en eins hefur hagur refsins
breyst sem nú hefur fært sig í auknum
mæli á láglendisjarðir þar sem minna er
um mannaferðir þar.
GÓÐ VEIÐI
REFUR Erfitt getur verið að veiða refi, en þessi ætti að vera öruggur, enda búsettur í
Húsdýragarðinum.
Best ef ég væri ekki
að vestan
„Hér eru mörg ný sprota-
fyrirtæki að hasla sér völl.
Má þar nefna Kjarnafisk
en ef ég væri ekki að vest-
an myndi ég þora að segja
að þeir framleiddu besta
harðfisk í heimi.“
GÍSLI S. EINARSSON BÆJAR-
STJÓRI Á AKRANESI UM
UPPGANGINN ÞAR.
Fréttablaðið 22. mars 2008.
Karlar og
krabbamein
„Markmiðið er að koma
umræðunni á það stig
að krabbamein sé eins
og hver annar sjúkdóm-
ur sem hægt er að hafa
áhrif á.“
SIGURÐUR BJÖRNSSON, FOR-
MAÐUR KRABBAMEINSFÉLAGS
ÍSLANDS, UM ÁTAKIÐ „KARLAR
OG KRABBAMEIN“.
Fréttablaðið 22. mars 2008.