Fréttablaðið - 25.10.2008, Blaðsíða 18

25. október 2008 LAUGARDAGUR
FÖSTUDAGUR, 17. OKTÓBER.
Kurteisleg ábending
Í fréttum er þetta helst: Ísland náði
ekki kjöri í öryggisráð Sameinuðu
þjóðanna af hálfu Vestur-Evrópu
heldur Austurríki og Tyrkland. Alls
greiddu 192 þjóðir atkvæði. Tyrk-
land fékk 151 atkvæði, Austurríki
133 og Ísland 87.
Það fylgir sögunni að utanríkis-
ráðherra Íslands var í New York til
þess að kosningabaráttan gengi
betur.
Fyrir mína parta er ég feginn því
að þessari fokdýru sneypuferð skuli
vera lokið, þótt ég harmi rass-
skellinguna sem var svo fyrir sjáan-
leg.
Sagt er að Gro Harlem Brundtland
hafi komið með þá skýringu á óför-
um Íslendinga í þessum kosning-
um, að Ísland skorti „pólitíska ideó-
lógíu“. Það er kurteisleg ábending
um að leppríki Bandaríkjanna í ára-
tugi njóti ekki alþjóðlegrar virðing-
ar fyrir stjórnmálaþroska.
LAUGARDAGUR, 18. OKTÓBER.
Útifundur á Austurvelli
Þótt ég sé einfari reyndi ég í dag að
sýna félagslega ábyrgð með því að
taka þátt í stórum útifundi á Aust-
ur velli og steig meira að segja á
stokk og sagði fáein orð.
Krafa fundarins var að taka
hressilega undir þá skoðun for-
manns Samfylkingarinnar að stjórn
seðlabankans eigi að víkja til að
gefa rétt kjörnum stjórnvöldum
svigrúm til nauðsynlegra aðgerða í
því efnahagslega fárviðri sem nú
geisar.
Venjan er sú þegar skipstjórnar-
menn lenda í því óláni að stranda
skipum að þeir séu sendir í sjópróf
sem eiga að leiða í ljós hvað eða
hver olli strandinu.
Við búum á lítilli eyju og þess
vegna er eðlilegt að menn noti
stundum líkinguna „þjóðarskúta“
til að tákna samfélagið. Nú er þjóð-
ar skútan strönduð, en forstjóri
útgerðarinnar, Geir Haarde, stend-
ur á því fastar en fótunum að það
flokkist undir nornaveiðar, einelti,
ofsóknir og múgæsingu að halda
sjópróf yfir skipstjórnarmönnum
eða yfirleitt að vera með vangavelt-
ur um að einhver eða einhverjir
kunni að bera ábyrgð á því að þjóð-
arskútan var í dularfullum einka-
erindum fárra manna stödd á
grynningum og tundurduflasvæði.
Mér fannst merkilegt að finna
stemminguna á fundinum. Rétt eins
og maður væri staddur á strandstað
innan um hrakta skipbrotsmenn
sem hafa ekki fengið annan glaðn-
ing frá útgerð skipsins en fyrir-
mæli um að hafa hægt um sig og
þegja meðan verið sé reikna út hvað
hver og einn eigi að borga í skaða-
bætur fyrir að hafa fengið að vera
um borð í skipinu.
SUNNUDAGUR, 19. OKTÓBER.
Reykjavík-Rotterdam
Við frú Sólveig brugðum okkur í bíó
að sjá nýju myndina eftir Óskar
Jónasson „Reykjavík-Rotterdam“.
Þetta er fínasti reyfari sem Óskar
stjórnar eins og hann sé fæddur og
uppalinn í túnfætinum í Holly-
wood.
Lengi vel höfðu menn það fyrir
satt að ekki væri hægt að búa til
sannferðugar glæpasögur á Íslandi
vegna þess að grimmd, illska og
ofbeldi í íslensku þjóðfélagi væri
ekki trúverðug. Nú er það breytt.
Svona eru bullandi framfarir á
öllum sviðum.
MÁNUDAGUR, 20. OKTÓBER.
Lífsflótti á frönsku til
Berlínar
Nú þegar ég hef loksins skilað af
mér bókinni sem ég var svo lengi að
skrifa hef ég aftur eignast svo-
nefndar tómstundir, sem sé ráðrúm
til að gera það sem mér sýnist sjálf-
um mér til skemmtunar svo lengi
sem það kostar ekki mikið og meið-
ir engan.
Þótt skömm sé frá að segja finnst
mér skemmtilegast af öllu – fyrir
utan að leika mér við barnabörnin
– að reyna að stauta mig fram úr
bókum á frönsku með hjálp orða-
bóka. Sennilega er þetta frönsku-
nám til marks um djúpa innri þörf
fyrir að flýja frá veruleikanum, eða
að minnsta kosti að taka sér frí frá
bölmóði og barlómi og krepputali
stund og stund.
Svo er ég líka að safna kröftum
og undirbúa mig andlega fyrir að
taka til í kjallaranum svo að ég geti
byrjað aftur að mála um miðjan
nóvember þegar við komum heim
frá Þýskalandi. Frú Sólveig stakk
nefnilega upp á því í sumar að við
skyldum kaupa okkur ódýrt flugfar
til Berlínar og fá lánaða íbúð hjá
kunningjafólki til að geta spókað
okkur ein í útlöndum í nokkra daga
um og eftir næstu mánaðamót.
Síðan hafa málin þróast þannig
að það hefur meira en hvarflað að
mér að fara og útvega mér læknis-
vottorð um að ég sé í dauða teygjun-
um og megi alls ekki ferðast út
fyrir Elliðaárnar og allrasíst með
flugvélum, svo að við getum fengið
farmiðana endurgreidda.
Aldrei áður hef ég fundið fyrir
kvíða yfir því að ætla að fara að
skoða mig um erlendis. En frú Sól-
veig er ung og bjartsýn og segir að
kreppan sé ekki mér að kenna og
það sé nauðsynleg lífsreynsla fyrir
mann sem er kominn á minn aldur
að reika um göturnar í Berlín staur-
blankur og ástfanginn.
Þetta er sennilega rétt hjá henni
eins og fleira.
MIÐVIKUDAGUR, 22. OKTÓBER.
Hvít blæja gleymskunnar
Það var snjór yfir öllu í morgun.
Hvít blæja sem nóttin hafði breitt
yfir gærdaginn.
Bretar hafa tekið Landsbankann
af lista yfir alþjóðleg hryðjuverka-
samtök. Þeir um það. Bjöggarnir og
þeirra nótar verða kyrrir á mínum
lista þar til þeir hafa gengist við
ábyrgðum sínum hér heima og í
Bretlandi og Hollandi.
Stundum er ég óskaplega dapur
yfir ástandinu og þess á milli fæ ég
reiðiköst. Fyrir utan að fá mjög
misvísandi fréttir af því hversu
margar milljónir hvert mannsbarn
á að borga í skaðabætur fyrir
glæpamannahjörðina sem hér hefur
vaðið uppi undanfarin ár finnst mér
heldur ömurlegt að sjá hvernig
verðtryggingin á húsnæðis láninu
étur upp þær krónur sem við frú
Sólveig áttum í húsinu okkar.
Mér finnst líka sárt til þess að
vita að lítil börn eins og Andri og
Litla-Sól skuli taka það í arf að
borga skuldir siðlausra fjárhættu-
spilara sem eiga ekkert sameigin-
legt með meirihluta þjóðarinnar
annað en að vera fæddir í sama
landi.
Einhver ungur maður sem hefur
verið handvalinn til að stjórna
gjaldþrota banka fær tvær milljónir
á mánuði í laun. Ekki er það gæfu-
leg byrjun á nýju lífi þjóðarinnar.
Ekki er það beinlínis til þess að efla
samstöðu þjóðarinnar.
Kannski að það fenni yfir þetta
um síðir.
FIMMTUDAGUR, 23. OKTÓBER.
Glæpamenn og verjendur
Á mbl.is stendur:
„Birgir Ármannsson formaður alls-
herjarnefndar telur ekki að setja
eigi neyðarlög um að kyrrsetja
eignir auðmanna sem áttu þátt í
falli bankanna. Hann segir íslensk
lög gera ráð fyrir að hægt sé að
gera eignir upptækar ef uppi sé
rökstuddur grunur um saknæmt
athæfi. Nýlegt dæmi um misbeit-
ingu hryðjuverkalaga sé ekki bein-
línis hvatning til frekari aðgerða.“
Það er einkenni á lýðræðisþjóðfé-
lagi að jafnvel verstu níðingar og
glæpamenn fái að hafa sína verj-
endur. Til þess eru lögfræðingar.
Alþingismenn eru til þess að
hugsa um hagsmuni almennings.
Til hvers þessi Birgir er veit ég
hins vegar ekki – nema til að tefja
fyrir því að eftirlaunaósóminn
verði tekinn á dagskrá Alþingis.
Hann hefur greinilega metnað til að
láta muna eftir sér.
KÆRA DAGBÓK
Þráinn Bertelsson skrifar
Bullandi framfarir
Í dagbók Þráins Bertelssonar er fjallað um skipbrotsmenn sem eiga að
halda sér saman, fyrirsjáanlega rassskellingu og ferðakvíða.
SA
M
SE
TT
M
YN
D
/K
ID
D
I
Njóttu sunnudagsins til fulls.
Tryggðu þér áskrift á mbl.is eða
í síma 569 1100
Ítarlegt viðtal við fyrrverandi
eiganda Landsbankans í nýja
sunnudagsmogganum
Neyðarlögin og gerræðislegt
vald Fjármálaeftirlitsins
og skilanefnda