Fréttablaðið - 24.11.2008, Blaðsíða 34

22 24. nóvember 2008 MÁNUDAGUR
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Ég held að það
væri stórsniðugt ef
við tækjum niður
eitthvað af þessum
rimlum. Það myndi
opna pleisið og gefa
því nýja vídd.
Olræt! Venjulega læt
ég náttúruna ráða för,
en fyrst það er helgi ...
... og ég
ætla út á
lífið ...
... smá
góð lykt!
Best fyrir ...
Oj! Þar fór
það!
Halló, er
það herra
Dalberg?
Jamm.
Eruð þér ánægðir
með gæði utan-
bæjarsímtala yðar?
Ekki
aldeilis.
Ég verð var við truflanir
við mikil langlínusímtöl.
Sérstak-
lega þau
sem ná
lengra en
Venus og
Júpíter.
Símasölumenn þola
ekki þegar röddin
mín fjarar út.
Það lítur út fyrir
að þetta verði
erfiður dagur!
Verði?!
Hugleiðingar
úr dýraat-
hvarfinu
Palli kanína
Fólki finnst kanínur eins
og ég vera sætar.
Þess vegna kaupa margir
mig til að gefa, læsa mig
inni í litlu búri, taka mig
svo og sleppa mér út í
náttúruna.
Virkilega sætt.
Ég lendi alltaf í hálfgerðri togstreitu á hverju ári þegar búðirnar fyllast af jólavörum, um hvenær ég á að leyfa
mér að kaupa fyrstu malt og appelsíndós-
ina og hvenær ég á að baka fyrstu smákök-
urnar. Jólahlaðborð valda mér líka alltaf
hugarangri, því eins mikið og mig langar að
fara og gúffa í mig gómsætum jólamat
finnst mér það á sama tíma vera svik við
hina einu sönnu jólamáltíð á aðfangadags-
kvöld. Togstreitan nær líka til
jólaskrautsins, því ég er
alin upp við að aðventu-
ljósin lýsi þar til tréð er
sett upp og húsið skreytt
á Þorláksmessu. Ég hef því yfirleitt reynt
að hemja mig fram að aðventu, en byrja þá
aðeins að skreyta.
Í ár er annað andrúmsloft í samfélaginu
en fyrir undanfarin jól. Þunginn í fólki
leynir sér ekki, enda ekki við öðru að búast
miðað við það sem á undan er gengið.
Þegar ég fór að hugsa út í það um helgina
sá ég enga ástæðu til að bíða með að setja
upp jólaljósin og tengdi allar tiltækar
jólaseríur, nema þær sem verða að bíða
eftir jólatrénu þangað til í desember. Á
þrettándanum hef ég líka alltaf fengið verk
fyrir hjartað þegar ég horfi á eftir öllum
ljósunum sem mér finnst ekki hafa fengið
nægan tíma, svo það er aldrei að vita nema
þau fái að lýsa út janúar í þetta skiptið.
Jólin verða óhjákvæmilega erfiðari tími
fyrir marga nú en oft áður. Í svartasta
skammdeginu er auðvelt að leyfa áhyggj-
um og svartsýni að ná yfirhöndinni svo
jólaljósin hafa kannski aldrei gegnt jafn
veigamiklu hlutverki og akkúrat í ár. Okkur
veitir ekki af orkunni frá ljósadýrðinni til
að byggja upp gleðiforða fyrir komandi
mánuði, svo nú er um að gera að njóta
jólaljósanna í allri sinni dýrð.
Ljós í allri sinni dýrð
NOKKUR ORÐ
Alma Guð-
mundsdóttir