Fréttablaðið - 13.06.2008, Blaðsíða 65
FÖSTUDAGUR 13. júní 2008 25
UMRÆÐAN
Jón Bjarnason skrifar
um virkjana- og stór-
iðjumál
Fagra Ísland. Stóriðju-stopp!“ var eitt aðal-
kosningaslagorð Samfylk-
ingarinnar fyrir einu ári
síðan. Með því átti að „slá ákvörð-
unum um frekari stóriðjufram-
kvæmdir á frest þangað til fyrir
liggur nauðsynleg heildarsýn yfir
verðmæt náttúrusvæði Íslands og
verndun þeirra hefur verið
tryggð“.
Þannig aflaði Samfylkingin sér
atkvæða meðal þeirra er höfðu
sjónarmið umhverfisverndar að
leiðarljósi og út á stuðning þess
fólks situr nú sama stóriðju- og
náttúruspjallaríkisstjórn
Sjálfstæðis flokksins. Þrátt
fyrir hástemmd loforð
Samfylkingarinnar í þess-
um málum hefur hún áork-
að litlu öðru en að taka sér
sæti Framsóknar við hlið
Sjálfstæðisflokksins og
áfram er keyrt á stóriðju-
pólitík með tilheyrandi
umhverfisspjöllum.
Björgvin á álversskóflunni
Það var athyglisvert að sjá Björg-
vin G. Sigurðsson, ráðherra Sam-
fylkingarinnar, taka fyrstu skóflu-
stungu að nýju álveri í Helguvík sl.
föstudag. Samtímis boðaði „Græna
netið, félag jafnaðarmanna um
umhverfið, náttúruna og framtíð-
ina“ til skoðunarferðar um háhita-
svæðin á Hellisheiði, Hverahlíð og
Ölkelduhálsi. Þessi svæði eiga
ásamt nýjum virkjunum í Þjórsá að
sjá álverinu fyrir orku.
Meðan íbúar við Þjórsá leggja
nótt við dag til að verjast yfir-
gangi stjórnvalda og lögleysu
Landsvirkjunar stendur ráðherr-
ann gleiðfættur og gleiðbrosandi
á álversskóflunni við Helguvík.
Kannski minnast einhverjir
„grænir“ kjósendur Samfylking-
arinnar hástemmdra yfirlýsinga
Björgvins og fleiri núverandi ráð-
herra þess flokks um stöðvun
virkjanaáforma í Þjórsá og vernd-
un háhitasvæðanna á Reykjanesi.
Ólíkt þessum undirlægjuhætti
stendur Atli Gíslason, lögmaður
og þingmaður Vinstri grænna í
Suðurkjördæmi, í baráttu með
þeim sem berjast fyrir verndun
Þjórsár gegn frekari virkjunar-
spjöllum. Atli aðstoðar nú land-
eigendur sem vilja verja náttúru-
perlur sínar með lögum gegn
óbilgjarnri ásælni virkjanaóðra
ráðherra Samfylkingarinnar.
Björk og Sigur Rós
„Mér finnst komið nóg af álver-
um,“ sagði Björk Guðmundsdóttir
í sjónvarpsviðtali á dögunum.
„Íslensk náttúra er einstök og
landsmönnum ber skylda til að
vernda hana. Hún er paradís,
frumkraftur, hrein og ekta. Það
er hættulegt, beinlínis neyðar-
ástand ef við ætlum að eyðileggja
þetta.“
Það er fagnaðarefni að Björk
og hljómsveitin Sigur Rós skuli
beita sér fyrir stórtónleikum 28.
júní næstkomandi til verndar og
heiðurs hreinni, íslenskri nátt-
úru. Ekki mun af veita gegn
virkjana- og stóriðjuæði vald-
hafanna.
Hins vegar kæmi mér ekki á
óvart þótt hinir ýmsu Björgvinj-
ar og ein og ein Þórunn Samfylk-
ingarinnar muni berja sér á
brjóst að hætti farísea, leika nátt-
úruverndarsinna og hópast á tón-
leika Bjarkar og Sigur Rósar,
sem haldnir verða gegn álæðinu
en til verndar og heiðurs hreinni
íslenskri náttúru.
Hræsninni og tvískinnungnum
virðast engin takmörk sett á þeim
bæ hvað náttúruvernd og stór-
iðju varðar.
Höfundur er þingmaður Vinstri
grænna.
BRÉF TIL BLAÐSINS
JÓN BJARNASON
Tvískinnungur Samfylkingarinnar
Gleymdust börnin í góðær-
inu?
Hafrún Jarlsdóttir móðir skrifar:
Á Íslandi höfum við ekki farið var-
hluta af góðærinu. Heilu hverfin rísa
eins og gorkúlur, öryggisheimili með
þjónustu í allar áttir fyrir eldra fólkið,
álver, verslanir, tónleika- og íþrótta-
mannvirki. Allt stendur í blóma.
Og þó. Einn minnihlutahópur
gleymdist í fegurðarsamkeppni lífs-
gæðakapphlaupsins; eini hópurinn
sem hefur ekki greind, getu eða
færni til að berjast með kjafti og
klóm fyrir meiri lífsgæðum. Við verð-
um að axla þá ábyrgð fyrir þau. Þetta
eru fötluðu börnin okkar.
Ég er 25 ára móðir og á tvö börn.
Fimm ára heilbrigða telpu og sex ára
dreng sem þjáist af fjölda fatlana
sem hafa reynst það erfiðar að flestir
hafa beðist undan því að hjálpa til
með hann. Ég áfellist engan. Þetta
getur rekið mann á ystu nöf á verstu
dögunum. Þessir einstaklingar og
fjölskyldur þeirra eiga að búa að
þeim grunnréttindum að geta leitað
aðstoðar hjá sínum bæjarfélögum
þegar öll batterí hafa verið tæmd
og útlitið dökkt. Nú ríkir neyðar-
ástand á skammtímavistuninni á
Suðurnesjunum. Tveir fjölfatlaðir
einstaklingar búa þar allan sóla-
hringinn, þar sem ekkert sambýli er
á Suðurnesjunum. Eitt sambýli er á
stefnuskrá en fyrsta skóflustungan
hefur ekki verið tekin. Allar vistanir
og gæslur sprungnar og fjölskyld-
unum er oftar neitað um þann
vistunartíma og aðstoð sem þær
þurfa miðað við ástand barnanna. Ég
get ekki lengur unnið vegna veikinda
barnsins míns og þrátt fyrir ítrekaðar
tilraunir og neyðarástand á heimilinu
hefur þjónusta sonar míns eingöngu
verið skert vegna plássleysis, skorts
á fjármagni og manneklu. Er þetta
það besta sem bæjarstjórnin getur
gert fyrir þau? Er þetta það sem við
viljum standa fyrir sem þjóð? Börnin
okkar eru gleymd.
En hvað með það. Við eigum
víkingaþorp, grjótstyttur og flott
hringtorg.
Meðan íbúar við Þjórsá leggja
nótt við dag til að verjast
yfirgangi stjórnvalda og lög-
leysu Landsvirkjunar stendur
ráðherrann gleiðfættur og
gleiðbrosandi á álversskóflunni
við Helguvík.