Fréttablaðið - 03.10.2008, Blaðsíða 32

6 föstudagur 3. október
✽
ba
k v
ið
tjö
ldi
n
2
Þórdís Elva
Þorvaldsdóttir
Bachmann hefur
getið sér gott orð sem
leikskáld og leikkona.
Aðeins 28 ára gömul
hafa fimm verk verið
sviðsett eftir hana.
Viðtal: Alma Guðmundsdóttir
Ljósmyndir: Stefán Karlsson
Þ
egar Þórdís Elva var sex
ára gömul birtist grein
um hana í tímaritinu
Vikunni sem upprenn-
andi listakonu. Þar var
þó ekki verið að fjalla um leiklistina
eða skrifin, heldur myndlist sem
átti hug hennar allan sem barn.
„Sköpunarþörfin var svo mikil
að einn daginn ákvað mamma að
veggfóðra vegginn hjá mér inni í
svefnherbergi með búðarpappír
sem ég gat teiknað á og það leið
ekki á löngu þar til ég hafði breytt
herberginu í dýragarð með teikn-
ingum,“ útskýrir Þórdís. Hún segist
lengi vel hafa verið óákveðin hvort
myndlistin eða leikhúslífið yrði fyrir
valinu. Hún byrjaði í Kvennaskól-
anum en skipti fljótlega yfir í Fjöl-
brautaskólann í Breiðholti. Þar tók
hún þátt í söngleikjum og öðrum
uppákomum. Eitt leiddi af öðru og
fékk hún aukahlutverk í Bláa hnett-
inum sem sýnt var í Þjóðleikhús-
inu. Þegar hún varð stúdent dúx-
aði hún í FB. „Ég fékk skólastyrk frá
Rotary-samtökunum til framhalds-
náms og ákvað að fara til Banda-
ríkjanna til að læra leiklist því árið
sem ég útskrifaðist var ekki hald-
ið inntökupróf í leiklistarskólann
hérna heima,“ segir Þórdís.
Þegar hún kom að utan þurfti
hún að fá sér níu til fimm vinnu
meðfram því að koma sér á fram-
færi. „Hér eru engar umboðsskrif-
stofur fyrir leikara eins og úti og
ekki sjálfgefið að detta inn í brans-
ann. Ég fékk því vinnu hjá bíla-
umboði þar sem ég var á símanum
og í móttökunni. Það var hrikalega
leiðinlegt og að þessu tiltekna bíla-
umboði ólöstuðu var þetta mjög til-
breytingasnautt starf. Eftir að hafa
masterað Tetris á netinu og tekið
leiðindin út í allskyns dægradvöl
fann ég að ég varð að skapa eitthvað
og fór ég svona að gamni að skrifa.
Útkoman varð leikverkið Brotið og
það má því eiginlega segja að ég
hafi verið á listamannalaunum hjá
bílaumboði,“ segir Þórdís og hlær.
Aðspurð segist hún alltaf hafa
vitað að hún myndi leggja listina
fyrir sig í einhverju formi. „Leikhús
hefur það svolítið fram yfir önnur
listform að það sameinar í raun öll
form listar. Fyrir manneskju eins og
mig er leikhús svolítill suðupunktur-
inn þar sem allt mætist á einum
stað, en ef einhver hefði sagt mér
að ég ætti eftir að verða leikskáld
hefði ég bara hlegið, “ bætir hún við
og brosir.
ÁST, PENINGAR, ÚTLIT
OG KYNLÍF
Nýjasta verk Þórdísar Elvu, Fýsn,
er nú sýnt í Borgarleikhúsinu og
fjallar um nýgift hjón sem þurfa
að horfast í augu við ógnvekjandi
leyndarmál. Verkið er sigurverk
leikritasamkeppninnar „Sakamál
á svið” sem LR stóð fyrir árið 2006
og var valið úr hópi rúmlega þrjá-
tíu aðsendra leikrita. Fýsn er síð-
asta verkið í þríleik eftir Þórdísi,
en fyrsta verk þríleiksins, Brotið,
var sýnt í Hafnarfjarðarleikhúsinu
2005, og í kjölfarið kom Hungur,
sem var sýnt á litla sviði Borgar-
leikhússins 2006.
„Ég fór að skoða hvað það er sem
nútímamanneskjan er með þrá-
hyggju fyrir og að mínu mati eru
það fjórir hlutir. Ást, peningar, útlit
og kynlíf. Af þessum fjórum hlutum
fannst mér síst spennandi að skrifa
um peninga,“ útskýrir Þórdís sem
lifir og hrærist í sakamálum þessa
dagana. Auk þess sem hún frum-
sýndi nýverið sakamálaleikritið
Fýsn leikur hún í sakamálaþáttun-
um Svörtum englum sem hófu ný-
verið göngu sína á RÚV. „Þetta er
svolítið óvenjulegt því ég hef ekki
mikið verið að vasast í sakamála-
efni í gegnum tíðina. Ég hef leik-
ið hér og þar, en dró mig svolít-
ið út úr sviðsleik fyrir um þrem-
ur árum til að sinna skrifunum því
það togar meira í mig. Ég vil samt
alls ekki að það falli í gleymsku að
ég hafi leikara menntunina og var
ánægð með að vera boðið í prufu
fyrir Svarta engla,“ segir Þórdís sem
leikur einnig í sjónvarpsþáttunum
Ástríði sem sýndir verða eftir ára-
mót á Stöð 2 og vinnur að sinni
fyrstu bók sem fjallar um ofbeldi.
„Þetta er bók sem ég er búin að
vera að bíða eftir í mörg ár. Þegar
ég var orðin þreytt á biðinni ákvað
ég að skrifa hana sjálf og hófst ég
handa í júlí 2007. Það var ákveðið
dómsmál sem gekk fram af mér og
ég byrjaði á að skrifa bréf í blaðið
sem óánægður almennur borgari,
en þegar ég var komin á blaðsíðu
nítján áttaði ég mig á því að ekkert
blað myndi duga mér. Dómsmál-
ið snerti mig ekki persónulega en
mér finnst allir í samfélaginu hafa
rétt á að segja sína skoðun á hlut-
um sem gerast innan kerfisins. Það
vantar umfjöllun um þennan til-
tekna málaflokk og það er ákveðin
þagmælska sem sveipar hann svo
mér fannst vera kominn tími til að
einhver fjallaði um þetta og mér
fannst ég ekki getað setið hjá,“ segir
Þórdís um bókina sem er væntanleg
fyrripart næsta árs.
DANSAÐU VIÐ MIG
Með fjölda hlutverka og leiksýninga
að baki leikur blaðamanni forvitni á
að vita hvað stendur upp úr á ferl-
inum.
„Ég var spurð á fyrirlestri uppi
í Háskóla um daginn hvaða verk
ég héldi mest upp á og ég svaraði
að mér fyndist það eiginlega eins
og að spyrja móður hvert af börn-
unum sínum henni finnist falleg-
ast. Í augnablikinu held ég kannski
mest upp á Dansaðu við mig því ég
er um það bil að fara að klippa á
nafnastrenginn á því verki,“ segir
Þórdís, sem mun frumsýna verkið
í Iðnó 24. október næstkomandi
undir leikstjórn Jóns Gunnars
Þórðarsonar. „Þegar maður fær
hugmynd finnst mér það vera eins
og getnaður. Svo er maður óléttur
af hugmyndinni á meðan maður
er að vinna hana. Fæðingin er svo
fyrsti samlestur með leikurunum
og frumsýning finnst mér svo vera
eins og að klippa á naflastrenginn,
því þá er hlutverki höfundarins
lokið,“ bætir hún við.
„Dansaðu við mig sýnir allt aðra
hlið á mér, því það sem hefur mest
borið fyrir augu almennings af
mínum verkum er þessi myrki þrá-
hyggjuþríleikur sem samanstendur
af Brotinu, Hungri og Fýsn. Þetta er
miklu hugljúfara verk sem er ekki
jafn þungt í vöfum og ég held að
fleiri geti samsamað sig því,“ segir
Þórdís, en verkið fjallar um það
þegar fólk laðast hvert að öðru án
þess að vilja það eða mega. Leik-
arar í sýningunni eru Þrúður Vil-
hjálmsdóttir og Höskuldur Sæ-
mundsson. „Sýningin er algjör-
lega sjálfstætt framtak og við sem
stöndum að henni erum nýstofn-
aður leikhópur sem köllum okkur
Leikhús andanna. Þetta „barn“,
Dansaðu við mig, þarf rosalega
mikla athygli. Með svona sjálf-
stæðan leikhúsrekstur þarf maður
að gera allt sjálfur og það gefur
verið lýjandi en líka mjög gefandi,“
segir Þórdís.
FYRIR FRAMAN LINSUNA
Þórdís var með Guðmundi Inga
Þorvaldssyni leikara og tónlistar-
manni um nokkurra ára skeið, en
sambandi þeirra lauk í fyrra. Þór-
dís er nú laus og liðug, hefur í nógu
að snúast og á sér spennandi fram-
tíðardrauma.
„Ég er mjög ánægð með lífið og
listina, en það er margt sem mig
langar að prófa. Mér finnst ofsa-
lega gaman að leika fyrir framan
myndavél og einhvern veginn fer
betur um mig þar en á sviði. Ég set
það ekki fyrir mig hvaða form er á
verkefninu svo lengi sem handritið
er gott og hlutverkið er skemmti-
legt og krefjandi,“ segir Þórdís. „Svo
hef ég hef ekki enn séð kvikmynda-
handrit eftir mig verða að veru-
leika og það er svona ókannaður
draumur. Þó að kvikmynda- og leik-
húshandrit séu ólík þarf maður að
hafa góða tilfinningu fyrir samtöl-
um og tímasetningum, svo ég hugsa
að eitthvað af minni reynslu gæti
nýst mér í þeim efnum,“ segir þessi
hæfileikaríka kona að lokum.
BÝÐUR UPP Í DANS
Stjörnumerki:
Ljón.
Besti tími dagsins:
Fer alveg eftir aðstæðum, deginum og
félagsskapnum.
Geisladiskurinn í spilaranum:
The Reminder með kanadísku tónlistar-
konunni Feist.
Uppáhaldsverslunin:
Engin sérstök hérlendis en erlendis er
það skranbúðin ógurlega Junkman’s
Daughter í Atlanta. Þar er hægt að fá
bókstaflega allt í heimi. Svo er
alltaf gaman að koma inn
í blómabúðir, þar er svo
góð lykt.
Uppáhaldsmaturinn:
Sushi.
Ég lít mest upp til...
þeirra sem fylgja sann-
færingu sinni og þora að
taka áhættu.
Áhrifavaldurinn?
List, bæði léleg og góð. Það er
hægt að verða fyrir mjög sterk-
um áhrifum af hvoru tveggja.
Draumafríið?
Mig hefur alltaf langað
að fara til Dúbaí. Það
kemur mér fyrir sjónir
sem eins konar ævintýra-
land; skíðabrekkur inn-
anhúss, bílar úr silfri,
hæsti tennisvöll-
ur í heimi og
skýjakljúfar sem
hringsnúast.
Ef þú ættir sand af seðlum hvað
myndir þú kaupa þér?
Húsnæði. Eitt undir sjálfa mig og annað
undir sjálfstæða leiklistarstarfsemi í land-
inu. Svo myndi ég kaupa mér prófarka-
lesara með gráðu í leikhúsfræðum, sem
kynni líka að hella upp á gott kaffi.
Þórdís Elva Þorvaldsdóttir Bachmann Hún byrjaði að skrifa þegar hún starfaði í bílaumboði.