Tíminn - 11.02.1982, Blaðsíða 4

4
Fimmtudagur 11. febrúar 1982
■ Gufijón Haukur Hauksson, sölumaður véladeildar skrapp meö okkur Timamönnum inn i Sundahöfn og sýndi okkur glænýjar International vinnuvélar, sem eru rétt komnar til
landsins. Timamyndir — G.E.
pplnternational núm
er eitt hjá okkur”
— Rætt við Jóhannes Guðmundsson, deildarstjóra Véladeildar Sambandsins
■ Þetta er N.Y.K. lyftarinn frá
Japan, sem Véladeild Sambands-
ins er nýbyrjuö aö flytja inn til
islands.
■ Traktorsgrafa þessi er frá FAI i italiu, en Véladeildin er einmitt
þessa dagana aöundirbúa innflutning hennar hingaö til lands.
Véladeild Sambandsins hefur
upp á ýmislegt aö bjóöa á mark-
aöi vinnuvéla og þungavinnuvéla.
Timinn sótti Véladeildina heim og
fékk Jóhannes Guömundsson
deildarstjóra Véladeildarinnar til
þess aö kynna þaö helsta sem á
boöstólunum er hjá þeim, o.f.l:
„Þær vinnuvélar sem við selj-
um eru númer eitt hjá Inter-
national Harvester, en það eru
traktorar, vélskóflur, jarðýtur og
stórir vöruflutninga- eða grjót-
flutningabflar. Þá erum við með
umboð frá Priestman i Englandi
á skurðgröfum og moksturs-
vélum. Viðseljum vörulyftara frá
fyrirtæki sem heitir Lancing
Bagnall, en þaö er enskt fyrir-
tæki. Þá erum við með umboö frá
Priestman i Englandi á
skurðgröfum og mokstursvélum.
Við seljum vörulyftara frá fyrir-
tæki sem heitir Lancing Bagnall,
en það er enskt fyrirtæki. Þá
erum við með nýja, japanska
lyftara, sem heita N.Y.K. og það
er nýkomin fyrsta sending af
þeim.
A döfinni hjá okkur er að flytja
inn nýtt tæki sem er traktors-
grafa, en hún er frá fyrirtæki i
italiu sem nefnist FAI. Ég reikna
með þvi að Sambandið muni taka
ákvörðun um það nú á næstu
dögum, hvort það tekur umboðið
fyrir þessa traktorsgröfu eða
ekki.”
— Hvernig er varahlutaþjón-
ustan hjá ykkur?
„Yfir höfuð, þá myndi ég segja
að varahlutaþjónustan væri góö,
og ég fullyrði að hún er sist lakari
en gerist annars staðar á mark-
aðnum.
Þjónusta okkar á náttúrlega
eftir að batna enn, þegar við tök-
um i notkun þjónustu- og viö-
geröarverkstæði fyrir öll tækin
eiga að þola veltu. Það er að sjálf-
sögðu þýðingarmikið skref, þvi
það eykur öryggi stjórnandans til
muna. Þessar grindur eða hús
hafa bjargað mörgum, þvi þótt
það sé engan veginn algengt að
svona stórar vinnuvélar velti, þá
er fátt eða ekkert til bjargar
þegar slikt gerist, ef ekki eru
öryggisgrindur á vélunum. Það
ultu t.d. tvær stórar jarðýtur við
Hrauneyjafossvirkjun i fyrra-
vetur, og það bjargaði örugglega
stjórnendum frá meiðslum eða
einhverju þaðan af verra að á
þessum ýtum voru öryggis-
grindur.”
— Hefur Véladeild Sambands-
ins fært mikið út kviarnar á
siðustu árum?
„Fyrirtækið er með meiri
umsetningunúna,en það var með
fyrir nokkrum árum en
deildin sem slik, ef litið er á hana
miðaða viðstarfsmannafjölda, þá
er ekki hægt að segja að hún hafi
fært út kviarnar, þvi við erum
alltaf með um 100 manns hér i
starfi. Þeir eru bæði hér i Véla-
deildinni og svo á verkstæðinu á
Höfðabakka. —AB
sem við seljum, en við reiknum
með þvi að af þvi geti orði nú á
næstunni og verður verkstæðið
staðsett á Höfðabakka.”
— Ersalani svona tækjum árs-
tiðabundin, eða dreifist þetta
jafnt á allt árið?
„Það má segja að sala margra
— Hvernig hefur verðlags-
þróunin á þessum tækjum verið
undanfarin ár?
„Verðhækkanir hafa alls ekki
verið fram yfir það sem búast
mátti við frá framleiðanda og
raunar oft á tiðum minni, vegna
samkeppninnar á milli framleið-
markverðar nýjungar i fram-
leiðslu þessara véla, varðandi
öryggis- eða tækniútbúnað?
„Það er varla hægt að segja
það, en þó má geta þess að nú er
það orðið mun algengara að
vinnuvélarséu keyptar með velti-
húsum eða öryggisgrindum, sem
■ Jóhannes Guömundsson, deildarstjóri Véladeildarinnar á skntstotu
sinni.
tækja sé árstiöabundin, a.m.k.
jaröýtur og vélskóflur, þvi slik
tæki seljast helst á vorin. Auð-
vitað eru pantanir i gangi allt frá
hausti, en aðal vertiðin er seinni
part vetrar og á vorin. Þetta á þó
ekki við öll tækin sem viö erum
með, það er t.d. stöðug sala allt
árið á traktorum og vörulyfturum
hjá okkur.”
| enda erlendis, þannig að mörg
fyrirtæki hafa heldur lækkað sina
vöru til þess aö geta selt hana og
halda framleiðslunni gangandi.
Hér innanlands hefur verðlags-
þróunin hinsvegar fylgt verðbólg-
unni, þannig að það er mikill
verömunur i krónum á vélum i
dag, eöa fyrir tveimur árum
siðan, en þannig er það náttúr-
lega með allt. Ég get nefnt þér
sem dæmi, að ein jarðýta sem
seld var hér á miðju ári 1980 og
kostaöi þá um 160 milljónir g.
króna, hún kostar nú yfir 4 millj-
ónir króna, sem samsvarar yfir
400 milljónum gamalla króna.”
— Hafa komið fram nú á
undanförnum árum einhverjar