Fréttablaðið - 13.07.2008, Blaðsíða 18

MENNING 2
Ó
li er fæddur 1945
og hefur stærstan
hluta ævinnar
haldið sig fyrir
norðan. Hann
hefur verið aflvaki í mynd-
listarlífi á Akureyri, stofnaði
þar myndlistarfélagið, átti
sinn þátt í að Myndlistarskól-
inn komst á legg og hefur
rekið þar gallerí. Hann stund-
aði sjóinn um nær átta ára
skeið, vann sem blaðamaður
og póstberi, en segir að allan
tímann hafi hann málað og
teiknað sér til yndis. Það hafi
í raun verið blaðamennskan
sem hafi hrundið honum inn á
braut abstrakt expressjón-
ismans. Stutt ferð til Kaup-
mannahafnar til að vinna efni
fyrir blað hafi leitt hann á
Louisiana-safnið í Humlebæk
og þar hafi hann kynnst verk-
um CoBrA-málaranna. Þá hafi
hann fundið sína hillu. Hann
hafi svo gerst atvinnumaður í
myndlist eftir slys í Barents-
hafi og ekki snúið aftur.
Óli segist hafa verið í
hestamennsku og gegnum
hana kynnst fólki frá Mið-
Evrópu. Það hafi sýnt mynd-
um hans áhuga og þannig
hafi hann farið selja. „Menn
tóku upprúllaða stranga
undir handlegginn þegar þeir
fóru frá Íslandi,“ segir hann.
Verk hans hafi átt markað í
Þýskalandi, Austurríki og á
Ítalíu. Svo var það fyrir
tveimur árum að tekin var
saman bók um verk hans sem
þeir Ingvar J. Karlsson og
Guðmundur Birgisson gáfu
út. Það vakti áhuga þeirra hjá
Opera Gallery sem er að
stofni til franskt en hefur á
skömmum tíma komið sér
upp keðju af galleríum í
fjölda borga. París, Feneyj-
um, New York, Miami, Seúl,
Singapore, London og Hong
Kong. Fram undan eru ný
útibú í Mónakó, Dubai,
Moskvu, Madrid og Bombay.
Opera er með býsna
blandað úrval verka. Um tvö
hundruð listamenn eru á
verkaskrá þeirra: flest helstu
stórmenni vestrænnar mynd-
listar. Verkum Óla er stillt
upp við hlið allra helstu meist-
aranna. Hann segir áhuga
þeirra hjá Opera hafa leitt til
þess að hann hefur sýnt víða
á síðustu misserum og verkin
seljist vel: 16 stór málverk
seldust á einum degi á einka-
sýningu hans í London í júní.
Hann hafi átt verk á stórri
sýningu stóru nafnanna sem
var í Seúl og Singapore. Í maí
sýndi hann á einkasýningu í
New York og á núna verk á
sumarsýningu útibúsins í
London. Og í næstu viku
opnar Opera í Mónakó þar
sem verk hans verða í boði.
Fram undan eru sýningar í
Dubai, Genf og Aþenu. þau
hjónin, Óli og kona hans, Lilja
Sigurðardóttir, verða í Valpoli-
cella í Toscana um tveggja
mánaða skeið síðsumars þar
sem hann verður að vinna
verk fyrir útibú Opera í
Feneyjum. Velgengni hans er
mikil og athyglisvert að
áhugamálari sem gerist á
miðjum aldri atvinnumaður
skuli ná slíkri fótfestu á
vegum gallerí-keðju eins og
Opera er. Minna má á að í hópi
CoBrA-manna á sínum tíma
voru listamenn sem aldrei
fengu formlega menntun.
Óli er utan nafna síns Elías-
sonar sá íslenskur myndlist-
armaður sem á um þessar
mundir mestri velgengni að
fagan á erlendum vettvangi:
upphaf hans sem áhuga-
málara og síðbúin innkoma
hans á erlendan markað með
svona miklum gjósti hefur
farið létt fyrir brjóstið á
mörgum í myndlistargeiran-
um. Hann þykir ekki nógu
fínn, né heldur Opera gallery.
„Ég læt mér það í léttu rúmi
liggja,“ segir Óli enda bíður
hans ærinn starfi að vinna
verk fyrir komandi sýningar
og kaupendur sem bíða eftir
verkum hans.
HEFUR MÁLAÐ ALLA TÍÐ
Óli G. Jóhannsson listmálari nýtur um þessar mundir meiri athygli og sölu víða um heim á
vegum Opera Gallery en mörgum gengur vel að viðurkenna. Hann er sjálfmenntaður málari,
stundaði lengst af aðra vinnu, en hefur á síðustu tveimur árum átt mikilli velgengni að fagna.
MYNDLIST PÁLL BALDVIN BALDVINSSON
Mikil útgáfa
og umfjöll-
un hefur
verið að
undanförnu í
tengslum við
sýningarhald
Óla á vegum
Opera. Hann
situr hér í
sólinni með
hluta af sýn-
ingarskrám
og tímaritum
með umfjöll-
un um hinn
skjóta feril
hans.
Til Brynju
fallegust
sagði Róska
um Brynju
fallegu stelpurnar
lífsins yndi
og von
best að brjóta upp
þora að gera
og vera
Grænland
Suður-Ameríka
Alsír
norður
og suður
og norður
í sköpun
og vitund
og verund
heil
og sjálf
og sterk
F
R
É
T
TA
B
L
A
Ð
IÐ
/H
E
IÐ
A
S umarið er mikill uppgangstími í öllu menningar-starfi í nágrannalöndum okkar, bæði vestan hafs
og austan. Þrátt fyrir að hin þróuðu samfélög
Evrópu og Ameríku lúti sömu reglum um sumar-
leyfi og hér tíðkast er sumartengt menningarstarf
með miklum blóma: listahátíðir af öllum stærðum
og gerðum nýta sér hina björtu sólardaga og hlý
kvöldin til að draga borgarbúa og gesti út á torgin.
Sumarvertíð listamanna af öllu tagi tekur á sig
nýjan svip: steinar og sterkir litir lýsast upp, tónlist
og leikur fær á sig annan svip.
Hér á landi lútum við öðrum reglum: leikhúsin
loka bundin af starfssamningum leikara sem vinna
sér aukið leyfi með meiri vinnu yfir vetrarmánuð-
ina. Sýningarhald myndlistarmanna lýtur ekki í
lægra haldi fyrir ljósinu. Þvert á móti glæðist
safnastarf um allt land og nýtir sér aukna umferð,
rétt eins og sérsniðið tónleikahald sem dreifist
skyndilega um landið allt um leið og dregur úr
starfi Sinfóníunnar og tónlistarskólanna sem eru
stóru virkin í tónlistarlífi landsmanna. Tónlistar-
starfið yfir sumarið er unnið í hjáverkum, af áhuga
en ekki hagnaðarvon. Menningarsumarið er stutt:
frá sautjánda júní fram til töðugjalda eru í raun
ekki nema örfáar vikur, lenging skólaársins hefur
haft það í för með sér að sumarið er að styttast. Ég
hef aldrei skilið til fulls hvers vegna opinberar
menningarstofnanir eins og leikhús á opinberum
styrkjum og stórfyrirtæki á borð við Sinfóníuna
leggja allt starf af yfir þessa fáu mánuði þegar
ljósið fyllir hvelin yfir landinu. Þessir 300 þúsund
leikhúsgestir sem sækja sýningar níu mánuði ársins
eiga skilið að njóta leiklistar sumarmánuðina.
Nægilega mörg dæmi er um sumarstarf leikhúsa
alla síðustu öld til að sanna að slík starfsemi á rétt á
sér. Eins er það með tónlistarlífið: hví ætti það að
leggjast af hér á landi þær vikur sem fólk getur sótt
tónleika yfirhafnarlaust? Sumarið ætti hér á landi
að vera sá tími sem menningarlíf allt væri með
mestum blóma.
Orsök þessa langa hlés á reglulegu menningar-
starfi liggur í kjarasamningum og lítt sveigjanleg-
um ráðningarkjörum opinberra starfsmanna. Og
svo sterk er sú hefð að hún mótar allt samfélagið:
sumarið er látið eftir eldhugum, hugsjónafólki,
brotakenndu sjálfboðaliðastarfi. Sem hentar
yfirvöldum prýðilega. Samkvæmt þeirra kokka-
bókum eru sumrin menningarlaus tími.
MENNINGARSUMUR
Páll Baldvin Baldvinsson skrifar
LJÓÐIÐ
Birna Þórðardóttir
Í minningu Brynju Benediktsdóttur,
júní 2008.
Börn í 100 ár
Sýning sem vert er að skoða
Opið alla daga
í sumar frá
KL 13-18.
Safnahúsi
Borgarfjarðar
Bjarnarbraut 4-6
Borgarnesi
S: 430 7200
safnahus@safnahus.is
www.safnahus.is