Tíminn - 17.01.1982, Blaðsíða 14

unglingasíðan
Sunnudagur 17. janúar 1982
Til lesenda:
Eftir
R: Við komum hingað 4 ára,
og erum þvi biiin að vera i 13 ár.
— Hvaðan af landinu eruð þið?
R: Ég er frá Egilstööum.
E: Ég á heima rétt fyrir utan
Egilsstaði og höfum við Rúnar
alltaf frá þvi við vorum 4 ára
farið samferða austur i flugvél-
inni Ur og i' fri.
H: Ég á heima á Akureyri.
— Heyrið þið eitthvað?
R: Já aðeins, vegna þess að við
erum með heyrnartæki sem við
getum stillt og notað hjálpartæki
við þau eins og t.d. simamagnara,
en þá getum við skilið hvað verið
er að segja i simanum, ef við
könnumst við röddina. Svo erum
við með tæki sem tengt er við
sjónvarpið svo við heyrum aðeins
hvað þar er sagt.
E: En það versta er hve þjón-
ustan er léleg i sambandi við við-
gerðir á þessum hjálpartækjum
það getur tekið allt að 1/2 til 1 ár
að fá gert við þau.
Skemmtanir
— Hvemig finnst ykkur að vera
héma?
011: Agætt”.
— Hjarpið þið til við heimQis-
störfin?
E: JáfVið höfum ákveðið eitt
kvöld i einu sem viö vöskum upp
eftir kvöldmatinn, svoþvoum við
þvottinn og hengjum upp eina
viku i senn. Jú og svo er Rúnar
mjög duglegur við að baka.
— Hvernig er félagslifið i sköl-
anum?
R: Nemendafélagiö er alltaf á
þriðjudagskvöldum með eitthvað
t.d. hefur verið spiluð félagsvist,
bingo svo hafa ver bió og video
sýningar og diskótek.
H: bessi kvöld eru fyrir 10 ára
krakka og eldri.
E: A fimmtudagskvöldum er
opi hiis hjá félagi heyrnalausra
sem hefur aðsetur á Skólavörðu-
stig og þangað förum við stundum
til að hitta aðra heyrnalausa.
—-Fariðþiö á aðrar skemmtanir
en þær sem eru fyrir heyrna-
lausa?
H: Já ég fer oft á bingó i Sig-
túni.
R: Við höfum farið i Fellahelli
og i Ársel.
E : Svo fórum viö á ball á Hótel
Loftleiðum sem haldið var i des-
ember i tilefni af ári fatlaðra.
H: Nú við förum i heimsóknir,
bíó og i bæinn á daginn eins og
aðrir krakkar.
E: Viðhöfum farið á Hallæris-
planið, en við förum ekki oft
þangað.
— Hvað gerið þið i fristundum?
E: Ég vinn tvo daga i viku eftir
skólann á barnaheimilinu Val-
höll, þar er ég að kenna 2 ára
heyrnalausum strák táknmál.
Svo æfi ég frjálsar iþróttir og
sund hjá Armanni. 1 april i fyrra
fór ég tU Vestmannaeyja til að
keppa i sundi og var nr. 3 og i
sumar keppti ég með U.t.A. og
varð nr. 4 i spjótkasti. Ég hef lika
gaman af þvi' að taka myndir og
hef ég lært bæði að taka myndir
og framkalla hér við skólann.
Titringurinn á dansgólf-
inu
R: Ég byrjaði i dansi, með vini
minum, hjá Heiðari Astvaldssyni
i haust. Krakkar verða oft
undrandi þegar þau sjá heyrna-
lausa dansa og biðja okkur um að
dansa fyrir sig aftur og aftur,
mörgum heyrnalausum krökkum
finnst það leiðinlegt að vera eins-
konar sýningardýr. Svo var ég á
námskeiði hjá Modelsamtökun-
um en hætti, ég nennti ekki alltaf
að vera að fara i bað og vera i
smart fötum. Mér fannst samt
gaman og sniöugt þegar rriaður
var að læra að ganga beinn og
ýmsar hreyfingar.
H: Ég sauma og prjóna dálitið
á sjálfa m ig, svo er ég aðlæraábil
og ætla kannski að kaupa mér bil
þegar ég er búin að læra, þvi ég
hefsparaö peningana, sem ég fær
úr tryggingunum.
— Getið þið alveg haldið takti
þegar þið eruð að dansa?
R: Já þvi' þo við heyrum ekki
lagið þá finnum við taktinn á
titringnum á gólfinu.
— A hvernig músik hlustið þið?
R: Abba og alla Utlenda mUsik.
E: Ég hlusta litið á islenska
músik og hef engan áhuga á
Bubba Morthens og Utangarðs-
mönnum.
— Eigið þið vini sem heyra?
R: begar við kynnumst krökk-
um sem heyra koma þau oft til
okkar i' heimsókn til að byrja
með, svo minnka heimsóknirnar
þartgað til þau hætta að koma.
E: Já þau eru spennt fyrir okk-
ur fyrst, en þar sem það eru bara
200 heyrnalausir á landinu þá
höldum við mjög vel hópinn og
lika vegna þess aö flestir þeirra
eru búsettir i Reykjavik.
H: bessvegna er gott að kunna
táknmálið, viö getum tjáð okkur
okkar á milli mjög fljótt með þvi.
E: Oft heldur fólk að við séum
að rifast þegar við notum tákn-
málið þvi við hreyfum hendurnar
hratt og þurfum að hnippa i hvort
annað.
H: Við lesum af vörum hjá fólki
sem talar.
(Svo tala þau nokkuð vel)
Betra að vera með
heyrnarlausum
E: Mér finnst betra að vera
með heyrnalausum þvi ég næ
betur hvað fer fram með þvi að
lesa táknmalið, þegar maður er
með heyrandi þarf alltaf að vera
að túlka og endurtaka.
—Hvaö finnst ykkur um fingra-
stafrófs kennsluna i Stundinni
okkar?
H: bað er sniöugt að kenna
krökkum það.
R: En maður verður oft fyrir
aðkasti t.d. i strætó þá eru
krakkar að hreyfa fingurnar og
gretta sig framan i okkur.
— Lærið þið önnur tungumál i
skólanum?
E: Já við lærum ensku og
dönsku, það er að segja að lesa og
tala tungumalin.
R: 1980 fórum við til Stokk-
hólms i 2 vikur og bjuggum á
heyrnleysingjaskólanum þar.
H: bó að táknmálið okkar sé
ekki eins og táknmál heyrna-
lausra i Sviþjó þá gátum við gert
okkur nokkurn vegin skiljanleg.
R: begar við vorum i Sviþjóð
skoðuðum við allt markvert, við
fórum i Tfvoli og vorum boðin i
mörg matarboð m.a. hjá sendi-
herra tslands i Stokkhólmi.
E: Já og við tókum þátt i
iþróttamóti og þurftum að labba
mjög mikið á milli staða þannig
að þegar við komum heim til
Islands aftur vorum við dauð-
þreytt og sváfum mOcið.
— Nú eruð þiðá siðasta ári hér i
skólanum, hvað ætlið þið að gera
eftir hann?
H: Ég ætla að fara i fóstruskól-
ann næsta vetur. I sumar ætla ég
að reyna að fá vinnu á barna-
heimiliá Akureyri. 1 fyrra sumar
var ég atvinnulaus þvi það var
mikið atvinnuleysi meðal
unglinga fyrir norðan.
E: Ég ætla að verða íþrótta-
kennari eða ljósmyndari. Ég er
búin að læra að taka myndir og
svo var ég á starfskynningu hjá
Mats ljósmyndara.
R: Ég ætla að fara i kokkaskól-
ann þvi' ég ætla fyrst að verða
kokkur svo þjónn og aö lokum
fhigþjónn. Ég vann siðasta sumar
sem kokkur i Valaskjálf á Egil-
stöðum og á starfskynningunni
var ég á Hótel Esju.
Og þar með kvaddi ég
krakkana og þakkaði fyrir sam-
talið. s.P.
jólin
■ Gleðilegt ár og takk fyrir það
liðna. Ég vona að þið séuð öll
hress og kát (feit og sælleg) eftir
áthátiðina mOdu. Jú og upfull af
fróðleik eftir bókalestur, bióferðir
eða bara af rabbi við kunningj-
ana.
Eflaust hafa mörg ykkar
strengt áramótaheit, það eralveg
rétt að gera það, þvi ekki er ráð
nema i tíma sé tekið og best að
framkvæma flest eða allt sem á-
kveðið er strax, þvi árin hlaupa
frá manni og áður en maður veit
af, er maður kominn á „ruggu-
stólaaldurinn”einsog þið vitið þá
hefur máltækið „tvisvar veröur
gamall maður barn” talsvert
sannleiksgildi.
bað er ekki tekið út meö sæld-
inni að hafa legið í leti, og étið i
hálfan manuð. bað má glöggt sjá
af aðsókn fólks á likamsrætkar-
stöðvarnar sem yfirfyllast eftir
hátiðir, þvi fólk verður að ná af
sér vetrarforðanum fyrir
sumarið, svo það passi f bikinið
eða sundskýluna þegar sólin fer
að hækka á lofti og hinir „endur-
skins” hvitu kroppar fylla sund-
laugar og garöa.
Nú tekur aftur við grár hvers-
dagsleikinn, og vaknar eflaust
upp sú spurning hjá einhverjum
um hvaða tilgangur sé með þessu
puði. En við skulum vona að hún
slökkni með hækkandi sól og til-
hugsun um páskafn eftir 3 mán-
uöi.
bær breytingar hafa oröð á
Unglingasiðunni, aö i stað
tveggja umsjónamanna siðunnar
verður framvegis einn. Indiana
varö frá aðhverfa vegna anna, en
undirrituð ætlar að halda áfram i
svipuöum dúr og áður hefur verið
og vona ég að ég geti gert sem
flestum tfl hæfis.
Að lokum endurtek ég gömlu
lummuna, „ég tek með fegins
hendi við öllum bréfum, efni, á-
bendingum eða athugasemdum
setjið efniðí umslag og merkið:” 1
Unglingasiðan
Helgar-Timinn
Siðumúla 15,
105 Reykjavik.
S.P.
■ Krakkarnir i Hcyrnleysingjaskólanum.
HFYRN ARIAIIS
— Heimsókn í Heyrnleysingaskólann
■ Siðastliðið þriðjudagskvöld fór
ég i Heymleysingjaskólann til að
tala við nokkra krakka. begar ég
var búinn aö hringja i' húsmóður
heimavistarinnar, Bryndisi
Guömundsdóttur og melda mig
við hana tók ég strætó nr. 7 og
náttúrlega fór ég út úr strætó
einni stoppistöö fyrr en ég átti að
fara út,og eftir langt labb i slabb-
inu hófst leitin i myrkri af húsi nr
á svæðinu sem heyrnleysingja-
skólinn er til húsa. Loksins komst
ég á áfangastað og þar sem ég
gerði mér grein fyrir að litið
myndi þýða að banka ætti ég
beint inn, og f flasið á húsbónda
heimavistarinnar Arna Sigfús-
syni.
Flestir sem aka eftir gamla
Hafnarfjarðarveginum hafatekið
eftir húsþyrpingu fyrir ofan Foss-
vogskirkju, en þar er Heyrn-
leysingjaskólinn og heimavistin
til húsa. Skólinn rekur heimavist
fyrir börn og unglinga utan af
landi, á aldrinum 4-17 ára, i
þremuraf húsunum. 1 hverju húsi
búa ca 7 krakkar sem eru á
ýmsum aldri og býr „húsmóðir”
með þeim, sem starfar eins og
húsmæður á öðrum heimilum.
Ég ræddi við þrjá 17 ára
krakka, sem öll eru fædd
heyrnarlaus.þviað mæður þeirra
fengu rauða hunda þegar þær
gengu með þau. bau heita Heiö-
rún, Rúnar og Elsa Björg.
— Hvað eruð þið búin að vera
lengi hér?