Fréttablaðið - 20.06.2008, Blaðsíða 56

bland
í gær og á morgun ...
FÖSTUDAGUR 13. JÚNÍ
Ég ákvað að lengja helgina og tók
mér frí úr vinnunni svo ég gæti flat-
magað úti á svölnum hjá mér í sól-
inni. Ellilífeyris þeginn, gamli sjensinn
minn á neðri hæðinni, hafði ákveðið
að gera hið sama með nýju kærust-
unni sem hann kynntist í orlofsferð eldri
borgara. Friðurinn var því nánast eng-
inn þar sem sá gamli hafði ákveðið að
trompa sjálfan sig í stuði og hressleika
á svölunum. Harmóníkuleikur á blasti,
hlátrasköll og angan af kókósolíu var
eitt af því fáa sem teygði anga sína upp
á svalirnar til mín og rétt eftir hádegi
var friðurinn endanlega úti þegar vina-
hjón parsins bættust í leikinn. Ég ákvað
því að setja brúnkuna á bið, færði mig
í miðbæinn og sötraði þar hvítvín fram
eftir degi. Ég var orðin vel hress og
áður en ég vissi af var ég búin að boða
nokkrar vinkonur mínar í drykk heim til
mín. Þær komu til mín um áttaleytið og
við skáluðum fyrir sól og sumri. Þegar
líða tók á kvöldið ákváðum við að skella
okkur í bæinn enda var Mallorkapartí
eldri borgara á neðri hæðinni farið að
færa sig upp á skaftið. Fyrir valinu varð
hnakkastaðurinn Óliver, hvers vegna
veit ég ekki en kenni sólinni fyrr um
daginn og dekkra litarafti mínu um
ákvörðunina. Við fengum okkur nokkra
kokteila þangað til ég sagði hingað og
ekki lengra enda var mér farið að líða
eins og „hvítu rusli“ á Costa del Sol-
hverfisbarnum. Á leiðinni út mættum
við öðrum hressum konum í góðum gír,
fagurskreyttri Sigríði Klingenberg sem
hafði þó skilið spákúluna eftir heima
og ofurvinkonunum Kolfinnu Baldvins-
dóttur og Ásdísi Ólsen. Af Óliver lá leið-
in á Ölstofuna og aftur kenndi ég ann-
arlegu ástandi mínu um valið. Ölstofan
hefur einhvern veginn munað sinn fífil
fegurri og á það bæði við um staðinn
sjálfan sem veitti ekki af smá upplyft-
ingu og gesti staðarins. Þar var Þor-
steinn Joð sléttur og fínn og Kastljós-
sprinsinn Helgi Seljan syngjandi sæll
og kátur. Við aftur vorum fljótar að finna
okkur borð í horninu og rifjuðum upp
gamla viðreynslutakta sjensanna sem
gengu um barinn þetta kvöld eins
og afturgöngur. Ég hélt heim í
fyrra fallinu enda búin að vera í
því síðan um hádegi og var því
orðin frekar marineruð.
LAUGARDAGUR 14. JÚNÍ
Ég var búin að gleyma
ættarmótinu sem
ég hafði einhverra
hluta vegna tekið
svo vel í fyrir næst-
um því ári. Ég
pakkaði niður
helstu nauðsynjum
á mettíma og var
sest aftur í bílinn áður en ég vissi af. Við
vorum varla komin út úr höfuðborginni
þegar um mig fór hinn ískaldi lands-
byggðarhrollur. Ég hef aldrei verið þessi
útilegutýpa á gönguskóm. Þegar við
komum á áfangastað, var bíllinn ang-
andi eins og ölkjallari og foreldrar mínir
orðnir næstum því hífaðir af áfengis-
andardrætti mínum. Ég var fljót að af-
boða mig í hádegisverð niðjamótsins
og tilkynnti mannskapnum að ég þyrfti
að fá að sofa úr mér í bústaðnum. Ég
var þó fljót að breyta plönum mínum
eftir að við lukum upp dyrunum á rán-
dýra bústaðnum sem pabbi minn hafði
leigt í góðri trú. Þetta var ekki bústaður
heldur 12 fermetra skúr með sóðaleg-
um dýnum og án sturtu, landsbyggð-
arhrollurinn náði nýjum hæðum. Ég var
því tilneydd að fara í hádegisverðinn.
Eftir að hafa borðað svínakótilettur og
kartöflusalat af pappadisk íklædd flís-
galla móður minnar sá ég ekkert annað
í stöðunni en hringja í vinkonu mína og
biðja hana að sækja mig í sveitina. Vin-
konan vildi ólm fá mig í borgina og ég
hafði varla skellt á þegar hún var lögð
af stað. Ég reyndi að gera gott úr þess-
ari tveggja klukkutíma bið og redd-
aði mér með Jägermeister í vasanum
sem ég gat staupað mig á. Ég get samt
ekki lýst gleðinni sem heltók mig þegar
vinkona mín renndi í hlað. Á leiðinni í
bæinn gátum við hlegið af þessu öllu
og gírað okkur upp fyrir kvöld í höfuð-
borginni. Við ákváðum að taka Reykja-
víkursnobbið alla leið og fórum á B5
bæði þyrstar og svangar eftir viðkomu
heima hjá mér enda þurfti ég á verulegri
yfirhalningu á að halda eftir brot úr degi
út á landi. B5 reyndist vera í hressari
kantinum þetta kvöld eða kannski var
ég bara borgarfrelsinu svo fegin að það
hefði verið sama hvar ég hefði verið.
Þar voru Margrét Sigrún, fréttamaður
á RÚV, knattspyrnumaðurinn Gylfi Ein-
arsson og Helga Lind konan hans. Nína
Björk ljósmyndari var þar sömuleið-
is sem og stjörnulögmaðurinn Sveinn
Andri sem virðist ekki missa úr helgi á
börum bæjarins. Við skemmtum okkur
konunglega og ég fagnaði því langt
fram undir morgun að vera eftir allt
stödd í 101 Reykjavík. Guð blessi höfuð-
borgina.
LAUGARDAGUR:
Hinir árlegu sólstöðutónleikar Páls Óskars og
Moniku verða í Þjóðmenningarhúsinu, Hverf-
isgötu 15 og hefjast þeir kl. 22. Að loknum
tónleikunum ganga tónleikagestir út í mið-
nætursólina og fagna lengsta degi ársins.
SUNNUDAGUR:
Fjölskylduhátíðin í Viðey hefst kl. 14 með hátíðar-
messu. Dagskrá hátíðarinnar er fjölbreytt og verð-
ur ýmislegt skemmtilegt í boði fyrir unga sem
aldna. Hátíðin stendur fram eftir kvöldi og endar
með dansleik í eynni. H
E
L
G
IN
díana mist
Helga Vala Helgadóttir,
blaðamaður og
lögfræðinemi.
„Miðinn á Hróarskeldu
2008. Það styttist í há-
tíðina sem er líklega
sú stærsta í mörg ár.
Margir gríðarlega spennandi tónlistarmenn mæta í ár
eins og Neil Young, sem ég sá í London fyrr á árinu og
Radiohead sem ég hef aldrei séð. Eins Bonny Prince
Billie sem ég missti af hér á Gauknum vegna ógleði
yngstu dótturinnar hjá barnapíunni það kvöld. Þetta
verður meiriháttar ferð í byrjun næsta mánaðar.“
„Leitin að tilgangi lífsins eftir Viktor E. Frankl. Þessi bók
er svo mikil snilld. Þegar maður er að kafna úr sjálfs-
vorkunn yfir ranglæti heimsins á maður að opna þessa
bók. Þessi maður, sem lifði af veru í fangabúðum nasista
í seinni heimstyrjöldinni, er höfundur lógóþerapíunnar.
Mæli með því að allir hafi eina slíka á náttborðinu.“
„Bláa biblían
mín. Hér er á ferðinni
lítil blá bók, agnarsmá raunar, sem
lætur lítið yfir sér. Þessi bók hefur
engu að síður að geyma heilræði
fyrir hvern dag ársins og það engin
smá heilræði. Þessi bók hefur bjarg-
að mörgum einstaklingum, kannski
ekki bókin sjálf heldur það sem í
henni stendur. Ég les hana á hverj-
um degi og stundum oft á dag.“
„Sundfötin. Sundlaugarnar eru algjör lífs-
nauðsyn og þar sem maður verður að vera
í sundfötum í sundi þá verða þau hið mesta
þarfaþing. Ég syndi mest lítið í sundi, heldur
fer í pottinn og sit á bekknum, fer aftur í pott-
inn og aftur á bekkinn nokkrum sinnum. Úti-
klefinn er líka málið.“
„Varaliturinn. Mér finnst gaman að vera með
varalit. Þegar ég er kát set ég á mig varalit.
Þegar ég er blúsuð er gott að taka upp varalit-
inn því það er eitthvað skemmtilegt við að setja
upp varalit. Líklega er ég bara
svona misþroska að finnast
enn þá vera ákveðið steit-
ment í að setja á sig vara-
litinn. Svona „girlpower“
eitthvað. Eins og smástelp-
ur sem setja á sig varalit og
geta svo hvorki brosað né talað
vegna þess hversu meðvitaðar
þær verða. Ég er pínu þannig.“
„Síminn minn. Hann
er í senn óþolandi
tæki, nauðsynlegt og
ónauðsynlegt. Gerir úr
manni þræl en léttir lífið
stöku sinnum. Himin háir
símreikningar og óþolandi
ónæði, en fer samt með
manni hvert sem er. Líklega
er þetta ástar/haturssam-
band.“
„Kúlurnar hennar Snærósar. Snærós er dásam-
legt skáld. Snærós er að verða sautján og er í
MH og ein jólin gaf hún okkur þessar kúlur. Á
hverja kúlu hefur hún ort ljóð um fjölskyldu-
meðlimina, einn af öðrum, svo falleg ljóð og
svo full af tilfinningum. Snærós er góð og
Snærós er falleg og það er gaman að eiga
þessar kúlur.“
„Lyklar að heimilinu. Nú er ég aftur
farin að bera lykla. Notaði ekki
slíka í Víkinni fögru en nú eru þeir í
töskunni. Þeir veita mér aðgang að
veröldinni með fjölskyldunni. Þetta
er okkar vin. Heima gerast hlut-
irnir. Þar föðmumst við og grátum
og hlæjum og kyssum. Allt í bland
og segjum „þú ert flott í dag“ eða
„mér þykir vænt um þig“ áður en
haldið er út í daginn. Án heimil-
is væri ég vængbrotin, svona ein-
falt er það.
„Gönguskórnir mínir. Fékk þá í afmælisgjöf í fyrra.
Það var hinn undarlegasti afmælisdagur. En skórnir
eru algerlega málið því að fjallahopp er mitt mál
þessa dagana og ég
hnýti gönguskóna á mig
oft í viku. Get ekki beðið
eftir því að komast í þá
og upp á topp.“
TOPP
10
„Leðurjakkinn. Fann
þennan í Liverpool
fyrir stuttu og er þess
vegna svona nýlega
skotin í honum. Til-
hugalífið á fullu og ég
fer helst ekki út í ann-
arri yfirhöfn nema
þegar ég fer á fjöll.“
Án allra aukefna
og 100%
náttúrulegt.
Pakkning sem fer
vel í veski.
Fyrir fjölskylduna!
14 • FÖSTUDAGUR 20. JÚNÍ 2008