Fréttablaðið - 26.08.2008, Blaðsíða 24

● lh hestar 26. ÁGÚST 2008 ÞRIÐJUDAGUR4
Danir náðu góðum árangri á Norðurlandamót-
inu í hestaíþróttum. Þeir áttu þrjá knapa í úrslit-
um í fimmgangi, fljótasta 100 m vekringinn og
þann næstfljótasta í 250 m skeiði.
Rasmus Møller Jensen, Danmörku, á Svip frá Upp-
sölum varð Norðurlandameistari í fimmgangi.
Fredrik Rydström á Króki frá Efri-Rauðalæk varð
þriðji og Dennis Hedobo Johansen á Alberti frá
Strandarhöfði fjórði. Reiðmennska þessara þriggja
var mjög góð, sérstaklega í forkeppninni. Greinilegt
er að þeir leggja meiri áherslu á hin klassísku þrep
en við eigum að venjast í þjálfun alhliða hesta hér
heima. Góðar og yfirvegaðar niðurhægingar á skeiði
voru athyglisverðar.
Tania Höjvang Olsen á Sólon frá Strö kom á óvart
þegar hún skaust fram fyrir keppinauta sína í 100 m
skeiði á 7,52 sekúndum. Annar skeiðhestur í danska
liðinu náði góðum árangri. Það er Galsasonurinn
Skyggnir frá Stóru-Ökrum, sem varð annar í 250
m skeiði, þriðji í 100 m skeiði og þriðji í gæðinga-
skeiði. Knapi á honum var Malu Logan. Þessir hest-
ar eru tiltölulega nýir á keppnisbrautinni og knapar
þeirra eiga góða möguleika á að láta að sér kveða á
HM2009 í Sviss. Þjálfari danska liðsins fyrir Norður-
landamótið var Atli Guðmundsson.
Danir sækja í sig veðrið
Teitur Árnason er einn af
ungu knöpunum sem eru
að gera það gott í dag. Hann
er sexfaldur Íslandsmeistari
unglinga frá í sumar og er
einnig á fullu í skeiðkappreið-
um og varð stigahæstur knapa
á Skeiðleikum Skeiðfélagsins
fyrir skemmstu.
Teitur er svo heppinn að eiga
fjölskyldu sem er á kafi í hesta-
mennskunni. Foreldrar hans, Árni
S. Guðmundsson og Anna Sigurðar-
dóttir, ríða bæði út og taka þátt
í félagsstarfinu í Fáki af fullum
krafti. Yngri systir hans, Agnes
Hekla, er einnig með hestabakter-
íuna á háu stigi.
„Við byrjuðum í hestum aftur
árið 2001 eftir fimmtán ára hlé,“
segja þau Árni og Anna. Við vorum
með hesta í Fjárborginni með Jóni
Alberti Sigurbjörnssyni og hans
fjölskyldu í mörg ár. Eldri börnin
okkar fengu ekki hestabakteríuna,
en þau Teitur og Agnes Hekla eru
mjög áhugasöm. Við hjónin ríðum
út á gamla mátann og erum í félags-
málunum. Krakkarnir sjá ekk-
ert nema keppnishesta og þjálf-
un. Þetta er hvort tveggja mjög
skemmtilegt. Virkilega gaman að
taka þátt í þessu með þeim.“
AÐ ÞJÁLFA HEST OG BÆTA HANN
„Það er keppnin sem á hug minn
allan,“ segir Teitur. „Þar er áskor-
unin; að taka við nýjum hesti,
brjóta hann til mergjar, þjálfa
hann og bæta. Þjálfunin er jafn-
vel það skemmtilegasta. Keppnin
sjálf er lokaprófið á það hvernig
til hefur tekist. Ég hef verið mjög
heppinn með kennara. Vann í reið-
skólanum hjá Tómasi Ragnarssyni
þegar ég var polli. Vann síðan í
tvö sumur hjá Hinriki Bragasyni á
Árbakka og er búinn að vera í tvö
sumur hjá Sigurði Sigurðarsyni á
Þjóðólfshaga. Þetta eru keppnis-
menn og reiðmenn af lífi og sál.“
Árni og Anna eru sammála því
að það sé fyrst og fremst þjálfunin
og reiðmennskan sem ráði úrslit-
um um árangurinn.
„Þú verður auðvitað að vera
á góðum hesti ef þú ætlar að ná
árangri, það vita allir. En það er
misskilningur að það sé hægt að
kaupa sér verðlaunapeninga með
því að kaupa góða hesta. Það eru
margir búnir að prófa það og flest-
ir hafa farið flatt á því. Það dugar
kannski í eitt eða tvö skipti, en ef
viðkomandi knapi er ekki reið-
maður og hefur ekki í sér eljuna
og dugnaðinn til að þjálfa hestinn,
þá er það fljótt að fjara út.“
NORÐURLANDAMÓTIN GÓÐUR SKÓLI
Teitur tók þótt í sínu öðru Norður-
landamóti í sumar. Skiptar skoðan-
ir eru um það hvort unglingar og
ungmenni eigi að taka þátt í stór-
mótum erlendis. Teitur er alveg
viss í sinni sök hvað það varðar.
„Það er góður skóli að taka þátt
í stóru móti eins og Norðurlanda-
móti og fyrir mitt leyti á þátttaka
hinna yngri fullan rétt á sér. Allir
sem kynnast því af eigin raun
gera sér ljóst hvað slík reynsla
hefur mikla þýðingu fyrir unga
knapa. Þarna ertu í mun agaðra
umhverfi en þú átt að venjast hér
heima. Þeir eru til dæmis mjög
strangir hvað varðar reiðtygin og
heilbrigði hrossanna. Það má ekki
vera rispa á hestinum, þá er hann
dæmdur úr leik. Það er líka mjög
þroskandi að vera hluti af hópi
eins og landsliðinu. Það reynir á,
þótt það sé fyrst og fremst mjög
skemmtilegt,“ segir Teitur.
MEGUM EKKI LOKA HLIÐUM
Árni hefur ákveðnar skoðanir á
flokkaskiptingunni og telur að
ungir og efnilegir knapar eigi að
hafa tækifæri á að keppa upp fyrir
sig líkt og í mörgum öðrum íþrótta-
greinum.
„Fleiri keppnisflokkar eru af
hinu góða. Það sýnir reynslan.
Ungmennaflokkurinn á fullan rétt
á sér og hefur án efa orðið til þess
að fleiri haldast inni í íþróttinni.
Við megum hins vegar ekki loka
öllum hliðum. Það er ekki svo langt
síðan að fólk á aldrinum sautján til
tuttugu og eins árs var talið til full-
orðinna. Ég vil halda þeim mögu-
leika opnum að knapar í ungmenna-
flokki geti keppt upp fyrir sig ef
þeir vilja spreyta sig. Tómas Ragn-
arsson og Sigurður Matthíasson
voru ekki nema sextán ára þegar
þeir kepptu á sínu fyrsta heims-
meistaramóti og náðu frábærum
árangri. Ég held að þeir hafi vaxið
af þeirri reynslu,“ segir Árni.
Keppnismaður af lífi og sál
Í hestamennsku af lífi og sál. Agnes Hekla, Teitur, Árni og Anna. Hesturinn heitir Hvinur frá Egilsstaðakoti. MYND/JENS EINARSSON
Þrír Danir á verðlaunapalli í fimmgangi. Eyjólfur Þorsteinsson,
Íslandi, varð í öðru sæti. MYND/JENS EINARSSON
Fyrsta Norðurlandamótið í hesta-
íþróttum var haldið í Danmörku
árið 1976. Félag tamningamanna
var þá í blóma og nokkrir félags-
menn lögðu land undir fót og tóku
þátt í mótinu. Aðalsteinn Aðal-
steinsson vann silfur í tölti á Faxa frá
Stokkhólma, brons í fimmgangi á
Fjölni frá Dýrfinnustöðum og gull í
skeiði á sama hesti. Benedikt Líndal
vann silfur í fimmgangi á Eldjárni
frá Danmörku og silfur í skeiði á
sama hesti. Trausti Þór Guðmunds-
son vann gull í fimikeppni og Eyj-
ólfur Ísólfsson vann silfur í parareið
og fjórða sæti í fjórgangi. Dómari
fyrir Íslands hönd var Viðar Halldórs-
son og ritari var Þorvaldur Ágústs-
son. Þessir aðilar tóku þátt í mótinu
á eigin spýtur.
Fyrsta Norðurlandamótið sem
verulegt bragð var að var hald-
ið í Larvik í Noregi árið 1984. Fram
að því höfðu Norðurlandamótin
verið smámót sem menn gáfu lít-
inn gaum. Norðmenn héldu heims-
meistaramót á sama stað þrem-
ur árum áður. Þá varð Unn Krog-
en heimsmeistari í tölti og fjórgangi
á Seifi frá Kirkjubæ. Það var hins
vegar ekki fyrr en í Vilhelmsborg
í Danmörku 1990 að Íslendingar
tóku þátt í Norðurlandamóti með
formlegum hætti. Sigurbjörn Bárð-
arson var landsliðseinvaldur. Í liðinu
voru: Unn Krogen, Guðmundur Ein-
arsson, Jón Steinbjörnsson, Finn-
bogi Gunnlaugsson, Styrmir Snorra-
son og Einar Öder Magnússon, sem
var liðsstjóri.
Einar Öder Magnússon er sá Íslend-
ingur sem hefur verið hvað atkvæð-
a mestur á Norðurlandamótum.
Hann sópaði til sín verðlaunum á
NM1990 og NM1992 á hestunum
Hlyni frá Sötöfte og Darra frá Kamp-
holti. Hann varð samanlagður Norð-
urlandameistari í bæði skiptin. Einar
hefur fært sig úr hnakknum á aðrar
slóðir með árunum. Hann hefur oft
og einatt verið aðstoðarliðsstjóri á
heimsmeistaramótum, en var aðal-
liðsstjóri á NM2008 í Seljord. Líkt og
á heimsmeistaramótum hefur flokki
ungmenna verið bætt í keppn-
ina á Norðurlanda mótum. Einnig
er keppt í unglingaflokki. Norður-
landamótin hafa skipað sér sess og
þykja mjög ákjósanleg til að byggja
upp liðsanda og þjálfa knapa fyrir
átök heimsmeistaramótanna.
Hafrar & bygg