Fréttablaðið - 23.08.2008, Blaðsíða 24

24 23. ágúst 2008 LAUGARDAGUR
Hafið þið hist áður? Hvað vitið þið
um hvort annað?
Geir Jón: Nei, aldrei. Sigríður er
ekki góðkunningi lögreglunnar.
Sigríður: Nei, ég er það ekki.
Geir Jón: Ertu héðan úr Reykja-
vík?
Sigríður: Já, úr Laugardalnum og
ég er ekki með bílpróf þannig að
ég er ekki ökuníðingur eða neitt
svoleiðis.
Geir Jón: Svo að þú ert enginn við-
skiptavinur lögreglunnar?
Sigríður: Neibb. En, já, hvað veit
ég um þig. Ég veit að þú ert lögga,
það fer ekkert á milli mála, og ég
veit meira að segja að þú ert yfir-
lögregluþjónn í Reykjavík. Og ég
vissi það áður en ég kom hingað að
þú værir mjög hávaxinn maður.
Svo veit ég eitt í viðbót. Ég veit að
þú syngur.
Geir Jón: Það er alveg rétt. Ég hef
meira að segja lært heilmikið í
söng.
Sigríður: Ég held ég hafi séð þig
syngja einhvern tíma. Getur það
ekki verið? Í sjónvarpinu.
Geir Jón: Það passar. Þetta er það
sem tengir okkur – söngurinn. Ég
veit ekkert um þig samt. Ég man
eftir að hafa séð myndir af þér og
veit að þú ert að syngja í hljóm-
sveit, svona popphljómsveit. En
ekkert annað.
Sigríður: Það er ágætt.
Geir Jón: Það getur verið mjög
jákvætt þegar lögreglan veit ekki
of mikið um mann.
Söngur og barnapössun
Nú er menningarnótt haldin í
þrettánda sinn. Hvað finnst ykkur
um þessa hátíð? Ef þið ættuð að
skipta um hlutverk á menningar-
nótt hvernig myndir þú Sigríður
verja deginum sem yfirlögreglu-
þjónn og Geir Jón hvað myndir þú
syngja á tónleikunum á Mikla-
túni?
Geir Jón: Mér finnst menningar-
nótt stórkostleg, stórbrotin og
merkileg. ég þekki hana frá fyrstu
tíð þegar þetta varð til úr nánast
engu. Þarna finna allir eitthvað
við sitt hæfi. Það er svo margt í
boði og mörgum gefið tækifæri og
það er mjög jákvætt.
Sigríður: Mér finnst menningar-
nótt frábær. Þetta verður alltaf
stærra og stærra og það er alltaf
erfiðara og erfiðara að velja hvað
maður ætlar að sjá svo ég er eigin-
lega hætt því. Ég fer bara niðrí bæ
og læt loftið bera mig eitthvert.
Geir Jón: Ég hef alltaf verið að
vinna á menningarnótt nema einu
sinni þegar ég fór á danska daga í
Stykkishólmi og þá varð hin fræga
umferðarteppa á menningarnótt
og allt vitlaust í fjölmiðlum. Ég
var skammaður fyrir að hafa ekki
verið í vinnu, tók það auðvitað
mjög alvarlega og hef verið í
vinnu síðan á þessum degi. Oftast
frá því um miðjan daginn og fram
til sjö átta um morguninn þegar
allt er komið í ró.
En ef við Sigríður ættum að
skipta um hlutverk og ég þyrfti að
syngja á sviðinu á Miklatúni þá
myndi ég syngja músík sem ég
heyri voða sjaldan. Það er
Theodorakis. Þetta er skemmtileg
grísk músík. Síðan tæki ég líka
eitthvað gott íslenskt en ekkert
popp, ég er voða lítill poppari.
Sigríður: Þetta er náttúrulega
dálítið ósanngjarnt því að hann er
söngvari en ég er ekki lögga. Ég
veit alla vega að ég myndi koma á
Miklatún og hlusta á Geir Jón
syngja.
Geir Jón: Og sjá til þess að enginn
myndi ráðast á mig.
Sigríður: Já, ég myndi gera það.
Svo myndi ég hugsanlega þurfa
að vera bara á hjólinu mínu með
lögguhúfu, út af bílprófsleysinu.
Geir Jón: Það er flott. Hjólandi
lögga kemst hratt yfir.
Sigríður: Já, það er ekki mikið um
þær. Ég hugsa að ég myndi ekki
treysta mér í að stjórna miklu en
ég gæti kannski haft svona umsjón
með týndum börnum. Þarf ekki
alltaf einhvern í það?
Geir Jón: Jú, jú, við þurfum ein-
mitt fólk sem getur talað og rætt
við börnin. Ég hugsa að þú værir
fín í það. Ég sé það bara á þér.
Sigríður: Ef þig vantar einhvern
tíma aðstoð í barnadeildinni þá
talarðu við mig. Svo er aldrei að
vita nema við reynum að fá þig
upp á svið með okkur einn daginn.
Alltaf vinsælt að vera með svona
leynigest.
Syngja ekki í sturtu
Þið eruð bæði mikið söngfólk,
hafið þið lært söng og syngið þið í
sturtu? Ef þið ættuð að syngja
saman dúett hvað mynduð þið þá
syngja?
Geir Jón: Ég hef lært söng bæði í
einkatímum og síðan í Söngskól-
anum. Ég bjó lengi í Vestmanna-
eyjum en kom hingað 1984, fór í
Söngskólann og tók tvö stig á einni
önn. Mér var boðið að gera stærri
hluti en vildi frekar halda áfram í
lögreglunni.
Sigríður: Tvö stig á einni önn? Það
er nú meira en margur söngvari
getur sagt. Ég var í söngskólanum
í Reykjavík í fjögur ár meðan ég
var í menntaskóla. Var að fara að
taka sjötta stig þar þegar ég hætti.
Fór svo í FÍH nokkrum árum
seinna og kláraði það í vor. Svo hef
ég reyndar alltaf verið í Hamra-
hlíðarkórnum.
Geir Jón: Svo þú hefur breiðan
bakgrunn.
Sigríður: Já, ég hef verið að syngja
djass til dæmis og svo langar mig
að fara að syngja meiri klassík.
Geir Jón: Mér líst vel á það. Það er
gott að söngvarar hafi mikla
breidd. Mig vantar poppið, það
gafst aldrei tækifæri til þess. Ég
hef mjög klassískan tónlistar-
smekk, svo hlusta ég mikið á
kristilega músík og svolítið á
„gospel“. Ég er hrifinn af fjór-
rödduðum sálmum og hef sungið í
kirkjukór í 40 ár. Annars er ég
bara hrifnastur af íslenskum fal-
legum lögum sem kannski er erf-
itt að heimfæra upp á einhvern
ákveðinn stíl. Ég verð að geta skil-
ið textann og melódíuna. Og að
það næri mig en pirri mig ekki
mikið. Þannig að teknó músík og
svoleiðis. Oh.. það fer alveg með
mig.
Sigríður: Ég held við getum bara
verið nokkuð sammála. Ég er rosa
gamaldags. Ég elska til dæmis
gömul íslensk dægurlög.
Geir Jón: Við gætum örugglega
gert góðan dúett.
Sigríður: Myndum við ekki bara
syngja Draumalandið og eitthvað
svoleiðis.
Geir Jón: Jú, það er fallegt og
myndi örugglega passa vel við
raddirnar okkar.
Sigríður: Svo gætum við líka tekið
Ellý og Villa.
Geir Jón: Það hljómar vel. En með
sturtuna, ég syng aldrei í sturtu.
Sigríður: Ekki ég heldur. Ég söngla
mjög mikið til dæmis við uppvask-
ið og þegar ég er að brasa eitthvað
en ekki í sturtu.
Geir Jón: Það er alveg vonlaus
staður að syngja á. Ég held að þeir
sem syngja í sturtu syngi helst
ekki annars staðar. Auðvitað er
hægt að syngja við ýmis tækifæri
en þegar ég er að syngja þá er það
eitthvað sem mig langar að lifa
mig inn í og í sturtu er bara nógu
mikil vinna að reyna að þvo þenn-
an 204 cm og 100 kílóa líkama.
Fólkið skiptir mestu
Snúum okkur að málum vikunnar.
Nýr borgarstjóri er tekinn við í
Ráðhúsinu. Hvað finnst ykkur um
þessi meirihlutaskipti? Hverju
mynduð þið beita ykkur fyrir í
borginni ef þið fengjuð nokkra
mánuði í borgarstjórastól?
Geir Jón: Ég má nú ekki blanda
mér neitt í pólitík, starfsins vegna
og vænti bara mikils af þessu
fólki. Ef ég stjórnaði þá myndi ég,
númer eitt, tvö og þrjú, snúa mér
að fólkinu: Börnum, unglingum og
gamalmennum. Það eru of margir
sem hafa ánetjast fíkniefnum eða
lent í afbrotum og í svona litlu og
fámennu landi getum við með
samstilltu átaki náð höndum um
þetta fólk. Þetta eru verðmæti til
framtíðar og ég vil fjárfesta í
þessum verðmætum. Steinsteypan
má bíða, malbikið má bíða en ekki
þessi verðmæti.
Sigríður: Mér finnst öll þessi
meirihlutaskipti dálítið skrítin.
Þetta er ekki bara óþægilegt og
erfitt heldur líka mjög fyndið.
Svolítið svona skrípó. En ef ég
væri borgarstjóri þá hugsa ég að
ég myndi líka einbeita mér að
fólkinu. Mér er alveg sama um öll
þessi mislægu gatnamót, þau
koma mér ekki við. Ég myndi vilja
skapa meira borgarlíf í miðbæn-
um og meiri stemningu. Ég fer
aldrei í Smáralind eða Kringluna
og mér er annt um að það sé gott
og skemmtilegt að vera í bænum.
Þá er ég ekki að tala um gömul
hús og svoleiðis heldur bara
mannlífið.
Geir Jón: Já, samfélag fólks verð-
ur að vera þannig að það geti feng-
ið tækifæri til að gera það sem það
langar til. Mannlífið breytist ekki
með því að byggja hús, ef fólki
líður vel og er hamingjusamt þá
kemur allt hitt á eftir.
Sigríður: Já, mér finnst það. Við
værum bara mjög góður meiri-
hluti.
LITLI OG STÓRI Sigríður trúir á yfirnáttúrulega hluti eins og álfa en Geir Jón er eina tröllið sem hún hefur séð. Bæði eru þau sann-
færð um að ýmislegt geti gerst á fullu tungli, en telja slíkt þó ekki yfirnáttúrulegt heldur þvert á móti náttúrulegt. „Þetta eru engin
trúarbrögð, reynsla mín í lögreglunni sýnir að það er meira að gera á fullu tungli,“ segir Geir Jón. FRÉTTABLAÐIÐ/ARNÞÓR
Tækju Draumalandið í dúett
Hann ætlar að halda uppi lögum og reglum í borginni á menningarnótt meðan hún tryllir lýðinn á Miklatorgi. Geir Jón Þórisson
yfirlögregluþjónn og Sigríður Thorlacius, söngkona hljómsveitarinnar Hjaltalín, settust á rökstóla og ræddu meirihlutaskiptin í
borginni, Ólympíuleikana og dúettinn sem þau stofna kannski við tækifæri. Þórgunnur Oddsdóttir blaðamaður var fluga á vegg.
Á RÖKSTÓLUM
Auðvitað er hægt að syngja við ýmis tækifæri en þegar ég
er að syngja þá er það eitthvað sem mig langar að lifa mig
inn í og í sturtu er bara nógu mikil vinna að reyna að þvo
þennan 204 cm og 100 kílóa líkama.