Fréttablaðið - 29.03.2008, Blaðsíða 20

20 29. mars 2008 LAUGARDAGUR
FÖSTUDAGURINN LANGI, 21.
MARS.
Lífshættulegt ferðalag
Kom heim í Fischerssund klukkan
hálftvö í nótt eftir lífshættulegt
ferðalag.
Tvær flugferðir gengu prýðilega
fyrir sig. Frá Prag til Kaupmanna-
hafnar með Sterling og svo kvöld-
flug með Iceland Express frá Kaup-
mannahöfn til Keflavíkur.
Drengirnir mínir tóku vel á móti
mér í Keflavík og mér rennur kalt
vatn milli skinns og hörunds þegar
ég hugsa til þess að þeir skyldu
leggja sig í lífshættu til að taka af
mér það ómak að ferðast með rútu-
bíl síðasta áfangann.
Þótt varlega væri ekið var öku-
ferðin frá Keflavíkurflugvelli til
Reykjavíkur beinlínis lífshættuleg í
náttmyrkrinu vegna furðulegra
umferðarhindrana og enn furðu-
legri ljósabúnaðar sem komið hefur
verið upp á nokkrum stöðum á leið-
inni eftir að einhver verktaki fór á
hausinn.
LAUGARDAGUR, 22. MARS.
Um bókmenntir og
Síams ketti
Letilíf. Lúxus og munaður.
Fórum austur í Bolholt með við-
komu í sundlauginni á Hellu. Litla
Sól og Andri virtust vera harla glöð
að hafa endurheimt afa sinn. Kett-
irnir Aladín og Alíbaba sýndu mér
hins vegar kuldalegt fálæti, enda er
það fádæma heimskulegt að yfir-
gefa fjölskyldu og heimili vikum
saman til að fá næði til að úthugsa
glæpasögur um veikleika mann-
kynsins; bækur sem eru svo ómerki-
legar að bókmenntafræðingar sam-
tímans eiga varla orð til að lýsa
fyrirlitningu sinni. Enda bara ætlað-
ar „venjulegu fólki“ eins og Shake-
speare og Hugo skrifuðu fyrir.
En svona fer fyrir þeim sem er
heimskari en meðalgreindur Síams-
köttur.
SUNNUDAGUR, 23. MARS. PÁSKA-
DAGUR.
Í dísætri vímu
Páskar í Bolholti.
Í Bolholti höfum við þann sið að
fela páskaegg þannig að á páska-
dagsmorgun fer smáfólkið á kreik
og leitar að hinum földu súkkulaði-
fjársjóðum.
Síðan er etinn hafragrautur og
fullorðna fólkið hverfur að sínum
hugðarefnum en börnin svífa inn í
sætindavímu.
MÁNUDAGUR, 24. MARS.
Jarðgöng eða ferjur
Það var óhugnanlegt að heyra um
það í útvarpsfréttum að slys hefði
orðið á Reykjanesbrautinni, einmitt
við einhverja umferðarhindrunina
sem skaut mér skelk í bringu þegar
ég kom heim fyrir helgina.
Er engin umferðarlögregla til
lengur heldur bara öryggislögregla
og sérsveitarmenn?
Er ekki hægt að fá einhvern
gamal reyndan umferðarlögreglu-
þjón frá útlöndum til að segja fyrir
um merkingar á Reykjanesbraut-
inni svo að hægt sé að komast þenn-
an þjóðveg eftir að skyggja tekur án
þess að leggja sig í bráða lífshættu?
ÞRIÐJUDAGUR, 25. MARS.
Um hegðunarmynstur
ráðherra
Þegar maður kemur heim eftir að
hafa dvalið um tíma erlendis er eðli-
legt að fólk spyrji hvernig manni lít-
ist á ástandið – rétt eins og fjarlægð-
in hafi gert manni kleift að sjá
hlutina frá góðu sjónarhorni.
Hvaða ástand?
Erum við að tala um þá staðreynd
að soldið loft hefur sloppið úr efna-
hagsblöðrunni sem margir voru
farnir að búast við að spryngi með
miklum hvelli?
Það er engin ástæða til að hafa
þungar áhyggjur af því þótt heil-
brigt og dugmikið fólk sem hefur
lifað um efni fram þurfi aðeins að
taka sig á. Hins vegar er það
áhyggjuefni að þeir gamlingjar og
öryrkjar sem hafa gleymst í góðær-
inu muni halda áfram að snapa gams
meðan höfðingjarnir halda sínu
striki við að ræða efnahagsmál yfir
dýrum lönsum á kostnað skattgreið-
anda og glasi af Perrier.
Það fer ekki milli mála að margir
sem kusu Samfylkinguna eru furðu
lostnir yfir framgöngu eða öllu held-
ur framtaksleysi Samfylkingarráð-
herra. Hveitibrauðsdagarnir eru
liðnir. Nú er búið að samþykkja að
þeir sem ekki fengu að verða ráð-
herrar fái aðstoðarmenn í staðinn
og þeir sem fengu að verða ráðherr-
ar eru búnir að prufukeyra ráð-
herrabílana og taka nokkra dagpen-
ingatúra á Saga Class. Og allt í góðu
með það.
En nú spyr fólk: Hvað varð um
heilagleika og réttláta reiði Spá-
mannsins úr Borgarnesi?
Samfylkingarfylgið kom hægt og
bítandi úr ýmsum áttum en það
getur horfið aftur eins og dögg fyrir
sólu á jafnskömmum tíma og tekur
að átta sig á því að hegðunar mynstur
Samfylkingarráðherra er nákvæm-
lega eins og hegðunarmynstur
Framsóknarráðherra.
Skömm, samsekt og meðvitund
um mannlegan breyskleika skín út
úr hinum skynsamari andlitunum.
Valdahroki og sjálfumgleði úr
hinum.
Skoðanakannanir benda til þess
að allt sé í lagi hjá fyrirtækinu, en
þá er þess að gæta að maður getur
gengið með lífshættulegan sjúkdóm
án þess að fá hita.
Sjálfstæðisflokkurinn stundar
hins vegar sinn „business as usual“,
sín viðskipti með hefðbundnum
hætti og ekkert nema það venjulega
út á það að setja.
Annars hef ég ekki hundsvit á pól-
itík og áhuginn minnkar með hverju
ári sem líður.
FIMMTUDAGUR, 27. MARS.
Lífsgæði, skyndikonur
og skyndiráðherra
Löggan á að fá prik fyrir að hafa
hendur í hári hraðbankaþjófanna
sem ætluðu úr landi með fullar tösk-
ur af íslenskum flotkrónum.
Það hefði reyndar verið gaman að
vera fluga á vegg og sjá þjófana
prútta við að koma þessum gjald-
miðli í verð erlendis.
Þegar ég var að elda kvöldmatinn
kveikti ég á útvarpinu og heyrði ein-
hvern mann vera að tala um ein-
hvern heilsuklúbb í ofboðslega lang-
dregnu viðtali.
Nema hvað þessi maður var að
tala um að svona heilsuklúbbur auki
„lífsgæði“ ákaflega mikið.
Vissulega er ég sammála því að
heilsurækt er holl og æskileg en það
flokkast varla undir aukin „lífs-
gæði“ þótt nýtt baðhús sé opnað ein-
hvers staðar.
Þau „lífsgæði“ sem eru raunveru-
lega eftirsóknarverð eru frjálst og
opið lýðræðissamfélag án spillingar
og nepotisma og miðaldamyrkurs.
Ég geri mér grein fyrir því að þetta
viðhorf mitt hlýtur að vera minni-
hlutasjónarmið. Annars þyrftum við
ekki að horfa upp á „skyndidóms-
málaráðherra“ slá um sig með hroka
og heimsku gagnvart umboðsmanni
Alþingis. Umboðsmanni þjóðarinnar.
Ef einhver á erfitt með að skilja
hvað ég á við með „skyndiráðherra“
þá er orðið myndað á sama hátt og
„skyndikona“.
Mig langar til að lifa í hreinu og
ómenguðu þjóðfélagi. Og þá er ekki
aðalatriðið hvort stundum sjáist
hundaskítur á gangstéttum – svo
lengi sem hann er ekki leiddur til
hásætis. Það sem mestu máli skiptir
er hugarfarið, andlegt hreinlæti þar
sem athafnir og orð eiga samleið.
Stundum kallað „heiðarleiki“.
Mig langar að búa í þjóðfélagi þar
sem stjórnmálamenn sýna hugsjón-
ir í verki en ekki með lýðskrumi í
Borgarnesi; þjóðfélagi þar sem
menn huga fyrst að því hvort náungi
manns sé hjálparþurfi áður en farið
er að íhuga hvernig sé hægt að
græða á honum.
Mér þykir sjálfum leiðinlegt hvað
ég er neikvæður, því að ég veit að ég
má þakka fyrir að búa í samfélagi
þar sem ég má segja mínar skoðanir
án þess að vera fangelsaður eða
drepinn.
Þessar skoðanir hafa haft afger-
andi áhrif á atvinnu mína og fjár-
hagslega afkomu á ævinni en ég hef
náð að tóra hingað til.
Stundum finnst mér samfélagið
fara skánandi. Stundum er erfitt að
sjá vonarglætu.
Jóhann Hauksson blaðamaður á
DV spyr í mjög athyglisverðri grein
sem hann skrifar um „skyndidóms-
málaráðherrann“: „Valdhroki eða
heimska?“
Mín skoðun er sú að þetta sé
nákvæmlega fiftí-fiftí. Sem er
hættuleg blanda.
Hálft glas af spillingu fyllt upp
með oflæti.
Skál í botn, kæru landar!
Skál í botn, kæru landar!
Í dagbók Þráins Bertelssonar er fjallað um heimkomu frá útlöndum og gleðilega páska, andlegt hreinlæti og hundaskít, skyndi-
konu og skyndiráðherra. Ennfremur er auglýst eftir Spámanninum úr Borgarnesi.
KÆRA DAGBÓK
Þráinn Bertelsson skrifar


            !!       "#$% % & % '%$ (    )       "#! #     "#$ *+,-. 0+1(&2..

3



  
 
4 $
  " 5  56
+$   " 5  56
7   # "  4$  $   +,08812-1&292
0    !!    # "     %   8:   #   ;     
 !"
#$%#&%'