Fréttablaðið - 08.12.2008, Blaðsíða 48

GÓÐAN DAG!
Sólarupprás Hádegi Sólarlag
Reykjavík
Akureyri
Heimild: Almanak Háskólans
SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 512 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 512 5313, fax: 512 5301, ritstjorn@frettabladid.is
DREIFING: dreifing@posthusid.is Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is Veffang: visir.is EF BLAÐIÐ BERST EKKI: 512 5060
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 512 5000
BAKÞANKAR
Gerðar Kristnýjar
Tveggja manna herbergi
á kr. 5.000 nóttin
Uppbúið rúm
í svefnpokaplássi
kr. 2.000 nóttin
Gesthús Dúna
Gesthús Dúna - Suðurhlíð 35 - 105 Reykjavík
Pantanir: 588-2100 / duna@islandia.is
Í dag er mánudagurinn 8.
desember, 343. dagur ársins.
11.04 13.19 15.35
11.17 13.04 14.52
Það voru þrjár stelpur í hverf-inu mínu sem aldrei virtust
fara út úr húsi svo þær væru ekki
að hjálpa mæðrum sínum. Þær
fóru út með ruslið fyrir þær,
skruppu út í búð eða sátu yfir
systkinum sínum á rólóvöllunum.
„Ég hitti hana Önnu Dís áðan. Hún
var að kaupa mjólk fyrir mömmu
sína,“ sögðu húsmæðurnar í hverf-
inu og andvörpuðu yfir því að eiga
dætur sem dirfðust að leika sér
lengur en í hálftíma í senn. Auð-
vitað skildi maður sneiðina en ein-
hverra hluta vegna fannst mér ég
aldrei eiga eftir að ná með tærnar
þar sem hjálpfúsa stelpnastóðið
hafði hælana. Það tæki því ekki
einu sinni að reyna.
ANNA Dís átti vinninginn af
þessari heilögu þrenningu því hún
átti bróður með Downs-heilkenni.
Hann var fáeinum árum eldri en
hún og sást stundum hjóla um
hverfið í bláum íþróttagalla. „Það
sem hún er dugleg,“ stundu kon-
urnar í hverfinu þegar systkinin
urðu á vegi þeirra og voru svo
djúpt snortnar að það var eins og
hin signa mær hefði birst þeim og
hvíslað að þeim dularfullum skila-
boðum.
MAÐUR reyndi hvað maður gat
að bæla niður samviskubitið yfir
hyskninni við heimilisstörfin og á
veturna sótti ég í sunnudagaskóla.
Björtum barnarómi hvatti ég
Kristmenn krossmenn áfram og
bað Guð um að gjöra mér lítið ljós.
Hjálpsömu stelpurnar létu ekki
sjá sig þar, enda vafalítið skorðað-
ar fastar á bak við eldavélina. Því
rak mig í rogastans einn morgun-
inn þegar hin glófexta Anna Dís
birtist í sunnudagaskólanum. Hún
heilsaði mér glaðlega og settist
við hliðina á mér. Hún var allt of
góð til að vera hér. Sáu kennararn-
ir það ekki. Af hverju sendu þeir
hana ekki heim?
EN þarna sat hún, hlustaði á
biblíusögur, söng sálma og fór
með bænina sem Jesús kenndi
okkur. Klukkutími leið og komið
var að lokabæninni. Ung kona
stikaði fyrir framan okkur, kreisti
aftur augun með greipar spenntar
undir hökunni og þakkaði Drottni
fyrir að við skyldum fá að vera
hér samankomin í dag í Hans
nafni. Þá fann ég að Anna Dís hall-
aði sér að mér og hvíslaði upp í
eyrað á mér: „Sjáðu! Við erum
beint fyrir framan píkuna á
henni.“ Og næst þegar ég heyrði
af rómaðri þjónustulund hennar
og vinkvenna hennar lét ég það
sem vind um eyru þjóta.
Góðu
stelpurnar