Tíminn - 15.01.1982, Blaðsíða 6

6_____________
stuttar fréttir
Fiskurinn
einn nægir
ekki lengur
NORÐURLAND: „Þegar
hefur oröiö vart vetrarat-
vinnuleysis á Noröurlandi eins
og áöur þekktist og þvi þurfa
Norölendingar nú að hefja
nýja sókn i atvinnumálum ef
byggðajafnvægi á ekki að
raskast á ný”, segir i tilkynn-
ingu frá Fjórðungssambandi
Norðlendinga sem af þessu til-
efni hefur ákveöiö að boöa til
ráöstefnu um atvinnumál á
Norðurlandi i samvinnu viö
aöila vinnumarkaðarins.
Ráðstefnan verður haldin i
Félagsmiöstööinni i Lundar-
skóia dagana 5. og 6. febrúar
n.k. Markmiö hennar er aö
gera úttekt á stööu atvinnu-
mála á Noröurlandi miöaö viö
nýliðin áramót, þar sem settar
veröa fram fáanlegar upp-
lýsingar þar um svo og aö fá
alhliöa umræöu um þessi mál.
Lögð er áhersla á að fá
heildarmynd af stöðunni.
Hin mikla atvinnuuppbygg-
ing siöasta áratuginn hefur
byggst á eflingu sjávarútvegs
og fiskvinnslu samfara yfir-
ráöum yfir fiskimiöunum og
stækkun fiskiskipastólsins. Nú
eru hins vegar flestir fiski-
stofnar landsmanna fullnýttir
og sumir reyndar ofnýttir og
fiskiskip af sumum talin of
mörg, þannig aö nú þarf aö
breyta um stefnu og finna ný
ráö.
A ráöstefnunni veröa flutt
erindi um nýjungar i fram-
leiöslu sem ætla má aö styrkt
geti atvinnulifiö. Einnig er bú-
ist viö erindaflutningi um
nýjungar i fiskiðnaöi og um
iðnhönnun jafnframt þvi sem
leitast veröur viö aö fá fram
markvissa umf jöllun um leiöir
til úrlausnar þvi ástandi sem
framan greinir. Tekiö skal
fram aö ráöstefna þessi er öll-
um opin.
—HEI
Röskar 3
milljónir til
framkvæmda
í Dalabyggð
DALIR: A nýafgreiddum fjár-
lögum fyrir áriö 1982 má m.a.
finna eftirfarandi fjárveiting-
ar i Dalabyggö, að þvi sagt er i
Hreppstiöindum úr Laxár-
dalshreppi:
Til tækjakaupa i Heilsu-
gæslustöö 100 þús., læknamót-
töku að Reykhólum 200 þús.,
til skólamannvirkja i Búðar-
dal 522 þús., til byggingar
iþróttahúss aö Laugum 632
þús., og til kennarabústaða og
lóöa aö Laugum 280 þús.,
krónur.
Þá eru veittar 600 þúsund
krónur i flugbraut og raf-
magnsheimtaug á Kambsnes-
flugvöll og jafn há upphæö til
byggingar sýsluhúss i Búöar-
dal. Af minni upphæöum má
nefna 25 þúsund krónur til viö-
halds og uppbyggingar
Hjaröarholtskirkju og 17 þús-
und til Byggðasafnsins.
—HEI
Frá Akurcyri
Sigríður Ella
og Símon syngja
á Akureyri
AKUREYRI:Hin landsþekkta
söngkona, Sigriður Ella
Magnúsdóttir, ásamt eigin-
manni sinum Simon Vaughan
baritónsöngvara og pianó-
leikaránum, Jónasi Ingi-
mundarsyni, flytja fjölbreytta
efnisskrá á 2. áskriftartónleik-
um Tónlistarfélags Akureyrar
i Borgarbiói n.k. laugardag.
Á efnisskránni verða dúett-
ar eftir Mozart, Brahms,
Rossini o.fl., og einsöngslög
m.a. eftir Grieg, Purcell,
Mendhelsobn Borodin, Sig-
valda Kaldalóns og Þórarin
Guömundsson.
Sigriður Ella Magnúsdóttir
vakti mikla athygli fyrir túlk-
un sina á Carmen fyrir nokkr-
um árum, þegar samnefnd
ópera var-sýnd i Þjóöleikhús-
inu. Einnig hefur frammi-
staöa hennar i söngkeppnum
veriðmeðmiklum ágætum, en
hún hefur þrivegis unniö til
verðlauna i alþjóölegum
keppnum söngvara.
Sigriður hefur sungið marg-
oft i útvarpi og sjónvarpi og
nýveriö kom út hljómplatan
,,A vængjum söngsins” með
söng hennar.
Simon Vaughan hlaut Ric-
hard Taube verölaunin sem
fólgin voru i 2 ára námsdvöl i
Vinarborg. Söngferil sinn hóf
Simon við ensku þjóðar-
óperuna og hefur hann sungiö
viöa á Bretlandi og haldiö
tvenna sjálfstæöa ljóöatón-
leika i London. Helstu óperu-
hlutverk hans hafa veriö
Papageno i Töfraflautunni,
Escaniello i Carmen og
Amonasvo i Aida.
Jónas er einn af okkar af-
kastamestu pianóleikurum og
hefur hlotiö veröskuldaöa at-
hygli fyrir frammistööu sina á
tónleikum meö ’;:nsum nafn-
toguöum söngvurum.
Amnesty International með alþjóðlega
herferð gegn „mannshvarfi”:
MÍSUNNR MANNA VER-
»IATNIR „HIIERFA”
■ Með hinni skjótvirku og út-
breiddu kúgunaraðferð „manns-
hvarfi” hafa þúsundir manna
verið numdir á brott og látnir
„hverfa” á undanförnum árum
að undirlagi yfirvalda — jafnvel
hafa einkennisklæddir lögreglu-
menn eða hermenn stundum
framkvæmt mannránið, að því er
segir i frétt frá Amnesíy Inter-
national, sem nú hefur byrjað al-
þjóðlega herferð gegn „manns-
hvarfi”.
Glöggar heimildir eru sagðar
fyrir þvi, aö „mannshvarfi” hafi
verið beitt i einu landinu á fætur
öðru á undanförnum áratug —
Chile, Argentinu, Guatemala, E1
Salvador, Eþiópiu, Gineu, á
Filippseyjum, Alþýöulýðveldinu
Yemen og viöar, auk fjöldamorö-
anna er áttu sér stað i Kampútseu
og Úganda i tiö fyrri valdhafa.
Auk þeirra sem látnir eru
„hverfa” bitnar misrétti þetta á
fjölskyldum og vinum hinna
„horfnu” og heldur öörum, er
stjórnin grunar um græsku, i
skefjum.
Aðaleinkenni þessarar
kúgunarherferðar er, að enginn
kann skil á hinum handteknu,
þeir eru „horfnir” án verksum-
merkja, og stjórnvöld segjast
enga vitneskju hafa um dvalar-
stað þeirra og ferðir. Vitaskuld er
óttast um lif fjölda fórnarlamb-
anna.
Aðstandendum hinna „horfnu”
er jafnvel einnig varnað þess að
syrgja þá og búa fjölskyldur
þeirra við stöðuga óvissu. Það ber
við að fjölskylda „horfins”
manns fær fregnir um að hann
hafi sést I fangabúðum, t.d. frá
fanga sem látinn hefur verið laus,
oftast liða þó vikur, mánuðir og
ár án nokkurra frekari fregna.
HEI
■ Amnesty International byrjaði snemma á áttunda áratugnum að rannsaka meðferð öryggisgæslu-
sveitanna i Norður-írlandi á hinum handteknu, og niðurstaöa þessara rannsókna var sú að i sumum til-
fellum yrðu sakborningar fyrir harðúðugri meöferö sem gæti orsakað andlegt tjón. 1977 úrskurðaöi
Mannréttindadómstóll Evrópu að yfirheyrsluaöferðir öryggisvaröa Norður-Ira i þessum tilvikum brytu
i bága við Evrópusáttmálann um mannréttindi og væru „ruddalegar, ómannlegar eöa niðurlægjandi.”
„Starfið byggist
mest á bréfaskriftum”
— segir Jóhanna Jóhannesdóttir
hjá íslandsdeild Amnesty
■ „Já, þetta starf er talið skila
greinilegum árangri, þótt viö
þökkum okkur ekki allt það sem
áunnist hefur”, svaraði Jóhanna
Jóhannesdóttir, hjá Islandsdeild
Amnesty International, spurð um
árangur af starfi samtakanna. A
fyrstu 10 árum samtakanna —
sem nú eru 10 ára — sagöi hún tal-
iö aö nokkuö góöur árangur hafi
náöst i helmingi þeirra tilfella
sem unniö var að. En tölur séu
ekki til fyrir siöustu árin.
Jóhanna var spurð á hvaöa hátt
Islandsdeildin myndi taka þátt i
þeirri alþjóöaherferö sem nú
stendur yfir, i meira en 100 lönd-
um, gegn „mannshvarfi”.
„Það er fyrst og fremst aö fá
rúm i fjölmiölum fyrir greinar
sem við höfum fengiö frá aöal-
skrifstofunni. Þaö eru auglýsing-
ar frá Amnesty um þessa herferö.
Það verður sérstök dagskrá i út-
varpinu i þessum mánuði sem
eingöngu fjallar um „manns-
hvörf” og vonandi eigum við von
.á heimildakvikmyndum frá Am-
nesty i sjónvarpinu”, svaraöi Jó-
hanna.
„1 lok herferöarinnar langar
okkur til að efna til kynningar-
námskeiða, þar sem viö leiöbein-
um fólki viö bréfaskriftir til
stuönings föngum. En starfiö
byggist að mestu leyti á bréfa-
skriftum einstaklinga til landa
viðkomandi fanga”, sagöi Jó-
hanna.
Raunar sagöi hún tvennskonar
fyrirkomulag varðandi stuðn-
ingsmenn Amnesty. Annarsvegar
eru þeir sem styöja samtökin með
greiðslu árgjalda. Hins vegar
virkir félagar, sem standa i
bréfaskriftunum. En þær geta
lika verið tvennskonar, þ.e. lang-
timamarkmið þar sem fólk tekur
að sér að skrifa út af sömu
föngunum jafnvel i allt aö 2-3 ár.
Hins vegar eru stuttu málin, þ.e.
skyndiaögeröirnar, sem geta fal-
ist i skrifum um bætta aðbúö i
fangelsi, læknishjálp handa ein-
hverjum, ljós i fangaklefa, eða á
annan hátt bætt aðstaða viö ein-
staka fanga sem fréttst hefur af
að liöi fyrir aö aöbúnaöi sé ábóta-
vant. Bréfin sagöi Jóhanna send
til viðkomandi stjórnvalda og oft
einnig til viðkomandi fangelsis-
stjóra.