Tíminn - 24.01.1982, Blaðsíða 24

24
Sunnudagur 24. janúar 1982.
Heimsendir er í nánd/
//And-Kristur kemur austan
úr Rússlandi/ illar afstöður
himintungla munu splundra
jörðinni/ við förumst í eldi
og brennisteini. Enn einu
sinni boða hrakspámenn
heimssiit. Þegar ríkir
kreppuástand kemst dul-
speki og spásagnafræði í
tísku/ enn á ný ala menn
með sér von um ragnarök
og biblíulega endurlausn.
Og gamall spámaður er
aftur efst á baugi, pestar-
læknirinn Nostradamus
veldur pólítískrí ókyrrð í
Frakklandi. Greinin sem
hér fer á eftir um spámenn,
spádóma og margvíslega
dómsdaga er þýdd og
endursögð úr þýska blaðinu
„Der Spiegel".
þruma úr heiðskiru lofti”, i kjöl-
fariö koma „hallæri og hungurs-
neyö” og „sorinn sem hefur lagt
undir sig jörðina” veröur fjar-
lægður þaðan og settur „i hreins-
unarstað, en af sliku verður ekki
hörgull i minu stóra og eilifa
riki”.
Rifnar jörðin af
hlátri?
Frakkinn spásýni, Irlmaier og
furðufuglinn Lorber eru bara
skærustu stjörnurnar i breið-
fylkingu dulfræðinga, sem segja
fyrir um epdalokin með alls kyns
spásögnum, ýmist runnum úr
Bibliunni eða úr öðrum
forneskjulegum kellingabókum.
Ragnaraka-sýningin er sýning
ársins, meira að segja
Prúðu-leikararnir settu upp eina
slika. Hinn æðsti dómur er enn á
ný nýjustu fréttir.
Bæði virt forlög og þau vafa-
samari gefa út flóð af bókum og
sorpritum eftir gamla og nýja
heimsendaspámenn. Alls konar
fúskarar snudda eftir visbending-
um i skræðum eldri spámanna og
talnameistarar reyna að sjá
ósköpin fyrir i gangi himintungla.
1910, fjórum árum fyrir heim-
styrjöldina fyrri, flaug hala-
stjarna Halleys framhjá jörðinni,
eins og hún gerir á 76 ára fresti.
1985-86 er hún væntanlega aftur -
má ekki ráða af þvi að þriöja
heimstyrjöldin og hin siðasta
verði árið 1990? Japanskur
prófessor komst að því að 18da
ágúst 1999 mynda pláneturnar i
sólkerfinu krossmark — varla
boðar það gott?
Það var fyrir 400 árum að
annar maður hafði getið sér til
um það að siðasta ár þessa árþús-
unds gæti einnig orðið hið allra-
siðasta ár — sá var stórmeistari
og stórlygari allra spámanna,
franski pestarlæknirinn og dul-
spekingurinn Nostradamus.
Trúviljugir ritskýrendur hafa
skýrt eina af um 1000 ferhendum
hans, sem eru ákaflega flóknar og
saman njörfaðar, á þessa leið:
„Arið 1990 og sjö mánuðum
Draumóramenn visindanna,
eftirkomendur Jules Vernes eru
einnig komnir á kreik svo um
munar i heimsendafræðunum.
Immanuel Velikowsky heitir einn
sem ætið megnar að hleypa af
stað kaupæði og múgskelfingu.
Hann er reiknimeistari
skelfingarinnar, bækur hans eru
eins og reyfarar um syndaflóð,
glæpasögur i geimnum. I þeirri
þekktustu, „Heimar sem rekast
á” má lesa um dauöa i ýmsum
hugvitsamlegum myndum:
alheimsflóð, feiðgaráhrif frá
júpiter, allsherjartortimingu
vegna ofhitunar...
Nærist á
kreppunni
Löngunin eftir endalokunum
nærist á hræðslunni við hið dag-
lega lif, eitt skal yfir alla ganga.
Menn þykjast greina i samtiman-
um dauðahyggju likt og hjá
læmingjum sem fjölga sér óhóf-
lega og ganga siðan i dauðann i
massavis. Og þegar óttinn er orð-
inn daglegt brauð magnast þörfin
fyrir forboða, að geta lesið fram-
tiðina. „Dulspekin geisar eins og
forsögulegt skrimsli um okkar
upplýstu samtið,” skrifaði Fanný
Moser, höfundur meginrits um
dulhyggju. „Hún ærist á
kreppunni.”
Ennfremur: „Þessi farsótt er
eins og illgresi sem blómstrar á
rústum hruninnar menningar.
„Kainsmerki þessara vansælu
tima þegar við erum ofurseld
tannhjólum vélanna” eru hvar-
vetna, ráðleysi og örvætning,
allsherjar tortryggni, hatur og of-
beldi, fjölgun sjálfsmorða.
„Og við sjóndeildarhringinn”,
skrifar Fanný Moser, „er vofa
striðs, svo óskaplega viðfems og
vel tækjum búin, að það myndi
fara langt með að útrýma mann-
kyninu. Fanný Moser hefur verið
framsýn kona, hún skrifaði þetta
allt árið 1935.
Dulspekin tilheyrir föðurarf-
leifð hverrar menningar og
heldur sig yfirleitt einhvers
staðar I nánd við trúarbrögðin.
Sjáendur, visindamenn og þó
hina siðustu hluti. Þar standa
uppúr Zaraþústra i Persiu til
forna, hinar germönsku völvur og
véfréttir og ekki sist Opinber-
unarbók Jóhannesar i Nýja
Testamentinu.
Zaraþústra gaf þau fyrirheit,
að við endalokin yrðu hinir rétt-
látu þegnar i hinu „besta riki”, i
húsi söngsins, þeir slæmu yrðu
aftur á móti eftirlátnir eilifum
eldi.
Til Ragnaraka, hinsta bardaga
Germana, verður blásið þegar
aðstæðurnar eru sannarlega
orðnar óþolandi:
„Hart er i heimi,
hórdómur mikill,
skeggöld, skálmöld,
skildir eru klofnir,
vindöld, vargöld,
áður veröld steypist,
mun engi maður öðrum þyrma.”
Sólin myrkvast, eldar loga, flóð
og jarðskjálftar hreinsa heiminn:
á eftir hefst hin gullna öld.
Heimsslitafræði Zaraþústra
rataði inn i spásagnir Gamla og
Nýja testamentisins: „Og margir
þeirra, sem sofa i dufti jarðar-
innar, munu upp vakna, sumir til
eilifs lifs, sumir til smánar, til ei-
lifrar andstyggðar,” stendur i
Danielsbók (12.2), sem skrifuð
var um 160 árum fyrir Krists
burð.
Opinberun
Jóhannesar
Um 95 árum eftir Krists burð
má segja að spámaðurinn Jó-
hannes hræri alla strengi heims-
slita-hörpunnar. Apokalypse,
Opinberunarbók hans, bræðir
saman þætti úr Gamla testa-
mentinu og kristindómnum i
myndauðuga, stórkostlega og
gátufulla hótunar- og hefndarsýn
um hina hinstu daga.
Bók hinna sjö innsigla verður
lokið upp, hinir fjórir riddarar
opinberunarinnar þeysa yfir
hjarðir morðingja, hóra, þjófa og
ræningja, af himni ofan fellur stór
stjarna sem lýkur upp brunni
undirdjúpsins, og út úr reyknum
Fransmaður með
spádómsgáfu
■ Fyrsta striðsárið var bæverski
fótgönguliðinn Andreas Rill i her-
búðum við Colmar i Frakklandi.
Þaðan sendi hann æði kyndug
bréf til vina og vandamanna sem
heima sátu. Hann skrifaöi að þeir
hefðu yfirheyrt „Fransmann með
spádómsgáfu, undarlegan dýr-
ling”, og að hann „geti ekki
gleymt þvi sem hann sagði. Það
er ótrúlegt.”
Frakkinn hafði sagt að Þýska-
land myndi tapa striöinu og að
það mundi „standa á fimmta ár,
þá kemur bylting”. Siðan verði til
„svo miklir peningar, að fólk
hendi þeim út um gluggann og
enginn hirði um að tina þá upp
aftur.”
„Um 1932” birtist maður af
lægri stigum sem komi öllu i lag i
Þýskalandi, „og það með svo
miklum krafti að vatnið fossi út
með öllum samskeytum”. Oll
gildi breytast, „á hverjum degi
verða sett ný lög, og af þeim sök-
um munu margir þurfa að þola
margt, jafnvel dauða.
Þá kemur „árið 1938, j)á verður
striðið undirbúið og gerð árás”.
Og er „ártalið fjörutiu og fimm
kemur, þá verður ráðist inn i
Þýskaland frá öllum hliðum, og
annar heimshvellurinn er á enda.
Og maöurinn hverfur og þjóðin
stendur eftir og verður svipt öllu
sinu.”
Allt þetta sagði „Frakkinn með
spádómsgáfuna” fyrir, en
framtiðarsýnir hans voru öldung-
is ekki á enda við „annan heims-
hvellinn”: „Ogæfa þriðja heims-
hvellsins nálgast.” Rússland
ræðst nefnilega „inn i
Suður-Þýskaland”, fjöllin munu
„spúa eldi”, og hið „bölvaða
mannfólk mun sjá, að uppúr
þessu ris Guð, sem mun binda
endi á ósköpin.”
„Refsing Guðs” mun ná til
fólks sem lifir i „hatri og öfund”
og aðeins fyrir „vörur og eignir”.
„And-Kristur”, refsivöndur
Guðs, „er borinn i heiminn af
gyöingakonu á endimörkum
Rússlands”. Herskarar hans
munu gera innrás „er Markúsar-
dag ber upp á páska”.
Það verður ekki fyrr en 1998 að
hinn kaþólska dag heilags
99Árið 1999 kemur
Markúsar ber upp á páska — er
það dagur heimsslitanna?
Skógarspámaður
og ritari Drottins
Eða verður það árið „með
tveimur áttum og einni niu”
(1988?), eins og bæverski brunn-
smiðurinn og „skógaspámaður-
inn” Alois Irlmaier (1894-1959) sá
„svo ljóslega” fyrir?
„Úr austri kemur svartur her-
skari”, spáði Irlmaier, „mikill
myrkvi sem stendur i 72 stundir”,
og siðan þrumur, eldingar, jarð-
skjálftar og úrfelli: „Skrið-
drekarnir keyra enn án viðstöðu,
en þeir sem þar sitja inni eru
dauðir.”
Astæðan er sú að „úti herjar
rykdauöinn — hver sem andar að
sér rykinu fær krampa og deyr”,
og „öll vatnsból verða eitruð og
allur matur”.
Hollráð Irlmaiers eru á þessa
leið: „Opniðekki gluggana, látið
loga á hinum heilögu kertum og
biðjið.” Undir lok heimsbrunans
sér hann „teikn á lofti: hinn
krossfesta kaunum hlaðinn”.
Ekki gat Jakob Lorber, tón-
listarmaður frá Steiermark
(1800-1864), sagt upp á hár hve-
nær heimsendir yrði. Hann
kallaði sjálfan sig með velþóknun
„ritara Drottins” og heyrði án af-
láts rödd innra með sér, skilaboð
frá Kristi: „Siöan þá (frá Krists
burði) og fram á þann dag munu
liða þúsund ár og siðan tæplega
önnur þúsund ár.” Sumsé — sið-
ustu forvöð árið 2000.
Lorber hlustaði á innri röddina
i 24 ár og skrifaði meira en 10.000
prentaðar siður eftir fyrirsögn
Herrans. Sá spjallaöi við Lorber
um allt milli himins og jarðar, um
guðspjallamennina sina (sagði aö
Lúkas heföi verið sögusmetta),
um Adam og Evu (sem „fóru i
langferð), en fyrst og fremst um
hinn efsta dóm
,Eldhaf” mun umlykja jörðina
og „óvinurinn kemur eins og
■ Meðlimir i söfnuði bróður Emmans biða heimsendis við rætur
Mont-Blanc fjalls árið 1960
betur/kemur af himni hinn mikli
konungur ógnarinnar,/ meö hon-
um kemur konungur Mongól-
anna./ A undan og á eftir geisar
strið.”
Eða rifnar jörðin, og ekki af
hlátri, strax þ. 15da mars 1982?
Þá verða, likt og gerist á 179 ára
fresti, allar pláneturnar niu við
eina og hina sömu hlið sólarinnar.
Þessi „feigðar-afstaða” veit vita-
skuld ekki á gott, gæti hún ekki
beint jörðinni blessaðri út af
braut sinni, drekkt henni i vafur-
loga?
fyrstog fremst spámenn lifa enn i
anda forgenglanna — allir liggja
á gægjum við skráargat fram-
tiðarhurðarinnar og reyna að sjá i
gegn.
„áður veröld
steypist”
Að gefa hinum ráðlausa ráð,
hinu tilgangslausa tilgang: ötal-
margir hafa séð tilgang og enda-
mið mannkynssögunnar i endan-
legu niðurlagi hennar, i heims-
endafræðunum, lærdómnum um
koma „engisprettur með brjóst-
hlifar eins og járnbrynjur” og
„hala og brodda eins og sproð-
drekar, og i þokkabót herja eldar,
úrfelli, landskjálftar og óteljan-
legar hörmungar aðrar.
Þegar hið illa hefur verið útrek-
ið, jörðin hreinsuð og Kölski
fjötraður, hefst timi „þúsundára-
rikisins”, fyrri upprisunnar, riki
Krists og þeirra sem honum eru
handgengnir. En undir lok
þessara þúsund ára verður fjand-
inn laus á nýjan leik, þá verður
loks réttað yfir lifendum og dauð-
um og hin helga Jerúsalem reist.
Spádómar Jóhannesar voru
smyrsl á sár ofsóttra krossmanna
i öndverðri kristninni. Þvi ekki
aðeins voru hinum illu boðuö vá-
leg örlög, heldur einnig vonbiðl-
um „skækjunnar miklu”, Babý-
lons-hórunnar, konungum jarðar-
innar, höfðingjum, herforingjum,
auðmönnum og mektarmönnum
— stéttabarátta með dulrænum
svip...
Bók Jóhannesar hefur haft
mikil áhrif allt fram á þennan
dag, jafnt á þá sem eru fátækir i
anda og á byltingarsinnaða eld-
huga. Einbúar og einfeldningar,
flökkumunkar og farandspá-
menn, hvers brauð var Biblian,
fundu i Opinberunarbók Jó-
hannesar tilganginn með sköp-
unarverkinu, hina stóru áætlun,
huggun gegn harmkvælum þessa
heims og endanlega uppfyllingu
sultardrauma sinna. Striö, eldur
og myrkur munu steypa hinum
synduga heimi, og þegar teiknin
sjást á lofti, glittir i himnariki
hinna réttlátu.
Hinum frumkristnu söfnuðum
var tjáð að heimsendir, upprisa
Krists og þúsundárarikið væru á
næsta leiti. Þegar endurkoman
lét standa á sér, greip um sig óró i
söfnuöunum, sem voru komnir i
heimsendastemmningu. I öðru
bréfi Péturs stendur: ,,... að á
hinum siðustu dögum munu koma
spottarar er stjórnast af eigin
girndum og segja með spotti: