Fréttablaðið - 13.06.2008, Blaðsíða 36

S
em barn var Brynjúlfur, eða
Billi eins og hann er kallaður,
alltaf á þeysispani og var
virkur í allri íþróttaiðkun. Þegar
unglingsaldurinn gekk í garð
sneri hann baki við íþróttunum
og við tók fjögurra ára tímabil í
viðjum fíkniefna. Hann var þó
kannski ekki dæmigerður ungl-
ingur í dópi, hann stundaði nám
við Fjölbrautaskólann í Garða-
bæ og var mjög virkur í félags-
lífinu þótt minna hafi farið fyrir
námsárangrinum. Þegar hann er
spurður að því hvort hann hafi
verið djúpt sokkinn segist hann
hafa notað eitthvað á hverjum
degi. „Ég bjó í foreldrahúsum
og eitt það besta sem kom fyrir
mig var þegar mamma henti
mér út. Það var ákveðin vakning
fyrir mig og þá sá ég að ég yrði
að fara að gera eitthvað í mínum
málum.“ Á þessum árum var
hann forkólfur í nemendafélag-
inu og það liggur í augum uppi að
hann hefði ekki verið það ef það
hefði verið á allra vitorði að hann
væri í neyslu.
„Ég náði að leyna þessu nokk-
uð vel,“ segir hann en játar að það
hafi verið erfitt að vera í þess-
um feluleik. Þegar víman rann af
honum opnuðust augu hans og í
kjölfarið fór hann að skoða jóga-
heimspekina og kínverska læknis-
fræði en þetta tvennt gengur
mikið út á lífsorkuna, hvernig
eigi að virkja hana og nota. Hann
byrjaði að æfa hnefaleika og not-
aði jógaæfingar til að teygja á og
smátt og smátt fór jógað að verða
stærri og stærri þáttur í hans lífi.
Þegar hann var búinn að vera
edrú í ár gekk hann Laugaveg-
inn til Þórsmerkur með vinum
sínum. Strax á fyrsta degi fann
hann hvað útiveran og hreyfing-
in hafði góð áhrif. „Í þessari ferð
fann ég sterkt fyrir því hvað lífs-
orka er og það var gott að finna
hvað ég var fullur af henni.“
Uppgötvaði jógað á Kripalu
Þótt Billi hafi í raun verið búinn
að taka U-beygju í lífinu þá byrj-
uðu hlutirnir ekki að gerast fyrr
en haustið 2002, þegar hann var
25 ára, en þá réði hann sig í sjálf-
boðavinnu á Kripalu-jógasetrið í
Massachusetts. „Þetta var rosa-
lega kröftug reynsla. Ég vann í
uppvaskinu fyrir fæði og húsnæði
og gat sótt jógatíma, hugleiðslu
og tekið þátt í því prógrammi sem
í boði var þegar ég var ekki að
vinna. Það má eiginlega segja að
þetta hafi verið þriggja mánaða
sálfræðiprógramm. Öll fæðan var
lífræn og úr jurtaríkinu og á setr-
inu var ekki drukkið neitt kaffi.
Þótt ég sé ekki grænmetisæta þá
var það auðvelt í þessu umhverfi
þar sem allur matur var eldaður
ofan í mig. Á þessum tíma fatt-
aði ég jógafræðin fyrir alvöru.“
Lýsingarnar gætu hljómað eins
og hann hafi verið í afplánun en
hann þvertekur fyrir það en viður-
kennir að þetta hafi verið erfitt á
stundum. Sérstaklega um jólin
þegar hann hugsaði um hamborg-
arhrygg móður sinnar. Á kvöldin
fór hann á fyrirlestra, í sánabað
eða tók þátt í möntrusöng með
hinum á Kripalu. Billa leiddist þó
aldrei. Þegar hann er spurður að
því hvaða áhrif þetta hafi haft á
hann nefnir hann lífsorkuna. „Það
tók mig alveg mánuð að fatta að
ég væri þarna en eftir tvo mán-
uði fór ég að finna sérstök áhrif
af öllu jóganu og hreina matnum.
Stundum labbaði ég út úr jógatím-
um á daginn og mér leið stundum
eins og ég væri í vímu. Það var
þannig sem ég fattaði áhrifin en
þau voru fyrst og fremst ofsa-
lega góð líðan og í orðsins fyllstu
merkingu labbaði ég stundum á
veggi.“ Að hverju varstu að leita?
„Ég veit það ekki. Mér fannst
þetta bara spennandi og kannski
var það ævin týraþráin sem dró
mig þangað. Ég hugsaði með mér,
af hverju ekki að prófa?“
Hann segir að vistin á Krip-
alu hafi gjörbreytt hugsun hans
á heilsurækt og í raun lífsvið-
horfi almennt og í kjölfarið fór
hann að meta lífið betur. „Þegar
maður er á svona stað þar sem er
engin afþreying þá gerir maður
bara aðra hluti. Þarna kynntist ég
mörgu fólki og auðvitað sjálfum
mér í leiðinni. Það er líka mikil-
vægt að tapa ekki húmornum. Að
gera svona mikið jóga magnar
upp allar tilfinningar, bæði þær
góðu og líka þær erfiðu. Það er
um að gera að hafa húmor fyrir
því þegar maður fer í þunglyndi
og fellir tár í koddann,“ segir
hann og brosir.
Eftir fjóra mánuði á Kripalu
ætlaði Billi til Asíu, nánar tiltekið
til Taílands þar sem hann langaði
að stúdera þarlent nudd. Þar sem
Kripalu er á austurströnd Banda-
ríkjanna tók hann þá ákvörðun
að fara yfir á vesturströndina
og taka svo flug þangað til Taí-
lands. Hann komst þó aldrei alla
leið því í millitíðinni kynntist
hann Guðna Gunnarssyni, föður
Rope-jógafræðanna, og endaði á
því að læra þau hjá honum. „Upp-
haflega ætlaði ég bara að fá að
vera hjá Guðna meðan ég var að
AÐ MATI BILLA
Besti tími dagsins: Kvöldin.
Diskurinn í spilaranum: Elektro-
sería frá erlendum plötusnúði.
Uppáhaldsskyndibitinn: Búlluborg-
ari og kaffisjeik.
Mesta freistingin? Falleg kona.
Besta lyktin: Valor, sem er blanda
af ilmkjarnaolíum.
Uppáhaldsdrykkurinn: Vatn (sér-
staklega úr fjallalæk á hálendi Ís-
lands!).
Hefur þú eytt peningum í vitleysu?
Hahaha, já, reglulega.
Við hvað ertu hræddur? Get verið
feiminn og er svolítið hræddur við
það.
Brynjúlfur Jónatansson hefur lent í margvíslegum ævintýrum þótt hann sé bara rétt rúmlega þrítugur. Á unglingsaldri
leiddist hann út í daglega neyslu fíkniefna en eftir að hann kom sér á réttan kjöl fann hann lífsorkuna í jógafræðunum
en hann er einn eftirsóttasti jógakennari landsins. Hann sagði Mörtu Maríu Jónasdóttur frá ævintýrum sínum og
baráttunni við geðhvarfasýki 2.
Lætur ekkert stoppa sig
8 • FÖSTUDAGUR 13. JÚNÍ 2008