Tíminn - 04.03.1982, Blaðsíða 12

12
mrnm
Fimmtudagur 4. mars 1982
heimilistOninn
■ Léttur sumarjakki. Fæst i rauöum, svörtum, gráum, hvitum og
ljósbláum lit.
wmmmm

■ Skemmtileg kápa meö belti. Hún er i hvitum ljósgráum, brúnum
og Ijósbrúnum lit.
■ Hvlt kápa úr islenskri Álafossull. Kápuna er hægt aö fá i fjórum
öörum litum, bláu, drapplituöu, rauöbleiku og vfnrauöu.
íslensk
tíska
■ Erfiðleikar íslensks iðnaðar og þar á meðal fata-
iðnaðar hafa verið til umf jöllunar í íslenskum fjöl-
miðlum að undanförnu. Það er Ijóst að skilyrði til iðn-
reksturs eru erfið, sem kemur m.a. fram í vaxandi
innflutningi og að fyrirtæki í fataiðnaði hafa hætt
starfsemi.
Þótt svartsýni sé nú ríkjandi í íslenskum iðnaði [
skjóta þó ný fyrirtæki upp kollinum. Hlín h.f. er ný- i
stofnað fyrirtæki, sem framleiðir kápur og jakka og :
þaðeru Hilda h.f. og fleiri sem stofnuðu Hlin h.f. (Það |
var áður Kápudeild Max h.f.)
Meðöflugu markaðsstarf i erlendis hefur Hilda h.f. j
náð góðum árangri í sölu íslensks ullarfatnaðar.
Mikilvægur þáttur í markaðsstarfsemi Hildu h.f. er- E
lendis hafa verið kynningar fyrir stjórnendur og j;
starfsfólk verslana. Ætlun fyrirtækisins er að taka
upp svipaðar aðferðir hér.
Myndirnar sem f ylgja hér með sýna fatnað f rá Hlín I
h.f. Þar er um að ræða fatnað sem er alveg nýr af nál- ;|
inni og mun því ekki enn kominn f verslanir, en mun J
fljótlega koma á markað og verða til sölu í vor og í '
sumar. Þau sem hafa unnið að hönnun fatnaðarins
eru Hörður Ólason, Jenný Garðarsdóttir, Sigþór :
Sigurðsson og Svanhildur Sigurðardóttir.
Vörumerki Hlínar h.f. er Gazella.
Ný tegund byggingarplasts
■ 1 samráöi viö Rannsóknar-
stofnun byggingariönaöarins
hefur Plastprent h.f. hafiö fram-
leiöslu á nýrri tegund bygg-
ingaplasts. Þessi nýja fram-
leiösla er árangur rannsókna,
sem stofnaö var til vegna þess aö
auknar kröfur eru nú geröar til
byggingarefna.
Leiöbeiningar Rannsóknar-
stofnunar byggingariönaöarins
um frágang á plastdúk íyrir
rakavörn eru þessar:
Almennar reglur:
1. Notiö einungis sérframleitt
plast sem hefur mikla mótstööu
gagnvart langtimaáhrifum ljóss,
lofts og hita.
2. Skörun skal minnst vera 200
mm og festingar úr gal-
vaniseruöu efni en alls ekki kopar
eöa óryövöröu járni. Heppilegt er
aö klemma skeytingu undir list-
um eöa krossviöarrenningum.
3. Raflagnir mega ekki rjúfa
rakavarnarlagiö.
4. öll samskeyti skulu limd meö
limbandi.
5. Plastdúkur skal vera 0,2 mm
þykkur.
6. Viö uppsetningu rakavarna-
dúks skal ávallt gæta þess aö
dúkurinn sé innan viö einangrun-
ina næst heita rýminu.
7. Æskilegt er aö nota endurkast-
andi filmu, t.d. álpappir, á bak
viö ofna.
8. Keppa ber aö þvi aö samskeyti I
rakavarnarlaginu veröi sem fæst.
Æskilegt er t.d. aö nota plastdúk
sem er ca. 20-30 cm breiöari en
vegghæöin er og rúlla plastinu I
lárétta stefnu veggja.
Nýja byggingaplastiðhefurhlot-
iö nafniö ÞOLPLAST og er sér-
staklega ætlaö sem rakavörn i
byggingar bæöi i loft og veggi.
Þaö er ónæmt fyrir sólarljósi og
þvi einnig mjög hentugt I gróöur-
hús, vermireiti og I glugga fok-
heldra húsa.
Jurta-
kyn-
bætur á
Norður-
slóðum
■ Gifurleg aukning i
matvælaframleiðslu
heimsins á 'undan-
förnum tveimur ára-
tugum er að miklu leyti
að þakka árangri af
jurtakynbótum. Ný af-
brigði af korni og öðrum
matjurtum hafa ger-
breytt viðhorfum til
matvælaframleiðslu.
Þekktasta dæmið um
þennan árangúr er hin
svokallaða „Græna
bylting” aðallega i
framleiðslu hveitis og
hrisgrjóna.
Frá 30. nóv. til 4. des. s.l. var
haldin i Finnlandi visindaráð-
stefna allra Norðurlanda um
þessi málefni. Var ráðstefnan
skipulögð sameiginlega af Rann-
sóknastofnun landbúnaðarins i
Jokioinen og á Keldnaholti undir
stjórn Rolfs Manner, prófessors
og dr. Björns Sigurbjörnssonar.
A ráðsefnunni voru haldnir 30
fyrirlestrar. Þrir tslendingar
fluttu erindi, þeir Þorsteinn
Tómasson um kynbætur kornteg-
unda og grasa fyrir norðlægar
slóðir, Óli Valur Hansson um
vanda við ræktun grænmetis og
garðplantna á norðurslóðum og
Björn Sigurbjörnsson um notkun
stökkbreytinga i jurtakynbótum.
Jurtakynbætur eru dýrar i
framkvæmdog taka langan tima.
Norræna ráðherranefndin hefur
hvatt til þess að efla sameiginlegt
átak á sviði jurtakynbóta. Allar
aðstæður á Norðurlöndum eru
svipaðar, þannig að samvinna og
skipti á efnivið gæti mjög flýtt
fyrir þróun hentugri nytjaplantna
fyrir þessi svæði. Þannig er verið
að koma á samvinnu annars
vegar milli suðlægari hluta
Norðurlanda og hins vegar milli
þeirra, sem norðar liggja, Lapp-
lands, Norður-Noregs, íslands,
Færeyja og Grænlands.
Myndaðir hafa verið nokkrir
starfshópar kostaðir af Norrænu
ráðherranefndinni. Munu þeir
skipuleggja sameiginlegar rann-
sóknir og kynbætur á grasteg-
unum, berjarunnum, ávöxtum,
kartöflum o.fl. Auk þess verða
rannsakaðar leiðir til að finna
viðnám við helstu jurtasjúk-
dómum og til að bæta aðferðir i
kynbótastarfinu og bæta gæði
nytjaplantna.
Islenskir visindamenn taka
virkan þátt i nær öllum sam-
vinnuhópunum og má búast við
að þessi samvinna við Norður-
löndin verði islenskum iand-
búnaði að miklu gagni, þvi okkur
vantar kunnáttu, aðstöðu og tæki
á svo mörgum sviðum.
Eitt sameiginlegt verkefni á
sviði graskynbóta fyrir norðlægar
slóðir er þegar hafið, og taka Þor-
steinn Tómasson og Björn Sigur-
björnsson þátt I þvi, en Þorsteinn
hefur einnig séð um slikar tii-
raunir á tilraunastöðinni Uperna-
viarsuk á Grænlandi.