Tíminn - 07.02.1982, Blaðsíða 22

22
i i 'I l »
Sunnudagur 7. febrúar 1982.
nútíminn
Dansaði berstrípað-
ur á Islandskvöldi
Fjölmenni á „íslensku kvöldi” á Club 7 í Osló
■ Skyr og hangikjöt, einsöngslög
og pönk-rokk,ernokkuö sem bara
er boðiö upp á viö hátlðleg tæki-
færi, s.s. þegar tslendingar á er-
lendri grund koma saman til aö
skemmtasér.Einslik skemmtun,
„íslenskt kvöld’’ var haldin i Club
7 í Osló fyrir skömmu og komu
þar saman tslendingar á öllum
stigum lögaldurs, auk nokkurra
Norömanna og var skemmtiat-
riöunum skolaö niöur meö hinum
heföbundna „hálfliter” þeirra
heimamanna.
■ Valli söngvari haröneitaöi þvi
aö Fræbbblarnir yröu slæniir af
bjór er þcssi mynd þvi til staö-
festingar. Myndir: ESE
Club 7 og aöstandendur þess
ágæta staðar hafa reynst Is-
lendingum vel undanfarin ár og
er skemmst aö minnast þess aö
Utangarösmenn tróöu þar upp I
fyrra viö frábærar undirtektir og
eins voru Þursarnir boðnir þar
velkomnir fyrir nokkrum árum.
Aö þessu sinni hafði Guömundur
Sveinsson, starfsmaöur Club 7,
hlutast til um að Fræbbblarnir
héldu þar hl jómleika en auk þess
söng Viktor Guðlaugsson nokkur
rammislensk einsöngslög viö
■ Viktor Guölaugsson og Sigrfö-
ur Asgeirsdóttir
■ Kræbbblarokk — í „full swing”
Myndir: ESE
undirleik Sigriöar Asgeirsdóttur.
Sýnd var kvikmynd Ósvaldar
Knudsen um upphaf Surtseyjar-
goss og flutt var leikritið Kona
(En kvinne) eftir Agnar Þóröar-
son meö Björgu Daviösdóttur i
aðalhlutverki.
Fjölmenni var i Club 7 framan
af kvöldi en ekki var fulloröna
fólkiö alls kostar sátt viö þá
Fræbbbla sem hófu hljóöfæraleik
er líða tók á kvöldiö. Piltarnir
áttu í miklum erfiöleikum með
hljóöbiöndunina framan af, eöa
einsog einn þeirra oröaöi þaö: —
sándiö var allt’i graut fyrir hlé.
Eftir hlé þegar flestir voru farnir
small hins vegar flest saman og
Fræbbblarnir léku viö hvern sinn
fingur. Til marks um þaðhve tón-
list Fræbbblanna var hnitmiðuö
má nefna aö dansglaöur Norö-
maöur berháttaöi sig á dansgólf-
inu án þess aö missa úr eitt ein-
asta dansspor og dansaði hann
siöan berstripaöur það sem eftir
liföi kvölds. (Ath. filman var bú-
in)
Reyndar léku Fræbbblarnir
einnig í Club 7 laugardagskvöldið
fyrir „tslandskvöldið” og þá fyrir
troðfullu húsi. Eftir þá hljómleika
komu strákarnir dóti sínu fyrir i
læstri geymslu i húsinu en þegar
taka átti tólin fram á tslands-
kvöldinu voru báðir gitararnir
horfnir. Voru gitararnir óvá-
tryggðir og veröa eigendurnir þvi
aö bera tjónið ca. 15-16 þúsund isl.
kr. sjálfir. ESE/Osló
■ Guömundur Sveinsson viö
„ljósaboröiö”. A Guömundur
heiöur skilinn fyrir framtak sitt á
tónlistarsviöinu og i þágu is-
lenskrar rokktónlistar.
Rolling Stones á Wembley
■ Bresk músikblöð slá sér upp á
þvi þesssa dagana að Rollingar-
nir sjálfir, frægasta og langlifasta
afsprengi rokksins, Rolling
Stones, ætli að snúa aftur i breska
heimahaga snemma i sumar, að
visu ekki alkomnir eins og
margar poppstjörnur eftir að
járnfrúin (Iron Maiden?)
umturnaði skattalögunum,
heldur til þess aö halda risavaxna
hljómleika á Wembley-leikvang-
inum, likast til þ. 26ta júni.
Þeir láta kné íylgja kviöi i
endurkomu sinni, Rollingarnir.
Fyrst var það „Tattoo You”, vin-
sælasta (og besta) plata þeirra i
áraraðir, siðan feiki vellukkuð
hljómleikaferð um Bandarikin og
nú með vorinu er áætlað að þeir
feröist um Evrópu og Austurlönd
fjær. Það er eins og þeir séu
gengnir I barndóm aftur og engar
raddir heyrast lengur um að Bill
Wyman og Charlie Watts séu _aö
heltast úr lestinni. Af ásettu ráði
hafa þeir slegiö tónleikunum i
heimalandinu gamla á frest, þeir
vilja að sögn leika utandyra i
sumarveöri og tryggja að allir
geti séð þá sem vilja.
Topphljómsveitir hafa áöur
leikið á Wembley, Elton John,
Yes og nú slðast Who og þar eiga
að geta rúmast aö minnsta kosti
80 þúsund áhorfendur. Auk þess
munu Rollingarnir halda eina eða
tvo minni hljómleika.
Það er einnig tekiö fram að
dagsetning hljómleikanna sem sé
miðuö við að enska knattspyrnu-
landsliðið sé örugglega ekki að
í sumar?
leika i heimsmeistarakeppninni á
Spáni á sama tima. Tillitssamir
strákar, nema þeir vilji bara
fylgjast með sjálfir....
Hvernig er það, verður ekki
hópferð frá íslandi?
■ t fyrsta tölublaöi Rolling Stone var viötal viö breska blómabarniö og
söngvarann Donovan. Man einhver eftir honum?
VIÐTOL VIÐ
POPPHETJUR
The Rolling Stone Interviews 1967
- 1980. Rolling Stone Press 1981.
Rolling Stone. ekki Rolling
Stones! Það var árið 1967 að mán-
aðarritið Rolling Stonehóf göngu
sina á vesturströnd Bandarikj-
anna. Aöur hafði umfjöllun um
rokktónlist, dægurmúsik, popp,
alþýðutónlist eða hvaða nafni
menn kjósa að nefna fyrirbærið
þar i landi farið að mestu fram i
táninga- og glansblöðum, sem
fyrst ogfremst stefndu að þvi að
veröa unglingum hvati til aukinn-
ar neyslu.Rokkstjörnur voru ekki
fólk sem hægt var að taka hátið-
lega, aö minnsta kosti trúðu þvi
fæstir að þær hefðu nokkuð til
brunns að bera.
Þetta var Kalifornia módel ’67,
ár Monterey-hátiðarinnar, end-
emisfrægð Height Ashbury-
hverfisins (Hashbury) barst um
viða veröld, blóm samnefnds
timabils voru ekki enn farin að
fólna, heimshornaflakkarar og
hljómlistarmenn leituðu i gósen-
landið, settust þar að eöa stöldr-
uðu við til að finna strauminn.
Þetta var ekki aðeins spurning
um nýstárlega tónlist, heldur lika
nýtttimabil (þvi trúðu menn statt
og stööugt), nýja kynslóð, nýjan
tjáningarmáta, nýjan og frjálsari
h'fsstil,sem enn hefur óumdeilan-
leg áhrif, þótt þau séu bæði m arg-
ræð og flókin. Þetta skildu upp-
hafsmenn Rolling Stone. ungur
músikskribent að nafni Jann
Wenner og eldri áhugamaður,
Ralph J. Gleason, — að það
hrykki mjög skammt að einblina
á tónlistina, það þurfti h'ka að
hafa tilfinningu fyrir hraðanum,
spennunni, rafmögnuðu and-
rúmslofti. Að ógleymdum
skuggahliðum, eiturlyfjum, rót-
leysi og stórkapitalisma sem
hagnaðist á hamförum æskunnar.
Þeir tóku að sér að gerast skýr-
endur og skiljendur þessa upp-
gangstimabils, sem i sjálfu sér
var óútskýranlegt og óskiljanlegt,
og er enn.
Hver annar var veröugur for-
siöunnar á fyrsta tölublaði en for-
göngumaðurinn John Lennon, og
ekki var það siður timanna tákn
að inni i blaðinu var viötal við
erki-blómabarnið, Donovan, nú
flestum gleymdur. Allt frá upp-
hafi var blaðiö eins konar baró-
meter á loftslagið f skemmtana-
og menningarheimi æskulýösins,
það hafið á snærum sinum af-
buröa skarpa penna, sem skrif-
uðu eitraðan, nýstárlegan og ung-
gæðislegan stil og gáfu þannig
tóninn fyrir umfjöllun um þessi
efni upp frá þvi. Frá eldri og
virðulegri bandariskum blöðum
þáði Rolling Stone að láni visst
sjálfstiaustog áræði og tileinkaði
sér um ieið gagnrýnis- og rann-
sóknarblaðamennskuhefð gamal-
gróinna austurstrandablaða. Þótt
tónlistin og lifstjáning hennar
sæti i fyrirrúmi tók það til sln á
fleiri sviðum, fjallaöi um bók-
menntir, menningarmál, þjóðfé-
lagsmál og jafnvel iþróttir, allt
með ferskum augum risandi kyn-
slóðar, enda fengu þar margir
inni sem áttu trauðla innangengt
á öörum blöðum. Og þótt fersk-
leiki upphafsáranna og æsku-
blóminn sé að mestu farinn af
Rolling Stone er það enn læsileg-
ast og veigamest músikblaða.
En rjóminn af framleiðslu Roll-
ing Stone hefur löngum verið
mikil og itarleg viðtöl við popp-
stjörnur og aðrar hetjur fjölmiðl-
anna. Viðtöl þessi eru meö svip-
uðu sniði og marglofuð viðtöl
Playboy-timaritsins, i einföldu
formisvara og oft ágengra spum-
inga og mikið kapp lagt á að sýna
manneskjuna bak við störnuljóm-
ann, og ef skapandi listamaður á i
hlut, að finna hin listrænu gen
sem ráða ferðinni. Frægast þess-
ara viðtala er óefað viðtal Jann
Wenners við John Lennon frá ár-
inu 1971 sem siðar kom út i bók,
þar sem Lennon sagði sambitlum
sinum til syndanna, lýsti óhófslifi
bitlaáranna óg boðaði endurfæð-
ingu sína sem listamanns.
Hér er á bók úrval viðtalanna
úr Rolling Stonefrá árinu 1967 til
1980. Allir viðmælendurnir eru lif-
andi þjóðsögur innan popptónlist-
arinnar, nægir þar að nefna viðtöl
með tiuára fresti viö Bob Dylan,
tvö viðtöl við Paul McCartney,
Mick Jagger og Pete Townsend
tvivegis, Jim Morrison, nafna
hans Van, Keith Richards, Paul
Simon, Elton John, Stevie Wond-
er, Jimmy Page og Robert Plant,
Neil Young, Joni Mitchell og Billy
Joel, en alls eru viðtölin i bókinni
35.Eðlilega eru þaumisgóð, mis-
löng og viðmælendurnir misskýr-
ir i kollinum. En þegar best lætur
eru þau mikilsverðar heimildir
um tónhst og menningu 7da og
8da áratugsins, um uppgang og
siðan eilitinn niðurgang skapandi
dægurtónlistar.
Fyrir utan það er bókin svo
fjári skemmtileg aflestrar.