Tíminn - 16.04.1982, Blaðsíða 10
Föstudagur 16. april 1982
10
heimilistími
umsjón: B.St. og K.L.
■ Karen Eiriksdóttir er fædd á
Akureyri 1950. Hún lauk prófi
frá Hjúkrunarskóla tslands 1972
og stundaði siðan geðhjúkrun-
arnám og lauk þvi 1975.
Starf hennar hefur mest verið
á Kleppspitalanum þar til nú
nýlega er hófst starfsemi sem
köliuð er „Dagdeild aldraðra”
að Dalbraut 27, en þá var Karen
ráðin þar sem deildarstjóri.
Þessi nýja starfsemi á vegum
borgarinnar mun áreiðanlega
létta lifið hjá mörgum öldruð-
um, sem litiö hafa getað farið á
eigin vegum, en fá þarna bæði
féiagsskap og margs konar að-
stoð, eins og fram kemur i frá-
sögn Karcnar af einum degi i lifi
hennar.
Annars segir hún sjálf: „Ég
er ánægð með tilveruna, er i
skemmtilegu starfi sem ég hef
mikinn áhuga á að sinna eftir
bestu getu. Ég á dóttur á öðru
ári, — ibúð og bil, svo ég get
ekki annað en sagt að mér hafi
gengib vel i lifsbaráttunni, þótt
ég eins og aörir hafi reynt ým-
islegt á lifsgöngunni, — en ég Ilt
upp á viö og er bjartsýn á fram-
tlöina".
Undanfarna daga hef ég hvað
eftir annað leitt hugann að
þessu loforöi minu við blaða-
mann Timans að skrá smágrein
um einn dag i lifi minu. Þá kem-
ur alltaf sama hugsunin upp hjá
mér: Hvers vegna ég, — ég er
svo ósköp venjuleg manneskja
og gömul vanmetakennd skýtur
upp kollinum. Fyrir einu ári
hefði ég óhugsað neitað þessari
bón, en nú hugsaöi ég, að e.t.v.,
hefðu einhverjir bæði gagn og
gaman af þvi að heyra frá minu
nýja starfi, — starfi sem hefur
gefið mér svo margt, og ég vona
að geti veitt skjólstæðingum
minum betri liðan.
Mitt starf er að vera deildar-
■ Karen á skrifstofunni á Dalbraut. Siminn hringir oft, þvi margir hafa áhuga á að fá upplýsingar um
hina nýbyrjuðu starfsemi borgarinnar „Dagdeild aldraðra”
hópinn, — koma fólkinu i eitt-
hvert afþreyingarstarf eða
félagsskap. Siminn tók lika sinn
tima og voru margir að hringja
til að fá upplýsingar um hvað
boðið væri hér uppá og hver
biðtiminn væri til að komast að.
Okkar stefna hér er að fólkið
sé sem sjálfstæðast og velji og
hafni hverju það vill taka þátt i.
Fjölmennasti hópurinn dvelur
langtimum við eitthvert föndur-
starf og er stórkostlegt að sjá á-
hugann og lika árangurinn.
Föndriö er byggt upp i nám ,-
skeiðsformi og eru 7 leiðbein-
endur, sem bjóða upp á geysi-
lega fjölbreytt starf. Svo eru
sumir dvalargestir hér sem
nota timann tilblaðalesturs, eða
spila, spjalla saman eða fara
saman út á göngu hér i kring.
Þarna, eins og annars staðar i
hópum, myndast alltaf einhver
vináttubönd, jafnvel svo að fólk-
iöhringi til að hafa samband sin
á milli einnig i fritimum.
Eftir hádegið, þegar búið var
að fylla hvildarherbergin okkar
tvö og sjá um að vel færi um
hina I dagstofu notaði ég timann
til simhringinga og almennrar
skrifstofuvinnu. Talaði við tvo
nýja dvalargesti, og hringdi i þá
sem ekki höfðu komið um morg-
uninn til að athuga hvort eitt-
hvað væri að. Ræddi svo við for-
stöðumanninn og vorum viö aö-
allega að reyna að gera okkur
grein fyrir undirbúningi fyrir
væntanlegan „opinn dag” hjá
okkur, sem við ætlum að hafa á
sumardaginn fyrsta. Er þá ætl-
unin að reyna að kynna starf-
semi okkar, sýna húsið, selja
kaffi og halda basar og bjóða
upp á einhver skemmtiatriði.
Einnig ræddum við um boð, sem
borist hafði frá Félagsmiðstöð-
inni Tónabæ um skemmtun
fyrir aldraða og framkvæmd
okkar i sambandi við þá
skemmtun.
„Starfið er skemmtilegt, og
ég er bjartsýnn á framtjðina”
stjóri fyrir dagdeild aldraðra að
Dalbraut 27. Staðurinn er rekinn
af Reykjavikurborg fyrir ellilif-
eyrisþega. Aðalmarkmiðið er
að ná til þeirra, sem eru félags-
lega illa settir — nokkuð hressir
likamlega, en t.d. búa einir —
eða eru mikið einir — en geta
hjá okkur fengið félagsskap og
ýmsa þjónustu er við bjóðum
hér upp á, svo sem mat, böðun,
föndur, sjúkraþjálfun o.fl. Hjá
mér dveljast á milli 30-40 manns
á dag. Það fólk er sótt heim að
morgni og flutt heim siðdegis.
Með rekstri svona staðar er
vonast til að gera fólki kleift að
dvelja lengur i sinum ibúðum
eða i heimahúsum hjá ættingj-
um.
Hjá mér eru dagarnir hver
öðrum likur, svo ég ákvað nú i
kvöld að best væri aö skrá dag-
skrá dagsins i dag, 6. april.
Dagurinn hófst með þvi að ég
læddist fram, laust fyrir kl.6.30,
fór i bað og lagaöi mig til. Þetta
hafðist áður en dóttir min vakn-
aði hálftima siöar. Næsta hálfa
klukkutimannhafðihún mig svo
i þjónustu sinni, — almenn
morgunsnyrting, klæðnað og
spjall. Út roguðumst við svo
kl.7.30 og var ferðinni heitið á
barnaheimilið og i vinnuna. Allt
gekk þetta i rólegheitum og við
mæðgur kvöddumst afslappaö-
ar og sælar á barnaheimilinu.
Fyrsta morgunverkið var að
athuga hjá næturvaktinni á Dal-
brautinni hvort nokkur skilaboð
væru frá „fólkinu minu” svo
sem um lasleika eða annað. Sið-
an fór ég að undirbúa að taka á
móti fólkinu, sjá um að nógu
hlýtt væriá deildinni, laga kaffi
og hafa dagblöðin á sinum stað.
Minúturnar áður en fólkið kom
notaði ég til aö yfirfara hvaö
þyrfti helst að gera i dag. Hafði
ég þar i huga, að stutt er til
páska,ódrjúg vinnuvika og langt
fri fram undan.
Við útidyrnar stóð ég svo
kl.8.15 og tók á móti fyrsta
hópnum en Sá hópur kemur úr
Breiðholtshverfi. 1 þjónustu
okkar höfum við 14 manna bil
sem er á stöðugri keyrslu frá
kl.8 til tæpl. 10 að sækja fólkið út
i bæ.
Meðan fólkið var aö tinast á
staðinn sat ég sveitt við simann
til að ná sambandi við heimilis-
lækna til að fá uppáskrifuð lyf,
þvi að sjá þurfti fyrir þvi að allir
ættu nóg lyf yfir hátiðina. Þvi
næst tók ég til lyf fyrir daginn,
sprautur og mældi blóðþrýsting
hjá þeim sem þurftu þess með.
Allir, sem voru væntanlegir i
dag voru komnir um kl.9.30.
Gaman er að fá sér kaffi með
fólkinu og fylgjast með hvað
hópurinn hefur náð vel saman,
— er þá oft glatt á hjalla og
margt skrafað.
Misjafnlega létt hefur verið
fyrir þetta fólk að hafa sig i að
koma til okkar, — sumir hafa
þurft mikla hvatningu og stuðn-
ing til að byrja með, en reynslan
hefur verið sú, að þessu fólki
hefur reynst þetta létt, þegar
fyrsta skrefið hefur verið stigið.
Frá klukkan 10-12 var ekki
stoppað baðdagur var hjá okk-
ur, og þvi i mörgu að snúast,
laga hárið á konum og önnur
snyrting fór fram. Auk þessa
þurfti ég að hafa yfirsýn yfir
Klukkan 14 þurfti ég að vera
komin með einn dagvistargest
okkar niður i bæ til læknis. Til
að nota timann meðan hann beið
þar, fór ég i heimsókn á Grund
til fyrrv. skjólstæðings, leysti
svo út lyf úr apóteki og útréttaði
ýmislegt fyrir fólkið svo sem
borga reikninga, kaupa páska-
egg handa barnabörnum o.fl.
Svona smá viðvik kann þetta
fólk að meta og er fegið að geta
gefið ættingjum fri um tima
með „svona suð” eins og það
segir. Þessi bæjarferð tók um
klukkustund. Þá beið okkar
kaffið og siðan var byrjað að
kalla til fólkið sem fer heim með
fyrstu ferðinni kl. 15 og svo koll
af kolli fram undir kl. 17.
Klukkan 16 var minum vinnu-
degi lokið og þá var næsta verk
að sækja dótturina á barna-
heimilið. Við vorum svo heppn-
ar, að veðrið var gott, sól á lofti
og við vorum þvi glaðar. Ekki
vorum við tilbúnar að fara heim
strax, heldur skruppum i bæinn,
og litum þá að venju við á
Tjörninni, og gerðum siðan inn-
kaup fyrir heimilið. Heim kom-
um við um kl.18, þá fór i hönd
undirbúningur fyrir nóttina. Ég
baðaði stelpuna og siðan lékum
við okkur saman með kubba,
lesa sögu o.fl. Átti hún alveg
tima minn til kl.20, en þá var
hún sofnuð. Þá tíyllti ég mér nið-
ur á meðan sjónvarpsfréttirnar
voru sagðar, en siðan fór ég aft-
ur af stað og tók til hendinni:
Ryksugaði og fór yfir ibúðina og
dreifmig siðan i að gera eldhús-
ið hreint, sem lauk með þvi að
ég málaði þar ofn og hillur.
Næsta verk mitt var að taka til
fötin á okkur mæðgur fyrir
morgundaginn og hafa allt til-
búið fyrir næsta dag.
Siðasta dagsverk (næturverk)
mitt var svo að hripa þetta á
blað.
Dagur i Bífi Karenar Eiríksdójtur, deildar-
stjóra Dagdeildar aldraðra ad Dalbraut:
■ Sumir hafa hug á að spila en aðrir eru við föndur og handavinnu. Hér er glatt fólk við spilamennsku
og Karen er að fylgja leikaranum góðkunna Haraldi A. Sigurðssyni til sætis við spilaborö.
(Timamyndir GE)