Tíminn - 11.03.1982, Blaðsíða 2

2
Wvmm
Fimmtudagur 11. mars 1982
í spegli timans
Umsjón: B.St. og K.L.
■ Agneta Fáltskog i ABBA og löggan hennar
Thorbjörn Brander
Þær eru
hrifnar af
sætum
löggum
■ Fleiri og fleiri fagrar
og rikar konur hafa ab
undanförnu „falliö fyrir
löggu”, Þaö er aö segja,
þær hafa oröiö yfir sig
ástfangnar af lögreglu-
þjónum, og oft þeim sem
liafa vcriö ráönir til aö
gæta þe:rra sem lifveröir
eöa gæ-dumenn.
Nýlega • arö þaö upp-
vist fö sú Ijóshæröa úr
ABBA, Agnetha
Faltskog, haföi i um þaö
bil eitt ár búiö meö
lögregluþjóni þeim, sem
ráöinn haföi veriö til aö'
gæta hcimilis hennar i út-
hvcrfi Stokkhólms,
Agnetha var hrædd viö ab
búa þar cin meö dóttur
sinni, cftir aö hún skildi
við Björn Ulveus, sam-
starfsmann sinn i hljóm-
sveitinni. Thorbjörn
Brandcr lögregluþjónn
var ráöinn til aö hafa
eftirlit meö húsinu og
eignum Agnetlm, og þau
uröu fljótt góöir vinir og
siöar elskendur.
Kunnugir segja aö Agn-
ctha liafi verib oröin
taugaveikluö af spenn-
unni, sem fylgir lifinu í
poppheiminum. Nú segist
Agnetha vera öll önnur
siðan hún kynntist Thor-
björn, en þau hafa þó ekki
afráðiö enn neitt meö
giftingu. Bæöi eru ánægö
meö ástandiö eins og þaö
er, aö sögn.
Penelope Keith, sem
viö munum eftir úr
„Ættarsetrinu" i sjón-
varpinu, segist hafa verið
mcö vinnuæöi og ekki
liugsaö um annaö en
vinnuna, en „svo var ég
svo heppin aö kynnast
Uodney," segir hún „og
þá brcyttist lifiö. Nú
slappa ég af I garöinum,
og kaupi i matinn og
dunda viö aö búa til rétti
scm Itodncy þykir bestir,
eins og gamaldags búö-
inga o.fl. Ef ég er upp-
trckt af spenningi út af
hlutverki, eöa mér finnst
eitthvaö ganga ilia hjá
mér, þá minnir hann mig
á, aö þetta sé nú bara
leikur, og þá lít ég strax
öðruvisi á hlutina.”
Penelope segist hafa
hitt Kodney Timson
lögreglumann áriö 1977 á
hátiöarsýningu i
Chichester Festival leik-
húsinu. Hún segist muna,
aö þegar hún var kynnt
fyrir honum hafi hann
brosaö, um leiö hafi hún
hugsaö: Vá, en myndar-
legur náungi!”, og ári
seinna voru þau gift.
Þegar þau voru nýgift var
Penelope spurö aö þvi,
hvort þeirra væri frekar
„húsbóndinn á heim-
ilinu”, eöa „hvort ykkar
klæöist siöbuxum á heim-
ilinu”. „Viö erum bæði
alltaf i vinnubuxum”
þegar við erum heima,"
sagöi Penelope, „svo þess
vegna gætum við veriö
húsbændur tii skiptis.”
Anna Bergman, dóttir
Ingimars Bergman,
kynntist ungum lögreglu-
þjóni i London. Hann
lieitir Peter Brown, og
þau giftu sig eftir stuttan
tima, en nú segist Anna
vera að flytja heim tii
Sviþjóðar, en hvort breski
lögregluþjónninn fylgir
hcnni þangaö vitum viö
ekki.
Fræg cr sagan af
Patty Hearst, hinni
bandarisku, sem dæmd
var fyrir að taka þátt i
bankaráni meö mann-
ræningjum, sem höföu
haft hana lengi i haldi.
Hún fékk dóm, og gæslu-
maður hennar var 35 ára
lögrcgluitiaður, Bernard
Shaw, en hann átti aö
gæta hennar, þegar hún
var iátin laus gegn
tryggingu en dóminn átti
hún þá eftir aö afplána.
Þau giftu sig þegar hún
var laus úr fangelsinu, og
nú eiga þau litla dóttur,
Blaöamaöur nokkur fór
á stúfana til þess aö
komast aö þvi, hvaö væri
svona heillandi viö lög-
reglumenn, og spuröi
talsmann Samtaka lög-
reglumanna i Bretlandi
um þetta mál. Hann
sagði: Þaö er satt, aö
margir ungir lögreglu-
menn segja aö búningur-
inn gefi þeim einhvern
glans i augum stúlkn-
anna, eins og flestir ein-
kennisbúningar, og svo er
viss spenningur og ævin-
týrablær yfir starfinu.
Það vita allir. aö ekki
skemnia sjónvarps-
inyndir og biómyndir
fyrir, en þar eru iögreglu-
menn venjuiega sigur-
vegarar yfir „vondu
niönnunum."
„Ég ætla ad
verða
kanínu-
dama þegar
ég verð
stór’ ’
■ Þaö er oft sagt, aó snemma beygist
krókurinn til þess er verða vill, og má
það til sanns vegar færa. Sara litla var
að fara á grímuball í Asbury Park, New
Jersey, og hún var alveg ákveðin í því,
að hún vildi vera ,,kaninu-dama" eins
og eru svo oft myndir af i blöðunum.
-,Þegar ég verð stór ætla ég að láta taka
myndir af mér i svoleiðis búningi",
sagði hún.
■ Penelope Keith og
eiginmaðurinn lögreglu-
þjónninn Rodney Timson
■ Anna Bergman og
eiginmaöurinn, Peter
Brown en hann var
„bobby” (götuiögreglu-
þjónn) I London
■ Sara dillaði sér, svo litla ,,skottið"
dansaði til á þriflegum bossa hennar.
Stórgróöi á
beinaframleiðslu
■ Kvikmyndafélag, sem var að gera
Tarzan-mynd, pantaði lítiö risaeðlu-
bein, sem átti að nota til að halda saman
búningi hennar Jane i myndinni.
Beinið fengu kvikmyndaframleiðendur
hjá Náttúrufræðisafni New York-
-borgar.
Maður nokkur pantaði risaeðlu-fót-
spor i stétt við sundlaugina við húsið
sitt, en fótsporin vildi hann nota sem
fuglaböð. Annar leigði sér beinagrind
af risaeðlufæti, til þess að stilla út i
glugga sem auglýsingu i skóbúð!
Starfslið safnsins framleiðir heilar
beinagrindur af risaeðlum úr trefja-
gleri eöa plasti, og safnið er farið að
stórgræða á beina-framleiðslunni.
■ Fyrst kom ein sýningardama inn, sem átti engin
föt... — en svo kom önnur, sem var þó I iitlum buxum
TÍSKUSÝNING
A DISKÓTEKÍ
■ Meðfylgjandi
myndir eru sagðar
teknar á tísku-
sýningu hjá dönsku
fyrirtæki. Sýningin
var haldin á dískó-
teki í Kaupmanna-
höfn og vakti mikla
hrifningu gesta.
Aðallega voru nær-
föt og náttföt (ef f öt
skyldi kalla) á
þessari sýningu,
Byrjað var með að
inn kom stúlka, sem
greinilega átti engin
föt, — því hún var
ekki í neinu, en þá
kom önnur, sem var
i litlum og þunnum
nærbuxum, og svo
koll af kolli.
Hún á vist að heita
fullklædd í „diskó-
búning" sú
Ijóshærða í svarta
búningnum með
■ Glæsilegur „diskóbún-
ingur”, ekki satt?
„sheik-boxið" sitt í
hanskaklæddri
hendi. Kjólnum
hennar var lýst á þá
leið af kynni, að
hann væri hár í
hálsinn, en þá leyndi
hann engu. Það er
víst óhætt að taka
undir það með
kynninum.
■ Þessi sýningardama sýndi svartar blúndubuxur
eftir nýjustu tisku