Fréttablaðið - 25.08.2008, Blaðsíða 38

22 25. ágúst 2008 MÁNUDAGUR
sport@frettabladid.is
PEKING 2008 Langþráður draumur
Ólafs Stefánssonar varð að raun-
veruleika í gær þegar hann tók á
móti verðlaunum á Ólympíuleik-
um. Þessi einhver merkasti íþrótta-
maður íslenskrar íþróttasögu var
enn að melta hvað hefði gerst hér í
Peking er blaðamaður Fréttablaðs-
ins settist niður með honum í gær.
„Ég var búinn að vera hálfdofinn
síðustu mínútur. Eftir einhverja
klukkutíma fer ég eflaust að átta
mig á hvað hafi gerst. Þessi árang-
ur er staðfesting á því að þær hugs-
anir og tilfinningar, sem og aðgerð-
ir, sem ég hef verið að draga að
mér síðustu ár, hafa verið í lagi og
hafa skilað einhverju. Ég er eigin-
lega stoltastur af því,“ sagði Ólafur
dreyminn en hann segist hafa lært
mikið síðustu ár.
Að samræma huga og kenningar
„Mér hefur tekist að samræma
huga minn og kenningar við
nákvæmlega það sem ég er að gera
í stað þess að það væru átök. Hér
áður taldi ég þetta hafa verið þrjú
svið. Fjölskylda mín sem ég þarf að
rækta, síðan taldi ég mig hafa minn
heim sem eru bækur og annað og
svo loks atvinnan mín. Núna tókst
mér að samræma hugann minn við
starfið eða landsliðið réttara sagt.
Þetta er búið að vera frábært
þannig. Á endanum snerist þetta
ekki bara um að ná í medalíuna.
Fyrir mig var þetta miklu meira, að
birta hugsanir, sjá þær gerast og
geta það,“ sagði Ólafur.
Það dylst engum hér í Peking að
það hefur verið einstakur andi og
stemning yfir liðinu; einhver ára
sem erfitt er að útskýra.
Ákveðnir óvæntir hlutir
„Það eru ákveðnir óvæntir hlutir
sem hafa gerst sem hafa stór áhrif
á þessa niðurstöðu. Þar er ég meðal
annars að tala um Didda [Ingimund
Ingimundarson] sem kemur frá-
bær inn í vörnina með Sverre. Ofan
á það kemur markvarslan hjá þeim
félögum sem eru að taka fimmtán
bolta að meðaltali. Það hefur vant-
að og þetta eru óvæntustu og gleði-
legustu þættirnir sem hafa breyst í
okkar leik. Ef Vignir hefði ekki
meiðst þá hefði Diddi kannski ekki
komið. Ef Birkir hefði ekki meiðst
í fótbolta á æfingu hefði Bjöggi
kannski ekki fengið tækifæri gegn
Spánverjum sem síðan varð til
þess að hann kom hingað. Það varð
kannski til þess að við tökum silfur.
Ég er ekkert að hallmæla Birki en
svona geta litlir hlutir oft breytt
miklu í einhverri niðurstöðu,“
sagði Ólafur og hrósar liðsfélögum
sínum.
„Hver einasti maður í þessu liði
sem fékk medalíu á hana algjör-
lega skilið og var fullkomlega með
í ferðalaginu. Það voru allir að
dreifa jákvæðum anda og fimmt-
ándi maðurinn Bjarni Fritzson
líka.“
Ólafur segist hafa lært mikið á
þessari vegferð og uppgötvað nýja
hluti.
„Ég sagði við strákana að nota
þetta til þess að vera virkilega
stoltir af sjálfum sér. Vera glaðir
og sáttir. Elska sjálfan sig. Við
eigum að finna fyllinguna en ekki
vöntunina. Finna hver maður er.
Þegar maður er sáttur við sjálfan
sig getur maður byrjað að gefa
orku og það vil ég að við gerum.
Við í landsliðinu erum tákn fyrir
möguleika þess að geta búið til
hetju úr sjálfum sér ef maður dreg-
ur að sér réttu hlutina, óskar sér
þess nógu mikið, hugsar jákvætt,
sér hlutina fyrir sér og þá er lífið
bæklingur sem maður getur valið
úr. Það er eitthvað sem ég hef öðl-
ast í þessari ferð og það finnst mér
merkilegast af öllu,“ sagði Ólafur
heimspekilegur að vanda.
Er hættulega sáttur
Þrálátur orðrómur er um að Ólafur
hafi verið að leika sinn síðasta
landsleik í gær en sjálfur hefur
hann ekkert viljað tala um það.
Hann er orðinn 35 ára og langt í
næsta stórmót hjá landsliðinu.
„Við sjáum hvað gerist. Það er
samt hægt að orða það þannig að
ég er hættulega sáttur. Ég er sátt-
astur við að hafa brotið medalíu-
múrinn og vonandi opnað einhverj-
ar flóðgáttir. Strákarnir eru núna
fullir sjálfstrausts og vita hvað
þarf til að ná árangri. Það er vissu-
lega freistandi að hætta núna og
það gæti vel gerst,“ sagði Ólafur
Stefánsson landsliðsfyrirliði.
Það er freistandi að hætta núna
Ólafur Stefánsson lék líklega sinn síðasta landsleik fyrir Íslands hönd í gær og yfirgaf svo sviðið með lang-
þráðum verðlaunum af Ólympíuleikunum. Hann segir að strákarnir eigi að vera stoltir og elska sjálfan sig.
HENRY BIRGIR GUNNARSSON
Skrifar frá Peking
henry@frettabladid.is
SILFUR Í HENDI Landsliðsþjálf-
arinn Guðmundur Guðmunds-
son sýnir Ólympíusilfur Ólafs
Stefánsonar.
PEKING 2008 „Það eru auðvitað
blendnar tilfinningar að hafa
fengið silfur skömmu eftir að
hafa tapað stærsta leik lífs síns.
Þegar maður lítur til baka verður
maður alltaf stoltur af þessu. Það
er í raun leiðinlegt að þetta þurfi
að taka enda,“ sagði miðjumaður-
inn Snorri Steinn Guðjónsson
sem hefur farið hamförum í
Peking og haldið áfram að
stimpla sig inn sem einn besti
miðjumaður heims.
„Það var erfitt fram að
verð launa afhendingu en ég
hresstist þegar ég steig upp á
pallinn. Það eru sárafáir íþrótta-
menn sem fá að upplifa þá
tilfinningu. Að vera fyrsta
íslenska handboltalandsliðið til
að fara á pall á stórmóti og það á
Ólympíuleikum er gæsahúð,“
sagði Snorri. – hbg
Snorri Steinn Guðjónsson:
Verð alltaf stolt-
ur af þessu
ÞRÍR Á PALLI Snorri Steinn með Ólafi
og Guðjóni Vali en þeir voru allir valdir í
úrvalslið leikanna. FRÉTTABLAÐIÐ/VILHELM
PEKING 2008 „Þetta er búið að vera
mjög sérstakur dagur. Við vorum
í stærsta leik sem hægt er að
komast í í handboltanum og
ætluðum að njóta hans. Ætluðum
reyndar að veita Frökkunum
meiri samkeppni en svona er
þetta stundum,“ sagði varnarjaxl-
inn Sverre Jakobsson sem hefur
átt frábæra leiki á mótinu.
„Við getum verið stoltir og
gáfum allt sem við áttum hér í
Peking. Stundum er það samt
ekki nóg. Silfur er samt líka
fallegt og við erum stoltir af því.
Ég er mjög hrærður á þessari
stundu. Þetta er æðislegt,“ sagði
Sverre sem ætlar að gefa áfram
kost á sér í landsliðið. - hbg
Sverre Jakobsson hrærður:
Silfur líka fallegt
> Ekkert silfur fyrir þjálfarana
Sá einkennilegi háttur er í handbolta-
keppni Ólympíuleikanna að aðeins
leikmennirnir fá verðlaun. Þjálfarar og
aðrir aðstoðarmenn fengu ekki einu sinni
að stíga á pall og urðu að fylgjast með
verðlaunaafhendingunni úr fjarlægð.
Algjörlega óskiljanlegt enda er lið
lítið án hæfra þjálfara og aðstoðar-
manna. Mátti sjá að Guðmundur
landsliðsþjálfari og aðrir sem áttu
svo sannarlega skilið silfur í gær
voru nokkuð svekktir með þessa
tilhögun mála.
Landsliðsþjálfarinn Guðmundur Guðmundsson var
stoltur maður eftir að hafa stýrt liði sínu til silfurverð-
launa á Ólympíuleikunum.
„Þetta er alveg ótrúlegt dæmi og ég hef aldrei
upplifað annað eins á ævinni. Þetta er búið að
vera mjög skemmtilegur tími en jafnframt erf-
iður. Hver einasti leikur hefur verið úrslita-
leikur hjá okkur. Svo kom leikur í dag þar
sem við vorum búnir að vinna silfur
en að keppa um gullið. Það vantaði
ekkert upp á viljann hjá okkur en það
sem fór úrskeiðis voru skotin. Omeyer
varði stórkostlega og við máttum ekki
misnota þessi færi,“ sagði Guðmundur
sem hafði lagt tapið til hliðar.
„Það er sérstök tilfinning að tapa leik
en taka á móti silfri á Ólympíuleikum. Ég er
að rifna úr stolti fyrir hönd íslensku þjóðarinnar.
Við höfum frétt af öllum stuðningnum heima
og erum mjög þakklátir fyrir hann. Þetta er með
hreinum ólíkindum.“
Í kjölfar þess að Ísland tryggði sig inn á ÓL féll
liðið úr leik í umspili fyrir HM gegn Makedón-
íumönnum. Það kom gríðarlega á óvart og var
reiðarslag. Strax þá setti liðið markið hátt fyrir
Peking.
„Við settum okkur háleit markmið strax
þá. Það var að fara á pall hérna en við
ákváðum að tala ekkert um það. Við
fylgdum þessu síðan eftir í allt sumar
með markvissum æfingum. Það tóku allir
þátt í því af heilum hug. Þessir strákar eru
ótrúlega miklir fagmenn,“ sagði Guðmundur
sem vildi ekki ræða framtíð sína með lands-
liðinu en samningur hans við HSÍ er runninn út.
Hann sagði næst á dagskrá að faðma fjölskyldu sína.
GUÐMUNDUR GUÐMUNDSSON: SETTI HÁLEIT MARKMIÐ STRAX EFTIR UMSPILIÐ VIÐ MAKEDÓNÍU
Að rifna úr stolti fyrir hönd íslensku þjóðarinnar
F
R
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/V
IL
H
EL
M