Fréttablaðið - 09.06.2008, Blaðsíða 42

18 9. júní 2008 MÁNUDAGUR
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Keep goin‘,
Rocco!
Fyrir-
gefðu?
Ég sagði bara
að þú talaðir í
spurningum.
Ég skil ekki?
Af hverju þú
segir?
Að ég tali í
spurningum,
ókei?
Það
stemmir
ekki?
Og ef það
gerði það?
Hvað er þá
að spurn-
ingum?
Soffía, ég
er ekki að
gagnrýna
þig, þetta var
bara athuga-
semd!
Hefurðu
þá athugað
þennan? Eru sumir
ekki of við-
kvæmir?
Þarftu
að
spyrja?
Niður...
og aðeins til vinstri...
Niður...
Fullkomið!
Magar hafa gott minni.
Stór fluga
Gamalt
nagbein
Nei,
niður...
Brrmm
lll.
Af hv
erju?
Ohh
hh..
..
Ég sé að þú átt barn á
unglingsaldri.
SmjörkakaAf hv
erju
Niður...
Niður...
Niður...
Niður...
Niður...
Nýverið féll dómur í
áhugaverðu máli í
New York. Einn við-
skiptamaður hafði
sótt annan til saka
fyrir líkamsárás, en
sá ákærði slapp með
skrekkinn og er nú
hylltur sem hetja af
fjöl- miðlum vestan hafs. Við-
skiptamennirnir voru báðir stadd-
ir í spinning-tíma í líkamsræktar-
stöð og hegðaði annar sér heldur
ófriðlega á meðan á tímanum stóð.
Það rumdi í honum vegna líkam-
lega álagsins sem fylgir hjólreið-
unum og svo gerði hann illt verra
með sífelldum framíköllum og
hvatningarópum yfir hópinn. Hinn
ákærði bað kennarann tvisvar um
að þagga niður í manninnum, en
þegar háværi viðskiptamaðurinn
lét sér ekki segjast eftir átölur
kennarans fór að lokum svo að
hljóðláti viðskiptamaðurinn missti
stjórn á skapi sínu og þaggaði
niður í hinum með líkamsárás. Sá
háværi höfðaði sem sagt mál gegn
þeim hljóðláta, en réttarkerfið gaf
honum aftur á lúðurinn, enda ein-
sýnt að maður sem kann sig ekki í
almannarými á litla samúð inni
hjá nokkrum manni.
Flestir hafa lent í því að vera
fastir á nokkuð almennum stað, til
að mynda í líkamsræktarstöð, í
bíói, lyftu eða strætó, með ein-
staklingi sem einfaldlega kann
ekki að umgangast annað fólk.
Rymjarinn er óvinsæll og það er
bíótalarinn líka, svo ekki sé minnst
á gangstéttaökumanninn. Allir
þessir einstaklingar eiga það sam-
eiginlegt að vera fullkomlega
ómeðvitaðir um álit annarra á sér,
sem er kannski eins gott þar sem
flesta langar til að búa til úr þeim
kattamat. Yfirleitt heldur fólk
aftur af sér og lætur dónaskapinn
yfir sig ganga. En sagan frá New
York veitir langþreyttu kurteisu
fólki vonarglætu um að hægt sé að
ráða niðurlögum þessara slordóna
almenningsrýmanna fyrir fullt og
allt. Ekki að ofbeldi sé nokkurn
tímann lausn á nokkru, svo sem
ekki, en trúin á að hinn raunveru-
legi brotaþoli geti, í það minnsta
stundum, fengið uppreisn æru
hefur eflst verulega.
STUÐ MILLI STRÍÐA Almenningsergelsi
VIGDÍS ÞORMÓÐSDÓTTIR LÆTUR AÐRA FARA Í TAUGARNAR Á SÉR
Hringdu í síma
ef blaðið berst ekki