Fréttablaðið - 28.09.2008, Blaðsíða 8

8 28. september 2008 SUNNUDAGUR
greinar@frettabladid.is
FRÁ DEGI TIL DAGS
FRÉTTABLAÐIÐ Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík SÍMI: 512 5000, ritstjorn@frettabladid.is FRÉTTASTJÓRAR: Arndís Þorgeirsdóttir arndis@frettabladid.is, Kristján Hjálmarsson, kristjan@frettabladid.is Trausti Hafliðason trausti@frettabladid.is og Höskuldur Daði Magnússon (dægurmál) hdm@frettabladid.is
MENNING: Páll Baldvin Baldvinsson fulltrúi ritstjóra pbb@frettabladid.is VIÐSKIPTARITSTJÓRAR: Björn Ingi Hrafnsson bih@markadurinn.is og Óli Kr. Ármannsson olikr@markadurinn.is HELGAREFNI: Anna Margrét Björnsson amb@frettabladid.is og Sigríður Björg Tómasdóttir sigridur@frettabladid.is
ALLT OG SÉRBLÖÐ: Emilía Örlygsdóttir emilia@frettabladid.is og Roald Eyvindsson roald@frettabladid.is ÍÞRÓTTIR: Henry Birgir Gunnarsson henry@frettabladid.is LJÓSMYNDIR: Pjetur Sigurðsson pjetur@frettabladid.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Kolbrún Ingibergsdóttir kolbrun@frettabladid.is
ÚTGÁFUFÉLAG: 365
RITSTJÓRAR: Jón Kaldal jk@frettabladid.is og Þorsteinn Pálsson thorsteinn@frettabladid.is AÐSTOÐARRITSTJÓRI:
Steinunn Stefánsdóttir steinunn@frettabladid.is. Fréttablaðið kemur út í 103.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili
á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslunum á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur
sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Issn 1670-3871
Barnaskóli Hjallastefnunnar
í Reykjavík
Barnaskóli Hjallastefnunnar í Reykjavík verður settur miðvikudaginn
1. október.
Í skólanum verður náin samvinna milli 5 ára leikskólabarna og yngsta
stigs grunnskólabarna. Tveir grunnskólakennarar og tveir leikskóla-
kennarar munu starfa með börnunum ásamt skólastjórnendum.
Jafnréttisuppeldi, jákvæðni, agi, skapandi hugsun, félagsþjálfun og
einstaklingsstyrking eru innviðir í námskrá Hjallastefnunnar. Skólinn er
í húsnæði Laufásborgar við Laufásveg.
Barnaskólinn í Reykjavík getur tekið við örfáum nemendum til viðbótar.
Hægt er að senda umsóknir og fyrirspurnir á netfangið aslaug@hjalli.is
eða í síma 770-2221.
Margrét Pála Ólafsdóttir og Áslaug Hulda Jónsdóttir skólastjórnendur.

UMRÆÐAN
Björn Bjarnason dóms-
málaráðherra svarar
gagnrýni lögreglustjór-
ans á Suðurnesjum.
Hinn 1. janúar 2007 var
embætti lögreglustjórans
á Suðurnesjum stofnað og
var Jóhann Benediktsson,
sem hafði verið sýslumaður á
Keflavíkur flugvelli síðan 1999,
skipaður í embættið. Fram til 1.
janúar 2007 starfaði Jóhann
Benediktsson undir forræði
utanríkisráðuneytis og hann var
starfsmaður í utanríkisþjónust-
unni, þegar utanríkisráðherra
skipaði hann sem sýslumann.
Jóhann var eini sýslumaðurinn
undir forræði utanríkisráðherra
og utanríkisráðuneytis og fór auk
lögreglumála með stjórn tollamála
og flugverndar mála í umboði
utanríkis ráðherra. Nánustu
yfirmenn Jóhanns voru stjórnar-
erindrekar eða diplómatar, sem
gegndu að jafnaði störfum hér á
landi í nokkur ár, enda skylt að
hlíta fyrirmælum um flutning milli
landa.
Breytt starfsumhverfi
Með flutningnum til dóms- og
kirkjumálaráðuneytis breyttist allt
starfsumhverfi Jóhanns. Hann féll
inn í stjórnkerfi dóms- og kirkju-
málaráðuneytisins, þar sem
embætti ríkislögreglustjóra hefur
skýru lögbundnu hlutverki að
gegna sem milliliður með sérþekk-
ingu milli ráðuneytis og einstakra
lögregluembætta. Innan dóms- og
kirkjumálaráðuneytis er mikil
reynsla af lögreglustjórn, eftirliti
með fjárhag og rekstri
lögregluembætta auk alls
þess, sem þarf að hafa í
heiðri við löggæslu og
framkvæmd hennar.
Nú þegar Jóhann hefur
beðist lausnar og veitir
viðtöl af því tilefni, beinist
gagnrýni hans að mér
persónulega, ríkislög-
reglustjóra og nú síðast
dómsmálaráðuneyti og
jafnvel nafngreindum embættis-
mönnum innan þess.
Um persónuleg samskipti okkar
Jóhanns ítreka ég, að í ráðherratíð
minni hef ég lagt mig fram um að
auðvelda honum vistaskiptin,
meðal annars á löngum einkafundi
á heimili mínu, skömmu eftir að ég
kom af sjúkrahúsi vorið 2007.
Jóhann má túlka þessi samskipti
okkar á þann veg, sem honum
þykir nú hæfa og sagt þau til
marks um hroka eða að vera
gamaldags.
Ég mótmæli því hins vegar
eindregið og afdráttarlaust, að
vegið sé að starfsheiðri einstakra
embættismanna, embætti ríkislög-
reglustjóra eða dóms- og kirkju-
málaráðuneytinu og hæfni þeirra,
sem fara með yfirstjórn lögreglu-
mála, á þann veg, sem Jóhann kýs
að gera. Þessi embætti eða
embættismenn eiga það alls ekki
skilið og til þeirra ber ég fullt
traust.
Undir forræði ríkislögreglustjóra
Haustið 2007 voru birtar niður-
stöður í rannsókn á starfsumhverfi
ríkisstarfsmanna. Rúmlega átta
forstöðumenn af hverjum tíu hjá
sýslumannsembættum, löggæslu
og fangelsum telja að dóms- og
kirkjumálaráðuneytið svari
erindum fljótt og vel. Ráðuneytið
skorar þar með hæst allra
ráðuneyta í þessum flokki í
könnuninni.
Af orðum fráfarandi lögreglu-
stjóra á Suðurnesjum dreg ég þá
ályktun, að hann hafi aldrei sætt
sig við að hverfa frá því að vera
eini lögreglustjórinn á forræði
utanríkisráðuneytis og þurfa að
sætta sig við reglur, fjármála- og
starfsaga á vettvangi dóms- og
kirkjumálaráðuneytis, þar sem
hann varð einn 15 lögreglustjóra
frá 1. janúar 2007 og ótvírætt
undir lögbundnu forræði ríkis-
lögreglustjóra.
Þegar ég ákveð að auglýsa
embætti lögreglustjórans og vísa,
þegar eftir skýringum var leitað
hjá mér, til þeirra breytinga, sem
orðið hafa á embættinu og meðal
annars á launakjörum embættis-
mannsins, eftir að sýslumanns-
embættið á Keflavíkurflugvelli
var aflagt vorið 2008, tekur Jóhann
þann kost að segja embættinu
lausu frá 1. október 2008. Að hann
skuli gera það með því að hreyta
ónotum í samstarfsmenn sína hjá
embætti ríkislögreglustjóra og í
dóms- og kirkjumálaráðuneytinu
er með öllu ómaklegt.
Höfundur er dóms- og
kirkjumálaráðherra.
Ómaklega að
embættismönnum vegið
BJÖRN BJARNASON
UMRÆÐAN
Grétar Mar Jónsson skrifar um orku-
mál.
Við Íslendingar framleiðum raforku með vatni, en ekki kolum eða olíu, og höfum
þar með sérstöðu á því sviði. Í ljósi þess
þurfum við að fá svör við því frá ríkis-
stjórn landsins, hvort fylgt verði eftir til
framtíðar undanþágu okkur til handa,
varðandi heildarmagn losunar útblásturs.
Það skiptir verulegu máli til framtíðar litið hvort
við munum fá að njóta þeirrar hinnar sömu sérstöðu
okkar.
Enn sem komið er, getum við framleitt meiri orku
en til staðar er í dag og til dæmis erum við að
framleiða 200 wött af 2000 wöttum mögulegum á
Suðurnesjum að talið er í formi jarðhita. Við eigum í
komandi framtíð að nýta okkur ýmsa aðra virkjana-
kosti sem mögulegir eru til viðbótar þeim sem við
höfum nú þegar nýtt svo sem vindaflið líkt og aðrar
þjóðir hafa gert.
Þróunarvinnu þarf að finna stað og kosta til
fjármagni í því efni, þannig að við getum á hverjum
tíma verið í stakk búin til þess að koma af
stað nýjum verkefnum.
Mat á heildarraforkuþörf þarf að vera til
staðar þar sem magn orku til álvera annars
vegar og almenningsþjónustu hins vegar,
þarf að vera uppi á borðinu með nauðsyn-
legar framtíðaráætlanir meðferðis. Samhliða
því þarf að skoða virkjanakosti með tilliti til
kostnaðar við orkuflutninga. Þar þarf
þjónusta við almenning að vera í lagi og
sveitabýli í uppsveitum Árnes- og Rangár-
þings eiga ekki að þurfa að kvarta yfir skorti
á þriggja fasa rafmagni sér til handa.
Núverandi ríkisstjórnarflokkar eru því miður
ósamstiga í þessum málum á tímum sem síst skyldi,
þegar, hvoru tveggja þarf, að halda sérstöðu Íslands
fram á alþjóðavettvangi, og halda fram á veg við
atvinnusköpun innanlands.
Það er okkur mikil nauðsyn að halda áfram að nota
og nýta auðlindir okkar til hagsbóta fyrir komandi
kynslóðir með atvinnuuppbyggingu þar að lútandi.
Það er forsenda þess að halda uppi velferð í
landinu.
Höfundur er þingmaður
Frjálslynda flokksins i Suðurkjördæmi.
Orkunýting og atvinnusköpun
GRÉTAR MAR
JÓNSSON
Af orðum fráfarandi lögreglu-
stjóra á Suðurnesjum dreg ég
þá ályktun, að hann hafi aldrei
sætt sig við að hverfa frá því
að vera eini lögreglustjórinn á
forræði utanríkisráðuneytis.
Flóttinn úr frjálslyndinu
Það er að koma sífellt betur í ljós
að Frjálslyndi flokkurinn er ekki svo
frjálslyndur að geta umborið allar
þær konur og menn sem þangað
hafa leitað. Nú síðast hótaði Jón
Magnússon, vegna framgöngu
Kristins H. Gunnarssonar, að feta
í fótspor Gunnars Örlygssonar,
Margrétar Sverrisdóttur og Guð-
rúnar Ásmundsdóttur og segja
sig úr flokknum. Formaðurinn,
Guðjón A. Kristjánsson, segist
þó ætla að reyna að „bera klæði
á vopnin og athuga með
starfaskiptingu og
slíkt“. Reynslan sýnir
þó að honum hefur
ekki orðið kápan úr
því klæðinu.
Spurning um rót vandans
Annars segir formaðurinn að
deilumál flokksins séu flest milli
einstaklinga og oftast um einhverja
stöðu innan flokksins. Í smærri
flokkum er jú erfiðara að skipta
verkum. Kenningar eru uppi
um að flokkurinn muni
þurfa að glíma við þessa
óánægju og kergju svo
lengi sem Magnús Þór
Hafsteinsson hefur ekki
náð því markmiði sínu að
verða formaður flokksins.
Trú og fjölmiðlar
Salmann Tamimi
hefur nú boðið
Agli Helgasyni
fjölmiðlamanni í
kennslu um íslam en þótti honum
þekking þar af skornum skammti
miðað við bloggfærslur hans um
wahabbisma og fjárstyrki Sádi-
Araba við byggingu bænahúsa víða
um heim. Oft hafa kirkjunnar menn
haft orð á því að kristin gildi séu
ekki í hávegum höfð
í fjölmiðlum. Ættu
þeir jafnvel að
taka sér for-
manninn til fyrir-
myndar og taka
fjölmiðlamenn
til bæna, ef svo
mætti segja.
jse@frettabladid.isÞ
að er hlutverk Seðlabankans að fara með stjórn peninga-
mála hér á landi. Í því felst að halda stöðugleika í verð-
lagsmálum. Þá ber bankanum einnig að varðveita gjald-
eyrisvarasjóð og stuðla að virku og öflugu fjármálakerfi,
til dæmis greiðslukerfi í landinu og við útlönd. Þetta eru
ríkar skyldur og enginn skyldi draga mikilvægi þeirra í efa á
tímum aukinnar óvissu á alþjóðlegum fjármagnsmörkuðum.
Af þeim sökum er vitaskuld algjörlega afleitt að sú staða sé
komin upp í opinberri umræðu að Seðlabankinn og æðsta yfir-
stjórn hans njóti ekki lengur fyllsta trausts markaðsaðila. Lítil
eða óljós skilaboð berast úr bankanum við aðkallandi spurningum,
markmið um verðstöðugleika standast engan veginn og eru raunar
í lausu lofti og gangverk gjaldeyrismarkaðarins sýnist ryðgað og
jafnvel stopp. Við stappar, að tala megi um trúnaðarbrest.
Auðvitað er engin sanngirni í að kenna Seðlabankanum um alla
mögulega og ómögulega hluti. Á hinn bóginn er jafn sjálfsagt
að kalla eftir stefnu hans og rökræða kosti hennar og galla. Það
sem er athyglisverðast nú er að nær enginn hagfræðingur fæst
til að styðja við stefnu bankans. Gagnrýnin kemur frá fagfólki
og úr öllum áttum. Hún kemur frá mönnum eins og Jóni Sigurðs-
syni, sem sat sjálfur í bankastjórn Seðlabankans og var þar áður
bankaráðsmaður og einn af höfundum laganna um Seðlabanka
Íslands frá árinu 2001. Hún kemur einnig frá Jónasi Haralz, fyrr-
verandi bankastjóra. Fræðimönnunum Ragnari Árnasyni, Ólafi
Ísleifssyni, Gylfa Magnússyni, Gunnari Ólafi Haraldssyni, Guð-
mundi Ólafssyni og Þorvaldi Gylfasyni, svo dæmi séu tekin. Einn-
ig úr stjórnmálunum og það úr öllum flokkum. Líka af vettvangi
atvinnulífsins, úr launþegahreyfingunni og þannig mætti áfram
telja. Greiningardeildir allra banka spyrja gagnrýnna spurninga.
Jón Steinsson, lektor við Columbia-háskóla í New York í Banda-
ríkjunum, hefur kannski gengið einna harðast fram í að verja
Seðlabankann og hávaxtapólitík hans. Þess vegna er eiginlega
fokið í flest skjól, þegar Jón bætist í hóp gagnrýnenda bankans,
eins og nú hefur gerst. Þegar svo við bætast hreint furðulegar
fréttir af tvíhliða gjaldmiðlaskiptasamningum seðlabanka Banda-
ríkjanna við þrjá norræna seðlabanka án þess að sá íslenski hafi
verið þar með, er mælirinn eiginlega orðinn fullur.
Forsætisráðherra hefur verið á þönum í New York síðustu daga
að tryggja Íslandi kosningu í öryggisráð Sameinuðu þjóðanna. Von-
andi hefur ferðin einnig nýst honum til fundahalda og samnings-
gerðar fyrir hönd áhyggjufullrar íslenskrar þjóðar. Ekki myndi af
veita. Óljós skilaboð frá efnahagsráðgjafa hans hafa ekki orðið til
að róa markaðinn, nema síður væri.
Seðlabankinn og ríkisstjórn verða nú að stíga fram og ná aftur
tiltrú með raunhæfum og raunverulegum aðgerðum. Nú dugir
ekkert hálfkák. Þessir aðilar hafa gengið harðast fram í að tala
fyrir íslensku krónunni og kostum hennar til framtíðar. Það
stendur því nú upp á þá, að sanna að á erlendum mörkuðum sé
einhver aðili sömu skoðunar. Tíminn er að renna út.
Öll spjót sýnast nú standa á Seðlabankanum.
Trúnaðarbrestur
BJÖRN INGI HRAFNSSON SKRIFAR