Tíminn - 12.05.1982, Blaðsíða 8

Miðvikudagur 12. mai 1982
8
utqefanrii: Framsóknarflokkurinn
Framkvæmdastióri: Gisíi Sigurösson. Auglýsingastjóri: Steingrímur Gislason.
Skrifstofustjóri: Jóhanna B. Jóhannsdóttir. Afgreiöslustjóri: Siguröur Brynjolfs-
son. Ritstjórar: Þórarinn Þórarinsson, Elías Snæland Jónsson. Ritstjórnarfulltrúi:
Oddur V. ólafsson. Fréttastjóri: Páll Magnússon. Umsjónarmaður Helgar-Tim-
ans: lllugi Jökulsson. Blaðamenn: Agnes Bragadóttir/ Atli Magnússon, Bjarghild-
ur Stefánsdóttir, Egill Helgason, Friörik Indriðason, Heiöur Helgadóttir, Jónas
Guðmundsson, Kristinn Hallgrimsson, Kristin Leifsdóttir, Ragnar Orn Pétursson
(iþróttir), Sigurjon Valdimarsson, Skafti Jónsson. utlitsteiknun: Gunnar Trausti
Guöbjörnsson. Ljósmyndir: Guöjón Einarsson, Guðjón Róbert Agústsson, Elin
Ellertsdóttir. Myndasafn: Eygló Stefánsdóttir. Prófarkir: Flosi Kristjánsson,
Kristin Þorbjarnardóttir, Maria Anna Þorsteinsdóttir.
Ritstjórn, skrifstofur og auglýsingar: Síöumúla 15, Reykjavik. Simi: 86300. Aug-
lýsingasími: 18300. Kvöldsimar: 86387, 86392. — Verö i lausasölu 7.00, en 9.00 um
helgar. Askriftargjald á mánuöi: kr. 110.00.— Prentun: Blaöaprent hf.
Sjálfstæðismerm áttu
frumkvæði um að þróa
byggðina upp til ,heiða’
eftir Kristján Benediktsson, borgarfulltrúa
íhaldið og lækkun
fasteignaskatta
■ Mikill skjálí'ti og kviði hefur bersýnilega gripið
Sjálfstæðisflokkinn i Reykjavik siðustu daga, en
þó einkum eftir sjónvarpsfundinn á sunnudaginn.
Forustugrein Mbl. i fyrradag er ótvirætt merki
um það.
Greinin ber þess merki að eftir sjónvarpsfund-
inn sér Morgunblaðið ekki annan andstæðing en
Framsóknarflokkinn. öll greinin er helguð hon-
um. Uppistaða greinarinnar er sú, að Fram-
sóknarflokkurinn sé að dæma sig úr leik og gera
sig óstarfhæfan með þvi að boða lækkun fast-
eignaskattanna, afsal Borgarspitalans i hendur
rikisins, skoöanakannanir um meiriháttar
borgarmál og stuðning við Egil Skúla Ingibergs-
son sem borgarstjóra.
Einkum er það þó lækkun fasteignaskattanna
sem fer fyrir hjartað á Morgunblaðsmönnum.
Morgunblaðið segir, að þetta sé hreinn
Glistrupismi. Enginn flokkur muni ljá þessu
stefnumáli Framsóknarflokksins stuðning. Hann
dæmi sig þannig úr leik.
Ef nokkuð væri að marka skrif Morgunblaðsins
að undanförnu hefði mátt búast við, að blaðið
fagnaði þessari tillögu. Það hefur alltaf verið að
klifa á þvi, að skattarnir væru of háir, ekki sizt
fasteignaskattarnir. Þegar á hólminn kemur er
annað hljóð i strokknum. Þá er lækkun fasteigna-
skattsins kallað yfirboð og Glistrupismi.
Það er ekki hægt að álykta annað af þessu en að
Sjálfstæðisflokkurinn meini ekki neitt með lof-
orðum sinum um lækkun skatta, a.m.k. ekki
lækkun íasteignaskattsins. Umrædd árás á
P’ramsóknarflokkinn getur ekki sprottið af ann-
arri ástæðu. Þetta væri lika i samræmi við
reynsluna. Á hverju kjörtimabili, sem Sjálf-
stæðisflokkurinn hefur farið með stjórn
borgarinnar, hafa skattarnir hækkað. Sú saga
myndi endurtaka sig, ef hann fengi völd að nýju.
Barátta Framsóknarflokksins fyrir lækkun
fasteignaskattanna er i samræmi við sögu hans
frá fyrstu tið. Þegar Framsóknarflokkurinn hóf
starf sitt, bjuggu flestir Reykvikingar i leigu-
ibúðum. Framsóknarflokkurinn gerði það að tak-
marki sinu, að sem flestar fjölskyldur ættu ibúðir
sinar sjálfar. Til þess þyrfti að koma opinber
aðstoð. Hann beitti sér þvi fyrir lögum um verka-
mannabústaði og byggingarsamvinnufélög.
Hann átti frumkvæði að húsnæðislánakerfinu.
Vegna þessarar forustu Framsóknarflokksins
búa flestar fjölskyldur i Reykjavik orðið i eigin ‘
húsnæði.
Þegar Framsóknarflokkurinn hóf þessa
baráttu, snérist Sjálfstæðisflokkurinn öndverður
gegn henni og sagði, að það væri bezta úrræðið i
húsnæðismálum, að hið opinbera gerði ekki neitt.
Framsóknarflokkurinn hefur ekki beitt sér fyr-
ir þvi, að fjölskyldur ættu eigin ibúðir til þess að
borgin leggði á þær okurskatta. Þess vegna telur
hann fasteignaskattinn orðið alltof háan eftir
siðustu hækkun fasteignamatsins. Þess vegna
mun hann gera lækkun fasteignaskattanna að
ófrávikjanlegu skilyrði fyrir samvinnu við aðra
flokka.
■ Nýtt aðalskipulag fyrir
Reykjavikurborg var samþykkt i
borgarstjórn i marsmánuði árið
1981. Þetta skipulag tekur einkum
til nýrra byggingarsvæða og gerir
ráð fyrir að fyrst verði byggt á
Ártúnsholti, þar sem nú er reynd-
ar búið að úthluta lóðum og
Selásnum þar sem verið er að
deiliskipuleggja. Siðan er gert
ráð fyrir að tekið verði til bygg-
ingar nokkurt svæði norðan og
austan Rauðavatns og i fram-
haldi af þvi þróist byggðin með-
fram ströndinni til norðurs, eins
og það er kallað, þ.e. yfir i
Keldnaland og Gufuneshöfða og
þar áfram á land Korpúlfsstaða.
Rétt er aö taka það fram, að til að
breyta þessari framkvæmdaröð
þarf einungis einfalda samþykkt i
borgarstjórn Reykjavikur. Þetta
skipulag var nú fyrir skömmu
staðfest af skipulagsstjórn rikis-
ins og félagsmálaráðherra.
Sjálfstæðismenn i borgarstjórn
voru og eru á móti þessu skipu-
lagi. Þeir sættu sig aö visu við
byggð á Artúnsholti og i Selásn-
um en lögöust gegn skipulaginu
að öðru leyti. Rétt er að skoða að-
eins nánar á hverju andstaða
þeirra byggist einkum. Þeir
halda þvi fram, aö svæöin noröan
Rauðavatns verði dýr i byggingu,
þar séu sprungur i landinu, mikið
vetrarriki og landið liggi hátt yfir
sjó. Til skýringar skal tekið fram
að þessi byggingarsvæði eru i 80-
120 metra hæö miðað við 105
metra efst i Breiðholti.
t framhaldi af þessum mál-
flutningi er eölilegt að sú spurn-
ing vakni hver eigi hugmyndina
að þvi að þróa byggðina austur á
bóginn og upp til „heiða” eins og
þeir sjálfstæðismenn kalla það
nú. Hver ætli eigi hugmyndina að
þvi að byggðin var fyrst teygð
upp i Breiöholt I, siðan upp i
Breiðholt III og að lokum upp á
Fálkahól i Breiðholti II, þar sem
komið er i yfir eitt hundrað metra
„Sem allra flestum
verði gert kleift að
búa í eigin húsnæði”
— segir Páll R. Magnússon, sem á sæti í stjórn
verkamannabústaða borgarinnar
■ ,,Það hefur verið gert stórátak
i húsnæðismálum borgarbúa á
þessu kjörtimabili, stigið stórt
spor i þá átt að gera sem flestum
kleift að búa i eigin húsnæði á
vegum verkamannabústaða,”
sagði Páll R. Magnússon i viðtali
við Timann en Páll á sæti i stjórn
verkamannabústaða. Hér hefur
orðið á stór breyting frá tið fyrr-
verandi meirihluta sem aldrei
gerði meira i byggingu verka-
mannabústaða en það sem brýn-
ustu lagafyrirmæli sögðu fyrir
um, og það er sannarlega ekki
neitt til að státa sig af.
,,Hitt er ljóst, að i borginni er
mikill skortur á ibúðarhúsnæði.
Það sanna tæplega 1180 umsóknir
um ibúðir i verkamannabú-
stöðum, sem biða afgreiöslu
þessa dagana. En úthlutun
stendur nú yfir á um 300 ibúðum
sem verða til ráðstöfunar á árinu.
Þessi húsnæðisskortur er mönn-
um mikil ráðgáta, þar sem sú
staðreynd liggur fyrir að ibúum
borgarinnar fækkaði um eitt þús-
und manns á árunum 1976-80, en
1900 nýjar ibúðir hafa verið tekn-
ar i notkun á sama tima. Vera
má, að námsfólk og annað fólk ut-
an af landi breyti nokkru um
raunverulegan ibúafjölda
borgarinnar.”
Við inntum Pál eftir störfum
stjórnar verkamannabústaöa á
kjörtimabiiinu.
„Á vegum verkamannabústaða
i Reykjavik hafa verið fullgerðar
208 ibúðir i fjölbýlishúsum á
þessu kjörtimabili auk 60 raðhúsa
ennfremur var lokið við 29 parhús
á vegum Framkvæmdanefndar
byggingaáætlana. Ollum þessum
ibúðum hefur verið skilað full-
búnum að utan sem innan og á
mjög hagstæðu verði. Ennfremur
má geta þess, aö i smiðum eru nú
176 ibúðir á vegum Verkamanna-
bústaða á Eiðsgranda og verða
fyrstu ibúðirnar tilbúnar i haust.
Þá hafa verkamannabústöðum
verið gefin fyrirheit um lóðir
undir 200 ibúðir i Ártúnsholti og
Seláshverfi.”
— Þú nefndir hagstætt verð á