Fréttablaðið - 31.07.2008, Blaðsíða 40

31. JÚLÍ 2008 FIMMTUDAGUR8 ● fréttablaðið ● norðurland
Um áratugaskeið hafa tveir söluskálar verið reknir við
þjóðveginn í Hrútafirðinum en nú sér brátt fyrir endann
á því.
Einn af þekktustu söluskálum landsins, Staðarskáli, og ná-
granni hans, Brúarskáli, munu renna saman í einn söluskála
með haustinu. Ástæðan fyrir því er að þjóðvegurinn hjá
skálunum verður færður þannig að hann mun liggja nokkru
norðar en hann gerir í dag. Sá vegur sem nú liggur fram hjá
Staðarskála verður innansveitarvegur en gatnamót hans og
þjóðvegarins verða þar sem Brúarskáli stendur í dag. Eftir
vegarfærsluna mun því standa einn sameinaður skáli við
Hrútafjörðinn.
Að sögn Kristins Guðmundssonar stöðvarstjóra var nýi
skálinn hannaður frá grunni sem þjónustumiðstöð á einni hæð
og mun bera nafnið N1 Staðarskáli, en N1 keypti Staðarskála
síðastliðið sumar. Þegar Kristinn er inntur eftir því af hverju
ákveðið hafi verið að halda í nafn Staðarskála segir hann Stað-
arskála alltaf hafa haft stóra markaðshlutdeild. „Það hefur
verið stórt nafn í gegnum tíðina. Svo er þetta líka byggt í landi
Staðar og eðlilegt að það nafn fylgi áfram.“
Kristinn segir að skálarnir tveir hafi verið sameinaðir
undir sömu stjórn árið 2002. „Olíufélagið kom til okkar, eig-
enda Staðarskála, og óskaði eftir samvinnu eða samruna á
þessum skálum.“
Kristinn útskýrir að samruni skálanna muni líklega bæta
þjónustuna. „Ég held að það sé sterkara fyrir þá sem fara um
veginn að hafa eina öfluga þjónustumiðstöð heldur en marg-
ar.“
Þó verið sé að breyta og búa til öfluga þjónustumiðstöð við
Hrútafjörðinn segir Kristinn að reynt verði að halda í gaml-
ar hefðir þó eitthvað breytist í samræmi við það sem N1 gerir
annars staðar. „Við viljum halda í rétt dagsins sem eru þrír
réttir sem við bjóðum yfirleitt upp á í hádeginu og á kvöld-
in en þeir eru þjóðlegir,“ upplýsir hann og bætir við að hinir
þekktu, heimagerðu ástarpungar og íslenska kjötsúpan muni
að sjálfsögðu verða áfram á boðstólum. - mmr
Staðarskáli heyrir brátt
Fljótlega munu vegfarendur í Hrútafirðinum ekki keyra fram
Kristinn Guðmundsson stöðvarstjóri segir að reynt verði
að halda í gamlar hefðir skálanna. MYND/ERLA SIF KRISTINSDÓTTIR
Í Hléskógum í Eyjafirði er
skemmtilegur húsdýragarður
í stöðugri uppbyggingu. Hjón-
in Guðbergur Egill Eyjólfsson
og Birna Kristín Friðriksdóttir
eiga garðinn og reka, en garður-
inn opnaði í fyrra með fullri starf-
semi.
„Á hverju ári ætlum við að
bæta aðeins við garðinn. Í ár
fjölgum við kanínutegundum og
opnum kaffihús og á næsta ári
munu refir og svín bætast við,“
segir Guðbergur.
Þau hjónin keyptu jörðina árið
2005 til að gerast kúabændur.
„Þegar við seldum kvótann okkar
kom upp sú hugmynd að opna
húsdýragarð því að hér viljum
við búa og ala upp börnin okkar,“
segir Guðbergur, en hann er for-
maður Búkollu, samtaka áhuga-
manna um íslensku kúna.
Í garðinum eru kindur, kýr,
naut, hestar, kálfar og geitur, fjór-
ar tegundir af kanínum, hund-
ur, kettlingar, fasanar og hænur.
„Allir sem koma fá að halda á og
klappa kettlingunum, hitta hund-
inn og fara inn til geitanna,“ út-
skýrir Guðbergur. Í húsdýra-
garðinum er einnig ein svört geit
en að sögn Guðbergs er
það merkilegt fyrir
þær
sakir
að á
Íslandi
eru aðeins um
fimm hundr-
uð geitur.
Áttatíu pró-
sent þeirra
eru flekkóttar
og tuttugu eru
hvítar. Þetta er
því eina svarta
íslenska geitin í heim-
inum.
Öll aðstaða í garðin-
um er góð. Á svæðinu er
tjaldsvæði, heimagist-
ing og leiksvæði fyrir
börnin ásamt
salernisað-
stöðu. „Þeir
sem koma
og gista hjá
okkur fá frítt inn í hús-
dýragarðinn. Einnig bjóðum við
öllum þeim sem koma í garð-
inn upp á kaffi og heimabak-
að meðlæti,“ segir Guðberg-
ur. Aðsókn í garðinn hefur
verið góð. Í fyrra komu um sex
hundruð manns en í ár hafa að-
sóknarmet verið slegin tvisvar.
Hléskógar eru í um tuttugu
mínútna fjarlægð frá Akureyri,
Grenivíkurmegin.
Þeir sem vilja kynna sér hús-
dýragarðinn í Hléskógum betur
er bent á heimasíðuna www.bondi.
is/pages/926
- kka
Kanínur og kaffihús
Í Í húsdýragarðinum býr
þessi svarti kiðlingur sem er
svo gæfur að hann heilsar
öllum með knúsi.
Nýverið var afhjúpað minn-
ismerki um Valda vatnsbera
í skrúðgarðinum á Þórshöfn,
en Valdi vatnsberi var síðasti
vatnsberinn á Íslandi.
Vatnsveita Þórshafnar tók til
starfa haustið 1945 og ári seinna
var búið að tengja flest hús í
kauptúninu við veitukerfið. Þar
með hófst upphafið að enda-
lokum á starfi síðasta vatns-
berans á Íslandi, en Guðvaldi
Jón Sigfússon, ýmist kallaður
Valdi Fúsa eða Valdi vatnsberi,
var vatnsberi staðarins og sótti
vatn í brunn hreppsins, sem var
mikil steinþró. Úr þrónni var
vatninu dælt með sogdælu og
bar Valdi það síðan syngjandi í
hvert hús.
Nýverið var afhjúpað minn-
ismerki um Valda í skrúðgarð-
inum á Þórshöfn og flutti lista-
maðurinn Jóhann Ingimarsson
(Nói) stutta tölu af því tilefni
þar sem hann greindi meðal
annars frá lífshlaupi síðasta
vatnsberans á Íslandi.
Gerð minnismerkisins var
kostuð af Langanesbyggð og að
auki styrkt af Menningarráði
Eyþings.
Minnisvarði afhjúp-
aður á Þórshöfn
Valdi vatnsberi setur skemmtilegan blæ á skrúðgarðinn á Þórshöfn.
MYND/GUÐJÓN GAMALÍELSSON
2