Fréttablaðið - 29.11.2008, Blaðsíða 52

● heimili&hönnun
„Efnið sem ég vinn úr er ýmist
lopi eða þæfð ull en ég hef líka
prófað gæru. Stundum hekla
ég utan um spiladósirnar og
handunninn pappi hefur
verið notaður líka þannig að
ég leik mér með ýmis efni.
Skemmtilegast finnst
mér að rifja upp gamlar
íslenskar handavinnu-
hefðir,“ segir Margrét
Guðnadóttir, sem fyrir
löngu er orðin þekkt fyrir
spiladósir sínar úr tágum
sem til eru í nokkrum litum.
Hún hefur líka bætt við nýjum
lögum.
„Ég byrjaði með Vísur Vatns-
enda-Rósu og Krummavísur. Fyrir
tveimur árum bættist við jólalag-
ið Það á að gefa börnum brauð eftir
Jórunni Viðar og núna var ég að fá
Sofðu unga ástin mín. Jólalagið er
bara í rauðu kúlunum og krumma-
vísur í þeim svörtu.“ Þannig lýsir
Margrét þróuninni í lagavalinu.
Ein af nýjungunum hjá
Margréti er tuskudúkka
úr íslenskum efnum
sem spilar Sofðu
unga ástin mín. Hún
var með þær á mark-
aði Handverks og
hönnunar í Ráðhúsinu
og þar fékk hún viður-
kenningu fyrir þær. „Þær
bara eru ekki til þessa stund-
ina því þær seljast út úr höndunum
á mér,“ segir hún afsakandi. - gun
Ull og íslensk þjóðlög
● Spiladósir með íslenskum þjóðlögum hafa notið vinsælda undanfarin ár. Hingað til hafa
þær verið úr tágum en nú eru komnar nýjar, íklæddar ull. Listakonan á bak við þær er
Margrét Guðnadóttir. Hún hlaut viðurkenningu fyrir þessa snjöllu hönnun nýlega.
Margrét er með spiladósir sínar í Kirsuberjatrénu á Vesturgötunni og þær fást einnig í Epal. FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI
Lopa-
húfan er
þjóðleg
umgjörð
utan um
íslenskt lag.
Krummi svaf í
klettagjá hljómar úr
þessari svörtu spiladós. Hrosshár er
notað í sumar skreytingarnar.
G uðrún Lilja Gunnlaugsdóttir er einn þeirra íslensku hönnuða sem fá snjallar hugmyndir og hrindir þeim í framkvæmd.
Huldufólkshellurnar hennar eru gott dæmi um það. Þær eru með
eftirlíkingu af hringstiga. Þar má ímynda sér að litlir álfar og aðrar
verur skjóti upp kollunum. „Þetta er aðgangurinn að hinni veröldinni
bæði fyrir huliðsverurnar og
okkur,“ útskýrir Guðrún Lilja.
„Í okkar heimi snýst þetta
um hugaraðgengi.“
Ekki er hægt að kaupa
huldufólkshellurnar í búð
heldur býr Guðrún Lilja þær
til eftir pöntunum í garða
hvers og eins því eins og
hún bendir á eru hellur í
stéttum misstórar. „Ég geri
mót eftir hellunum sem fyrir eru og bý til eina fyrir hollvættir heimilis-
ins,“ segir hún og er dulræn í augunum.
Guðrún Lilja segir efnahagsástand landsins nýtast hönnuðum nokk-
uð vel og allar sprotahugmyndir fá greiðari farveg en ella. „Það eru mun
færri veggir sem maður lendir á nú en oft áður,“ segir hún og hefur
örugglega hollvættirnar með sér.
Gægjugat í huliðsheima
Þ ýska hönnunarfyrirtækið Studio Jo Meesters sýndi vörulínu sína Odds and Ends, Bits and Pieces á þýsku hönnunarsýningunni 2008
en hún er afsprengi af svokölluðu Testlab verkefni.
Línunni tilheyra tvær misstórar hillur, svefnbekkur og kollur en efni-
viðurinn í húsgögnin eru 34 viðarbútar og gömul teppi.
Jo Meesters leggur mikið upp úr endurvinnslu og því að samþætta
ólíka verkkunnáttu. Teppin eru ofin og síðan eru húsgögnin bólstruð
á nýstárlegan hátt. Útkoman er mjúkt afbrigði af hversdagslegum
mublum.
Áklæðin eru búin til úr
gömlum teppum
29. NÓVEMBER 2008 LAUGARDAGUR8