Fréttablaðið - 23.08.2008, Blaðsíða 38

● Forsíðumynd: Arnþór Birkisson tók mynd á heimili
Nínu E. Sandberg Útgáfufélag: 365 miðlar ehf., Skafta-
hlíð 24, 105 Reykjavík, s. 512 5000 Ritstjórar: Roald
Eyvindsson roald@frettabladid.is, Emilía Örlygsdóttir
emilia@frettabladid.is, Hrefna Sigurjónsdóttir hrefna@
frettabladid.is Auglýsingar: Hlynur Þór Steingrímsson
s. 517 5439 Útlitshönnuður: Kristín Agnarsdóttir krist-
ina@frettabladid.is.
HEIMILISHALD
HREFNA SIGURJÓNSDÓTTIR
Y
firfullar geymslur, úttroðnar hirslur og fataskápar leynast
víða og margir kannast við þá tilfinningu að svo virðist sem
heimilið sé við það að springa. Þá er ráð að fara í gegnum
gömlu hlutina og velta fyrir sér hverju ber að halda og hvað
má fara. Ágætis þumalputtaregla er að miða við eitt til tvö ár í notk-
un. Ef hluturinn eða flíkin hefur ekki verið snert í rúmt ár þá er það
ágætis vísbending um að tími sé kominn til að kveðja.
Merkilegt er hversu ljúfsár kveðjustundin getur orðið þrátt fyrir
að hluturinn sé í raun löngu skilgreindur sem drasl á heimilinu. Milda
má þó sársaukann með því að koma hlutnum í góðar þarfir á nýjum
stað og jafnvel er möguleiki á að græða aðeins í leiðinni. Græða má
ánægju og góða samvisku með því að gefa fatnað og
annað slíkt til góðgerðarmála en einnig má græða
beinharða peninga á flóamörkuðum.
Ég öðlaðist mína fyrstu flóamarkaðsreynslu sem
seljandi um síðastliðna helgi. Þá arkaði ég af stað
með troðfulla kassa á flóamarkað í Vesturbænum.
Skór, föt og bækur voru í meirihluta en annað smá-
legt slæddist með. Hópur fólks hafði safnast saman
með gamla drauma í kössum og vonarglampa í
augum, þar á meðal ég. Ég náði að hertaka myndar-
legt söluborð og setti svo restina á lítið tjaldborð.
Til að byrja með var ég efins þegar um gengu flóamarkaðsgestir með
vandlætingarsvip og vildu helst fá allt gefins. Það rættist þó fljótt úr
því og skemmtilega fólkið tók að streyma inn. Fyrsti hluturinn sem
seldist var gamalt og úr sér gengið gerviblóm sem hafði flækst með
og ákvað ég að nota það til skreytinga. Ekki datt mér í hug að einhver
myndi vilja greiða fyrir greyið en það vakti hrifningu og var slegið
fyrsta boði. Skemmtilegast var þegar fólk hoppaði hæð sína yfir
góðum kaupum og skokkaði léttfætt af stað með gamlan bónuspoka og
fimm ára flík af mér í hendi. Þá gladdist mitt litla flóamarkaðshjarta
yfir því að gamla dótið mitt gæti orðið fjársjóður í fórum annarra.
Ekki svo að skilja að ég hafi bara verið með eitthvert drasl heldur
er það nú svo að smekkur fólks og vöxtur breytist og geta gömlu
gripirnir verið í góðu standi þó svo þeir þjóni ekki lengur löngunum
eigandans.
Þegar upp var staðið græddi ég dágóða summu og gleði í hjarta. Ég
vona bara að annar Vesturbæjarmarkaður verði haldinn fljótt aftur
því stemningin var einstök og fóru margir léttari heim en þegar þeir
komu, í ýmsu tilliti.
Endurnýjun lífdaga
„Hópur fólks
hafði safnast
saman með
gamla drauma
í kössum og
vonarglampa í
augum, þar á
meðal ég.“
Hálsmen og talnabönd hafa verið
Helgu Rún Pálsdóttur, klæðskera-
meistara og búningahönnuði, hug-
leikin frá unga aldri og fá þau að
prýða tvo veggi í svefnherbergi
hennar.
Helga Rún hefur komið háls-
festunum fyrir á fjölmörgum
snögum en segist þó eiga mun
fleiri men í fórum sínum. „Þarna
eru bara þau sem ég er með í notk-
un en ég skipti þeim reglulega
út,“ segir Helga Rún. Fyrir ofan
snagana er svo myndarlegt eyrna-
lokkasafn. „Ég hengi eyrnalokk-
ana mína á efri part af þjóðbún-
ingi frá Gvatemala en þar átti ég
heima sem barn.“
Helga Rún notar hálsmen á
hverjum degi en eyrnalokka ögn
sjaldnar. „Lífið er í lit hjá mér og
auk hálsfestanna skreyti ég mig
ávallt með smáhatti eða spöng,“
segir Helga Rún sem byrjaði að
búa til hálsmen úr beinum og
hrossatönnum sem barn og hefur
haldið þeirri iðju áfram. Töluvert
af menunum eru eftir hana og
sömu sögu er að segja um eyrna-
lokkana.
Fyrir ofan hjónarúmið hanga
síðan talnabönd á hvítum nöglum
en þeim hefur Helga Rún safnað
frá því að hún var lítil stelpa. „Ég
held að ég hafi orðið hugfangin af
slíkum böndum strax í fyrstu ut-
anlandsferð minni. Mörg þeirra
eru keypt af munkum og nunnum
sem hafa veitt þeim blessun sína,“
segir Helga Rún og er nokkuð
viss um að böndunum fylgi bæði
hlýja og gæfa enda sé einstaklega
gott að sofa undir þeim. „Meira
að segja maðurinn minn, sem er
heimspekingur og alger trúleys-
ingi, er sammála mér.“
Helga Rún rekur fyrirtæk-
ið Prem ehf. og gerir meðal ann-
ars hatta og önnur höfuðföt. Nú á
menningarnótt munu nokkrar af
styttum miðbæjarins, eins og Jón
Sigurðsson og Jónas Hallgríms-
son, fá að bera þá en hún hefur út-
búið hatta sem einkenna mennina
og tíðarandann sem ríkti er þeir
voru uppi. - ve
Litríkt skart á vegg
● Hálsmen og talnabönd prýða svefnherbergisveggi Helgu Rúnar Pálsdóttur.
Fyrir ofan hjónarúm Helgu Rúnar hanga
talnabönd sem hún hefur safnað frá
unga aldri.
Helga Rún Pálsdóttir notar hálsmen á hverjum degi og með því að hengja þau upp á vegg hefur hún góða yfirsýn yfir úrvalið.
FRÉTTABLAÐIÐ/GVA
● heimili&hönnun
www.lysingoghonnun.is
-Halógenljós
-Rofar og tenglar
-Ljósastýringar,
Gólfhitastýringar &
Hljóðkerfi frá Niko
Allt fyrir húsbyggjendur
Hamraborg 3 • Kópavogi • Sími: 578-5060
23. ÁGÚST 2008 LAUGARDAGUR2